Zamknij Dołącz do nas na Facebooku

Momencik, trwa przetwarzanie danych

loading-animation

Szukaj

Znalazłem 14 takich faktów

Próba odtworzenia przy pomocy replik starożytnych narzędzi kamiennego bloku...

Próba odtworzenia przy pomocy replik starożytnych narzędzi kamiennego bloku na wzór tych, jakich użyto do budowy Wielkiej Piramidy. Ociosanie 2,5-tonowego bloku zajęło czterem pracownikom cztery dni.

51

17 września 2021 o 11:05

przez Moonshield (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: www.reddit.com

Księżycowe bloki lub jiaobei (zapisywane również jako jiao bei , także poe

Księżycowe bloki lub jiaobei (zapisywane również jako jiao bei, także poe) to drewniane narzędzia do wróżenia pochodzące z Chin, które są używane parami i rzucane w celu poszukiwania boskiego przewodnictwa przez odpowiedź na pytanie w formie tak lub nie.
Są wykonane z drewna lub bambusa i wyrzeźbione w kształcie półksiężyca. Można również użyć pary muszli małży. Każdy blok jest okrągły z jednej strony (znany jako strona yin) i płaski z drugiej (znany jako strona yang). Jest to jeden z najczęściej używanych przedmiotów znalezionych w chińskiej tradycyjnej religii..

19

1 września 2021 o 18:19

przez Vold (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: en.wikipedia.org

Ten warszawski blok wygląda na dzieło szalonego architekta.

Ten warszawski blok stojący przy skrzyżowaniu ulic Barei i Odkrytej wygląda na dzieło
szalonego architekta. Jednak okazuje się, że to tylko iluzja.
Jeśli spojrzymy na blok z innej strony, zaczyna wyglądać zupełnie normalnie.

39

13 maja 2021 o 10:25

przez admin (PW)

Skomentuj (1) Do ulubionych

Źródło: tustolica.pl

Czyste złoto (99%) jest bardzo miękkie i stosunkowo łatwe do zgniatania...

Czyste złoto (99%) jest bardzo miękkie i stosunkowo łatwe do zgniatania (o ile nie jest to zbyt duży blok metalu).

26

#fakty

7 kwietnia 2021 o 15:56

przez Mudzina (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: expandusceramics.com

15 grudnia 2000 r. zamknięto elektrownię w Czarnobylu...

Dokładnie 20 lat temu, 15 grudnia 2000 r., Czarnobylska Elektrownia Jądrowa zakończyła swą działalność jako producent energii.

Pomimo zniszczeń i skażenia wywołanego katastrofą z 26 kwietnia 1986 r., władze radzieckie od samego początku zamierzały przywrócić CzAES (ros. Czernobylska Atomnaja Elektrastancja) do działania, tak ze względów gospodarczych, jak i prestiżowych. Prąd popłynął z bloków energetycznych nr 1 i 2 jeszcze przed końcem 1986 r., wkrótce po nich uruchomiono ponownie blok 3, awaryjnie wyłączony w noc katastrofy.

Po uzyskaniu przez Ukrainę niepodległości od ZSRR, złożony z młodych reformatorów rząd planował zamknąć placówkę, jednak wraz z wybuchem rosyjsko-ukraińskiego konfliktu gazowego władze w Kijowie uznały że Ukraina nie może sobie pozwolić na wyłączenie dwóch bloków o nominalnej mocy elektrycznej 1000 MW (blok 2 został wyłączony po pożarze turbiny prądotwórczej w 1991 r.)

Dopiero naciski ze strony państw zachodnich, uzależniających pomoc finansową na uśmierzenie skutków tragedii (m.in. na utrzymanie starego sarkofagu i budowę nowego) od wyłączenia niebezpiecznych reaktorów typu RBMK-1000 sprawiły że blok 1 odłączono od sieci w 1996 r., a 15 grudnia 2000 r. po raz ostatni wygaszono reaktor nr 3, bezpośrednio sąsiadujący ze zniszczonym blokiem numer 4.

Od tamtej pory elektrownia znajduje się oficjalnie w likwidacji; w listopadzie 2016 r. zniszczony blok 4 został zakryty nową osłoną, tzw. Arką, która ma wytrzymać ok. 100 lat (trwałość starego sarkofagu obliczano na lat 30) i pozwolić na bezpieczną rozbiórkę budynku po feralnym reaktorze.

Na zdjęciach: pracownicy CzAES po raz ostatni podłączają blok 3 do sieci energetycznej, 30 listopada 2000 r. 15 dni później ci sami operatorzy ostatecznie wyłączyli reaktor.

18

15 grudnia 2020 o 14:25

przez gwiazdapiolun (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Chociaż ataki na budynki z użyciem samolotów kojarzą się przede wszystkim...

Chociaż ataki na budynki z użyciem samolotów kojarzą się przede wszystkim z zamachami z 11 września 2001 r., to incydenty takie miały miejsce już wcześniej, choć na znacznie mniejszą skalę.
Co najmniej dwa z nich wydarzyły się w ZSRR w latach 70.

27 marca 1972 pilot Timofiej Szowkunow przekazał kolegom na lotnisku w Woroszyłowgradzie (obecnie Ługańsk, Ukraina), że idzie na obiad, ponieważ pogoda nie pozwala mu na planowy przelot do pobliskiego Swatowa, lecz w rzeczywistości wsiadł do dwupłatowego samolotu transportowego An-2 i wystartował do samotnego lotu. Wkrótce kontrola lotów straciła jego samolot z oczu, a po kilkunastu minutach na lotnisko dotarła informacja,
że "Antek" rozbił się o blok mieszkalny w Woroszyłowgradzie.
Jedyną ofiarą tragedii padł sam pilot.

Po śledztwie okazało się że Szowkunowowi nie układało się w małżeństwie; dzień przed tragedią pokłócił się z żoną, która zabrała ich syna i wyjechała. Zeznała później że mąż wielokrotnie jej groził, a także odgrażał się że "weźmie samolot i się zabije". Prawdopodobnie Szowkunow wiedział,
że żony nie ma w domu, lecz chciał zniszczyć mieszkanie,
w którym czuł się nieszczęśliwy.

4 lata później do niemal identycznego incydentu doszło w Nowosybirsku w Rosyjskiej SFRR: 26 września 1976 r. Władimir Serkow wystartował - również Antonowem An-2 - z pobliskiego lotniska, korzystając ze sfałszowanego zezwolenia. Na pytania kontrolera lotów dokąd leci odparł krótko "Ulica Stepnaja 43 mieszkanie 1, tam mnie znajdziecie. Żegnajcie". Pod tym adresem mieszkali jego teściowie, a także od niedawna jego żona z ich synem. Serkow uderzył w budynek między drugim a trzecim piętrem, lecz nie trafił w mieszkanie teściów; zamiast tego w pożarze spowodowanym kraksą zginęło czworo ich sąsiadów, w tym trójka dzieci. Rodziny Serkowa nie było wówczas w budynku.

Ponownie okazało się, że przyczyną tragedii były problemy emocjonalne i psychiczne pilota: od 5 lat cierpiał na napady epileptyczne i przewlekłe migreny, co prowadziło do napadów agresji, którą wyładowywał na swej żonie, Tatianie. W końcu, po kilku nieudanych próbach samobójczych Władimira, para wniosła o rozwód, a żona przeprowadziła się do rodziców wraz z ich synem. 25 września Władimir zobaczył jak Tatiana rozmawia z ich znajomym na ulicy, wpadł w szał i uderzył ją, lecz w końcu został powstrzymany. Prawdopodobnie wówczas postanowił
odebrać życie sobie, swej żonie, synowi i teściom.

Na zdjęciu: blok w który uderzył samolot Serkowa krótko po ataku.

20

20 października 2020 o 20:41

przez gwiazdapiolun (PW)

Skomentuj (4) Do ulubionych

Źródło: www.rbth.com

Jedno z najwcześniej wykonanych zdjęć 4. bloku energetycznego Czarnobylskiej...

Jedno z najwcześniej wykonanych zdjęć 4. bloku
energetycznego Czarnobylskiej EJ po
katastrofie, ranek 26 kwietnia 1986 r. Zdjęcie wykonał Anatoli Raskazow, fotograf zajmujący się dokumentowaniem budowy i działania elektrowni. Po eksplozji dyrektor CzAES, Wiktor Briuchanow, nakazał Raskazowowi sfotografować uszkodzony blok i dostarczyć zdjęcia zespołowi zarządzającemu elektrownią, żeby lepiej ocenić sytuację. Pierwsze z nich wykonał,
wg różnych źródeł, z pobliskiego komina lub z zakładowego śmigłowca,
i przedstawiało radioaktywny dym lub parę wciąż unoszące się
znad zniszczonego reaktora.

Potem Briuchanow polecił Raskazowowi wykonać dodatkowe zdjęcia z ziemi. Fotograf twierdził, że aby szybciej przemieszczać się po skażonym terenie, wykorzystał jeden z pozostawionych przy elektrowni wozów strażackich - stąd przypominające dym refleksy na tle zniszczonej hali, odbite w szybie samochodu.

Na zdjęciu widać też wyraźnie tory kolejowe, którymi do budynku elektrowni dowożono wagony z paliwem do reaktorów. W późniejszej fazie operacji tory te, wraz z całym terenem wokół bloku 4-go, zostały zasypane warstwą ziemi, aby chronić likwidatorów przed gruntem silnie skażonym w pierwszych godzinach awarii.

Raskazow miał ze sobą dwa aparaty - Kiev-6 i Zenit. Po ich otwarciu okazało się, że klisza w Zenicie została całkowicie prześwietlona przez promieniowanie, natomiast ta w Kievie-6 miała więcej szczęścia.

Podczas wykonywania swoich obowiązków Raskazow otrzymał dawkę ok. 25 Rentgenów i cierpiał na popromienne poparzenie skóry i porażenie dróg oddechowych (nawdychał się radioaktywnego pyłu wokół zniszczonego bloku, który zawierał m.in. mikroskopijne cząsteczki paliwa jądrowego i grafitu), jednak odmówiono mu oficjalnego uznania za poszkodowanego w wypadku, ponieważ... nie był członkiem nocnej zmiany, podczas której doszło do eksplozji. Zmarł w 2010 r.

Wykonane przez Raskazowa zdjęcia, i zrobienie pierwszych zdjęć zniszczonego bloku w ogóle, często błędnie przypisuje się Igorowi Kostinowi, słynnemu fotografowi dokumentującemu likwidację skutków katastrofy. W rzeczywistości Kostin wykonał pierwsze kolorowe zdjęcia elektrowni po wypadku, kilka godzin po Raskazowie.

33

25 września 2020 o 19:07

przez gwiazdapiolun (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: news.bbc.co.uk

W większości krajów bloku wschodniego porządek publiczny pilnowany był przez...

W większości krajów bloku wschodniego porządek publiczny pilnowany
był przez formacje określane mianem nie policji, lecz bardziej kojarzonej
z klimatami ludowo-rewolucyjnymi milicji. Na powyższej mapie ciemnym odcieniem koloru niebieskiego zaznaczono kraje, w których nazewnictwo to utrzymuje się po dziś dzień: Białoruś, Kirgistan, Tadżykistan i Uzbekistan oraz nieuznawane republiki Abchazji, Naddniestrza i Osetii Południowej. Jaśniejszy odcień przypada na kraje, w których dawną milicję przemianowano na policję.

Przez całą zimną wojnę "policja" (co prawda ludowa) obowiązywała
jedynie w NRD ("Volkspolizei") i Albanii ("Policia Popullore"). Porządku
w Czechosłowacji pilnowało Bezpieczeństwo Publiczne ("Veřejná bezpečnost"), po federalizacji i demokratyzacji kraju zastąpione przez organizacje policyjne w obydwu republikach składowych, później niepodległych. Na Węgrzech zaś panował — i panuje do dziś — "Rendőrség" ("Gwardia"), którym to słowem od połowy XIX w. tłumaczy się na węgierski angielskie "police", co można porównać do irlandzkich "Gardai".

12

29 grudnia 2018 o 18:53

przez JaroWars (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Od przegłosowania w 2000 r. przez parlament Holandii ustawy wprowadzającej...

Od przegłosowania w 2000 r. przez parlament Holandii ustawy wprowadzającej małżeństwa jednopłciowe — która w życie weszła w
roku kolejnym — państwa Europy Zachodniej poczęły tłumnie powielać holenderski wzór i dziś w przytłaczającej większości z nich geje i lesbijski mogą wziąć ze sobą ślub. Kompletnie inaczej sprawa ma się w dawnym bloku wschodnim, w którym idea jednopłciowego małżeństwa przez
ogrom społeczeństwa została w sposób jednoznaczny odrzucona.

Najlepiej odzwierciedla to fakt, w jak wielu dawnych komunistycznych krajach Europy małżeństwo definiowane jest jako wyłącznie związek kobiety i mężczyzny, choć w niektórych z nich — m.in. w Polsce — odpowiedni zapis został sformułowany już w latach 90., gdy o ślubach gejów i lesbijek właściwie nikt jeszcze nie mówił, stąd też można przypuszczać, że autorom nie przyświecały względy ideologiczne. Z drugiej strony zwłaszcza w ostatniej dekadzie w krajach wschodnioeuropejskich doszło do istnej lawiny inicjatyw mających na celu ukierunkowaną na ten cel modyfikację miejscowych ustaw zasadniczych. Tam, gdzie nie udało się jej ostatecznie przeprowadzić, bynajmniej nie doszło do tego pod wpływem społecznego sprzeciwu: zorganizowane we wrześniu 2018 r. referendum w Rumunii referendum okazało się niewiążące z uwagi na niską frekwencję, przy czym wynikała ona nie tyle z jakiejś szczególnej sympatii Rumunów wobec homoseksualistów, ile podejrzenia, że głosowanie stanowiło zabieg rządzących socjaldemokratów obliczony na odwrócenie uwagi obywateli od trzęsącego krajem politycznego skandalu. Co ciekawe takiego zapisu konstytucyjnego nadal nie wprowadziła Rosja, czyli jeden z ostatnich krajów Europy, w którym nigdy nie odbyła się legalna parada równości,
a którego władze w sposób oficjalny na każdym poziomie
walczą z "gejowską propagandą".

Obecnie jedynym krajem byłego bloku wschodniego,
w którym prowadzona jest jakakolwiek dyskusja na temat
legalizacji małżeństw jednopłciowych, są Czechy.

20

27 października 2018 o 6:47

przez JaroWars (PW)

Skomentuj (2) Do ulubionych

Przeprowadzone w latach 2006–2007 przez dra hab. Instytutu Psychologii PAN...

Przeprowadzone w latach 2006–2007 przez dra hab. Instytutu Psychologii PAN Piotra Szarotę badanie zdjęć użytkowników komunikatora MSN Messenger (obecnie Windows Live Messenger) z 10 krajów europejskich (Czech, Finlandii, Francji, Hiszpanii, Niemiec, Polski, Słowenii, Węgier, Wielkiej Brytanii i Włoch) wykazało, że stereotypy dotyczące nieustannego ponuractwa Polaków znajdują spore odzwierciedlenie w rzeczywistości.
W wartościach ogólnych Polacy stanowili jedyną spośród analizowanych nacji, która uśmiechała się na mniej niż 40% swoich fotografii, a biorąc pod uwagę jedynie polskich mężczyzn, padł kolejny rekord (zaledwie 26%).
Za to nadspodziewanie pozytywnie wypadły polskie kobiety, które uśmiechały się nie tylko częściej niż Węgierki, ale też Niemki.

Podobne studium przeprowadził w 2017 r. na 29 krajach całego
świata serwis Priceonomics — tym razem za miernik posłużyły zdjęcia z zawodowego portalu LinkedIn. Polska z wynikiem 20,6% znalazła się
na 28. miejscu, pomiędzy jedynymi dwoma innymi państwami postkomunistycznymi ujętymi w rankingu:
Czechami (26,3%) i Rumunią (17,6%).

14

27 października 2018 o 9:19

przez JaroWars (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: www.ncbi.nlm.nih.gov

Zobacz następne

1 2 > ostatnia ›

Pewex.pl Demotywatory.pl Piekielni.pl Stylowi.pl

Kopiowanie wskazane za podaniem źródła.

Zobacz też inne serwisy:
Retro Pewex	Pewex	Stylowi	Rebelianci
Motokiller	Kotburger	Demotywatory	Mistrzowie
Komixxy	Piekielni