Momencik, trwa przetwarzanie danych   loading-animation

Szukaj


 

Znalazłem 154 takie fakty
Sabataj Cwi był samozwańczym mesjaszem z XVII w. i przywódcą judaistycznej sekty sabataistów, nazwanej od jego imienia. Zainteresowanie wzbudzały jego oryginalne poczynania, zdarzało mu się bowiem w sposób ostentacyjny i publiczny łamać przepisy halachy, tj. prawa religijnego, w czym upatrywał wówczas religijny obowiązek (bo - upraszczając - po przyjściu Mesjasza stara Tora ustąpić miała miejsca nowej, duchowej i przewartościowanej). Po tych okresach grzechu następował u niego żal i skrucha. Jego zwolennicy twierdzili, że w normalnym stanie nie rozumiał już powodów czynów słusznie popełnianych w stanie mistycznej ekstazy. Tymczasem XX-wieczny historyk kabały i judaizmu Gershom Scholem uważał, że takie zachowania wskazują na zaburzenia maniakalno-depresyjne Sabataja Cwi, o dręczącej go chorobie mówili też jego współcześni.

W późniejszym okresie Sabataj Cwi dokonał apostazji i przeszedł na islam. Sabataiści uznali wówczas, że w ten sposób mesjasz odkupił grzech dawnych marranos, którzy w Hiszpanii 
przyjęli chrześcijaństwo, praktykując judaizm tylko w ukryciu. Wierzyli też, że zstępując w otchłań zła i zdrady,
 ich mesjasz zniszczy zło od środka.