Momencik, trwa przetwarzanie danych   loading-animation

Wielka wojna chłopska, która przetoczyła się przez Niemcy w latach 1524–25,

Wielka wojna chłopska, która przetoczyła się przez Niemcy w latach 1524–25, aż do wybuchu rewolucji francuskiej z 1789 r. stanowiła największy w Europie zryw prostego ludu przeciwko klasie panującej. Za broń chwyciło aż 300 tysięcy niemieckich chłopów pańszczyźnianych, namówionych przede wszystkim przez zainspirowanych wystąpieniami Marcina Lutra ubogich mieszczańskich rzemieślników. Celem powstania było zniesienie poddaństwa i siłowe rozdysponowanie dóbr szlacheckich i kościelnych pomiędzy biedotę.

Niedoświadczeni w boju chłopi nie mieli szans na przeciwstawienie się zaprawionym w walce armiom niemieckich książąt, tym bardziej, że przeciwko nim opowiedział się nie tylko cesarz, ale nawet sam Luter, od którego czerpali inspirację — wielki reformator uważał bowiem posłuszeństwo wobec władzy za nieodłączny obowiązek ludu. Rewolucja została utopiona we krwi: wymordowano ponad 100 tysięcy powstańców, wojska książęce wykazywały się przy
tym sadystycznym okrucieństwem (schwytanym często wydłubywano oczy i palono ich żywcem). Z nielicznymi wyjątkami w całych Niemczech obciążeń pańszczyźnianych nie tylko w żaden sposób nie złagodzono, ale zaostrzono je jeszcze bardziej. Szlachta i kler były zdeterminowane, aby wykorzenić z ludu rewolucyjne zapędy raz na zawsze. Podziałało — aż do ostatecznego zniesienia poddaństwa w Prusach i Austrii w połowie XIX w. nie doszło już do
żadnego wystąpienia chłopów przeciwko władzy.
Zobacz następny

Komentarze

Momencik, trwa ładowanie komentarzy   ładowanie…