Zamknij Dołącz do nas na Facebooku
Momencik, trwa przetwarzanie danych   loading-animation

Uczestnicy niesławnego stanfordzkiego eksperymentu więziennego, 1971 r.

Uczestnicy niesławnego stanfordzkiego eksperymentu więziennego, 1971 r. Stanfordzki eksperyment więzienny miał za zadanie zbadać psychologiczne efekty symulacji życia więziennego. Przeprowadziła go grupa psychologów Uniwersytetu Stanforda pod przewodnictwem Philipa Zimbardo w 1971 roku. Podczas selekcji kandydatów kierowano się ich dobrą kondycją psychofizyczną oraz brakiem kryminalnej przeszłości. Selekcję przeszło 24 studentów, z których 18 ostatecznie wzięło udział w eksperymencie (pozostała szóstka stanowiła rezerwę). 9 osób miało odegrać rolę strażników, a 9 - więźniów. Eksperymentalne więzienie skonstruowano w piwnicy wydziału psychologii w Stanfordzie. Studenci-więźniowie byli poddani takim samym procedurom jak normalni aresztanci. Zatrzymano ich w ich domach, przewieziono do komisariatu, skuto i przedstawiono zarzuty. Po przekroczeniu bram więzienia rozebrano ich do naga, odwszono za pomocą aerozolu i ubrano w więzienne stroje. Eksperyment przerwano już po sześciu dniach. Strażnicy zaczęli dopuszczać się coraz bardziej brutalnych i gorszących zachowań wobec aresztowanych. Ci z kolei zaczęli odczuwać psychiczne problemy w związku z zaistniałą sytuacją. Eksperyment ten miał na celu m.in. skonfrontowanie tezy o radykalnej zmianie zachowania zwyczajnych, zdrowych psychicznie ludzi, kiedy stają się anonimowi i mogą przedmiotowo traktować innych. Okazało się, że zaburzenie i ułomność psychiki ludzkiej bardzo szybko może skłonić "normalnych obywateli" do nieludzkich i brutalnych zachowań.
Głosów
64
(w tym negatywnych:
1
)
dobre
63
przez (PW)
Skomentuj Do ulubionych
Źródło: joemonster.org
Zobacz następny

Komentarze

Momencik, trwa ładowanie komentarzy   ładowanie…