Momencik, trwa przetwarzanie danych   loading-animation

Jeden z ministrów w rządzie Konrada Adenauera, Theodor Oberländer (minister

Jeden z ministrów w rządzie Konrada Adenauera, Theodor Oberländer (minister ds. wypędzonych, uciekinierów i poszkodowanych w latach 1953-1960), był członkiem NSDAP. W 1933 powierzono mu również funkcję Reichsleitera nazistowskiej organizacji Bund Deutscher Osten zajmującej się germanizacją mniejszości polskiej w przedwojennych Niemczech.

W 1937 roku, został profesorem Uniwersytetu w Greifswaldzie, a następnie w roku 1938 rozpoczął pracę w Abwehrze (Wydział II) jako ekspert do spraw Europy Wschodniej. W latach 1942 i 1943 opracował dwa memoriały, w których sprzeciwiał się polityce Ericha Kocha wobec Ukraińców, prowadzonej w Reichskommissariat Ukraine. W czerwcu 1943 opracował memorandum Przymierze czy eksploatacja nt. polityki niemieckiej na Wschodzie. Heinrich Himmler chciał go postawić za to przed sądem wojennym. Uratowała go przed tym interwencja Köstringa. Oberländer musiał jednak zrzec się komendy nad Oddziałem Bergmann i został zwolniony ze służby w Wehrmachcie. Do roku 1945 pracował na uniwersytecie w Pradze. W listopadzie 1944 zgłosił się ochotniczo do Wehrmachtu i został przydzielony do sztabu łącznikowego Wehrmachtu z dowództwem ROA i gen. Andriejem Własowem.

Poczynając od końca 1959, KGB przeprowadziło akcję dezinformacyjną w sprawie Oberländera i batalionu „Nachtigall”. Akcja dezinformacyjna KGB nastąpiła po skrytobójczym zabójstwie Stepana Bandery przez agenta KGB Bohdana Staszynskiego (15.10.1959). Po wykryciu w czasie sekcji zwłok w ciele Bandery cyjanku potasu i wykluczeniu w ten sposób naturalnej przyczyny śmierci (na jaką zamach był upozorowany), propaganda sowiecka wskazała na Theodora Oberländera jako rzekomego zleceniodawcę zabójstwa. Motywem miała być chęć usunięcia świadka zbrodni wojennych, za które Oberländer miał być rzekomo odpowiedzialny, w szczególności mordu profesorów lwowskich, którego sprawstwo zostało właśnie wówczas przypisane przez propagandę ZSRR batalionowi „Nachtigall”.

Sąd Najwyższy NRD, w dniu 29 kwietnia 1960, po zaocznym procesie skazał Theodora Oberländera (czynnego ministra w rządzie RFN) za sprawstwo kierownicze w zbrodniach wojennych we Lwowie w lipcu 1941 na karę dożywotniego ciężkiego więzienia i utratę obywatelskich praw honorowych na zawsze.

4 maja 1960 Oberländer musiał ustąpić ze stanowiska ministra do spraw wypędzonych i przesiedleńców w rządzie kanclerza Konrada Adenauera pod naciskiem postawionych w NRD zarzutów „masakry i pogromu, które były skierowane przeciwko komunistycznym funkcjonariuszom oraz ludności żydowskiej i polskiej. Dowodzenie jednostką, która zamordowała grupę polskich profesorów w lipcu 1941”.

W sprawie prowadzonej równolegle w RFN, na podstawie dokumentów przekazanych przez ZSRR, w dniu 30 marca 1961 nadprokurator przy Sądzie Krajowym w Bonn umorzył śledztwo przeciw Oberländerowi w związku z jego działalnością w batalionie „Nachtigall” z braku dowodów winy. W latach 1963–1965 Oberländer był ponownie deputowanym do Bundestagu. Po wycofaniu się z życia politycznego był doradcą koncernu Messerschmitt-Bölkow-Blohm GmbH (MBB).

Po upadku systemu państw satelickich ZSRR w Europie i zjednoczeniu Niemiec, 28 listopada 1993 Sąd Krajowy (niem. Landgericht) w Berlinie, po ponownym rozpoznaniu sprawy, uchylił wyrok Sądu Najwyższego NRD z roku 1960.

W 1958 r. Oberländer został odznaczony Wielkim Krzyżem Zasługi z Gwiazdą i Wstęgą Orderu Zasługi Republiki Federalnej Niemiec.
Zobacz następny

Komentarze

Momencik, trwa ładowanie komentarzy   ładowanie…