Zamknij Dołącz do nas na Facebooku

Momencik, trwa przetwarzanie danych

loading-animation

Szukaj

Znalazłem 187 takich faktów

Rzymianie od zawsze żyli w zgodzie z naturą niezależnie od stanu społecznego...

Rzymianie od zawsze żyli w zgodzie z naturą niezależnie od stanu społecznego... – Rzymianie od zawsze żyli w zgodzie z naturą niezależnie od stanu społecznego i regionu, który zamieszkiwali. Uczyli swoje dzieci jak określać i rozpoznawać, które rośliny i zwierzęta mogą być przydatne
i jak wykorzystać je w życiu codziennym oraz w rzemiośle.

Rzymianie oprócz pozyskiwania żywności wykorzystywali rośliny i zwierzęta w rzemiośle na przykład do produkcji kosmetyków i barwników do ubrań, a także do celów medycznych. Używali nawet,
w pełni świadomi skutków, jednego leku rekreacyjnego, który nie pochodził od rośliny, ale od zwierzęcia, a dokładniej ryby, która powodowała halucynacje i odczucia porównywalne do
działania na organizm grzybów halucynogennych.

Mowa tu o rybie o nazwie Sarpa salpa - łatwa do rozpoznania dzięki złotym paskom biegnącymi wzdłuż boku, pod innymi względami jest raczej niewyróżniającym się mieszkańcem wód umiarkowanych i tropikalnych, występując na obszarach od atlantyckiego wybrzeża Afryki po Morze Śródziemne. Choć z wyglądu może wydawać się normalną rybą, to wcale taką nie jest, bowiem po jej zjedzeniu mogą występować halucynacje podobne do skutków LSD i grzybów halucynogennych, o których wiedzieli starożytni Rzymianie.

Przyczyną, dzięki której Salpa uzyskuje swoje specjalne właściwości jest jej własne pożywienie, czyli glony. Salpa jest jedyną taką rybą
w Morzu Śródziemnym, która jest roślinożerna, a jej ulubionym pożywieniem jest caulerpa taxifolia, czyli glon zawierający neurotoksyny. Ryba żywi się nim głównie pod koniec lata, kiedy wszystkie inne glony przestają rosnąć i właśnie wtedy nabiera swoje nieprzeciętne właściwości, gdy glony sfermentują w jej wnętrznościach. Trzeba jednak zaznaczyć, że toksyczna jest tylko głowa Salpy, a zjedzenie jej lub wywaru objawia się halucynacjami wzrokowymi i dźwiękowymi, mogą też występować paraliże, bóle brzucha, zawroty głowy, osłabienie mięśni, wymioty a także koszmary nocne. Objawy ustępują po maksymalnie 36 godzinach od czasu zjedzenia ryby, po czym taka osoba ma amnezję i niewiele pamięta
z tego, co działo się podczas jej działania na organizm.

Według podań Rzymianie organizowali wielkie bankiety, na których głównie podawano Salpy - chcieli osiągnąć w ten sposób zbiorowy haj.

13

19 listopada 2019 o 7:06

przez cosiek (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: https://www.imperiumromanum.edu.pl/…

Zarówno dawni Grecy, jak i Rzymianie uważali, że przez serdeczny palec lewej...

Zarówno dawni Grecy, jak i Rzymianie uważali, że przez serdeczny palec lewej... – Zarówno dawni Grecy, jak i Rzymianie uważali, że przez serdeczny palec lewej dłoni przebiega tak zwana vena amoris, czyli "żyła miłości" - naczynie krwionośne wychodzące bezpośrednio z serca. W starożytnej Grecji pojawił się zwyczaj zakładania na tenże właśnie palec wykonanych ze skóry, kości lub włókien konopi, zaręczynowych pierścionków, które to miały symbolizować zawarcie najgłębszej więzi pomiędzy kochankami.

Istnieją jednak dowody, że pewne, prymitywne formy "obrączek zaręczynowych" wykonywali już z roślinności porastającej
brzegi Nilu, Egipcjanie - zazwyczaj była to jednak
bransoletka symbolizująca wieczność.

Chrześcijanie włączyli ten element do ceremonii ślubnych
w okolicach VIII wieku naszej ery, a na dobre tradycja ta zatwierdzona została w 860 roku przez papieża Mikołaja I.

13

11 listopada 2019 o 11:23

przez Moonshield (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: https://joemonster.org/art/48245/Na…

Rzymianie nie byli raczej rasistami i nie oceniali po kolorze skóry, a raczej...

Rzymianie nie byli raczej rasistami i nie oceniali po kolorze skóry, a raczej... – Rzymianie nie byli raczej rasistami i nie oceniali po kolorze skóry, a raczej po pochodzeniu. Seneka Młodszy twierdził,
że osoby o czarnej karnacji nie dziwiły w Rzymie.

Poniżej interesujący wywód Seneki.

"Niesprawiedliwy jest ten, kto ze wspólnej wszystkim słabości czyni zarzut każdemu z osobna. Czarna barwa skóry u Etiopa nie wyróżnia go niczym wśród swojego plemienia, podobnie jak rude i w węzeł splecione włosy nie szpecą Germanów.
Nie możesz niczego uważać za rzecz osobliwą i brzydką u poszczególnego człowieka, co jest powszechne w jego narodzie" - Seneka Młodszy, De Ira, XXVI.

Rzymianie stosowali ogólne określenie na czarnoskórych mieszkańców, określając ich „Etiopczykami”. Etiopczycy mieli własne państwo Aksum, które w I wieku p.n.e. przeżywało swój „złoty okres”. Z portu w Adulis przewożono towary m.in. do basenu Morza Śródziemnego, a także do Indii i na Cejlon. Rzymianie utrzymywali z Etiopczykami kontakty handlowe,
a że mieszkańcy Aksum z pewnością mieli czarny kolor skóry, stąd przyjęło się to ogólne określenie na wszystkich czarnoskórych w Imperium.

20

27 października 2019 o 11:30

przez cosiek (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: https://www.imperiumromanum.edu.pl/…

Rzymskie ruiny Cerro da Vila znajdują się w regionie Algarve, na południu...

Rzymskie ruiny Cerro da Vila znajdują się w regionie Algarve, na południu... – Rzymskie ruiny Cerro da Vila znajdują się w regionie Algarve, na południu Portugalii, w pobliżu obszaru nadmorskiego Vilamoura.

Rzymianie swoją obecność w tym regionie zaczynają w II wieku n.e., a zasiedlają go w I wieku p.n.e. Z czasem obszar Algarve wszedł w skład prowincji Luzytania, która podzielona była
na trzy dystrykty: Balsa (obecne miasto Luz da Tavira),
Ossonoba (obecne Faro) oraz Ciuitas ze stolicą w Cilpes
(obecne Silves) lub w Lacobriga (obecne Lagos).

Cerro da Vila znajdowała się w Ossonoba i posiadała własny port. Rzymska willa złożona była z dwóch rezydencji (główna znajdowała się wzdłuż portu), łaźni, nekropolii, stacji solenia ryb.
Z dwóch rezydencji i łaźni jedynymi pozostałościami są ścianki działowe, które wydzielały impluvium, atrium i tablinum.

Do naszych czasów przetrwały fragmenty mozaiki podłogowych. Cerro da Vila po upadku Rzymu była użytkowana
przez Wizygotów i Maurów.

8

25 września 2019 o 7:27

przez cosiek (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: https://www.imperiumromanum.edu.pl/…

Pocałunek odgrywa istotną rolę w wielu kulturach po dziś dzień. Nie inaczej

Pocałunek odgrywa istotną rolę w wielu kulturach po dziś dzień. Nie inaczej – Pocałunek odgrywa istotną rolę w wielu kulturach po dziś dzień. Nie inaczej było w starożytności.
Antyczni Rzymianie stosowali go jako oznakę przyjaźni, szacunku czy nawet pozdrowienia (salutatio).
Wyróżniano różne formy pocałunku m.in. tzw. "garnek", czyli pocałowanie drugiej osoby, trzymając ją za uszy. Rzymianie z drugiej strony wyróżniają np. "pocałunek gołębi", wzorując się na splecionych dziobach gołębi, ptaków które były poświęcone bogini Wenus.
Antyczni Rzymianie posiadali różne nazwy pocałunku:
- osculum – pocałunek jaki dają rodzice dzieciom; delikatny np. w rękę czy policzek,
- basium – pocałunek jaki daje mąż żonie; z zamkniętymi ustami,
- savium – pocałunek jaki daje klient prostytutce; namiętny.
Plutarch wspomina także w swoich Moraliach, że mężczyźni wracający do domu całowali swoje żony w usta po to, aby sprawdzić czy nie piły one wina – co też było zakazane. Pocałunek w usta występował w dużej mierze w rodzinie, pomiędzy krewnymi lub osobami ze sobą bliżej związanymi i nie zawsze miał charakter seksualny.

7

21 września 2019 o 13:57

przez cosiek (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: https://www.imperiumromanum.edu.pl/…

Rzymianie, jako naród słynący ze swojej bogobojności już w czasach starożytnych...

Rzymianie, jako naród słynący ze swojej bogobojności już w czasach starożytnych... – Rzymianie, jako naród słynący ze swojej bogobojności już w czasach starożytnych, starali się możliwie jak najczęściej kierować państwem zgodnie z wolą bogów odczytywaną poprzez znaki wróżebne. Naród Kwirytów szanował ptaki, gdyż to z ich lotu za pomocą auspicjów przepowiadano przyszłość i boskie zamiary. Mało kto jednak wie,
jak wielką estymą u starożytnych wieszczy cieszyły się... kury.

Wróżenie za pomocą kur wróżebnych, alektriomancja (ἄλεκτωρ - gr. kura), miało status publicznych auspicjów, często wagi państwowej. Ptakami zajmował się nawet specjalnie powołany do tego człowiek, tzw. pullularius, którego zadaniem było dostarczenie ptaków na miejsce i przygotowanie ich do wróżby. Samo wieszczenie polegało najczęściej na obserwacji ptaków dziobiących rozrzucone ziarno:
znak odczytywano jako pomyślny, gdy kury zjadały je chętnie,
i niepomyślny, gdy nie były nim zainteresowane.

Swetoniusz w biografii Tyberiusza opisuje historię Klaudiusza Pulchera, który przed bitwą morską pod Drapani u wybrzeży Sycylii w 249 roku p.n.e. postanowił poradzić się wyroczni właśnie za pomocą
tej metody. Kiedy zobaczył, że kury nie chcą zjadać ziarna, wściekły rozkazał wyrzucić je za burtę, aby „piły, skoro nie chcą jeść” (bitwę rzecz jasna przegrał, na dodatek tracąc 93 ze 120 okrętów).

Bardziej dociekliwi mogli polegać na innej formie alektriomancji, udzielającej konkretnej odpowiedzi. Starożytni zalecali narysowanie na ziemi okręgu, podzielonego na tyle części, ile liter liczył sobie grecki alfabet (podpowiadamy, że dwadzieścia cztery) oraz rozsypaniu na nich ziarna. Wówczas do środka okręgu należało wpuścić koguta
o określonym przez wróżbę kolorze, który nie zaznał jeszcze kury
(gra słów - ἄλεκτρος, gr. niezaślubiony). Litery, do których podszedł w pierwszej kolejności, tworzyły odpowiedź wyroczni na zadane pytanie. Mówi się, że właśnie w ten sposób cesarz Walens poznał imię swojego następcy (alektriomantyczny kogut wydziobał ziarno z liter T.E.O.D).

6

26 sierpnia 2019 o 7:05

przez cosiek (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: https://www.imperiumromanum.edu.pl/…

Korzystna lokalizacja antycznego Rzymu miała duże znaczenie i wpływ na to...

Korzystna lokalizacja antycznego Rzymu miała duże znaczenie i wpływ na to... – Korzystna lokalizacja antycznego Rzymu miała duże znaczenie i wpływ na to, że w przyszłości mały ośrodek zapanował
nad całym obszarem śródziemnomorskim.

Antyczny Rzym zlokalizowany był na szczytach siedmiu wzgórz: Awentynu, Palatynu, Kwirynału, Wiminału, Celiusa, Eskwilina, Kapitolu. To gwarantowało bezpieczeństwo. Co więcej, Rzym kontrolował Wyspę na Tybrze, co pozwalało mu pośredniczyć w handlu innych ludów, które przekraczały rzekę właśnie w tym miejscu.
W ten sposób Rzymianie nawiązywali kontakty handlowe w bliższej okolicy, pobierali cło i wspierali własne finanse.

U ujścia Tybru znajdował się port Ostia, znajdujący się w odległości około 20 km od Rzymu. W ten sposób mały ośrodek mógł nawiązywać kontakty z odleglejszymi ludami i prowadzić handel morski.
Statki, które przybijały do Ostii płaciły cło i opłacały inne
koszta, co dodatkowo zasilało skarbiec Rzymu.

Warto podkreślić także lokalizację Rzymu na mapie obszaru śródziemnomorskiego. Półwysep Apeniński mocno wżyna się w Morze Śródziemne, co też siłą rzeczy powodowało, że kupcy podróżujący
na drodze wschód-zachód musieli przybijać do brzegów Ostii.
Duży wpływ na to miała także żyzna Sycylia, słynąca z obfitych plonów. Kupcy podróżujący na Sycylię, udając się dalej
na zachód, przybijali właśnie w Ostii.

Rzym umiejscowiony był w bardzo strategicznym położeniu względem całego regionu. Miasto oparte było na siedmiu wzgórzach, co dawało walory obronne, oraz przy rzece, która gwarantowała bezpośrednie połączenie z morzem i pośredniczenie w handlu morskim.
Lokalizację Rzymu doceniano już w starożytności. Tytus Liwiusz tak podsumował położenie Rzymu: „Bogowie i ludzie mieli dobre powody, by wybrać to miejsce na nasze miasto - wszystkie jego zalety czynią
z niego najlepsze miejsce na świecie dla miasta, którego przeznaczeniem jest stać się wielkim.”

18

18 kwietnia 2017 o 12:16

przez cosiek (PW)

Skomentuj (1) Do ulubionych

Źródło: http://www.imperiumromanum.edu.pl/c…

Groty Katullusa jest to nazwa nadana ruinom potężnej rzymskiej willi powstałej...

Groty Katullusa jest to nazwa nadana ruinom potężnej rzymskiej willi powstałej... – Groty Katullusa jest to nazwa nadana ruinom potężnej rzymskiej willi powstałej na przełomie er, w samym końcu półwyspu wychodzącego
w jezioro Lago di Garda, w Sirmione. „Grotami” określano w dobie renesansu ruiny antycznych budowli, które porastała bujna zieleń.

Ten rejon, znajdujący się w północnej części Półwyspu Apenińskiego, charakteryzuje się łagodnym klimatem, co doceniano już w starożytności. Bogaci Rzymianie wznosili swoje letnie rezydencje właśnie nad jeziorem Lago di Garda, gdzie mogli uciec od zgiełku
i zaduchu okolicznych miast, zwłaszcza Werony.

Przez lata ukształtowało się przekonanie (głównie za renesansu), że pozostałości bogatej rzymskiej willi na końcu półwyspu należały niegdyś do Katullusa, słynnego rzymskiego poety wywodzącego się
z pobliskiej Werony. Pisarz z pewnością miał w okolicy swoją rezydencję, o czym wspomina w swoim dziele Carmina. Nie mamy jednak żadnej informacji o tym, gdzie dokładnie się ona znajdowała.

Willa była osadzona na skalnym podłożu i zbudowana była wokół perystylu - wewnętrznego ogrodu otoczonego kolumnowym portykiem. Willa posiadała trzy poziomy, a w tym ogromny taras od strony północnej i południowej oraz kryptoportyki przeznaczone na spacery w cieniu osłaniającym od intensywnego słońca. Zachowały się też fragmenty mozaik pokrywających posadzki poszczególnych pomieszczeń. Cały kompleks zajmował niemal 2 hektary.

21

17 listopada 2016 o 7:07

przez cosiek (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: http://www.imperiumromanum.edu.pl/c…

Ruiny Balkerne Gate w Colchester (południowo-wschodnia Anglia), datowane...

Ruiny Balkerne Gate w Colchester (południowo-wschodnia Anglia), datowane... – Ruiny Balkerne Gate w Colchester (południowo-wschodnia Anglia), datowane na I wiek n.e. Jest to największa i najlepiej zachowana brama rzymska, która zachowała się do naszych czasów.

Rzymianie zbudowali bramę w roku 49 n.e. w założonym Colchester.
W roku 60 n.e. miasto zostało doszczętnie zniszczone przez powstanie Boudiki. Po tej rebelii miasto zostało przez Rzymian otoczone kamiennym murem, a opisywana brama stała się częścią
zachodniego muru – tędy też prowadziła droga do Londinium.

12

24 czerwca 2019 o 7:08

przez cosiek (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: https://www.imperiumromanum.edu.pl/…

Jednym z najdziwniejszych pomysłów cesarza Heliogabala było...

Jednym z najdziwniejszych pomysłów cesarza Heliogabala było... – Jednym z najdziwniejszych pomysłów cesarza Heliogabala było poślubienie greckiego niewolnika - Hieroklesa. Oficjalnie ich związek nie miał mocy prawnej, gdyż starożytni Rzymianie nie przewidywali instytucji małżeństw homoseksualnych.

Hierokles stał się faworytem cesarza, gdy podczas igrzysk spadł z rydwanu naprzeciwko cesarskiej loży, zaś z głowy zsunął mu się hełm ukazując twarz woźnicy. Nastoletniego imperatora zachwycić miały jego piękne blond włosy i natychmiast nakazał sprowadzić go do pałacu, obdarzając swymi względami. Cesarz miał powiedzieć wówczas: "Jestem uradowany, będąc nazywanym panią, małżonką, królową Hieroklesa".

22

29 stycznia 2014 o 14:37

przez cosiek (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Zobacz następne

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 > ostatnia ›

Pewex.pl Demotywatory.pl Piekielni.pl Motokiller.pl

Kopiowanie wskazane za podaniem źródła.

Zobacz też inne serwisy:
Retro Pewex	Pewex	Stylowi	Rebelianci
Motokiller	Kotburger	Demotywatory	Mistrzowie
Komixxy	Piekielni