Zamknij Dołącz do nas na Facebooku

Momencik, trwa przetwarzanie danych

loading-animation

Szukaj

Znalazłem 71 takich faktów

„Doktryna uczciwości” to obowiązujący w latach 1949–1987 w USA przepis...

„Doktryna uczciwości” to obowiązujący w latach 1949–1987 w USA przepis... – „Doktryna uczciwości” to obowiązujący w latach 1949–1987 w USA przepis prawny, który nakazywał mediom przedstawianie różnych punktów
widzenia w kontrowersyjnych sprawach.

17

13 września 2018 o 19:59

przez cenot (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: https://www.britannica.com/topic/Fa…

Kierujący polską reprezentacją na Mistrzostwach Świata w piłce nożnej w

Kierujący polską reprezentacją na Mistrzostwach Świata w piłce nożnej w – Kierujący polską reprezentacją na Mistrzostwach Świata w piłce nożnej w Rosji w 2018 r. Adam Nawałka był drugim najgorzej opłacanym spośród selekcjonerów wszystkich 32 zakwalifikowanych drużyn: trener polskiej kadry rocznie inkasował jedynie 270 tys. €, bijąc pod tym względem jedynie Senegalczyka Aliou Cisségo (200 tys. €). Pensja Polaka była żenująco niska jak na możliwości zdecydowanie nie najbiedniejszej federacji Europy, jaką jest PZPN — więcej od Nawałki zarabiał nawet Serb Mladen Krstajić (300 tys. €), a dwa razy więcej Chorwat Zlatko Dalić (550 tys. €). Czoło
stawki zajmował Niemiec Joachim Löw (3,85 mln €).

O tym, że Nawałka mógłby zarabiać znacznie więcej, najlepiej świadczy fakt, iż już w 2008 r., gdy prezesem federacji został Grzegorz Lato, roczna pensja ówczesnego selekcjonera Leo Beenhakera wynosiła 720 tys. € (w szczytowym okresie mogła sięgać nawet 1,2 mln €). Gorzej, ale i tak znacznie wyżej od Nawałki sytuowali się pod tym względem następcy Beenhakera: Franciszek Smuda, który z reprezentacją skompromitował się przed własną publicznością na Euro 2012 (540 tys. € rocznie), oraz autor spektakularnej klęski w eliminacjach na mundial 2014 w Brazylii
Waldemar Fornalik (prawdopodobnie ok. 450 tys. € rocznie).

Spadkowy trend pensji polskich selekcjonerów kadry dziwi o tyle, iż zwłaszcza w ostatnich latach bardzo zyskała ona na popularności wśród kibiców, co przekłada się na zyski z reklam czy materiałów promocyjnych znacznie przekraczających to, co widziano w poprzedniej dekadzie. Patrząc na sprawę ze wszystkich możliwych kątów, PZPN powinien dysponować środkami finansowymi dalece wykraczającymi poza te, które posiadał w jakimkolwiek innym okresie historii polskiego futbolu. Na co wydawane są te dodatkowe pieniądze, jeśli nie na selekcjonera reprezentacji, należy do pytań, które w obliczu przytłaczającej porażki na mundialu w Rosji media sportowe powinny zadawać kierownictwu związku szczególnie często — podobnie jak to dotyczące tego, czy za niezwykle kontrowersyjnym angażem trenera Wisły Płock Jerzego Brzęczka na schedę po
Nawałce bardziej niż realny potencjał sukcesu nie
przemawiały względy oszczędnościowe.

15

13 lipca 2018 o 1:42

przez JaroWars (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: http://twarzebiznesu.pl/artykuly/73…

Rząd Ugandy postanowił nałożyć specjalny podatek od mediów społecznościowych.

Rząd Ugandy postanowił nałożyć specjalny podatek od mediów społecznościowych. – Rząd Ugandy postanowił nałożyć specjalny podatek od mediów społecznościowych. Według społeczności oraz analityków, tego typu ruch może być kolejną próbą ograniczenia wolności słowa w kraju. Podatek, który wszedł w życie 1 lipca 2018 roku pobiera od każdej osoby 0,05 dolara dziennie za dostęp do serwisów społecznościowych. To łatwy rachunek: 17 milionów osób korzystających z social media daje przychód na poziomie 850 tys. dolarów na przestrzeni jednego dnia.

11

7 lipca 2018 o 11:59

przez rasowymongol (PW)

Skomentuj (1) Do ulubionych

Źródło: https://nt.interia.pl/news-uganda-o…

Meksyk od 1929 do 2000 r. rządzony był nieprzerwanie przez Partię Rewolucyjno-Instytucjonalną,

Meksyk od 1929 do 2000 r. rządzony był nieprzerwanie przez Partię Rewolucyjno-Instytucjonalną, – Meksyk od 1929 do 2000 r. rządzony był nieprzerwanie przez Partię Rewolucyjno-Instytucjonalną, lewicową organizację polityczną ustanowioną w następstwie rewolucji meksykańskiej z 1910 r. Przez caly ten czas Meksyk na pierwszy rzut oka mógł wydawać się typowo latynoską dyktaturą o silnie wojskowym charakterze, wszechobecnej korupcji i potężnym stopniem zideologizowania życia politycznego. W rzeczywistości jednak PRI rządziła z jako takim mandatem społecznym: choć notorycznie fałszowane, wybory odbywały się regularnie i zasadniczo odzwierciedlały ogromne poparcie, którym partia rządząca cieszyła się wśród ludu, osiągając wyniki rzędu 70%. Opozycyjne głosy, choć ignorowane przez media, nie były wprost zakazane, na meksykańskich stadionach nie dokonywano masowych egzekucji wrogów politycznych i ich rodzin, a państwo nie było w żaden sposób izolowane na arenie międzynarodowej, głównie dzięki bardzo dobrym stosunkom z USA.

Peruwiański pisarz Mario Vargas Llosa określił 71-letni okres rządów PRI w Meksyku mianem "idealnej dyktatury", gdyż partia zdołała utrzymać się u władzy tak długo dzięki inteligentnemu podejściu do sprawowania władzy, opartemu na ścisłej kadencyjności kolejnych prezydentów, każdy z których rządzić mógł tylko i wyłącznie przez sześć lat (ustawowe ograniczenie czasu sprawowania funkcji przez jedną osobę było jednym z głównych postulatów meksykańskiej rewolucji przeciwko 34-letniemu dyktatorowi Porfirio Díazowi). Każda nowa głowa państwa prowadziła swoją politykę z pełną świadomością, że po sześciu latach będzie musiała odpowiedzieć za wszystkie krzywdy wyrządzone przeciwko kolegom bądź społeczeństwu, co w naturalny sposób hamowało jej totalitarne zapędy. Wystarczająco sprytna i charyzmatyczna jednostka być może system ten zdołałaby
obejść, takowa jednak w dziejach PRI się nie pojawiła.

Bilans 71-letnich rządów PRI jest w zgodnej opinii meksykańskich i zagranicznych historyków niemal wyłącznie negatywny. Do lat 90. urzędnicy partyjni stali się chodzącymi definicjami niekompetencji i bezwstydnej korupcji, gospodarka, choć przez pierwsze kilka dekad napędzana powojennym boomem, w latach 70. złapała potężną zadyszkę. Gwoździem do trumny reżimu PRI okazał się kryzys walutowy z 1994 r. —
w wyborach w 2000 r. zwyciężył Vincente Fox wywodzący się z konserwatywnej Partii Akcji Narodowej, stanowiącej główną opozycję wobec PRI od 1939 r. Prawicowi następcy okazali się jednak równie łasi
na stołki i nieksięgowane transfery pieniędzy, co ich rewolucyjno-
-instytucjonalni poprzednicy. Na domiar złego rozmiary katastrofy narodowej zaczęła przybierać eksplozja wojen karteli narkotykowych, pochłaniająca każdego roku dziesiątki tysięcy meksykańskich istnień.
PRI wykorzystała rozkład sytuacji do powrotu do władzy — od 2012 r. prezydentem po raz kolejny jest jej człowiek, Enrique Peña Nieto. O tym, ile warte były zapowiedzi partii odnośnie do "przywrócenia" w kraju porządku po dwunastoletniej nieobecności, najlepiej świadczy fakt, że pod koniec swojej jedynej kadencji poparcie dla Peña Niety oscyluje w granicach 30%.

29

29 czerwca 2018 o 10:42

przez JaroWars (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Tzw. prawo Betteridge'a zostało ukute jako krytyka powszechnej praktyki

Tzw. prawo Betteridge'a zostało ukute jako krytyka powszechnej praktyki – Tzw. prawo Betteridge'a zostało ukute jako krytyka powszechnej praktyki dziennikarskiej polegającej na przemycaniu osobistych opinii bądź niepopartych dowodami tez w tekście poprzez prezentowanie
ich w formie pytań, na które odpowiedź przynajmniej w teorii może
być negatywna. Szczególnie często z tym zjawiskiem spotkać
można się w nagłówkach artykułów prasowych. Np. gazeta ABC, której redakcja sprzyja kandydatowi Partii XYZ w wyborach, publikuje artykuł poświęcony tej osobie, tytułując go "Kandydat XYZ najlepszym możliwym wyborem?". W ten sposób, choć oficjalnie nie można oskarżyć autora o stronniczość, czytelnik na poziomie podświadomym odbiera owe "pytanie" nie jako czystą spekulację, lecz stwierdzenie faktu, co może wpłynąć na jego postawę przy urnie wyborczej.

27

25 maja 2018 o 16:43

przez JaroWars (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: https://web.archive.org/web/2009022…

Po zawaleniu się w 2008 roku setek szkół w chińskiej prowincji Syczuan z

Po zawaleniu się w 2008 roku setek szkół w chińskiej prowincji Syczuan z – Po zawaleniu się w 2008 roku setek szkół w chińskiej prowincji Syczuan z powodu trzęsienia ziemi, w wyniku którego zginęło ponad 500 uczniów, tłumy rodziców wyszły na ulice protestować przeciwko firmom budowlanym, które miały dopuścić się zaniedbań podczas stawiania budynków. W odpowiedzi na protesty rząd Chin miał naciskać na media, by te nie publikowały artykułów na temat błędów popełnionych przez firmy budowlane.
Jeden protest został nawet rozpędzony przez policję.

15

#fakty

15 kwietnia 2018 o 10:25

przez cenot (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: https://en.wikipedia.org/wiki/2008_…

Prawidłowa interpretacja łacińskiego zapisu chińskich nazw własnych wielu

Prawidłowa interpretacja łacińskiego zapisu chińskich nazw własnych wielu – Prawidłowa interpretacja łacińskiego zapisu chińskich nazw własnych wielu polskim dziennikarzom i turystom sprawia spore trudności.

Podstawową zasadą, jaką trzeba się kierować, to nie "udziwniać" wymowy czegoś, co można odczytać znacznie prościej. Dlatego wyraz "lou" przeczytamy jako "loł", a nie z parafrancuska "lu", jak to często ma miejsce w mediach. Jedynym od tego wyjątkiem jest zbitka liter "ui", która wbrew intuicji przekłada się na "łej". Dlatego też filozoficzną koncepcję energii wszechświata prawidłowo należy nazywać "feng szłej" zamiast "feng szui", jak to się przyjęło w polszczyźnie.

13

26 lutego 2018 o 18:28

przez JaroWars (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Podobnie jak Polacy postrzegają PRL, tak dla wielu Hindusów zimnowojenny

Podobnie jak Polacy postrzegają PRL, tak dla wielu Hindusów zimnowojenny – Podobnie jak Polacy postrzegają PRL, tak dla wielu Hindusów zimnowojenny okres w historii ich kraju to czas kompletnie stracony.

Od uzyskania niepodległości od Wielkiej Brytanii w 1947 r. aż do roku 1991 gospodarka Indii funkcjonowała w sposób ściśle oparty na sowieckich wzorcach planowania organizacji produkcji. Prowadzenie prywatnej przedsiębiorczości, choć nie nielegalne, było biurokratycznym koszmarem: sprowadzanie z zagranicy nawet tak podstawowych narzędzi pracy jak maszyny do pisania czy kalkulatory wiązało się z koniecznością uzyskania całej góry pozwoleń oraz opłacania gigantycznych ceł, a wszystko po drodze i tak zniweczyć mogła złośliwa decyzja choćby jednego urzędnika. To właśnie w tych warunkach na dobre rozwinęła skrzydła niesławna indyjska korupcja, do dziś trapiąca ten kraj. Indie stały się pośmiewiskiem zachodnich ekonomistów, którzy ukuli termin "hinduski wzrost gospodarczy", pod względem funkcji stanowiący niejaki odpowiednik popularnych swego czasu pruskich żartów z "Polnische Wirtschaft".

Podobnie jak miało to miejsce na przestrzeni całego bloku wschodniego, socjalistyczna bańka musiała prędzej czy później z hukiem pęknąć. Doszło do tego w czerwcu 1991 r., gdy Republika Indii ogłosiła niewypłacalność przed Międzynarodowym Funduszem Walutowym. Ten zgodził się na spłatę części indyjskiego zadłużenia pod warunkiem radykalnej przebudowy systemu pod wolnorynkowym i kapitalistycznym kątem. Sprywatyzowano banki i towarzystwa ubezpieczeniowe, zniesiono znienawidzony reżim pozwoleń importowych, uwolniono kurs rupii i obniżono podatki.

I chociaż słupki wzrostu ekonomicznego wreszcie wystrzeliły w górę, a Indie zostały zgodnie ochrzczone przez zachodnie media mianem "wschodzącego mocarstwa", to nie wszystkie przeżytki dawnej epoki — np. niezwykle surowe prawo pracownicze — zostały odpowiednio zreformowane, w rezultacie czego jedynie wąska grupa dobrze wykształconej klasy średniej (która znalazła swoją niszę na światowym rynku outsourcingu usług informatycznych) autentycznie skorzystała na przemianach, inaczej niż miało to miejsce chociażby w sąsiednich Chinach, których otwarcie się na świat wyprowadziło z nędzy setki milionów obywateli. Swój plon zbiera też wyhodowana przed dekadami w udzielających licencji urzędach korupcja.

Wszystko to sprawia, że gigantyczny potencjał Republiki Indii pozostaje w dalszym ciągu w dużej mierze niewyeksploatowany.

11

4 marca 2018 o 5:18

przez JaroWars (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Z raportu Common Sense Media wynika, że blisko trzy czwarte młodych ludzi

Z raportu Common Sense Media wynika, że blisko trzy czwarte młodych ludzi – Z raportu Common Sense Media wynika, że blisko trzy czwarte młodych ludzi czuje nieodpartą potrzebę szybkiej odpowiedzi na wiadomość tekstową czy powiadomienia na portalach społecznościowych. 69 proc. rodziców oraz 78 proc. nastolatków przynajmniej raz na godzinę sięga po swój telefon. Tego typu uzależnienie powiązane jest ze strachem, który zyskał już swoją nazwę. Nomofobia to lęk przed niemożliwością skorzystania z telefonu komórkowego.

28

22 lutego 2018 o 1:20

przez rasowymongol (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: https://www.o2.pl/artykul/70-proc-n…

Popularność krzyżówek w latach 20. XX wieku okazała się powodem do obaw

Popularność krzyżówek w latach 20. XX wieku okazała się powodem do obaw – Popularność krzyżówek w latach 20. XX wieku okazała się powodem do obaw dla wielu ludzi - mówiło się nawet o krzyżówkowej panice, ponieważ każdy, kto tylko mógł, poświęcał każdą wolną chwilę na rozwiązywanie.
Media obawiały się najzupełniej poważnie, że panowie domu porzucą codzienne obowiązki i zarabianie na chleb,
a wszystko po to, by rozwiązywać zamieszczane w gazetach słowne łamigłówki. Nagłą popularność wymyślonych przed paroma laty krzyżówek oskarżano również o spadek zainteresowania czytaniem książek i… rozbijanie rodzin.

8

8 stycznia 2018 o 14:23

przez Moonshield (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: http://joemonster.org/art/41823/7_m…

Zobacz następne

1 2 3 4 5 6 7 8 > ostatnia ›

Pewex.pl Demotywatory.pl Mistrzowie.org Motokiller.pl

Kopiowanie wskazane za podaniem źródła.

Zobacz też inne serwisy:
Retro Pewex	Pewex	Stylowi	Rebelianci
Motokiller	Kotburger	Demotywatory	Mistrzowie
Komixxy	Piekielni