Podobno kiedyś przez Piernikarkę prowadził szlak z okresu Powstania Styczniowego. Na tym terenie miały się też toczyć niektóre walki pomiędzy hitlerowcami a Armią Czerwoną. Biała Przemsza, nieopodal której położona jest ta opuszczona wieś, odgrywała niezwykle istotną rolę w okresie zaborów. Także we właśnie tej okolicy kiedyś zlokalizowany był obiekt należący do carskiej straży granicznej. Ich konie były przetrzymywane nigdzie indziej, jak w Piernikarce.

To mauzoleum jest nazywane również ostatnią świątynią Hitlera. Bryła ta przypomina budowlę obronną. W jej wnętrzu niegdyś roiło się wręcz od nazistowkich symboli. Na dziedzińcu natomiast stała kolumna, na której płonąć miał tak zwany wieczny ogień. Znicz był zasilany gazem pochodzącym z podziemnej instalacji gazowej. Zamek umarłych jest jest nie tylko symbolem trudnej historii wojennej. Skrywa on również wiele tragedii związanych z czasami nam współczesnymi. Miały się tam podobno odbywać rytuały okultystyczne, tajne zgromadzenia SS, a także satanistyczne msze.

Naoczni świadkowie tego wydarzenia opowiadają, że mogiłę odkopano przed rokiem 1960. Wyjmowano z niej kości i czaszki z przywartymi do nich włosami. Widoczne na nich ciemne plamy przypominały skrzepy starej krwi. Cały dół wypełniony był miękką mazią. Przy szkieletach leżały łyżki i widelce. Wszystko to wyjmowano i układano obok grobu. Potem liczono. Szczątki zmarłych wywieziono do Piotrowic i tam pochowano w wspólnej mogile na cmentarzu.

W sierpniu 1939 roku, szpital psychiatryczny w Lubiążu oficjalne został ośrodkiem dla chorych umysłowo mężczyzn pochodzenia żydowskiego. W rok później pacjenci placówki zostali objęci tzw. programem zagłady, który zakładał poddanie ich eutanazji. Działania te wydarzyły się bezpośrednio po pierwszych zagazowaniach ludności, które miały miejsce w Brandenburgu.