Zamknij Dołącz do nas na Facebooku
Momencik, trwa przetwarzanie danych   loading-animation

Smell-O-Vision to technologia, która miała umożliwić widzom poczucie zapachów...

Smell-O-Vision to technologia, która miała umożliwić widzom poczucie zapachów pojawiających się w filmie. Pomysł ten pojawił się już w pierwszej połowie XX wieku, ale najsłynniejsza próba jego wdrożenia miała miejsce w 1960 roku. System działał tak, że podczas projekcji filmu do sali kinowej były wypuszczane odpowiednie zapachy zsynchronizowane z akcją na ekranie. Smell-O-Vision zadebiutowało w filmie „Scent of Mystery”, ale niestety okazało się spektakularną klapą – zapachy docierały do widzów z opóźnieniem lub wcale, a niektóre mieszały się w niezbyt przyjemne kompozycje. Podobne eksperymenty pojawiały się później w telewizji i grach wideo, ale nigdy nie zdobyły większej popularności. Ostatecznie Smell-O-Vision trafiło do historii jako jedna z najbardziej nietrafionych innowacji filmowych.
💡 WIĘCEJ
Głosów
20
(w tym negatywnych:
0
)
dobre
20
przez (PW)
Skomentuj Do ulubionych
Źródło: en.wikipedia.org

Więcej informacji:

  • Smell-O-Vision to system stworzony przez Hansa Laubego, który wprowadzał zapachy podczas projekcji filmów, po raz pierwszy zastosowany w filmie "Scent of Mystery" z 1960 roku.
  • Technologia wykorzystywała 30 zapachów, które były uwalniane w sposób zsynchronizowany z dźwiękiem filmu, dzięki czemu widzowie mogli "poczuć" wydarzenia na ekranie.
  • Podobne pomysły na łączenie zapachu z rozrywką sięgają 1868 roku w teatrze, natomiast pierwszy raz technika ta była użyta w filmie w 1906 roku.
  • W latach 50. General Electric eksperymentował z systemem "Smell-O-Rama", a w 1959 roku zaprezentowano konkurencyjny system "AromaRama".
  • John Waters, nawiązując do tych technologii, użył kart "Odorama" w swoim filmie "Polyester" z 1981 roku, które działały na zasadzie zdrapek z zapachami.
Zobacz następny

Komentarze

Momencik, trwa ładowanie komentarzy   ładowanie…