Zamknij Dołącz do nas na Facebooku

Momencik, trwa przetwarzanie danych

loading-animation

Szukaj

Znalazłem 56 takich faktów

Konie Appaloosa zostały wyhodowane w Ameryce Północnej przez...

Konie Appaloosa zostały wyhodowane w Ameryce Północnej przez... – Konie Appaloosa zostały wyhodowane w Ameryce Północnej przez Indian Nez Percé zamieszkujących w XVIII wieku północno-wschodnie obszary stanu Oregon, między innymi nad rzeką Palouse, od której wywodzi się nazwa rasy.

Konie mają około 140 cm wysokości w kłębie. Appaloosa są maści tarantowatej we wszystkich jej wariantach.

26

21 maja 2013 o 16:57

przez nightmare (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Appal…

W połowie stycznia 2019 roku w wieku 94 lat zmarł Alfred Newman, jeden z...

W połowie stycznia 2019 roku w wieku 94 lat zmarł Alfred Newman, jeden z... – W połowie stycznia 2019 roku w wieku 94 lat zmarł Alfred Newman, jeden z ostatnich żyjących członków plemienia Nawaho, który w czasie drugiej wojny światowej był tzw. Code talkerem. Indianie używając swojego narzecza obsługiwali komunikację radiową, tym samym uniemożliwiając Japończykom
skuteczne podsłuchiwanie łączności.

31

#historia

18 stycznia 2019 o 13:14

przez Mudzina (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: https://eu.daily-times.com/story/ne…

Indianie w Parku Narodowym Glacier, Montana, 1913 rok.

Indianie w Parku Narodowym Glacier, Montana, 1913 rok. – Indianie w Parku Narodowym Glacier, Montana, 1913 rok.

27

#historia

15 stycznia 2019 o 14:25

przez Mudzina (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Zamieszkujący osławione ziemie Pueblo w południowozachodnich Stanach Zjednoczonych...

Zamieszkujący osławione ziemie Pueblo w południowozachodnich Stanach Zjednoczonych... – Zamieszkujący osławione ziemie Pueblo w południowozachodnich Stanach Zjednoczonych Indianie Zuni to prawdopodobnie jedyny odłam rdzennej ludności kontynentu amerykańskiego, którego pierwszy kontakt z przybyszem zza oceanu nastąpił za sprawą osoby czarnoskórej.

Pochodzący z Maroka mauryjski niewolnik Estevanico na hiszpańską Florydę trafił w 1527 r. Wskutek dziwnego splotu okoliczności wraz z kilkoma innymi ocalałymi z katastrofy statku spędził kilka lat penetrując Meksyk i służąc rozmaitym wioskom indiańskim jako uzdrowiciel. Po powrocie do Hiszpanów konkwistadorzy postanowili, że jako bez wątpienia jeden z najlepiej orientujących się w tubylczej tematyce ludzi na usługach króla to właśnie Estevanico powinien nawiązywać kontakty z nowymi plemionami. Na ziemię nieskontaktowanych dotychczas Zuni wybrał się w 1539 r. na czele grupy znajomych meksykańskich Indian. Ze swojej misji młody Maur nigdy nie powrócił — najprawdopodobniej zginął z ręki nieufnych Zuni, którzy dostrzegli w nim szpiega, choć nie brakuje tych, którzy wierzą, że Estevanico wykorzystał okazję, aby porzucić hiszpańskich panów i uciec w głąb amerykańskiej prerii.

14

23 grudnia 2018 o 18:38

przez JaroWars (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Wymarcie w 1914 r. gołębia wędrownego, "flagowego" ptaka kontynentu...

Wymarcie w 1914 r. gołębia wędrownego, "flagowego" ptaka kontynentu... – Wymarcie w 1914 r. gołębia wędrownego, "flagowego" ptaka kontynentu północnoamerykańskiego, często przywoływane jest jako swego rodzaju odpowiednik Holocaustu na naturze, przykład doprowadzenia przez człowieka do zagłady gatunku, który jeszcze pół wieku wcześniej liczył miliardy osobników — do legendy przeszła relacja z południowego Ontario, przez które w 1866 r. przeleciało stado gołębi o szerokości 1,5 km i
długości aż 500 km, zakrywając niebo na czternaście godzin.

W rzeczywistości jednak wiele wskazuje na to, iż populacja tych ptaków,
w czasach prekolumbijskich nieprzekraczająca prawdopodobnie nawet miliona, również człowiekowi zawdzięcza rozrost do tak niewyobrażalnych rozmiarów. Odpowiedzialność za to należy przypisać europejskim kolonizatorom, których przybycie wprawiło w ruch machinę zagłady rdzennej ludności kontynentu, jak również czołowych rywali miejscowej fauny. Ospa, dżuma i inne eurazjatyckie choroby siały spustoszenie w odległych wioskach indiańskich na długo zanim ich mieszkańcy w ogóle usłyszeli o istnieniu białych przybyszów zza morza, tym samym uwalniając miejscową faunę od presji ze strony inteligentnych myśliwych — przynajmniej dopóki Europejczycy ograniczali swoje osadnictwo do terenów przybrzeżnych. Gołąb wędrowny był tylko jednym z gatunków, które wykorzystały ten swoisty okres ludzkiego "bezkrólewia" — szacuje się, że w XVI w. liczebność bawołów wzrosła o 500%, podobny boom demograficzny stał się udziałem łosi i jeleni.

Gdy więc europejscy koloniści po kilku stuleciach przystąpili do
eksploracji porzuconych przez Indian terenów łownych, złoty okres rozwoju miejscowej zwierzyny dobiegł końca — człowiek, z którym musiała się zmierzyć w konkurencji o zasoby, był dużo liczebniejszy, sprytniejszy i, co najważniejsze, wyposażony w broń o zdecydowanie większym zasięgu niż ten, który strzelał z łuków do ich przodków. Gołąb wędrowny, ptak stosunkowo głupi i o niskich zdolnościach adaptacyjnych,
tej rywalizacji wytrzymać po prostu nie mógł.

11

10 października 2018 o 17:02

przez JaroWars (PW)

Skomentuj (1) Do ulubionych

Źródło: https://www.theatlantic.com/magazin…

Istniejące przez niemal sto lat aż do podboju z rąk Francisca Pizarra imperium...

Istniejące przez niemal sto lat aż do podboju z rąk Francisca Pizarra imperium... – Istniejące przez niemal sto lat aż do podboju z rąk Francisca Pizarra imperium Inków stanowi najskrajniejszy w epoce przedindustrialnej przykład państwa sprawującego totalitarną wręcz
kontrolę nad życiem obywatela.

Państwo ze stolicą w Cusco (dzisiejsze Peru) wielu badaczy charakteryzuje jako organizm protosocjalistyczny — chociaż opływające w luksusy inkaskie elity w żaden sposób nie sugerowały swojego równego statusu względem pospólstwa, nie istniało niewolnictwo, a wśród chłopów wymuszano nawet jednolity ubiór i zniechęcano do wszelkiego poczucia indywidualizmu. Urzędnicy bezwzględnie konfiskowali nadwyżkę zebranych plonów, które jednak w chwilach niedostatku dystrybuowali pomiędzy najbardziej potrzebującymi farmerami.

Na "obywatelach" wymuszano solidarną troskę o siebie nawzajem: chorym członkiem społeczności opiekowali się wybrani sąsiedzi. Jednocześnie jednak drzwi do każdego domu musiały w każdej chwili być otwarte przed centralną biurokracją, prowadzącą skrupulatną kontrolę każdego przedmiotu wykorzystywanego przez poddanych. Wykorzystywanego, nie posiadanego – bo wartość prywatna nie istniała. W przeciwieństwie do Azteków czy Majów Inkowie nie chodzili na targi, nie wymieniali się pieniędzmi, a i typowy dla prymitywnych społeczeństw
barter był niezwykle ograniczony.

Żaden andyjski Indianin nie zdobywał zasobów dla siebie, tylko dla władcy, który w swej łaskawości za bezwzględne posłuszeństwo i boską cześć decydował się nimi z nim podzielić. Jego życie, choć nudne i przewidywalne, cechowało swoiste poczucie bezpieczeństwa, nieobce pokoleniu Polaków z rozrzewnieniem wspominającego czasy komunizmu. Nie sposób nie wspomnieć też o imponujących projektach
architektonicznych, których chcąc nie chcąc podejmował się ów zapędzony do roboty kolektyw, częstokroć z korzyścią dla samego siebie, przede wszystkim w postaci akweduktów czy sieci niemal 40 tys. km dróg.

Cała ta skomplikowana kolektywistyczna machina biurokratyczna
szokuje o tyle, że Inkowie nie znali pisma. Istnieje jednak duże prawdopodobieństwo, iż słynne inkaskie węzły przekazywały znacznie bardziej złożone informacje niż proste liczby. Wiedza na temat
ich odczytywania przepadła jednak w mrokach dziejów.

19

10 października 2018 o 19:18

przez JaroWars (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Pamiątkowa fotografia prezydenta Calvina Coolidge'a z czterema przedstawicielami

Pamiątkowa fotografia prezydenta Calvina Coolidge'a
z czterema przedstawicielami – Pamiątkowa fotografia prezydenta Calvina Coolidge'a
z czterema przedstawicielami plemienia Osage po ratyfikowaniu przez amerykańskiego przywódcę nada-
jącej wszystkim urodzonym na terenie USA Indianom obywatelstwo ustawy Indian Citizenship Act, 2 czerwca
1924 r. Nieposzlakowana służba rdzennych mieszkańców kontynentu w siłach zbrojnych Stanów Zjednoczonych w trakcie I wojny światowej bardzo poprawiła ich percepcję ze strony białych elit i wydatnie przyczyniła się do poprawy ich sytuacji prawnej, choć w wielu stanach nawet po 1924 r. nie przysługiwało im prawo głosu, choćby z uwagi na niespełnianie cenzusów majątkowych czy podatkowych.

16

7 sierpnia 2018 o 9:19

przez JaroWars (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Pierwszym albumem w historii wydanym na płycie CD był "Born in the

Pierwszym albumem w historii wydanym na płycie CD był "Born in the – Pierwszym albumem w historii wydanym na płycie CD był "Born in the USA" Breuce'a Springstina. Płyta została wytłoczona w Terre Haute w Indianie we wrześniu 1984 r.

9

25 lipca 2018 o 16:48

przez Mudzina (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Czy polinezyjscy żeglarze kiedykolwiek dotarli na kontynent amerykański?

Czy polinezyjscy żeglarze kiedykolwiek dotarli na kontynent amerykański? – Czy polinezyjscy żeglarze kiedykolwiek dotarli na kontynent amerykański? Stan naszej wiedzy wskazuje na to, że najbardziej na wschód wysuniętym przyczółkiem ich pacyficznego imperium była Wyspa Wielkanocna, położona 3 tys. km od wybrzeża Chile. Badania genetyczne potwierdzają jednak, że bataty, czyli słodka odmiana ziemniaków pochodząca ze środkowej i południowej Ameryki, cieszyły się popularnością w
Polinezji już ok. 1000 r. n.e. Skąd się tam wzięły?

Najprostszym wyjaśnieniem jest to, że Polinezyjczycy po prostu w pewnym momencie trafili na teren współczesnych Chile i Peru. Scenariusz ten sugerowałoby też podobieństwo polinezyjskich nazw batatów do ich określenia w inkaskim języku keczua. Nie mamy żadnych powodów przypuszczać, że Polinezyjczykom, którzy już wcześniej docierali na
wyspy odległe od znanych sobie wód o setki kilometrów, brakowałoby umiejętności czy technologicznej precyzji, aby tej sztuki dokonać.
Z drugiej jednak strony w ludowej pamięci ani mieszkańców Pacyfiku,
ani południowoamerykańskich Indian nie zachowało się wspomnienie wskazujące, że do takiego kontaktu kiedykolwiek doszło. Na kontynencie amerykańskim nie odnaleziono żadnych szczątków ludzkich wskazujących na polinezyjskie pochodzenie, pacyficznego DNA próżno
też było szukać wśród ludności tubylczej.

Inne, choć dość niewiarygodne wytłumaczenie głosi, że Polinezyjczycy
na bataty natknąć się mogli na... pełnym morzu, przyniesione
przez wodorosty bądź ptaki.

14

30 czerwca 2018 o 16:10

przez JaroWars (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: https://www.npr.org/sections/thesal…

Andre Myrick był sklepikarzem w Minnesocie w połowie XIX w. Kiedy do jego

Andre Myrick był sklepikarzem w Minnesocie w połowie XIX w. Kiedy do jego – Andre Myrick był sklepikarzem w Minnesocie w połowie XIX w. Kiedy do jego sklepu przyszli indianie Dakota z prośbą o sprzedaż jedzenia na kredyt powiedział, że jak dla niego "jeśli są głodni, mogą jeść trawę albo własne odchody".
17 sierpnia 1862 r. wybuchła tzw. "wojna Indian Dakota". Myrick zginął już drugiego jej dnia, a znalezione później ciało miało usta wypełnione trawą.

26

#historia

26 czerwca 2018 o 15:18

przez Mudzina (PW)

Skomentuj (1) Do ulubionych

Źródło: https://en.wikipedia.org/wiki/Andre…

Zobacz następne

1 2 3 4 5 6 > ostatnia ›

Pewex.pl Demotywatory.pl Mistrzowie.org Motokiller.pl

Kopiowanie wskazane za podaniem źródła.

Zobacz też inne serwisy:
Retro Pewex	Pewex	Stylowi	Rebelianci
Motokiller	Kotburger	Demotywatory	Mistrzowie
Komixxy	Piekielni