Zamknij Dołącz do nas na Facebooku

Momencik, trwa przetwarzanie danych

loading-animation

Szukaj

Znalazłem 187 takich faktów

Operacja London Bridge to kryptonim ćwiczeń prowadzonych od lat 60. XX wieku...

Operacja London Bridge to kryptonim ćwiczeń prowadzonych od lat 60. XX wieku... – Operacja London Bridge to kryptonim ćwiczeń prowadzonych od lat 60. XX wieku w Wielkiej Brytanii na wypadek śmierci królowej Elżbiety II. W ramach ćwiczeń prowadzone są skoordynowane działania między różnymi instytucjami państwowymi. Raz ćwiczono nawet pogrzeb królowej.

12

16 października 2018 o 19:12

przez cenot (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: https://en.wikipedia.org/wiki/Opera…

Wg badań brytyjskiego ekonomisty Angusa Maddisona łączna wartość PKB niemieckiego...

Wg badań brytyjskiego ekonomisty Angusa Maddisona łączna wartość PKB niemieckiego... – Wg badań brytyjskiego ekonomisty Angusa Maddisona łączna wartość PKB niemieckiego zaboru ziem polskich, austriackich Galicji i Lodomerii oraz rosyjskiego Kraju Nadwiślańskiego, liczona zgodnie z parytetem siły nabywczej w oparciu o wartość dolara z roku 1990, na początku ostatniej dekady XIX w. wynosiła 29 mld 345 mln dolarów. Gdyby tereny te obejmowało niepodległe państwo polskie, a ich gospodarki nie wchodziłyby w skład mocarstw ościennych, pod względem siły ekonomicznej Polska znalazłaby się na ósmym miejscu w Europie, ponad Hiszpanią. Pod uwagę brane są jedynie posiadłości kontynentalne, a więc nie np. brytyjskie Indie czy francuska Algieria.

Bezdyskusyjnie największą potęgą gospodarczą tamtej epoki wg Maddisona było imperium brytyjskie, drugie i trzecie miejsca zajmowały w dość bliskiej odległości od siebie rozwijające się dynamicznie Stany Zjednoczone oraz upadające pod presją
rywalizacji z Zachodem Chiny dynastii Qing.

10

17 października 2018 o 10:46

przez JaroWars (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: https://en.wikipedia.org/wiki/List_…_in_the_nineteenth_century

Szacuje się, że aktualnie w Londynie działa więcej agentów rosyjskiego...

Szacuje się, że aktualnie w Londynie działa więcej agentów rosyjskiego... – Szacuje się, że aktualnie w Londynie działa więcej agentów rosyjskiego wywiadu niż w czasie Zimnej Wojny.

14

8 października 2018 o 19:17

przez Mudzina (PW)

Skomentuj (2) Do ulubionych

Źródło: https://www.express.co.uk/news/uk/9…

Lord Ranfurly, gubernator Nowej Zelandii, odczytuje królowej Makei, wieloletniej...

Lord Ranfurly, gubernator Nowej Zelandii, odczytuje królowej Makei, wieloletniej... – Lord Ranfurly, gubernator Nowej Zelandii, odczytuje królowej Makei, wieloletniej władczyni Wysp Cooka, treść aktu włączenia
jej włości w skład imperium brytyjskiego, 7 października 1900 r.

Wbrew temu, co można sądzić na podstawie wyrazu twarzy monarchini, przemianowanie obowiązującego od dwunastu lat luźnego protektoratu w pełnoprawną kolonię brytyjską było
jej dyplomatycznym sukcesem. Miejscowi Polinezyjczycy zabezpieczali w ten sposób swoje interesy przed zakusami coraz śmielej poczynających sobie w Oceanii Francuzów, zagorzałych kolonizacyjnych rywali rządu Jej Królewskiej Mości.

17

1 października 2018 o 6:15

przez JaroWars (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Dalajlama XIV świętuje tybetański Nowy Rok z przewodniczącym Mao Zedongiem...

Dalajlama XIV świętuje tybetański Nowy Rok z przewodniczącym Mao Zedongiem... – Dalajlama XIV świętuje tybetański Nowy Rok z przewodniczącym
Mao Zedongiem i premierem Zhou Enlaiem, 1955 r.

Tybet od momentu obalenia cesarskiej władzy w Chinach w 1912 r. przez prawie czterdzieści lat pozostawał krajem w praktyce niezależnym, choć władze nowo powołanej Republiki Chińskiej uznawały go za część swojego terytorium, obdarzoną tylko szeroko zakrojoną autonomią. Jako swój protektorat Tybet widziała również Wielka Brytania, która w ten sposób z reguły odnosiła się do ziem, nad którymi nie była w stanie sprawować bezpośredniej kontroli. Z tego względu Tybet międzynarodowo uznawany był za integralną część Chin — w rzeczywistości była to oparta na buddyjskiej teokracji monarchia dalajlamów.

Póki Chiny pogrążone były w wojnie domowej pomiędzy nacjonalistami, komunistami i regionalnymi watażkami, Tybet mógł cieszyć się spokojem. Cztery dekady niezależności skończyły się jednak, gdy w 1949 r. władzę nad całymi Chinami przejęli rewolucjoniści Mao Zedonga, który nakazał swoim wojskom jak najszybsze podporządkowanie sobie odszczepieńczej prowincji. Chińska Armia Ludowo-Wyzwoleńcza w październiku 1950 r. przypuściła inwazję na Tybet, zakończoną ostatecznie po roku. Świeżo koronowany Dalajlama XIV, wówczas piętnastolatek, poszedł na ugodę z chińskimi komunistami i pozostawał z nimi w poprawnych relacjach aż do wybuchu w 1959 r. krwawo stłumionego antychińskiego powstania w Tybecie, gdy w obawie o życie z pomocą CIA uciekł do Indii, od tego
czasu zamieniając się w zdeklarowanego wroga rządu ChRL.

11

28 września 2018 o 3:37

przez JaroWars (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Członek Black and Tans (Czarno-Brązowych) w 1921 r. Była to formacja zbrojna...

Członek Black and Tans (Czarno-Brązowych) w 1921 r. Była to formacja zbrojna... – Członek Black and Tans (Czarno-Brązowych) w 1921 r.
Była to formacja zbrojna walcząca po stronie Wielkiej Brytanii
w czasie irlandzkiej wojny o niepodległość. W latach 1920-22
przez jej szeregi przeszło ok. 7000 ochotników.

Czarno-Brązowi zostali włączeni do działań w Irlandii w 1920 r.
wraz ze znaczącym spadkiem wartości bojowej i morale Royal Irish Constabulary (Królewska Policja Irlandzka). Black and Tans tworzyli ochotnicy spoza Irlandii, głównie weterani I wojny światowej, powoływani jako tymczasowe wsparcie osobowe dla RIC.

8

23 września 2018 o 12:25

przez Moonshield (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: https://www.reddit.com/r/HistoryPor… | https://pl.wikipedia.org/wiki/Black…

Opuszczona rafineria fosforanów, Nauru, 2006 r. Według danych ONZ w 1970...

Opuszczona rafineria fosforanów, Nauru, 2006 r. Według danych ONZ w 1970... – Opuszczona rafineria fosforanów, Nauru, 2006 r.

Według danych ONZ w 1970 r. nominalne PKB na mieszkańca Republiki Nauru, wyspiarskiej republiki w Mikronezji, wynosiło $2 364, co stawiało ten maleńki kraj na 28. miejscu w rankingu światowym, a więc wyżej niż Wielka Brytania, Nowa Zelandia, Izrael czy Włochy. Do 2016 r.
Nauru spadło na 67. pozycję, zaraz za Wenezuelą.

Casus Nauru stanowi bodaj najbardziej pouczający przykład tego, do
czego doprowadzić może uzależnienie gospodarki od eksportu surowców naturalnych. W tym konkretnym wypadku chodzi o fosforany, z których uzyskuje się fosfor służący przede wszystkim do nawozu roślin. Stanowiące do 1968 r. brytyjsko-australijsko-nowozelandzki protektorat ONZ Nauru w 1970 r. przejęło pełnię kontroli nad bezcennymi zasobami i rozpoczęło ich niczym nieograniczoną eksploatację. Zyski ze sprzedaży fosforanów zostały częściowo zdefraudowane, częściowo utopione w bombastycznych i krótkowzrocznych projektach — do legendy zaledwie ośmiotysięcznej wyspy przeszedł wiozący głównie powietrze narodowy przewoźnik Nauru Airlines. Bezrefleksyjna eksploatacja fosforanów najpierw zniszczyła środowisko naturalne wyspy — zamieniając 80% jej dziewiczej powierzchni w postapokaliptyczą pustynię i wybijając w pień 40% okolicznej fauny morskiej — a wreszcie samą gospodarkę.

Kura znosząca wyspiarzom (a przynajmniej ich elitom) fosforanowe jaja po raz pierwszy zachorowała w połowie lat 70., gdy cena surowca osiągnęła szczyt $70 za tonę, po czym ustabilizowała się na poziomie $40-45. Zdecydowanie koniec boomu nadszedł wraz z trzecim tysiącleciem, gdy stało się jasne, że fosforanów na Nauru praktycznie już nie ma. Pozbawiony swojego jedynego źródła przychodów kraj od tego czasu skazany jest na łaskę międzynarodowych organizacji charytatywnych i zaledwie 200 turystów, którzy rocznie zostawiają na wyspie chociaż trochę australijskich dolarów. Władze Nauru w desperackim kroku w 2001 r. udzieliły zgody Australii na otwarcie ośrodka dla nielegalnych imigrantów z Azji Południowo-Wschodniej poszukujących lepszego życia w krainie kangurów: Nauru uzyskiwało w ten sposób miejsca pracy dla niemałego odsetka swojej populacji, jak również gwarancję nieprzerwanego dopływu australijskich funduszy, Australia natomiast pozbywała się niechcianych przybyszów z dala od swoich brzegów, jednocześnie zrzucając na Naurujczyków bezpośrednią odpowiedzialność za wszelkie przypadki łamania praw człowieka przetrzymywanych tam imigrantów.

15

15 września 2018 o 6:29

przez JaroWars (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Zgodnie z danymi z 2016 roku Wielka Brytania wydaje co roku podobne kwoty

Zgodnie z danymi z 2016 roku Wielka Brytania wydaje co roku podobne kwoty – Zgodnie z danymi z 2016 roku Wielka Brytania wydaje co roku podobne kwoty na spłatę odsetek od swojego długu i obronę militarną.

11

6 września 2018 o 19:38

przez cenot (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: https://fullfact.org/economy/intere…

Pomimo faktu iż Wielka Brytania jest jednym z pionierów produkcji i wykorzystania

Pomimo faktu iż Wielka Brytania jest jednym z pionierów produkcji i wykorzystania – Pomimo faktu iż Wielka Brytania jest jednym z pionierów produkcji i wykorzystania czołgów to po 100 latach od powstania tej broni zaprzestała de facto ich produkcji, zas liczba czołgów to zaledwie ok 300 sztuk. Dla porównania Polska posiada ponad 1000 sztuk a byłe kolonie brytyjskie Indie i Pakistan posiadają po kilka tysięcy oraz mogą samodzielnie produkować czołgi.

13

4 września 2018 o 16:35

przez piosza (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Kierowana przez polskiego weterana grupa uciekinierów z syberyjskiego gułagu

Kierowana przez polskiego weterana grupa uciekinierów z syberyjskiego gułagu – W 1954 r., w atmosferze euforii po zdobyciu w roku ubiegłym Mount
Everest, brytyjski dziennik "Daily Mail" rozpoczął kampanię mającą na celu zebranie jak największej ilości informacji dotyczących "odrażającego człowieka śniegu", rzekomo czychającego na nieostrożnych himalaistów. Jedną z najciekawszych opowieści zaprezentował zamieszkały w Nottingham polski weteran Sławomir Rawicz: w 1941 r. z kosmopolityczną grupą więźniów miał uciec z gułagu, po czym, unikając kontaktu ze wszelką cywilizacją, poprowadził ich przez pustkowia Gobi, a następnie himalajskie szczyty – gdzie przyuważyli dwójkę bawiących się śniegiem yeti, które od razu poprawnie zidentyfikowali jako stworzenia nieznane nauce — po czym dotarli do bezpiecznych Indii. Na kanwie fascynującej opowieści Rawicza powstała powieść "Długi marsz" pióra angielskiego dziennikarza Ronalda Downinga. Książka okazała się międzynarodowym bestsellerem, rozeszła się w milionach egzemplarzy i przetłumaczono ją na 25 języków. Czytelników z całego świata zafascynowała historia niestrudzonych wędrowców, najpierw bestialsko dręczonych przez stalinowskich oprawców, potem z podniesionym czołem mierzących
się z okrucieństwem Matki Natury.

Ani Downing, ani jego redakcja nigdy nie zorientowali się, że Rawicz kłamał jak z nut. O ile spotkanie z yeti można było potraktować z przymrużeniem oka jako wabik na złaknionych sensacji czytelników "Daily Mail", to jeszcze za życia Polaka relacja z jego podróży wzbudziła niedowierzanie ze strony podróżników znających tę część Azji. Wskazywali oni na absurdalne opisy mijanych krajobrazów na pustyni Gobi (w relacji Rawicza bardziej przypominającej Saharę) czy też pokonywanie himalajskich gór poprzez wspinanie się na ich szczyty, a następnie schodzenie z drugiej strony bez korzystania z przełęczy. Idea, że grupa amatorów pozbawionych jakiejkolwiek orientacji w terenie, o doświadczeniu nie wspominając, w ogóle zdołała opuścić Syberię, a co dopiero przedostać się do Indii, w oczach ekspertów zakrawała na kpinę. Fałsz Rawicza definitywnie zdemaskowała dopiero w 2006 r., dwa lata po jego śmierci, telewizja BBC, która, opierając się na dokumentacji z sowieckiego archiwum, w tym również zeznaniach złożonych przez samego zainteresowanego, wykazała, że Polak opuścił gułag dopiero w 1942 r. na mocy stalinowskiej amnestii, po czym wraz z armią gen. Andersa dotarł do Iranu i Palestyny. Inny mieszkający w Wielkiej Brytanii polski weteran, Witold Gliński, utrzymywał, iż to on odbył "długi marsz", a Rawicz wzorował się na jego wspomnieniach, jednak w
jego opowieści — nawet abstrahując od już wspomnianych
absurdów — również znajduje się szereg dziur.

Swego czasu pojawiali się inni kandydaci do roli przywódców bohaterskiej wędrówki, jednak na chwilę obecną rozsądek nakazuje przypuszczać, że powieść "Długi marsz" opisuje wydarzenia w stu procentach fikcyjne, nawet jeśli przyprawione wyjątkowo lekkostrawnym sosem, który do dziś przyciąga do "historii" Rawicza nowe pokolenia czytelników. W 2010 r. odbyła się premiera filmu "Niepokonani" w reżyserii Petera Weira bazującego na wydarzeniach opisanych w książce — w rolę główną wcielił się Jim Sturgess. Z uwagi na kontrowersje dotyczące prawdziwości "długiego marszu", protagoniście nadano wymyślone imię.

15

9 sierpnia 2018 o 18:01

przez JaroWars (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Zobacz następne

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 > ostatnia ›

Pewex.pl Demotywatory.pl JoeMonster.org Motokiller.pl

Kopiowanie wskazane za podaniem źródła.

Zobacz też inne serwisy:
Retro Pewex	Pewex	Stylowi	Rebelianci
Motokiller	Kotburger	Demotywatory	Mistrzowie
Komixxy	Piekielni