Momencik, trwa przetwarzanie danych   loading-animation

Cud domu brandenburskiego (niem. Mirakel des Hauses Brandenburg) – wydarzenie...

Cud domu brandenburskiego (niem. Mirakel des Hauses Brandenburg) – wydarzenie podczas wojny siedmioletniej, które uniemożliwiło koalicji antypruskiej ostateczne pokonanie Królestwa Prus.

Do pierwszego cudu domu Brandenburskiego doszło po przegranej przez Prusy bitwie pod Kunowicami (12 sierpnia 1759 roku) kiedy rosyjski generał-feldmarszałek Piotr Sałtykow nie zdecydował się na marsz na Berlin, ani na dalsze efektywne współdziałanie z Austriakami. Tym samym koalicja antypruska nie wykorzystała wielkiego zwycięstwa. Umożliwiło to odtworzenie armii i kontynuowanie wojny przez Prusy. Określenie „cud” ukuł sam Fryderyk II Wielki pisząc do swojego brata Henryka Pruskiego:

„Ogłaszam Wam cud domu Brandenburskiego. W czasie gdy wróg, po przekroczeniu Odry, mógł zdecydować się na drugą bitwę i zakończyć wojnę, wycofał się w kierunku Müllrose i Lieberose”

Głośniejszy i bardziej znany w historii stał się jednak kolejny „cud” z 5 stycznia 1762: po śmierci carycy Elżbiety Romanowej jej następca, Piotr III Romanow, który w przeciwieństwie do poprzedniczki był germanofilem i zwolennikiem Fryderyka II Wielkiego, wycofał swoje wojska z linii frontu i przekazał część armii Fryderykowi. Za przykładem Piotra III poszła Szwecja zawierając z Prusami pokój. Król wzmocniony na duchu przeprowadzał ofensywy na Śląsku i w Saksonii zmuszając Austriaków do odwrotu. Spowodowało to nieoczekiwany zwrot w wojnie siedmioletniej. Po kilku miesiącach rządów w Imperium Rosyjskim Piotra III zamordowano. Jego następczyni Katarzyna II stwierdziła, że ani klęska, ani zwycięstwo Prus nie leżą w interesie Imperium i formalnie wycofała się z wojny.

Śmierć Elżbiety Romanowej i działania jej następców były tak niespodziewane, że zwykło się nazywać je cudem.
Zobacz następny

Komentarze

Momencik, trwa ładowanie komentarzy   ładowanie…