Momencik, trwa przetwarzanie danych   loading-animation

W dawnym języku polskim istniał podział na długie i krótkie samogłoski. Zjawisko to...

W dawnym języku polskim istniał podział na długie i krótkie samogłoski. Zjawisko to nosiło nazwę iloczasu. Długie samogłoski były zapisywane z kreską nad literą np: ā, ē oraz ō.

Gdy z czasem doszło zaniku iloczasu, dawne długie ā zlało się z o,
 ē zlało się z i oraz y natomiast ō z u. Głoski te nazywane były pochylonymi i były zapisywane z pochyloną kreseczką (á, é, ó)

Litera ó istnieje nadal w języku polskim jako pozostałość
 po dawnej głosce, natomiast pochylone głoski á oraz é
 przetrwały tylko w gwarach regionalnych.
Zobacz następny

Komentarze

Momencik, trwa ładowanie komentarzy   ładowanie…