Zamknij Dołącz do nas na Facebooku

Momencik, trwa przetwarzanie danych

loading-animation

Szukaj

Znalazłem 15 takich faktów

Niemal cała społeczność Tatarów krymskich została deportowana z półwyspu...

Niemal cała społeczność Tatarów krymskich została deportowana z półwyspu w 1944 r. zaraz po wyparciu wojsk niemieckich w ramach odpowiedzialności zbiorowej za kolaborację tatarskich elit
z faszystowskim okupantem. Pod koniec istnienia ZSRR w
Uzbekistanie żyło ok. ćwierć miliona Tatarów krymskich.

Co odróżniało Tatarów krymskich od innych środkowoazjatyckich zesłańców to gigantyczna determinacja na powrót do ojczyzny. I tak o ile obecnie w Kazachstanie w dalszym ciągu mieszka ok. 34 tys. Polaków
(60% liczby powojennej), to Tatarzy krymscy niemal w całości opuścili Uzbekistan i powrócili na znajdujący się pod jurysdykcją świeżo niepodległej Ukrainy Krym, który przez ostatnie pół wieku zdążył już kompletnie zapomnieć o istnieniu wyznających islam rdzennych mieszkańców półwyspu. Szacuje się, że w dniu, w którym Krym na powrót przeszedł pod władzę spadkobierców tego samego rządu, który w bydlęcych wagonach deportował ich przodków w czeluście Azji, tamtejsi Tatarzy stanowili już jakieś 12% ogółu populacji — w 1939 r. było to 19,4%.

16

29 listopada 2018 o 5:01

przez JaroWars (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Chińska Republika Ludowa prowadzi bardzo restrykcyjną politykę...

Chińska Republika Ludowa prowadzi bardzo restrykcyjną politykę wizową - bez odpowiedniego dokumentu na okres od 15 do 90 dni (zależnie od konkretnego przypadku) w granice tego państwa wjechać mogą obywatele zaledwie szesnastu krajów,
w przytłaczającej większości wyspiarskich rajów podatkowych. Ciekawostką jest, że pierwszym państwem objętym programem bezwizowym już w 1985 r. było San Marino, do dziś uważane za jedną z czołowych europejskich pralni brudnych pieniędzy.
W ostatnich latach Chińczycy otworzyli się na nowe przyczółki w Europie: Serbię (2016) i Bośnię i Hercegowinę oraz Białoruś (2018).

12

9 listopada 2018 o 14:50

przez JaroWars (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Nie jest prawdą, że emigracja zachodnich Europejczyków do Stanów Zjednoczonych...

Nie jest prawdą, że emigracja zachodnich Europejczyków do Stanów Zjednoczonych to pieśń przedwojnia — w 2017 r. na terenie USA mieszkało aż 750 tys. osób urodzonych w Wielkiej Brytanii oraz 650 tys. urodzonych w Niemczech, przy czym nadal bardzo wysoko w tym rankingu (również w
stosunku do populacji) stoją Polacy: 470 tys.

Na świecie bezkonkurencyjni są oczywiście Meksykanie: w Stanach Zjednoczonych mieszka ponad 12,5 mln obywateli tego kraju. Do USA chętnie migrują również Azjaci: Chińczycy (2,42 mln), Indusi (2,31 mln), Filipińczycy (2,08 mln), Wietnamczycy (1,41 mln), a nawet bogaci Koreańczycy z Południa (1,18 mln).

19

9 listopada 2018 o 15:26

przez JaroWars (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: www.pewglobal.org

Opuszczona rafineria fosforanów, Nauru, 2006 r. Według danych ONZ w 1970...

Opuszczona rafineria fosforanów, Nauru, 2006 r.

Według danych ONZ w 1970 r. nominalne PKB na mieszkańca Republiki Nauru, wyspiarskiej republiki w Mikronezji, wynosiło $2 364, co stawiało ten maleńki kraj na 28. miejscu w rankingu światowym, a więc wyżej niż Wielka Brytania, Nowa Zelandia, Izrael czy Włochy. Do 2016 r.
Nauru spadło na 67. pozycję, zaraz za Wenezuelą.

Casus Nauru stanowi bodaj najbardziej pouczający przykład tego, do
czego doprowadzić może uzależnienie gospodarki od eksportu surowców naturalnych. W tym konkretnym wypadku chodzi o fosforany, z których uzyskuje się fosfor służący przede wszystkim do nawozu roślin. Stanowiące do 1968 r. brytyjsko-australijsko-nowozelandzki protektorat ONZ Nauru w 1970 r. przejęło pełnię kontroli nad bezcennymi zasobami i rozpoczęło ich niczym nieograniczoną eksploatację. Zyski ze sprzedaży fosforanów zostały częściowo zdefraudowane, częściowo utopione w bombastycznych i krótkowzrocznych projektach — do legendy zaledwie ośmiotysięcznej wyspy przeszedł wiozący głównie powietrze narodowy przewoźnik Nauru Airlines. Bezrefleksyjna eksploatacja fosforanów najpierw zniszczyła środowisko naturalne wyspy — zamieniając 80% jej dziewiczej powierzchni w postapokaliptyczą pustynię i wybijając w pień 40% okolicznej fauny morskiej — a wreszcie samą gospodarkę.

Kura znosząca wyspiarzom (a przynajmniej ich elitom) fosforanowe jaja po raz pierwszy zachorowała w połowie lat 70., gdy cena surowca osiągnęła szczyt $70 za tonę, po czym ustabilizowała się na poziomie $40-45. Zdecydowanie koniec boomu nadszedł wraz z trzecim tysiącleciem, gdy stało się jasne, że fosforanów na Nauru praktycznie już nie ma. Pozbawiony swojego jedynego źródła przychodów kraj od tego czasu skazany jest na łaskę międzynarodowych organizacji charytatywnych i zaledwie 200 turystów, którzy rocznie zostawiają na wyspie chociaż trochę australijskich dolarów. Władze Nauru w desperackim kroku w 2001 r. udzieliły zgody Australii na otwarcie ośrodka dla nielegalnych imigrantów z Azji Południowo-Wschodniej poszukujących lepszego życia w krainie kangurów: Nauru uzyskiwało w ten sposób miejsca pracy dla niemałego odsetka swojej populacji, jak również gwarancję nieprzerwanego dopływu australijskich funduszy, Australia natomiast pozbywała się niechcianych przybyszów z dala od swoich brzegów, jednocześnie zrzucając na Naurujczyków bezpośrednią odpowiedzialność za wszelkie przypadki łamania praw człowieka przetrzymywanych tam imigrantów.

15

15 września 2018 o 6:29

przez JaroWars (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Dziś relegowana już do statusu sportu drugiej kategorii odgrywanego głównie

Dziś relegowana już do statusu sportu drugiej kategorii odgrywanego głównie na lekcjach wychowania fizycznego gra w palanta jeszcze przed II wojną światową należała do ulubionych rozrywek, którym oddawała się polska młodzież. Nie jest to jednak polski wynalazek — idea łapania piłek odbijanych przez gracza
z użyciem długiego kija przywieziona została z Włoch już w średniowieczu, choć w tej czy innej postaci znana była w Europie prawdopodobnie już w starożytności: grę o podobnych zasadach pod różnymi nazwami znali Niemcy, Skandynawowie czy Rumuni. Głoszona przez Normana Daviesa teoria, jakoby to właśnie rozgrywane przez polskich imigrantów w Ameryce partie palanta stanowiły bezpośredni przyczynek do powstania bejsbola, jest więc mocno przesadzona: współczesny bejsbol powstał pod wpływem "kijowych" gier popularyzowanych tak przez Polaków,
jak i Niemców czy Włochów.

12

9 lipca 2018 o 20:48

przez JaroWars (PW)

Skomentuj Do ulubionych

"Rugi pruskie", Konstanty Górski, 1915 r. Tzw. rugi pruskie to

"Rugi pruskie", Konstanty Górski, 1915 r.

Tzw. rugi pruskie to dość mocno zapomniany dziś etap antypolskiej kampanii kanclerza Niemiec Otto von Bismarcka. W latach 1885–90 z wschodnich terenów Prus wysiedlono ponad 30 tys. osób narodowości polskiej i żydowskiej, które nie nabyły niemieckiego obywatelstwa: w przytłaczającej większości byli to ekonomiczni imigranci z Cesarstwa Rosyjskiego. Wypędzenia wywołały oburzenie opinii publicznej w
całej Europie, również w samym Reichstagu, głównie z uwagi na bezprecedensową brutalność okazaną polskim imigrantom przez niemieckich urzędników. Podobnej czystki, choć na nieporów-
nanie mniejszą skalę, dokonano na Górnym śląsku.

Swoją politykę Bismarck usprawiedliwiał troską o pensje niemieckich robotników, rzekomo zaniżane przez mało wymagających przybyszów z Rosji. Nieoficjalnie jednak głowę kanclerza bardziej zaprzątały kwestie demograficzne: emigracja niemieckich chłopów z ubogiej pruskiej wsi
od wielu dekad przybrała alarmująco wysokie rozmiary — ich miejsce częstokroć zajmowali Polacy wykazujący znacznie wyższe wskaźniki urodzeń. Istniało ryzyko, że Polacy z czasem zdominowaliby Niemców na ogromnych połaciach Prus, a to z kolei dałoby Rosji pretekst do wysunięcia roszczeń terytorialnych względem niemieckiego sąsiada, widząc w tym jednocześnie sposób na zjednanie sobie polskich nacjonalistów.

19

2 lipca 2018 o 12:38

przez JaroWars (PW)

Skomentuj Do ulubionych

1948 r. Amerykański patrol graniczny zatrzymuje nad rzeką (jedyny punkt

1948 r. Amerykański patrol graniczny zatrzymuje nad rzeką (jedyny punkt znaczący w tym pustynnym terenie linię demarkacyjną pomiędzy obydwoma krajami)
grupę nielegalnych meksykańskich imigrantów.

10

28 czerwca 2018 o 10:19

przez JaroWars (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Według raportu ONZ z lipca 2017 r. na terenie Chin przebywało zaledwie milion

Według raportu ONZ z lipca 2017 r. na terenie Chin przebywało zaledwie milion osób obcego pochodzenia, stanowiąc 0,07% całej populacji. Czyni to drugą gospodarkę globu najmniej atrakcyjnym dla imigrantów krajem świata. Dla porównania wg tego samego raportu
w liczącej ponad 36 razy mniej ludności Polsce przebywało w tym
samym czasie 641 tys. imigrantów albo 1,7% ogółu społeczeństwa (co
ciekawe znacznie mniej niż w roku 2000, gdy rzekomo było ich
aż 825 tys. lub 2,1% — raport nie podaje jednak źródła tej dość
zaskakującej informacji). Można też to skontrastować z odsetkiem obcokrajowców w powszechnie uznawanej za niezwykle wrogo nastawioną do imigracji Japonii, gdzie wynosi on 1,8%.

Przytłaczająca większość z tego miliona imigrantów w Chinach prawdopodobnie w żaden sposób nie rzuca się w oczy na widoku publicznym, gdyż dziesięć krajów, z których przybywają oni najczęściej, koresponduje z tradycyjnymi ośrodkami chińskiej diaspory w Azji Wschodniej i na kontynencie amerykańskim —
są to więc przede wszystkim potomkowie starej chińskiej
emigracji wracający do ojczyzny rodziców i dziadków.

9

12 czerwca 2018 o 8:03

przez JaroWars (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: www.un.org

Do XX w. przeprowadzki Meksykanów na teren Stanów Zjednoczonych były raczej

Do XX w. przeprowadzki Meksykanów na teren Stanów Zjednoczonych były raczej zjawiskiem marginalnym, które nabrało na sile wraz z rozbudową linii kolejowych łączących ze sobą oba kraje. Amerykański przemysł bardzo zachęcał niewymagających Latynosów do imigracji, a że przez większość drugiej i trzeciej dekady Meksyk trawiły rewolucje i wojny domowe, potencjalnych chętnych nie brakowało. Odpływ siły roboczej był tak gigantyczny, że rząd Meksyku lobbował w Waszyngtonie na rzecz repatriacji swoich rodaków.

Proimigracyjne nastroje w USA uległy zwrotowi o 180° w następstwie wielkiego kryzysu w 1929 r., gdy priorytetem stało się zapewnienie zatrudnienia dla białych Europejczyków. Prasa rozpętała anty-
meksykańską histerię, a o konieczności pozbycia się "kradnących Amerykanom chleb" imigrantów otwarcie nawiązywał nawet prezydent Herbert Hoover. W rezultacie doszło do masowej repatriacji nawet 500.000 Meksykanów (najwyższe szacunki mówią aż o dwóch milionach), z czego aż 60% urodziło się na terenie USA, a tym samym przysługiwało im obywatelstwo. Była to jedna trzecia meksykańskiej populacji w Stanach. Dla porównania ofiarami powszechnie potępionej w amerykańskiej historiografii kampanii internowania Japończyków w trakcie II wojny światowej padło "jedynie" ok. 100 tys. ludzi.

10

21 kwietnia 2018 o 13:11

przez JaroWars (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Sytuacja imigrantów w Malezji pod wieloma względami przypomina tą widzianą

Sytuacja imigrantów w Malezji pod wieloma względami przypomina tą widzianą w wielu krajach europejskich, również od niedawna w Polsce.

Szacuje się, że w 2017 r. ok. 16% populacji tego 32-milionowego muzułmańskiego kraju w Azji Pd.-Wsch. o wysokich jak na standardy regionu poziomach zarobków stanowili cudzoziemcy. Są to przede wszystkim muzułmanie z Indonezji, Tajlandii i Filipin. I o ile odsetek ten wydaje się niewielki w porównaniu choćby do krajów Zatoki Perskiej, to imigrantom w Malezji przysługuje zdecydowanie więcej praw niż tym w krajach arabskich, którzy traktowani są głównie jako niewolnicza siła robocza, a po wypełnieniu kontraktów są wypędzani do państw pochodzenia, praktycznie nie mając możliwości "zapuszczenia korzeni".

W Malezji natomiast stosunek władz i rdzennej ludności do imigrantów jest zdecydowanie bardziej "zachodni": choć przeciwko obcokrajowców regularnie wysuwane są zarzuty prowadzenia nieuczciwej konkurencji na rynku pracy oraz wyższej tendencji do angażowania się w działalność kryminalną, są oni mimo wszystko postrzegani jako ludzie zasługujący przynajmniej na elementarny szacunek. Inaczej niż w Arabii Saudyjskiej czy Katarze, wykorzystywanie swojej pozycji kosztem pracownika z zagranicy, choć zdarza się nagminnie, w Malezji jest surowo karane — dobrym przykładem jest sprawa malezyjskiego małżeństwa, które w marcu 2011 r. zostało skazane na powieszenie za śmiertelne zagłodzenie swojej indonezyjskiej służącej. I mimo iż otrzymanie malezyjskiego obywatelstwa czy choćby nawet karty stałego pobytu wiąże się z reguły z koniecznością spędzenia w kraju co najmniej kilkunastu lat, zgłoszenia szeregu wniosków i uiszczenia jednej bądź dwóch łapówek, zasadniczo przed imigrantem nie stoi wiele przeszkód, aby założyć w Malezji rodzinę i liczyć na to, że jego dzieci w przyszłości uważane będą za pełnoprawnych Malezyjczyków.

Wszystko to sprawia, że Malezja na chwilę obecną to jedyny
duży niezachodni kraj, którego polityka imigracyjna
z grubsza przypomina model europejski.

8

9 marca 2018 o 6:25

przez JaroWars (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Zobacz następne

1 2 > ostatnia ›

Pewex.pl Demotywatory.pl Stylowi.pl Motokiller.pl

Kopiowanie wskazane za podaniem źródła.

Zobacz też inne serwisy:
Retro Pewex	Pewex	Stylowi	Rebelianci
Motokiller	Kotburger	Demotywatory	Mistrzowie
Komixxy	Piekielni