Zamknij Dołącz do nas na Facebooku

Momencik, trwa przetwarzanie danych

loading-animation

Szukaj

Znalazłem 33 takie fakty

W Muzeum Archeologicznym w Neapolu, w bocznej niewielkiej sali, w której

W Muzeum Archeologicznym w Neapolu, w bocznej niewielkiej sali, w której – W Muzeum Archeologicznym w Neapolu, w bocznej niewielkiej sali, w której wystawiana jest kolekcja antycznych gemm, znajduje się chyba jeden z najbardziej niezwykłych eksponatów – tzw. Tazza Farnese – kamienny talerzyk o średnicy około 20 cm. Talerzyk powstał w Egipcie najpóźniej w I wieku p.n.e., zapewne u schyłku panowania Ptolemeuszy. Wykonano go z warstwowego, półprzezroczystego kamienia – onyksu, tak aby poszczególne warstwy utworzyły obraz, którego znaczenie dzisiaj nie jest do końca jasne. Interpretacji jest wiele.
Stary mężczyzna po lewej z "rogiem obfitości" interpretowany jest jako bóg podziemi Hades lub jego egipski odpowiednik – Ozyrys. Młody mężczyzna w środku bywa identyfikowany jako Horus. Kobieta poniżej niego – to zapewne bogini Izyda (na co może wskazywać charakterystyczny węzeł szaty na piersiach), kobiety po prawej – zapewne alegoria obsianych pól lub pór roku, a u góry – męskie postaci symbolizują pomyślne wiatry. Grupę dopełnia znajdujący się na dole Sfinks (wyraźnie widać tylko jego głowę, ponieważ cały tułów wyrzeźbiony jest w kamieniu ciemniejszej barwy). Jedna z hipotez mówi, że półleżąca kobieca postać może przedstawiać wizerunek Kleopatry VII – ostatniej królowej Egiptu. Na spodzie talerzyka znajdziecie wizerunek gorgony Meduzy o wężowych włosach.
Szczegóły trudno dostrzec – wiele detali widać dopiero pod światło. Inne przeciwnie – oglądane pod światło przestają być widoczne.
Jakkolwiek interpretacji jest wiele, bez wątpienia wizerunki na talerzyku w jakiś sposób wyrażają szczęście i dobrobyt panujący w Egipcie pod panowaniem Ptolemeuszy.
Ten przedmiot nie był częścią wyposażenia zwykłego egipskiego domu. Nie był nawet własnością jakiegoś arystokraty lub innego bogacza. Najwyższa jakość jego wykonania nie pozostawia wątpliwości, że musiał był własnością królów Egiptu, jego dalsze losy wskazują, że należał zapewne do słynnej Kleopatry.
Talerzyk, wraz z całym skarbcem Kleopatry, dostał się w ręce Rzymian po aneksji Egiptu przez Oktawiana i odtąd stał się częścią rzymskiego skarbca cesarskiego.
Wiadomo, że później talerzyk znalazł się w Konstantynopolu i znajdował się tam aż do złupienia tego miasta przez krzyżowców.
W XIII wieku, po złupieniu Konstantynopola, w posiadanie talerzyka weszli handlarze, którzy sprzedali go na dwór księcia Szwabii. Dwa stulecia później odnalazł się na dworze perskim, a jeszcze później na dworze króla Neapolu. Po drodze przez jakiś czas "gościł" także w Wenecji. Wreszcie stał się własnością rodziny Farnese, której wspaniała kolekcja antycznych dzieł sztuki stanowi obecnie podstawę ekspozycji Muzeum Archeologicznego w Neapolu.

Jak na ironię – ten wspaniały przedmiot przetrwał dwa tysiąclecia, przetrwał upadek Egiptu, Rzymu i Konstantynopola. Przetrwał starożytność i średniowiecze. Pół świata przebył we wszystkich kierunkach bez żadnego uszkodzenia. Niestety w dwudziestoleciu międzywojennym miał pecha – jakiś szaleniec rozbił muzealną gablotę, a wraz z nią talerzyk. Dzisiaj uważne oko dostrzeże miejsca, w których poszczególne kawałki zostały sklejone.

21

11 października 2019 o 6:05

przez cosiek (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: https://www.imperiumromanum.edu.pl/…

To średniowieczna odznaka chrześcijańskiego pielgrzyma datowana na 1375-1450...

To średniowieczna odznaka chrześcijańskiego pielgrzyma datowana na 1375-1450... – To średniowieczna odznaka chrześcijańskiego pielgrzyma datowana na 1375-1450 rok. Pochodzi z Brugii i należy do kolekcji rodziny Van Beuningen.
To zaskakujące, ale tego typu odznaki były w tamtych czasach bardzo popularne. Uważano, że chroniły przed chorobami.

10

24 lipca 2019 o 19:29

przez admin (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: http://jalc.nl/cgi/t/text/text-idx2…

O rowerach myślano już za czasów bitwy pod Grunwaldem

O rowerach myślano już za czasów bitwy pod Grunwaldem

Za pierwowzór roweru uznaje się 4-kołowy pojazd zaproponowany przez wynalazcę Giovaniego Fontanę ok. 1420 roku (w Polsce było to jeszcze średniowiecze, lecz we Włoszech już wczesny renesans). Pojazd napędzany był siłą ludzkich mięśni za pomocą liny, która - niczym łańcuch - poruszała trybami. Wyglądał trochę bardziej jak samochód niż rower.

13

24 lutego 2019 o 16:10

przez krasnalka (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: http://wideociekawostki.pl/ciekawa-…

W XIII wieku co tydzień przypadały dwa dni świąt i uroczystości.

W XIII wieku co tydzień przypadały dwa dni świąt i uroczystości. – W XIII wieku co tydzień przypadały dwa dni świąt i uroczystości.

29

21 lutego 2019 o 20:55

przez Ascara (PW)

Skomentuj (1) Do ulubionych

Źródło: 550 ciekawostek - praca zbiorowa; wyd. Olesiejuk; Ożarów Mazowiecki 2018

XVIII-wieczna Europa miała prawdziwą obsesję na punkcie...

XVIII-wieczna Europa miała prawdziwą obsesję na punkcie... – XVIII-wieczna Europa miała prawdziwą obsesję na punkcie średniowiecza. W okresie oświecenia, pędu do wiedzy i krytyki wszelkich przesądów zrobiono z mrocznych wieków chłopca do bicia. To zresztą właśnie wtedy upowszechnił się sam termin „mroczne wieki”, deprecjonujący prawdziwe osiągnięcia średniowiecza
i na dobrą sprawę skreślający tysiąc lat historii jako wstydliwą, przepełnioną prymitywizmem plamę.

20

28 października 2018 o 19:56

przez rasowymongol (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: https://www.o2.pl/artykul/czy-w-sre…

Pierwszą i jedyną gazetę świata antycznego założył Juliusz Cezar w 59 roku...

Pierwszą i jedyną gazetę świata antycznego założył Juliusz Cezar w 59 roku... – Pierwszą i jedyną gazetę świata antycznego założył Juliusz Cezar w 59 roku p.n.e. Nazywała się ona Acta Diurna, czyli „Wydarzenia Dnia” i niestety nie zachował się dotąd żaden egzemplarz, nie znamy również wysokości jej nakładu.

Informacje były szalenie podobne do tych które możemy przeczytać w gazetach współczesnych. Dotyczyły wiadomości o obradach Senatu, zgromadzeniach ludowych, procesach sądowych, egzekucjach, nowin morskich i wojskowych, a nawet ślubów, narodzin i nekrologów.
W części „sportowej” Rzymianie mogli dowiedzieć się o wynikach walk gladiatorów lub wyścigów rydwanów w Circus Maximus. Gazeta wychodziła aż do roku 330 n.e. (przeniesienie stolicy do Konstantynopola), czyli przez blisko 400 lat. Warto jeszcze powiedzieć, że Rzymianie nazywali swoje Acta Diurnazdrobniale Diurnalis, czyli „Codzienniak”. Od wyrazu tego pochodzi włoska i francuska nazwa gazety: „giournale” i „journal” a stąd nasz żurnalista.

Od 330 roku n.e. aż do XVI wieku nie ukazało się nic, co mogłoby choć przypominać gazetę. Jest to jeszcze jeden przykład niezwykle wysokiej kultury antycznego Rzymu, kultury, która na głowę biła nasze średniowiecze.

24

16 marca 2018 o 7:06

przez cosiek (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: https://www.imperiumromanum.edu.pl/…

Tzw. czarna śmierć, czyli epidemia dżumy, która przetoczyła się przez Eurazję

Tzw. czarna śmierć, czyli epidemia dżumy, która przetoczyła się przez Eurazję – Tzw. czarna śmierć, czyli epidemia dżumy, która przetoczyła się przez Eurazję w latach 1347–51, była już drugą humanitarną tragedią, która w XIV w. dotknęła kontynent europejski. W latach 1315–17 wskutek spowodowanej światowym spadkiem temperatur klęski nieurodzaju cała północna Europa pogrążyła się w głodzie.

W przeciwieństwie do późniejszej o trzy dekady epidemii zarazy, "wielki głód" nie ominął Polski — w zachodniej części piastowskich włości kataklizm zebrał krwawe żniwo. Nie udało się ustalić dokładnego bilansu ofiar: prawdopodobnie mowa o nawet 25%-ych spadkach ludności większych ośrodków miejskich. Sytuacja szczególnie dramatycznie przedstawiała się w Skandynawii i na Wyspach Brytyjskich — istnieją podania, że nawet król Edward II w pewnym momencie miał trudności z zakupem chleba dla siebie
i swojej świty. Niedobory prowiantu załamały antyangielską ofensywę szkocko-irlandzkiej koalicji — w rezultacie dopełnił się angielski podbój Celtów. Ogromnie wzrosła przestępczość, na łeb na szyję spadł autorytet szlachty i rycerstwa, których jeszcze niedawno darzono tak wielkim poważaniem, iż na polu bitwy rzadko podejmowano z nimi nawet walkę. Wielki głód uznaje się z tego względu za symboliczny kres etosu europejskiego rycerstwa, który to ustępował teraz
miejsca cynizmowi i "egalitarnemu" wyrachowaniu.

To prawdopodobnie rozliczne w tamtym okresie przypadki porzucania, a nawet zjadania dzieci przez wygłodzonych chłopów dały początek niemieckiej opowieści o Jasiu i Małgosi, po raz pierwszy
spisanej w początkach XIX w. przez braci Grimm.

18

6 sierpnia 2018 o 20:16

przez JaroWars (PW)

Skomentuj Do ulubionych

"Beati hispani, quibus vivere bibere est." ("Błogosławieni

"Beati hispani, quibus vivere bibere est."
("Błogosławieni – "Beati hispani, quibus vivere bibere est."
("Błogosławieni Hiszpanie, dla których żyć to pić.")

To średniowieczne powiedzenie dobrze oddaje praktycznie zakończony już wówczas w iberyjskim wariancie łaciny proces ewolucji wymowy głoski [b] w [w], wskutek czego czasowniki "vivere" ("żyć") oraz "bibere" ("pić")
nabrały niemal identycznego brzmienia.

10

6 lipca 2018 o 23:34

przez JaroWars (PW)

Skomentuj Do ulubionych

We wsi Głupianka znajduje się kamień, do którego ludzie przychodzą się modlić

We wsi Głupianka znajduje się kamień, do którego ludzie przychodzą się modlić – We wsi Głupianka znajduje się kamień, do którego ludzie przychodzą się modlić od czasów pogańskich (woj. Mazowieckie).

W 1906 roku ksiądz zdecydował, że kamień stanie się budulcem pod schody kościoła w parafii w Kołbieli. Wierni wykopali resztki kamienia, a obok nich postawiono chrześcijańską kapliczkę.

37

6 kwietnia 2018 o 19:20

przez Klaudyna (PW)

Skomentuj (2) Do ulubionych

Źródło: https://skomplikowane.pl/na-trasie/…

Chińska cywilizacja narodziła się na brzegu rzeki, której nurtowi namuły

Chińska cywilizacja narodziła się na brzegu rzeki, której nurtowi namuły – Chińska cywilizacja narodziła się na brzegu rzeki, której nurtowi namuły lessowe nadały żółtej barwy. Od tego momentu żółć i złoto zaczęto utożsamiać z centrum i środkiem. Później mroźną Północ uznano za ojczyznę zimowego mroku — czerni — a rozpalone słońcem Południe za symbolizujące letni upał — czerwień. Zielononiebieską wiosnę znajdowano tam, gdzie wschodziło słońce, a miejsce, w którym znikało za hory-
zontem, znaczyła jesienna biel.

Chiński system klasyfikacji kierunków podchwyciły regionalne plemiona koczownicze, które przez całe średniowiecze przetaczały się przez Eurazję. I tak zachodnia część Rusi została Rusią Białą, południowa — Rusią Czerwoną, a północna — Rusią Czarną. Powołane ok. 1240 r. przez Batu-chana państwo mongolskie z uwagi na swoje centralne położenie nazywano Złotą Ordą, z kolei Turcy do dziś odnoszą się do zachodniego z ich perspektywy
Morza Śródziemnego jako do Morza Białego.

Należy zaznaczyć, że według niektórych badaczy idea utożsamiania takich właśnie kolorów z konkretnymi kierunkami do Europy mogła przedostać się z Chin jeszcze przed naszą erą, co tłumaczyłoby, dlaczego już starożytni Grecy nazywali leżące odpowiednio na północ i południe od ich ojczyzny zbiorniki wodne mianem mórz Czarnego i Czerwonego. Sprawa pozostaje
jednak ostatecznie nierozstrzygnięta.

13

8 maja 2018 o 10:51

przez JaroWars (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Zobacz następne

1 2 3 4 > ostatnia ›

Pewex.pl Demotywatory.pl JoeMonster.org Stylowi.pl

Kopiowanie wskazane za podaniem źródła.

Zobacz też inne serwisy:
Retro Pewex	Pewex	Stylowi	Rebelianci
Motokiller	Kotburger	Demotywatory	Mistrzowie
Komixxy	Piekielni