Momencik, trwa przetwarzanie danych   loading-animation

Potiomkin w 1787 roku zorganizował dla cesarzowej Rosji Katarzyny II i jej

Potiomkin w 1787 roku zorganizował dla cesarzowej Rosji Katarzyny II i jej dworu przejażdżkę w dół Dniepru w celu pokazania jak wielki sukces książę odniósł podczas kolonizacji prowincji świeżo wydartej Turkom osmańskim. Aby wywrzeć na niej dobre wrażenie, Potiomkin zmontował kilka przenośnych "wiosek" rozmieszczonych w ważniejszych punktach wzdłuż brzegu rzeki. Gdy cesarska łódź pojawiała się w polu widzenia, przebrani za wieśniaków ludzie Potiomkina zaczynali wznosić radosne okrzyki na cześć carycy i towarzyszących jej zagranicznych ambasadorów.

W opinii historyków dopiero ‪Astolphe de Custine‬ (pół wieku po wizycie carycy Katarzyny) w swoich kronikach rosyjskich nadał "wioskom ‪potiomkinowskim" status ‬rzeczywistego procederu, który ma miejsce w historii rosyjskiej od XII wieku. Przesadzone opowieści na temat skali tworzenia fasad w okresie panowania Katarzyny miałyby być antypotiomkinowską propagandą. Zdaniem rosyjskiego historyka Aleksandra Panchenko, wioski ‪potiomkinowski‬e są w dużej części mitem. Panchenko pisze, ze "Potiomkin rzeczywiście dekorował miasta i wsie, ale nie robił z tego żadnej tajemnicy". Simon Sebag Montefiore za autora wyrażenia "wioski potiomkinowskie" uważa posła saskiego Georga von Helbiga, który był rozgoryczony tym, że nie zaproszono go na Krym; zwrot został więc wymyślony przez osobę, która nie była świadkiem wydarzeń. W roku 1809 ukazała się biografia Potiomkina autorstwa Helbiga, w której powtarzał swoje wcześniejsze zarzuty wobec księcia.

Komentarze

Momencik, trwa ładowanie komentarzy   ładowanie…