Zamknij Dołącz do nas na Facebooku

Momencik, trwa przetwarzanie danych

loading-animation

Szukaj

Znalazłem 9 takich faktów

Jedyne znane i zweryfikowane zdjęcie salonu restauracyjnego pierwszej klasy...

Jedyne znane i zweryfikowane zdjęcie salonu restauracyjnego pierwszej klasy RMS Titanic, 1912 rok.

Zdjęcie zrobione przez Francisa Browne'a 10 lub 11 kwietnia 1912 roku. Fotograf wysiadł ze statku w Irlandii przed fatalną w skutkach podróżą transatlantycką.

W kwietniu 1912 roku Francis otrzymał od swojego wuja prezent: bilet na dziewiczy rejs RMS Titanic z Southampton w Anglii do Queenstown w Irlandii przez Cherbourg we Francji. Do Southampton udał się przez Liverpool i Londyn, wsiadając na pokład Titanica po południu 10 kwietnia 1912 roku. Zakwaterowany został w kabinie A-37.

Browne zrobił dziesiątki zdjęć na pokładzie Titanica tego dnia i następnego ranka; zrobił zdjęcia sali gimnastycznej, sali Marconiego, jadalni pierwszej klasy, własnej kabiny oraz pasażerów spacerujących po pokładach. Uchwycił ostatnie znane zdjęcia wielu członków załogi i pasażerów, w tym kapitana Edwarda J. Smitha, kierownika sali gimnastycznej T. W. McCawleya, inżyniera Williama Parra, majora Archibalda Butta, pisarza Jacques'a Futrelle'a i wielu pasażerów trzeciej klasy, których nazwiska są nieznane.

Podczas rejsu na Titanicu Browne zaprzyjaźnił się z parą amerykańskich milionerów, którzy siedzieli przy jego stole w pierwszej klasie jadalni liniowca. Zaproponowali, że zapłacą za podróż do Nowego Jorku i z powrotem w zamian za spędzenie przez Browne'a podróży do Ameryki w ich towarzystwie. Browne wysłał telegrafem wiadomość swojemu przełożonemu, prosząc o pozwolenie na kontynuowanie podróży, ale odpowiedź brzmiała jednoznacznie: „ZŁAŹ Z TEGO STATKU!”.
Browne opuścił Titanica, kiedy zacumował w Queenstown, i wrócił do Dublina, aby kontynuować swoje studia teologiczne.

47

19 kwietnia 2021 o 11:40

przez Moonshield (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: joemonster.org

19 listopada 1984 r. doszło do jednej z największych katastrof przemysłowych...

19 listopada 1984 r. doszło do jednej z największych katastrof przemysłowych w historii.

Tego dnia, około godziny 5:30 rano, pękł rurociąg doprowadzający skroploną mieszaninę propanu i butanu (LPG) do zbiorników w terminalu gazowym PEMEX w mieście San Juanico. Ok. 10 minut później, o 5:40, powstała wskutek wycieku chmura gazu eksplodowała, niszcząc bądź uszkadzając znajdujące się w terminalu zbiorniki (6 sferycznych i 48 cystern) i doprowadzając w sumie do 11 eksplozji o różnej sile. Część z nich miała charakter BLEVE, tj. po uszkodzeniu poszycia zbiornika i spadku ciśnienia wewnątrz płynny gaz przechodził w stan lotny i ulegał gwałtownemu zapłonowi. Inne zbiorniki, zwłaszcza cysterny, wystrzeliwały niczym pociski, zwiększając strefę zniszczeń. W miejscu największej eksplozji powstał krater o średnicy 200 m. W sumie eksplodowało i spłonęło ok. 11 tys. metrów sześciennych gazu, z 16 tys. zgromadzonych w całej placówce.

Co najgorsze, w pobliżu terminalu znajdowała się dzielnica mieszkaniowa San Juan Ixhuatepec, zamieszkała głównie przez ubogich robotników, którzy ze względu na wczesną porę dnia i nagły charakter tragedii nie zdołali uciec przed falą uderzeniową i płomieniami, w tym przed spadającym na okolicę "deszczem ognia" - płonących kropel płynnego gazu. W pożarze, który ogarnął okolice terminalu, zginęło około 500 do 600 osób - dokładna liczba ofiar nie jest znana, gdyż wiele ciał zostało całkowicie spopielonych, lub zwęglonych do tego stopnia że tylko 2% z ich udało się zidentyfikować, po części dlatego że naraz ginęły całe rodziny. Rany, głównie oparzenia, odniosło między 5 tys. a 7 tys. osób.

Właściciel terminalu, PEMEX, próbował zrzucić odpowiedzialność na odbiorców gazu (np. robotników zewnętrznych firm, obsługujących wychodzące z terminalu rurociągi), jednak na skutek gwałtownych protestów został ostatecznie uznany za winnego tragedii i zmuszony do wypłaty odszkodowań. Prokuratura meksykańska wskazywała m.in. że terminal nie miał właściwych systemów wykrywania wycieków, nie opracowano odpowiednich procedur mających im zapobiegać, a zbiorniki stawiano zbyt blisko siebie, tak iż pożar lub wybuch jednego z nich doprowadzał do reakcji łańcuchowej. Nikt natomiast nie poniósł konsekwencji za pozwolenie na rozbudowę dzielnicy San Juan Ixhuatepec w kierunku terminalu, co sprawiło że setki osób znalazły się w śmiertelnym niebezpieczeństwie.

Na zdjęciu: strażak obserwuje płonące zgliszcza terminalu. Każdy z dwóch widocznych na zdjęciu sferycznych zbiorników mógł pomieścić 2400 m3 gazu. Zniszczenia na terenie zakładu były tak wielkie, że pracownicy którzy przeżyli katastrofę nie mogli rozpoznać w którym miejscu stały budynki.

27

#historia

19 listopada 2020 o 8:43

przez gwiazdapiolun (PW)

Skomentuj Do ulubionych

W latach 40. Jack Northrop, projektant lotniczy i założyciel Northrop Corporation...

W latach 40. Jack Northrop, projektant lotniczy i założyciel Northrop Corporation (obecnie Northrop-Grumman) pracował nad stworzeniem bombowca strategicznego w układzie latającego skrzydła. Efektem jego prac były prototypy YB-35 (z napędem śmigłowym) i YB-49 (odrzutowy). Niestety, jego projekty nie trafiły do produkcji seryjnej z powodu trudności związanych z nieortodoksyjnym układem samolotu; sam Northrop uważał że zarzucenie projektu było "karą" ze strony Sekretarza Sił Powietrznych Stuarta Symingtona za odmowę fuzji firmy Northrop z zakładami Convaira.

Northrop, który przeszedł ma emeryturę w 1952 r. po zamknięciu projektu YB-35 i YB-49, zaczął podupadać na zdrowiu, lecz w 1976 r. zgłosił się do NASA, przekonując o zaletach latających skrzydeł (niski opór czołowy, duża siła nośna). NASA odpowiedziała tajemniczo, że jest świadoma tych zalet.

W 1980 r. Northrop, poruszający się już na wózku, otrzymał pozwolenie aby zobaczyć plany i model najnowszego dziecka firmy Northrop-Grumman - strategicznego, niewykrywalnego bombowca B-2 Spirit. Rozpiętość skrzydeł maszyny okazała się dokładnie taka sama jak w przypadku YB-49 - 52 metry. Niebędący już w stanie mówić Northrop wziął do ręki kartkę i długopis i napisał na niej: "Teraz rozumiem, czemu Bóg nie pozwolił mi umrzeć przez ostatnie 25 lat". Odszedł z tego świata 10 miesięcy później; B-2 Spirit odbył pierwszy lot w 1989 r., wszedł do służby w 1997 r., a dwa lata później odbył pierwszą misję bojową, atakując serbskie cele w Jugosławii.

20

15 lipca 2020 o 0:40

przez gwiazdapiolun (PW)

Skomentuj Do ulubionych

W XVIII w. i później wielu uczonych próbowało odkryć, jak długo człowiek...

W XVIII w. i później wielu uczonych próbowało odkryć, jak długo człowiek zachowuje świadomość po odcięciu głowy. Jednak jedno z najstarszych świadectw takiego eksperymentu pochodzi z XIII wieku
z islandzkiej "Jomsvikingasaga", a dotyczy wydarzenia z wieku X.

Podczas rzezi jeńców po przegranej bitwie jeden z oczekujących na śmierć wikingów poprosił swojego kata o pozwolenie na zatrzymanie swojego noża. Powiedział przy tym, że jeżeli zachowa świadomość przez chwilę po śmierci, to podniesie nóż do góry.
Według sagamandra, ścięty wiking natychmiast upuścił nóż.

Niezależnie od prawdziwości opisanego eksperymentu, wiele mówi ona o co najmniej teoretycznych naukowych zainteresowaniach
ludzi średniowiecza.

26

25 czerwca 2020 o 20:19

przez Ptakopysk (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło:

Saga o wikingach z Jomsburga

W Rosji w latach 90. XX w. trzeba było uzyskać zgodę na korzystanie z telefonów

W Rosji w latach 90. XX w. trzeba było uzyskać zgodę na korzystanie z telefonów komórkowych. Zezwolenia zostały wyeliminowane na początku XXI w.

19

5 lipca 2018 o 9:35

przez Moonshield (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: joemonster.org

Podobnie jak Polacy postrzegają PRL, tak dla wielu Hindusów zimnowojenny

Podobnie jak Polacy postrzegają PRL, tak dla wielu Hindusów zimnowojenny okres w historii ich kraju to czas kompletnie stracony.

Od uzyskania niepodległości od Wielkiej Brytanii w 1947 r. aż do roku 1991 gospodarka Indii funkcjonowała w sposób ściśle oparty na sowieckich wzorcach planowania organizacji produkcji. Prowadzenie prywatnej przedsiębiorczości, choć nie nielegalne, było biurokratycznym koszmarem: sprowadzanie z zagranicy nawet tak podstawowych narzędzi pracy jak maszyny do pisania czy kalkulatory wiązało się z koniecznością uzyskania całej góry pozwoleń oraz opłacania gigantycznych ceł, a wszystko po drodze i tak zniweczyć mogła złośliwa decyzja choćby jednego urzędnika. To właśnie w tych warunkach na dobre rozwinęła skrzydła niesławna indyjska korupcja, do dziś trapiąca ten kraj. Indie stały się pośmiewiskiem zachodnich ekonomistów, którzy ukuli termin "hinduski wzrost gospodarczy", pod względem funkcji stanowiący niejaki odpowiednik popularnych swego czasu pruskich żartów z "Polnische Wirtschaft".

Podobnie jak miało to miejsce na przestrzeni całego bloku wschodniego, socjalistyczna bańka musiała prędzej czy później z hukiem pęknąć. Doszło do tego w czerwcu 1991 r., gdy Republika Indii ogłosiła niewypłacalność przed Międzynarodowym Funduszem Walutowym. Ten zgodził się na spłatę części indyjskiego zadłużenia pod warunkiem radykalnej przebudowy systemu pod wolnorynkowym i kapitalistycznym kątem. Sprywatyzowano banki i towarzystwa ubezpieczeniowe, zniesiono znienawidzony reżim pozwoleń importowych, uwolniono kurs rupii i obniżono podatki.

I chociaż słupki wzrostu ekonomicznego wreszcie wystrzeliły w górę, a Indie zostały zgodnie ochrzczone przez zachodnie media mianem "wschodzącego mocarstwa", to nie wszystkie przeżytki dawnej epoki — np. niezwykle surowe prawo pracownicze — zostały odpowiednio zreformowane, w rezultacie czego jedynie wąska grupa dobrze wykształconej klasy średniej (która znalazła swoją niszę na światowym rynku outsourcingu usług informatycznych) autentycznie skorzystała na przemianach, inaczej niż miało to miejsce chociażby w sąsiednich Chinach, których otwarcie się na świat wyprowadziło z nędzy setki milionów obywateli. Swój plon zbiera też wyhodowana przed dekadami w udzielających licencji urzędach korupcja.

Wszystko to sprawia, że gigantyczny potencjał Republiki Indii pozostaje w dalszym ciągu w dużej mierze niewyeksploatowany.

12

4 marca 2018 o 5:18

przez JaroWars (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Weird Al Yankovic zawsze pyta artystę, którego chce sparodiować, czy może

Weird Al Yankovic zawsze pyta artystę, którego chce sparodiować, czy może to zrobić, chociaż z punktu widzenia prawa wcale nie musi prosić o zezwolenie.

29

12 lipca 2016 o 10:33

przez Moonshield (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: weirdal.com

„Licencja na alkohol” - specjalny dokument, który upoważnia do zakupu alkoholu

„Licencja na alkohol” - specjalny dokument, który upoważnia do zakupu alkoholu w Dubaju.

50

10 sierpnia 2015 o 17:13

przez Moonshield (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Rząd podjął decyzję o zwolnieniu

Rząd podjął decyzję o zwolnieniu z wymagania pozwoleń na budowę domów jednorodzinnych. Od teraz nie potrzebujemy pozwolenia na budowę domu, składamy jedynie zgłoszenie o rozpoczęciu budowy.

59

6 sierpnia 2014 o 13:04

przez magdacarska (PW)

Skomentuj (4) Do ulubionych

Źródło: dom.money.pl

1

Pewex.pl Demotywatory.pl Motokiller.pl Mistrzowie.org

Kopiowanie wskazane za podaniem źródła.

Zobacz też inne serwisy:
Retro Pewex	Pewex	Stylowi	Rebelianci
Motokiller	Kotburger	Demotywatory	Mistrzowie
Komixxy	Piekielni