Momencik, trwa przetwarzanie danych   loading-animation

Jedną z mniej znanych konsekwencji odparcia Turków spod Wiednia przez siły

Jedną z mniej znanych konsekwencji odparcia Turków spod Wiednia przez siły Ligi Świętej w 1683 r. okazało się krótkotrwałe odbicie przez Republikę Wenecką półwyspu peloponeskiego spod władzy osmańskiej, rozciągającej się nad tymi terenami od ponad dwóch wieków. Toczona przede wszystkim w latach 1684—86, a w mniej intensywnym stopniu aż do podpisania w 1699 r. pokoju w Karłowicach między sułtanem a Ligą Świętą wojna ostatecznie zakończyła się utworzeniem z Peloponezu oraz dwóch greckich wysp administrowanego przez Wenecję Królestwa Morei (jak do XIX w. przyjęło się nazywać półwysep). Niepowodzeniem dla Wenecjan zakończyły się natomiast próby inwazji na utraconą kilka dekad wcześniej Kretę oraz kontynentalną część Grecji, choć na pewien czas udało im się zająć Ateny.

Stambuł nie pogodził się wszakże z utratą tak wielkich połaci greckich ziem i w 1715 r., po zwycięskiej wojnie z Rosją, przystąpił do potężnej kontrofensywy, w zaledwie kilka dni rozprawiając się z niedostatecznie obsadzonymi garnizonami weneckimi. Na ostateczne wyzwolenie spod władzy tureckiej mieszkańcy Peloponezu musieli czekać aż do wybuchu
 greckiej wojny o niepodległość w 1821 r.
Zobacz następny

Komentarze

Momencik, trwa ładowanie komentarzy   ładowanie…