W 1963 roku w mieście Derinkuyu położonym w środkowej Anatolii w Turcji pewien rolnik dokonał zaskakującego odkrycia. Podczas remontu domu zburzenie jednej ze ścian otworzyło bowiem wejście do długiego tunelu prowadzącego głęboko pod ziemię. Okazało się, że sieć tuneli była tak naprawdę całym podziemnym miastem, które dawno temu zamieszkiwało ok. 20.000 ludzi. Archeolodzy badający Derinkuyu ze zdumieniem odkryli, że miasto jest głębokie na ponad 60 metrów. Tunele i korytarze ciągną się na długości setek metrów, a całe podziemne miasto jest rozlokowane na aż 12 poziomach. Budowniczy miasta skonstruowali studnię oraz system wentylacyjny. Większość tuneli miała ok. 160 cm wysokości. Do dziś nie wiadomo czy budowla służyła jako schron wojenny Frygijczyków lub Hetytów, czy też może jako schron przed katastrofą impaktu w Młodszym Dryasie, na co wskazywałyby historie opisane w Aweście.