Momencik, trwa przetwarzanie danych   loading-animation

Unia personalna pomiędzy Szkocją a Anglią w 1707 r. na stałe przeobraziła

Unia personalna pomiędzy Szkocją a Anglią w 1707 r. na stałe przeobraziła się w unię realną — Królestwo Wielkiej Brytanii. Stało się tak wbrew oporowi zdecydowanej większości szkockich elit, ale
pośrednio na ich własne życzenie.

Pod koniec XVII w. (a więc jeszcze za niepodległej Szkocji) Szkoci
pragnęli uniezależnić się od już wtedy przytłaczającej angielskiej dominacji, najlepiej za pośrednictwem kolonialnej ekspansji. Grupa arystokratów zgromadziła gigantyczną zbiórkę funduszy w kraju i za granicą (oczywiście z pominięciem Anglii) na zorganizowanie wyprawy mającej na celu kolonizację hiszpańskiej Panamy. Plan zakładał, że szkoccy osadnicy utworzą szlak lądowy (budowa kanału w ówczesnych warunkach była inżynieryjną niemożliwością) pomiędzy Atlantykiem a Pacyfikiem: zyski z ceł nakładanych na transportowane w ten sposób towary europejskich kolonizatorów płynęłyby prosto do skarbca w Edynburgu.

Inicjatywa zakończyła się totalną klęską. Szkoci nie tylko w absurdalnym optymizmie założyli, że Anglicy i Hiszpanie po prostu pozwolą im na realizację projektu, ale też kompletnie zlekceważyli ciężkie tropikalne warunki miejscowego klimatu, jakże inne od zimnej ojczyzny. Ostatecznie szkockie elity, ścigane przez zagranicznych wierzycieli, z podkulonymi ogonami zwróciły się o pomoc do Westminsteru. Anglicy bez wahania zgodzili się pokryć spłatę szkockiego zadłużenia — ceną było zamknięcie parlamentu w Edynburgu i oddanie Londynowi pełnej kontroli nad szkocką dyplomacją i opodatkowaniem. I tak pragnienie uniezależnienia Szkocji
od Anglii zakończyło się jej kompletnym ubezwłasnowolnieniem.
Zobacz następny

Komentarze

Momencik, trwa ładowanie komentarzy   ładowanie…