Zamknij Dołącz do nas na Facebooku
Momencik, trwa przetwarzanie danych   loading-animation

Choć kojarzone przede wszystkim ze swoimi sumeryjskimi twórcami, pismo klinowe

Choć kojarzone przede wszystkim ze swoimi sumeryjskimi twórcami, pismo klinowe było swego czasu bardzo popularne na ogromnym obsza- rze Bliskiego Wschodu i wschodniego basenu Morza Śródziemnego, konkurując na równej stopie z systemami wywodzącymi się z egipskich hieroglifów (takimi jak pismo fenickie, hebrajskie, greckie, etruskie czy łacińskie). Podobnie jak "postegipski" rywal, klinowe przekraczało granice rodzin językowych: posługiwali się nim zarówno Sumerowie (niezwiązani lingwistycznie z nikim innym), jak i semiccy Akadyjczycy czy indo- europejscy Hetyci. Jednakże na przełomie II i I tysiąclecia p.n.e. wpływy klinowego w regionie zaczęły maleć: najpierw został niemal całkowicie wyparty z Mezopotamii, później wypadł również z łask w Persji. Do drugiego wieku naszej ery klinowe było już zupełnie zapomniane, a odszyfrować udało się je dopiero w XIX w. dzięki odkryciu trójjęzycznej inskrypcji w zachodnim Iranie (na zdj.). Dlaczego klinowe ostatecznie przegrało rywalizację z "postegipskimi" systemami? Prawdopodobnie przesądziła o tym przede wszystkim przejrzystość i wysoki stopień łatwości adaptacji tych drugich — oparte na sylabach klinowe bardzo topornie radziło sobie z oddawaniem bogatych w spółgłoski języków indoeuropejskich, jak choćby perski, a wysoka liczba wszelakich logografów jedynie wydłużała proces nauki pisma.
Głosów
11
(w tym negatywnych:
1
)
dobre
10
przez (PW)
Skomentuj Do ulubionych
Zobacz następny

Komentarze

Momencik, trwa ładowanie komentarzy   ładowanie…