Zamknij Dołącz do nas na Facebooku

Momencik, trwa przetwarzanie danych

loading-animation

Szukaj

Znalazłem 98 takich faktów

W VI wieku dwóch mnichów przemyciło jaja jedwabnikówz ówczesnych Chin do

W VI wieku dwóch mnichów przemyciło jaja jedwabników
z ówczesnych Chin do Cesarstwa Bizantyjskiego, co pozwoliło Bizantyjczykom zdobyć monopol na rynek jedwabiu w Europie.

27

#historia

15 grudnia 2020 o 18:44

przez cenot (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: en.wikipedia.org

Rzymska zabawka dziecięca znaleziona w grobie dziecka na stanowisku archeologicznym

Rzymska zabawka znaleziona w grobie dziecka na stanowisku archeologicznym Više w rzymskim mieście Viminacium (okolice miasta Kostolac, we wschodniej Serbii).

Datowana jest na II wiek n.e. i wykonana jest z malowanej terakoty.
Obecnie znajduje się w muzeum w Požarevac

14

15 kwietnia 2020 o 8:45

przez cosiek (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: www.imperiumromanum.edu.pl

Środkowy palec jest znany na całym świecie, jako gest obraźliwy i uznawany...

Środkowy palec jest znany na całym świecie, jako gest obraźliwy
i uznawany za nieprzyzwoity. Jak się okazuje gest ten
znany był także w antycznym Rzymie.

Środkowy palec określano w łacinie digitus impudicus, czyli „bezwstydny, nieprzyzwoity lub obraźliwy palec”. Skąd takie zrozumienie? Głównie z powodu kształtu ręki, która od przodu przypomina fallusa (środkowy palec) z jądrami po bokach (zwinięte palce). Jego użycie opisuje m.in. Marcjalis w jednym
ze swoich utworów - pojawia się tam pewna postać w dobrym stanie zdrowia, która wyprostowuje „nieprzyzwoity [palec]”
wobec trzech lekarzy (Epigrammata VI.70.5).

W późnym antyku Izydor z Sewilli w swoim dziele Etymologiae podaje, że środkowego palca używano, gdy oskarżano
kogoś o „haniebne działanie”.

12

3 kwietnia 2020 o 8:55

przez cosiek (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: www.imperiumromanum.edu.pl

Pieczęć z menorą, którą żydowscy piekarze oznaczali swoje wypieki za czasów...

Pieczęć z menorą, którą żydowscy piekarze oznaczali swoje wypieki
za czasów Cesarstwa Bizantyjskiego, ok. VI wiek n.e.

Menora to w judaizmie nazwa świętego, złotego, siedmioramiennego świecznika, ustawionego w Pierwszym Przybytku, a także
używanego później w Świątyni Jerozolimskiej.

Jest jednym z najstarszych i najbardziej
rozpowszechnionych symboli używanych
w żydowskiej sztuce kultowej.

Poniżej replika menory ze Starego Miasta w Jerozolimie:

13

3 kwietnia 2020 o 11:48

przez Moonshield (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: joemonster.org

W 1439 roku król Henryk VI wydał zakaz całowania się na terenie...

W 1439 roku król Henryk VI wydał zakaz całowania się na terenie Anglii.

15

#historia

31 marca 2020 o 20:22

przez cenot (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: www.historychannel.com.au

Różne znaleziska rzymskie lub barbarzyńskie z Belgradu. Datowane na I-VI...

Różne znaleziska rzymskie lub barbarzyńskie z Belgradu. Datowane na I-VI wiek n.e. Obiekty są spinkami do szat. Można je obejrzeć w Muzeum Miasta w Belgradzie (Serbia).

19

25 grudnia 2019 o 9:56

przez cosiek (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: www.imperiumromanum.edu.pl

Król Pontu Mitrydates VI Eupator panicznie bał się otrucia. Aby mu zapobiec...

Król Pontu Mitrydates VI Eupator panicznie bał się otrucia. Aby mu zapobiec przez większość życia spożywał minimalne dawki trucizny, aby się na nią uodpornić.
Kiedy został wzięty do niewoli przez Rzymian próbował popełnić samobójstwo zażywając truciznę, ale nabyta odporność spowodowała, że próba się nie udała.

22

#historia

18 grudnia 2019 o 16:04

przez Mudzina (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: en.wikipedia.org

Dżuma Justyniana to epidemia, która dotknęła Cesarstwo Bizantyńskie, w tym...

Dżuma Justyniana to epidemia, która dotknęła Cesarstwo Bizantyńskie, w tym jego stolicę Konstantynopol, w latach 541-542 n.e.

Przyczyną epidemii mogła być dżuma dymienicza, która najprawdopodobniej wywołała również czarną śmierć w XIV wieku. Według ówczesnych historyków dżuma Justyniana miała niemal ogólnoświatowy zasięg, docierając do centralnej i południowej Azji, Afryki Północnej i Arabii, a w Europie aż do Danii na północy i Irlandii na zachodzie. Dżuma powracała w basenie Morza Śródziemnego z każdym pokoleniem, aż do ok. 750 r. Współcześni historycy
nazwali ją od imienia ówcześnie panującego władcy Bizancjum Justyniana I, który sam zapadł na tę chorobę.

Dokładna liczba zmarłych pozostaje nieustalona. Współcześni badacze uważają, że w szczytowym okresie zaraza zabijała do 5000 ludzi dziennie w samym Konstantynopolu. Ostatecznie stała się ona prawdopodobnie przyczyną śmierci 40% wszystkich mieszkańców. Pierwsza fala dżumy uśmierciła jedną czwartą populacji wschodnich wybrzeży Morza Śródziemnego. Nowe fale pojawiały się w VI, VII i VIII wieku, często obejmowały mniejszy obszar i były mniej zjadliwe. Szacuje się, że wskutek dżumy Justyniana zmarło 100 milionów ludzi na całym świecie. Niektórzy historycy, m.in. Josiah C. Russell (1958), sugerowali, że w latach 541-700 zmarło od 50 do 60% ludności Europy.

15

4 listopada 2019 o 17:04

przez Moonshield (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: pl.wikipedia.org

Półwysep Troia, znajdujący się na południe od Setubal i Lizbony (Portugalia)...

Półwysep Troia, znajdujący się na południe od Setubal i Lizbony (Portugalia), pełnił bardzo ważną rolę w sektorze rybołówstwa w czasach rzymskich. Ośrodek funkcjonował do VI wieku n.e.

Centrum powstało zapewne w pierwszej połowie I wieku n.e. Handlowano głównie słynnym sosem garum oraz rybami, które były przewożone w soli. Obfitość ryb i soli w tym obszarze spowodowała, że Troia była największym centrum przetwórstwa ryb w Imperium Rzymskim. Obecnie można podziwiać ruiny
term z salami do kąpieli gorących i zimnych, dwupiętrowe
domy, nekropolię z kilkoma rodzajami grobów,
czy wczesną-chrześcijańską bazylikę.

Co ciekawe, w Troia w dalszym ciągu prowadzone są
wykopaliska, które przynoszą nowe odkrycia.

13

16 października 2019 o 7:25

przez cosiek (PW)

Skomentuj (1) Do ulubionych

Źródło: www.imperiumromanum.edu.pl

W 83 roku p.n.e. Lucjusz Korneliusz Sulla powrócił do Rzymu po wojnie z...

W 83 roku p.n.e. Lucjusz Korneliusz Sulla powrócił do Rzymu po wojnie z Mitrydatesem VI - królem Pontu. W tym czasie w mieście władzę sprawowali Popularzy związani wcześniej z Gajuszem Mariuszem - jego przeciwnikiem politycznym - który zmarł kilka lat wcześniej
(86 rok p.n.e.). Sulla na czele swoich zwolenników zdobył Rzym i rozbił wojska tych, którzy mu się sprzeciwiali. W 82 roku p.n.e. objął funkcję dyktatora. Niemal natychmiast po objęciu władzy zdecydował się przeprowadzić liczne reformy które miały zmienić
system panujący w Republice Rzymskiej.

Sulla zarządził, że od tej pory każda ustawa miała uzyskać aprobatę senatu zanim mogła zostać przedstawiona zgromadzeniu ludowemu. Chciał on w ten sposób jeszcze bardziej zwiększyć władzę senatu nad państwem. Ponadto mając w pamięci radykalne reformy przeprowadzone przez Grakchusów i działania trybunów ludowych sprzymierzonych z Gajuszem Mariuszem dążył do ograniczenia władzy tego urzędnika. Osiągnął ten cel pozbawiając go prawa weta, co w praktyce odbierało mu jakiekolwiek znaczenie. W dodatku zakazał on obejmowania byłym trybunom jakichkolwiek innych urzędów,
co skutecznie odstraszało większość chętnych.

Nowy dyktator dążył również do zwiększenia liczby senatorów. W tym celu zwiększył liczbę sędziów wybieranych co roku i zarządził, że od tej pory każdy obywatel wybrany na kwestora miał otrzymać miejsce w senacie. W ten sposób liczba senatorów wzrosła z 300 do 600.
To jednak nie był jedyny skutek tych reform. Zwiększenie liczby sędziów zmniejszało prestiż jaki wiązał się z objęciem tej funkcji.
Sulla zaczął również ograniczać uprawnienia cenzorów przez co ostatecznie funkcja ta stała się jedynie funkcją reprezentacyjną.
Aby jeszcze bardziej zwiększyć uprawnienia senatu, Sulla odebrał ekwitom kontrolę nad sądami i przekazał ją w ręce senatu.
To w połączeniu ze zwiększeniem liczby sędziów oddawało niemal całkowicie kontrolę nad wymiarem sprawiedliwości w ręce senatorów.

Za dyktatury Sulli "cursus honorum" ze zwykłej tradycji została przekształcona w prawo, które wymagało od obywatela starającego się o objęcie określonej funkcji konkretnego wieku. Aby w przyszłości uniknąć przejęcia władzy przez ambitnego polityka takiego jak on sam, Sulla wprowadził zasadę, według której przed objęciem ponownie tego samego urzędu polityk musiał odczekać 10 lat. W dodatku były konsul po zakończeniu sprawowania funkcji miał następny rok spędzić jako gubernator prowincji. Zwiększył również liczbę pretorów z sześciu do ośmiu, aby nie zdarzyła się nigdy sytuacja, w której na prowincji zabrakłoby urzędników. Miało to uniemożliwić ambitnemu wodzowi dowodzenie tymi samymi oddziałami przez dłuższy czas, co z kolei miało uniemożliwić mu zdobycie niebezpiecznej potęgi, tak jak to stało się w przypadku Cezara i samego Sulli. Przywrócono również dawną organizację wojska, która uniemożliwiała ludziom z nizin społecznych objęcie najwyższych funkcji.

Większość reform Sulli przetrwała niewiele dłużej niż on sam (zmarł w 78 roku p.n.e.). Już w 70 roku p.n.e. Pompejusz Wielki i Marek Krassus - obaj dawni żołnierze Sulli wspierający go podczas wojny domowej - obiecali senatowi w zamian za wybranie ich na konsulów cofnięcie reform Sulli, co też zrobili. Należy jednak pamiętać, że przewidywania Sulli co do próby przejęcia władzy przez ambitnego wodza i nowej wojny domowej ziściły się, kiedy Juliusz Cezar - ten sam, który cudem uniknął śmierci podczas proskrypcji przeprowadzonych
przez Sullę - sięgnął po władzę w republice.

8

29 września 2019 o 15:06

przez cosiek (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: www.imperiumromanum.edu.pl

Zobacz następne

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 > ostatnia ›

Pewex.pl Demotywatory.pl Mistrzowie.org Pewex.pl

Kopiowanie wskazane za podaniem źródła.

Zobacz też inne serwisy:
Retro Pewex	Pewex	Stylowi	Rebelianci
Motokiller	Kotburger	Demotywatory	Mistrzowie
Komixxy	Piekielni