Momencik, trwa przetwarzanie danych   loading-animation

Księga Welesa – tekst traktujący o historii (opis wędrówki i osiedlania...

Księga Welesa – tekst traktujący o historii (opis wędrówki i osiedlania się plemion słowiańskich od IX w. p.n.e. do VIII w. n.e.), a także religii. Miał być zapisany na drewnianych tabliczkach w trzech dialektach słowiańskich. Przez naukowców tekst uważany jest za falsyfikat. Pierwotnie wszystkie tabliczki były tej samej wielkości: 22 cm, grubości około 5 mm, o nierównych krawędziach,
 z otworami do mocowania rzemienia.

 Odnalezione zostały w roku 1919, podczas wojny domowej w Rosji, przez oficera armii carskiej Aliego Fiodora Izenbeka w cywilu malarz i rysownik interesujący się archeologią. Trafił on do zburzonego domu rodziny Zdońskich w guberni kurskiej, 14 km od miasteczka Wołczansk. Właścicieli wraz z rodziną wymordowali nieznani sprawcy, dwór był pusty. Izenbek wszedł do biblioteki, gdzie książki walały się na podłodze. Zwrócił uwagę na związane w pakiet drewniane deszczułki zapisane nieznanymi znakami. Deseczki wyglądały na bardzo stare, a niektóre były spróchniałe i stoczone przez owady. Oficer uznał, że są cenne i kazał je będącemu z nim żołnierzowi zebrać i zapakować do torby. Izenbek po przegranej wojnie uciekł z Rosji i w końcu trafił do Brukseli. Tu spotkał się z Jurijem Mirolubowem. Przez następnych 14 lat, 1925-39, Miroliubow przepisywał tekst z tabliczek na papier, jednocześnie usiłując go odczytać. Fotografował je, ale zachowało się tylko jedno zdjęcie. Ali Izenbek zmarł w Brukseli w sierpniu 1941, już pod niemiecką okupacją. Jego zbiory dostał Miroliubow, lecz tabliczek w nich nie było.
Zobacz następny

Komentarze

Momencik, trwa ładowanie komentarzy   ładowanie…