Zamknij Dołącz do nas na Facebooku

Momencik, trwa przetwarzanie danych

loading-animation

Szukaj

Znalazłem 35 takich faktów

Zdobycie Rzymu przez Galów w roku 390 p.n.e. w historiografii...

Zdobycie Rzymu przez Galów w roku 390 p.n.e. w historiografii rzymskiej jawiło się jako jedno z najbardziej tragicznych wydarzeń w historii Rzymu. Miasto zdobyć miało plemię Galów, które najprawdopodobniej poszukiwało nowych ziem lub też po prostu grupa galijskich najemników szukająca nowych zdobyczy.
Co interesujące, po tym jak rzymska armia została pobita nad rzeką Alią, Galowie nie ruszyli od razu na Rzym, gdyż byli zdziwieni swoim łatwym zwycięstwem. Nie spodziewający się oblężenia Rzymianie zignorowali informacje od pewnego plebejusza o przydomku Caedicius (przydomek znaczył „wieszczący nieszczęścia”), który ostrzegał o pochodzie Galów, pod wodzą Brennusa, na miasto. Jak się okazało, zignorowanie ostrzeżeń oznaczało zdobycie miasta przez Galów.
Finalnie, przed Galami uchroniło się jedynie święte wzgórze Rzymu – Kapitol – a Galów pokonał i wypędził zwycięski rzymski dowódca i bohater Kamillus.

31

4 października 2022 o 6:39

przez cosiek (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: imperiumromanum.pl

Dakowie byli ludem zamieszkującym tereny obecnej Rumunii i części...

Dakowie byli ludem zamieszkującym tereny obecnej Rumunii i części Węgier. Po dziś dzień możemy podziwiać pozostałości po budowlach i fortecach jakie zbudowali w górach Orăștie, będących częścią Karpat. Dowodzą one, jak rozwiniętą cywilizacją byli Dakowie.

Imponujące struktury, jakie udało się odkryć naukowcom stanowią łącznie sześć dackich fortec, które wpisano na listę UNESCO. Wśród nich wymienić można dawną stolicę państwa dackiego – Sarmizegetusa Regia. Miasto to zbudowano na wysokości 1200 metrów n.p.m. w I wieku p.n.e. Dakowie byli naprawdę sprawnymi budowniczymi, a ich konstrukcje wykonane były z drewna i kamienia. Do budowy najczęściej stosowano duże kamienne bloki, o bardzo równych ściankach, które wzmacniano belkami od środka. Warto nadmienić, że pomimo faktu, że Dakowie nie znali zaprawy ich budowle były niezwykle trwałe.

Na szczytach wzniesień znajdowały się fortece i bastiony. Dodatkowo Dakowie stosowali niezwykle rozbudowane systemy umocnień (wały, palisady, mury kamienne), które były trudne do zdobycia.

Przez lata niezwykle rozbudowany system fortec w górach Orăștie gwarantował Dakom bezpieczeństwo. Wraz jednak z dwoma wojnami dackimi cesarza Trajana, na początku II wieku n.e., fortece zostały zdobyte, a zabudowania zniszczone. Upadek rządów Decebala i jego samobójcza śmierć, spowodowały przejęcie terenów za Dunajem przez imperium rzymskie i utworzenie nowej prowincji Dacji. Rzymianie nie planowali jednak wykorzystać dawnych fortec dackich. Zniszczono je, a pozyskany w ten sposób materiał budowlany wykorzystano przy budowie nowych centrów. Rzymskie miasta powstawały w niedalekiej odległości od dawnych fortec – np. ośrodek Ulpia Traiana Sarmizegetusa założony został 40 km od dawnej stolicy Daków.

29

22 września 2022 o 6:15

przez cosiek (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: imperiumromanum.pl

Antyczni Rzymianie często wspominali w swoich dziełach o tajemniczych...

Antyczni Rzymianie często wspominali w swoich dziełach o tajemniczych wyspach, które znajdowały się daleko na Oceanie i samym końcu świata. Pojawiają się takie nazwy jak Fortunatae (Wyspy Kanaryjskie), Taprobane (Cejlon) czy Hibernia (Irlandia).

Wyspy te są wspominane bardziej w charakterze utopijnym/bajecznym lub jako miejsce odrodzenia wartości, jakie Rzymianie zatracili w trakcie podbojów. W utworach pisarzy okresu rządów Oktawiana Augusta (27 p.n.e. – 14 n.e.) – np. Wergiliusza czy Owidiusza – pojawiają się liczne nawiązania do krańców świata, które mają stać otworem dla Rzymian.

Wojny domowe, ekspansja i liczne łupy spowodowały, że Rzymianie zatracili podstawowe wartości moralne. Najważniejszą cechą była virtus (cnota). Oznaczała ona zachowanie godne prawdziwego mężczyzny (vir), według reguł prawa i honoru, umiejętność odróżnienia tego co jest dobre, od tego co jest złe. To również „wyznaczanie granic i umiaru swoim pragnieniom”, jak pisał Lucyliusz – przyjaciel Scypiona Emilianusa. Drugą wartością była pietas, która oznaczała szacunek dla ojczyzny i rodziny. Fides z kolei była synonimem wzajemnego zaufania, lojalności i dotrzymywania danego słowa. Właśnie te rzymskie wartości moralne stanowiły spoiwo łączące lud, dumny ze swej wielkości i wolności.
Nawiązywanie do dalekich krain, dawało perspektywę szukania odrodzenia, podobnie jak Eneasz (potomek Trojan) odtworzył ojczyznę w Italii, dając mityczne początki Rzymowi.

Na końcu wspomnieć należy tajemniczą wyspę Thulę, która według greckich źródeł miała zostać odkryta w IV wieku p.n.e. przez Piteasza z Massalii. Strabon twierdzi, że Piteasz płynął na czele ekspedycji 6 dni na północ od Brytanii i finalnie dotarł do do miejsca, gdzie noc w trakcie lata trwała tylko 2-3 godziny. Zdaniem badaczy, odpowiada to południu Islandii lub środkowej Norwegii.

26

7 września 2022 o 7:16

przez cosiek (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: imperiumromanum.pl

Mapa ukazująca w sumie 11 655 osad, które założyli lub którymi zarządzali

Mapa ukazująca w sumie 11 655 osad, które założyli lub którymi zarządzali antyczni Rzymianie. Mapa wykonana została przez Uniwersytet Harvarda w ramach projektu DARMC PROJECT. Osady zgrupowano według trzech kategorii: pewna lokalizacja miasta (kwadrat); prawdopodobna lokalizacja (okrąg); lub możliwa lokalizacja (półokrąg).

26

31 sierpnia 2022 o 7:30

przez cosiek (PW)

Skomentuj (2) Do ulubionych

Źródło: imperiumromanum.pl

Wielu z nas wyobraża sobie rzymskich legionistów jako dzielnych...

Wielu z nas wyobraża sobie rzymskich legionistów jako dzielnych, zdyscyplinowanych, twardych i wytrenowanych żołnierzy. To prawda. Jednakże Rzymianie podobnie jak my byli ludźmi i mieli swoje słabości. Na przykład chciwość.

Otóż podczas wojny domowej toczącej się w latach 83-81 r. p.n.e. między Sullą a Mariuszem, sojusznik Sulli, Pompejusz, miał przetransportować swoje legiony z Sycylii do Afryki by zniszczyć niedobitki sił popularów. Musieli w tym celu dobić do brzegów, gdzie stała Kartagina. Miał to być tylko krótki postój, lecz pewna grupa legionistów Pompejusza zdołała wykopać skądś skarb. Bogactwa było na tyle dużo, że znalazcy przechwalali się swym znaleziskiem przed całym wojskiem. Wtedy zapanowała w legionach całkowita gorączka złota. Legioniści wzięli łopaty i zaczęli kopać w poszukiwaniu niewyobrażalnego skarbu, który miał być zakopany w gruzach Kartaginy. Pompejusz starał się ich odwieść od tego przedsięwzięcia, ale bezskutecznie. Nie potrafił ich zatrzymać. Wobec tego niczym nie niepokojeni żołnierze przekopywali całą okolice, by znaleźć bogactwa o których im się nie śniło. Tymczasem Pompejusz pogodził się z tym, że już nie ma kontroli nad swoimi żołnierzami i postanowił się trochę „zabawić”. Przez parę następnych dni chodził od jednej grupy kopaczy do drugiej i wyśmiewał ich, że nic nie znaleźli. Po paru dniach legioniści przyszli do Pompejusza i zaczęli błagać go, by ich poprowadził do bitwy, bo ich rozczarowanie i to, że nic nie znaleźli jest wystarczającą nauczką za ich nieposłuszeństwo.

32

31 maja 2022 o 8:56

przez cosiek (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: imperiumromanum.pl

Roślinność i umiłowanie do zieleni znane były ludom antycznym, zwłaszcza

Roślinność i umiłowanie do zieleni znane były ludom antycznym, zwłaszcza Grekom oraz Rzymianom. Rzymianie, jako lud typowo rolniczy, odwoływał się do natury i cenił sobie obecność roślin w swoim otoczeniu.
Jak podaje Pliniusz Starszy, we wczesnych dziejach państwa rzymskiego niższe warstwy społeczne Rzymu (prawdopodobnie w trakcie rozwoju miasta w duży ośrodek miejski) miały w zwyczaju w swoich oknach umieszczać doniczki z roślinami, tworząc swego rodzaju „miniaturowe ogrody” i odtwarzać realia prowincjonalne. Z czasem jednak coraz częściej dochodzić zaczęło do włamań i mieszkańcy zmuszeni zostali ryglować i zamykać okna.

27

19 kwietnia 2022 o 9:20

przez cosiek (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: imperiumromanum.pl

Starożytni Rzymianie „leczyli” depresję terpentyną. Dzisiaj wiemy, że jej...

Starożytni Rzymianie „leczyli” depresję terpentyną. Dzisiaj wiemy, że jej długotrwałe spożywanie może prowadzić do encefalopatii toksycznej związanej z przewlekłym zmęczeniem, obniżonym nastrojem i zaburzeniami pamięci, koncentracji, myślenia abstrakcyjnego i osądu. Upośledzenia te mogą prowadzić do długotrwałych zmian osobowości i niezdolności do utrzymania normalnego funkcjonowania.

27

22 marca 2022 o 18:26

przez cenot (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: greenandstone.com

Zgodnie z przekazem Tytusa Kalpurniusza Siculusa, rzymskiego poety

Zgodnie z przekazem Tytusa Kalpurniusza Siculusa, rzymskiego poety z III wieku n.e., w antycznym Rzymie na arenach amfiteatrów pojawiać się miały niedźwiedzie, które polowały na foki. Pisarz wspomina konkretnie tutaj wydarzenie z czasów panowania cesarza Nerona (54-68 n.e.).
Autor nie wymienia w swoim utworze konkretnie niedźwiedzia polarnego lub żyjącego w zimnym klimacie. Jak wiemy jednak, na foki polują jedynie niedźwiedzie polarne. Jeżeli jest to prawda, potwierdzałoby to jak daleko potrafili dotrzeć rzymscy kupcy lub z jak odległymi ludami kooperowali. Nie zapominajmy w końcu, że Rzymianie prowadzili współpracę handlową z Chinami, Indiami czy ludami afrykańskimi. Z drugiej strony sprowadzenie dużego mięsożercy z północnej Norwegii lub Syberii do Italii, do tego żywego, wydawać się może, jak na tamte czasy, zadaniem niemal niemożliwym.

35

25 lutego 2022 o 8:43

przez cosiek (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: imperiumromanum.pl

Starożytni Rzymianie wykonywali półprodukty materiałowe z włókiem azbestu...

Starożytni Rzymianie wykonywali półprodukty materiałowe z włókien azbestu, które wszywali w tkaniny służące za ściereczki
i serwetki. Takie tkaniny czyszczono później ogniem, ponieważ
nie dość, że doskonale znosiły wysokie temperatury, to jeszcze znakomicie poddawały się czyszczeniu w taki sposób.

37

8 lutego 2022 o 17:49

przez cenot (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: www.asbestos.com

W 62 roku p.n.e. Cyceron miał kupić od Marka Licyniusza Krassusa dom...

W 62 roku p.n.e. Cyceron miał kupić od Marka Licyniusza Krassusa dom, ulokowany w prestiżowym miejscu – na Palatynie – aż za 3,5 mln sestercji. W tym celu słynny mówca zmuszony był wziąć dużą pożyczkę; co było normalne w świecie antycznym. Jednak tym co jest interesujące to sposób, w jaki doszło do realizacji tak dużej transakcji.

Jeden srebrny sesterc rzymski ważył około 4,5 g, więc Cyceron musiał przekazać Krassusowi pieniądze o wadze 15 750 000 gramów, czyli 15,75 ton. Taka fizyczna transakcja nie miałaby sensu, zarówno ze względu na ewentualny wysiłek z transportem monet, jak i ewentualną pomyłką lub zagubieniem pieniędzy.

Antyczni Rzymianie świadomi byli problematyczności realizacji tak wysokokwotowych transakcji i wprowadzili bardziej elastyczny system płacowy – banki. Jako że prowadzenie działalności bankierskiej nie było pogardzane, funkcję bankiera pełniły najwyższe grupy społeczne. Początkowo byli to zwykli senatorowie i ich rodziny. Wraz jednak z wydaniem prawa lex Claudia de senatoribus z 218 roku p.n.e., które zabroniło senatorom i ich synom zajmować się handlem i transakcjami pieniężnymi, przywilej ten spadł na ekwitów, którzy otrzymali szerokie możliwości zarobku. Zdarzało się potem, że ekwici przewyższali senatorów majątkiem i dochodzili dzięki temu do wysokich pozycji w państwie.

Transakcje pomiędzy obywatelami były po prostu odnotowywane w księgach rachunkowych i nie było problemów z płatnościami nawet pomiędzy miastami. Banki posiadały własne filie, a obciążenia i uznania były rejestrowane. Co interesujące, księgi rzymskich bankierów traktowano jako dowody w sądzie, toteż musiały być prowadzone zgodnie z editio rationum określającym sposób datowania rachunków i zarządzania nimi.
Złe prowadzenie interesów mogło się skończyć bankructwem dla bankierów. Bankructwo określano mianem foro cedere, foro abire albo a foro fugare, czyli „ucieczka z forum”. Takie dziwne połączenie słów wynikało, z faktu że obecność na forum była obowiązkiem człowieka robiącego interesy. Dawał on w ten sposób dowód swojej wypłacalności. Opuszczenie placu prowadziło zaś do oczywistej tezy, jakoby to bankier prowadził niejasne interesy.

Warto nadmienić, że pierwotnie banki znajdowały się w piwnicach świątyń, gdzie gromadzono środki. Skąd akurat pomysł by to świątynie były miejscem przechowywania pieniędzy? Wynika to z faktu, że święte miejsce było stale wizytowane przez kapłanów, a boska opieka gwarantowała, że pieniądze są dobrze zabezpieczone. Pieniądze często lokowano w różnych świątyniach, aby uniknąć straty funduszy w przypadku napadu lub pożaru.

35

1 lutego 2022 o 8:12

przez cosiek (PW)

Skomentuj (2) Do ulubionych

Źródło: imperiumromanum.pl

Zobacz następne

1 2 3 4 > ostatnia ›

Pewex.pl Demotywatory.pl Mistrzowie.org Pewex.pl

Kopiowanie wskazane za podaniem źródła.

Zobacz też inne serwisy:
Retro Pewex	Pewex	Stylowi	Rebelianci
Motokiller	Kotburger	Demotywatory	Mistrzowie
Komixxy	Piekielni