Momencik, trwa przetwarzanie danych   loading-animation
Profil użytkownika

zenonkosa

Zamieszcza fakty od: 27 czerwca 2014 - 10:00
Ostatnio: 20 czerwca 2018 - 18:02
  • Faktów na głównej: 130 z 136
  • Punktów za fakty: 3346
  • Komentarzy: 9
  • Punktów za komentarze: 0
 
Niektóre gatunki pająków stały się mistrzami kamuflażu. Po lewej stronie rysunku pająk mrówkokształtny. Wygląda on jak bardzo niesmaczny gatunek mrówki, przez co ptaki nie atakują go.
Natomiast po prawej stronie rysunku widać pająka liściokształtnego. Jego maskowanie tak doskonale imituje zwiędły liść, że jego ofiary dostrzegają różnicę dopiero gdy jest już za późno.
zarchiwizowany
Rohatyniec to jeden z największych chrząszczy świata. Dorasta do prawie 20 cm, duża część z tej wartości to rogi, którymi samce walczą o prawo do samic. Osiąga też imponującą masę 200 g! To więcej niż przeciętnej wielkości kotlet który zjada się na obiad. Rohatyńce potrafią podnieść do 850 razy większy ciężar niż same ważą, czyli imponujące
0,2 x 850 = 170 kg! To jakby 70 kilogramowy człowiek podniósł prawie 60 ton.
Na afrykańskich sawannach żyją nosorożce CZARNE i BIAŁE, choć oba te gatunki są szaro-brązowe. Czarne są nieznacznie ciemniejsze - ciężko je od siebie odróżnić na podstawie koloru.
Nosorożec czarny ma wyrostek na górnej wardze przypominający dziób. Dzięki niemu łatwo mu zrywać liście z drzew. Nosorożec biały ma prostą wargę, która pozwala mu się paść trawą.
Niektóre węże mogą mieć ponad 450 kręgów i kilkaset żeber.
Ślimaki wydzielają śluz potrzebny im do poruszania się i mogą przejść po ostrzu noża i nie zranić się! Śluz utrzymuje też wilgotność ciała - ślimak połowę potrzebnego tlenu pobiera przez wilgotną skórę. Lądowy ślimak wrzucony do ogrodowego basenu jest w stanie z niego wyjść - nie utopi się tak łatwo. Śluz odstrasza też niektóre ptaki, jednak żerują na nim zastępy mikroskopijnych roztoczy, które się nim żywią. Największy ślimak nagi, to ślimak bananowy, który osiąga rozmiar dojrzałego banana.
Zwierzęta te mają tysiące zębów umieszczonych na języku. Działa to jak tarka: zlizują pokarm, zeskrobując go.
Ślimaki nagie wyewoluowały ze „zwykłych” ślimaków,
 co oznacza, że ich przodkowie mieli muszle.
Kosogon, zwany lisem morskim, ma najdłuższą płetwę ogonową ze wszystkich rekinów. Stanowi ona połowę, lub więcej, długości ciała tego zwierzęcia, dochodzącej do
 7,5 m, przy masie około 350 kg. Płetwą tą zagania swoje ofiary, najczęściej małe ryby, w gęste ławice. Następnie używa płetwy jak bata ogłuszając lub od razu zabijając trafione ryby, które następnie zjada.
Trucizna jaką wydziela skóra niektórych małych nadrzewnych żabek zwanych drzewołazami jest tak silna, że wystarcza do zabicia 1000 ludzi. Toksyna tych zwierząt bywa tak silna, że może okazać się niebezpieczna nawet
 dla osób, które dotykały ich w rękawiczkach ochronnych.
Sos Tabasco nie jest najostrzejszym sosem świata, lecz bez wątpienia najbardziej rozpoznawalnym. Oryginalny sos produkowany jest na wysepce Avery Island ujścia rzeki Vermilion wpadającej do Zatoki Meksykańskiej.
Nie wszystkie papryczki używane do produkcji rosną na tej niewielkiej wysepce. Cześć z nich jest importowana, lecz zawsze jest to ten sam ich gatunek.

Sos produkowany jest z naturalnych składników. Zbiera się dojrzałe papryczki, z początku są one zielone, później żółte i pomarańczowe, a w końcu czerwone. Dzięki temu sos również jest czerwony. Niedojrzałe papryczki są znacznie mniej ostre. Zebrane papryczki są gniecione w całości z solą i umieszczane w dębowych beczkach. Są to beczki, w których wcześniej jeden raz dojrzewała Whisky.

W sosie można wyczuć nuty smaku Whisky i aromat pokrywającego wnętrze beczki węgla drzewnego powstałego przez opalenie palnikiem dębowych desek. Sos dojrzewa w tych beczkach przez aż trzy lata. Potem jest on mieszany przez około 30 dni z octem winnym, który wzbogaca smak i konserwuje produkt, dzięki czemu producent deklaruje jego okres przydatności do spożycia na 5 lat.

Po wymieszaniu z octem sos jest filtrowany, zanim trafi do butelek, w celu odzyskania pestek, które co najciekawsze wciąż nadają się do posadzenia. Po trzech latach w beczce! Podczas gdy inne nasiona przechowuje się w specjalnych pomieszczeniach ze ściśle kontrolowanymi parametrami, takimi jak wilgotność czy temperatura. Z tych trzyletnich nasion wyrasta kolejne pokolenie roślin.
Mimo że wielbłąd jest zwierzęciem roślinożernym, jego kwasy żołądkowe potrafią strawić nie tylko rośliny, ale również mięso, skórę, kości, a nawet zęby - najtwardszy materiał organiczny. Jest to spowodowane tym, że wielbłądy naturalnie żyją w środowisku, w którym by przetrwać muszą maksymalnie wykorzystywać dostępne zasoby.
Jednym z elementów układu echolokacyjnego delfina jest poduszka tłuszczowa zwana MELONEM.