Zamknij Dołącz do nas na Facebooku

Momencik, trwa przetwarzanie danych

loading-animation

Szukaj

Znalazłem 14 takich faktów

Gladiatorzy walczący na arenach nie byli skazani na wieczne życie w niewoli...

Gladiatorzy walczący na arenach nie byli skazani na wieczne życie w niewoli... – Gladiatorzy walczący na arenach nie byli skazani na wieczne życie w niewoli i walkę o swoje życie, ku uciesze tłumów.
Z pewnością wielu wywalczyło sobie wolność, czego
dowodem są przekazy antycznych historyków.

Walki na arenie nie zawsze kończyły się śmiercią gladiatorów, co wynikało z faktu, że koszt niewolnika oraz włożone pieniądze w jego wyszkolenie były ogromne i jego śmierć była nie na rękę w praktyce każdemu. Co więcej, gladiatorzy liczyć mogli na dobrą opiekę medyczną i zarobek. Gladiatorzy, którzy w czasie walki byli odważni i kreatywni w zadawaniu ciosów liczyć mogli na uznanie tłumów, sponsora igrzysk (editor) a nawet cesarza. W zamian za wygraną otrzymywali wieniec laurowy, pieniądze, a nawet wyzwolenie (manumisso).

Znamy przekaz Marcjalisa, gdzie dwójka gladiatorów - Priscus i Verus - walczyła na tyle dzielnie, że cesarz Tytus uznał ich obu zwycięzcami i podarował drewniany miecz ćwiczebny (rudis), jako symbol wolności. Inny z kolei gladiator, Flamma, otrzymał rudis aż czterokrotnie, jednak wolał pozostać na arenie. Dowodem na to jest zachowany nagrobek na Sycylii: „Flamma, secutor, żył 30 lat, walczył 34 razy, wygrał 21, zremisował 9 razy, przegrał 4 razy, Syryjczyk z pochodzenia. Delicatus wykonał
to dla swojego zasłużonego towarzysza broni”.

15

14 listopada 2019 o 7:08

przez cosiek (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: https://www.imperiumromanum.edu.pl/…

Venatio (liczba mnoga venationes), czyli dosłownie „polowanie”, była to...

Venatio (liczba mnoga venationes), czyli dosłownie „polowanie”, była to... – Venatio (liczba mnoga venationes), czyli dosłownie „polowanie”, była to forma rozrywki organizowanej w rzymskich amfiteatrach polegającej na polowaniu i zabijaniu dzikich zwierząt.
Dzikie drapieżniki sprowadzano do Rzymu z głębi Cesarstwa rzymskiego i wyprowadzano na arenę ku uciesze widzów.

Venatio odbywały się w godzinach porannych przed główną atrakcją dnia – popołudniowymi pojedynkami gladiatorów. Organizowano je na Forum Romanum, Saepta Julia i w Circus Maximus, chociaż żadne z tych miejsc nie mogło zapewnić tłumom widzów ochrony przed wystawianymi zwierzętami.

Podejmowano specjalne środki ostrożności, aby zapobiec ucieczce zwierząt z areny – montowano barierki i kopano rowy. Nielicznym zwierzętom udawało się przeżyć venatio, choć czasem klęskę ponosił bestiarius – gladiator wyszkolony do walki z nimi.

13

9 października 2016 o 13:09

przez cosiek (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: http://www.imperiumromanum.edu.pl/c…

Gladiatorzy otrzymywali nagrody pieniężne za zwycięstwo. W przypadku zdecydowanego...

Gladiatorzy otrzymywali nagrody pieniężne za zwycięstwo. W przypadku zdecydowanego... – Gladiatorzy otrzymywali nagrody pieniężne za zwycięstwo.
W przypadku zdecydowanego i efektownego zwycięstwa wojownik otrzymywał wieniec laurowy. Największą nagrodą było zwolnienie z walki na arenie, co okazywano wręczeniem drewnianego miecza. Skazańcy i kryminaliści, zmuszeni przez władze do walk, otrzymywali wolność, jeśli przetrwali więcej niż trzy lata walk.

Zabicie pokonanego gladiatora opierało się na specjalnym rytuale. Przegrany, z jednym kolanem na ziemi, chwytał udo zwycięzcy,
a ten trzymając hełm (głowę) pokonanego wbijał miecz w jego szyję lub podcinał gardło. Przegrany nie powinien był prosić
o litość lub okazywać słabości. Wszystkie zachowania
wymagały odpowiedniej dyscypliny.

Śmiertelnie ranny gladiator był wywożony z areny i zabijany poza widokiem publicznym. Gladiatorzy opuszczali arenę innymi wyjściami: zwycięzca wychodził Porta Triumphalis, a przegrany Porta Sanavivari. Po pokonaniu rywala zwycięski
gladiator salutował widowni.

W przypadku śmierci rywala miała miejsce specjalna inscenizacja: na arenę wchodziło dwóch mężczyzn przebranych za Charona (boga śmierci) i Hermesa (posłańca boskiego), którzy podchodzili do ciała zmarłego. Charon weryfikował czy gladiator rzeczywiście nie żyje, uderzając go drewnianym młotkiem; Hermes z kolei kładł na ciele gorący przedmiot. Potwierdziwszy zgon, ciało było wynoszone z areny bramą „Libitinarian”, a obsługa widowiska sypała świeżą warstwę piachu, aby zakryć ślady krwi. Zwłoki następnie zanoszono do pobliskiej kostnicy. Dla pewności podcinano jeszcze gardło gladiatorowi. Większość gladiatorów nie dożywała 30 lat, w sytuacji kiedy 50% rzymskich obywateli umierało, z różnych powodów, przed 25. rokiem życia.

18

4 czerwca 2016 o 4:06

przez cosiek (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: http://www.imperiumromanum.edu.pl/c…

Gladiatorzy walczący między sobą w południe, nazywani gladiatores ad...

Gladiatorzy walczący między sobą w południe, nazywani gladiatores ad... – Gladiatorzy walczący między sobą w południe, nazywani gladiatores ad meridaini, byli rekrutowani wyłącznie spośród złodziei, morderców i podpalaczy, którzy swoimi zbrodniami zasłużyli sobie na śmierć na arenie - noxi ad gladium ludi damnati. Nie było tam miejsca na łaskę. Wszyscy walczyli ze sobą po kolei, aż do momentu, gdy ostatnia para zostawała
na arenie. Walki te były zwane munera sine missione
- walki, w których nikt nie mógł ujść z życiem.

24

8 grudnia 2015 o 4:01

przez cosiek (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: http://www.imperiumromanum.edu.pl/c…

Ave Caesar morituri te salutant! („Witaj Cezarze, idący na śmierć cię pozdrawiają!”)...

Ave Caesar morituri te salutant! („Witaj Cezarze, idący na śmierć cię pozdrawiają!”)... – Ave Caesar morituri te salutant! („Witaj Cezarze, idący na śmierć cię pozdrawiają!”) to pozdrowienie do cesarza, jakie mieli wygłaszać gladiatorzy na arenie przed walką. O istnieniu tego zawołania wiemy dzięki zachowanemu dziełu Swetoniusza. Pytanie, czy zawsze je wygłaszano przed walką?

Do kultury masowej przeszła scena walki z filmu „Gladiator”, w której to rywal Maximusa – Tigris z Galii – wypowiada słynne słowa Ave Caesar morituri te salutant! do cesarza Kommodusa.

Sformułowanie to jednak zostało mocno spopularyzowane w kulturze. Bazując na źródłach należy jasno stwierdzić, że posiadamy jedynie jedno pierwotne źródło, gdzie zostało to wspomniane. Swetoniusz w swojej biografii Klaudiusza opisuje pozdrowienie, jakie mieli wygłosić jeńcy i skazańcy do cesarza Klaudiusza w roku 52 n.e., przed walką na wodach (tzw. naumachia) Jeziora Fucyńskiego. Władca miał na to odpowiedzieć Aut non („albo i nie”), co ponoć zmuszeni do walki mężczyźni uznali za ułaskawienie i nie chcieli dalej walczyć. Cesarz ponoć był już bliski wykorzystania swoich pretorian, katapult i balist do ukrócenia nieposłuszeństwa; jednak finalnie udało mu się nakłonić ich do walki.

Wydarzenie to powtarza Kasjusz Dion oraz Tacyt, który jednak pomija zawołanie. Nie posiadamy żadnych innych źródeł,
które wspominałyby to pozdrowienie, co dowodzi,
że po prostu było to jednorazowe wydarzenie.

16

8 kwietnia 2019 o 7:39

przez cosiek (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: https://www.imperiumromanum.edu.pl/…

Kobiety na arenach gladiatorów pojawiły się wtedy, gdy organizatorom walk

Kobiety na arenach gladiatorów pojawiły się wtedy, gdy organizatorom walk – Kobiety na arenach gladiatorów pojawiły się wtedy, gdy organizatorom walk zabrakło innych pomysłów na uatrakcyjnienie widowiska. Kiedy wszystkie inne metody zawiodły, zaangażowano kobiety, które miały stanowić zabawny przerywnik pomiędzy „prawdziwymi walkami”. Początkowo nikt nie traktował ich poważnie. Walczyły z karłami lub zwierzętami, a dopiero po
jakimś czasie kobiety stanęły naprzeciw kobiet.

13

17 sierpnia 2017 o 16:57

przez Moonshield (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: http://joemonster.org/art/40495/7_n…

Rzymscy gladiatorzy jako napój energetyczny prawdopodobnie pili napój z

Rzymscy gladiatorzy jako napój energetyczny prawdopodobnie pili napój z – Rzymscy gladiatorzy jako napój energetyczny prawdopodobnie pili napój z octu i popiołu – do takich wniosków doszli naukowcy badający szczątki wojowników z Efezu.
Uważano, że zmniejsza ból i zwiększa odporność. Wspomina o tym także Pliniusz Starszy w swoim dziele „Historia naturalna”.

25

16 września 2016 o 7:47

przez cosiek (PW)

Skomentuj (1) Do ulubionych

Źródło: http://www.imperiumromanum.edu.pl/c…

Gladiatorzy

Gladiatorzy jednoznacznie kojarzą nam się ze Starożytnym Rzymem. W tym odcinku postaram się przybliżyć wam ich historię!

10

7 lipca 2016 o 20:07

przez marcinpyc (PW)

Skomentuj Do ulubionych

„Witaj Cezarze, idący na śmierć cię pozdrawiają!” – jest to pozdrowienie,

„Witaj Cezarze, idący na śmierć cię pozdrawiają!” – jest to pozdrowienie, – „Witaj Cezarze, idący na śmierć cię pozdrawiają!” – jest to pozdrowienie, które miało być kierowane przez gladiatorów do cesarza przed rozpoczęciem walki. Czy jednak rzeczywiście gladiatorzy wychodząc na arenę wypowiadali te słowa, które w łacinie brzmią: Ave, Cæsar, morituri te salutant!?

Tak naprawdę zawołanie to dotyczyło jedynie jednorazowego wydarzenia – naumachii – którą zorganizowano w roku 52 n.e. na polecenie cesarza Klaudiusza na wodach przeznaczonego do osuszenia Jeziora Fucyńskiego. Źródła antyczne nie wspominają innych igrzysk, na których gladiatorzy zwracaliby się tymi słowami do cesarza.

21

25 października 2015 o 10:02

przez cosiek (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: http://www.imperiumromanum.edu.pl/c…

Leworęczni Rzymianie uważani byli za pechowych i niegodnych zaufania. Warto

Leworęczni Rzymianie uważani byli za pechowych i niegodnych zaufania. Warto – Leworęczni Rzymianie uważani byli za pechowych i niegodnych zaufania. Warto dodać z kolei, że leworęczni gladiatorzy uważani byli za „specjalny element” widowiska. Używali oni bardziej zróżnicowanej broni
i stosowali bardziej egzotyczny styl walki.

37

9 lutego 2015 o 19:35

przez cosiek (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: http://www.imperiumromanum.edu.pl/c…

Zobacz następne

1 2 > ostatnia ›

Pewex.pl Demotywatory.pl Piekielni.pl Motokiller.pl

Kopiowanie wskazane za podaniem źródła.

Zobacz też inne serwisy:
Retro Pewex	Pewex	Stylowi	Rebelianci
Motokiller	Kotburger	Demotywatory	Mistrzowie
Komixxy	Piekielni