Źródło: www.cabinetmagazine.org
Więcej informacji:
- W 1962 roku Michel Siffre, francuski speleolog, przeprowadził eksperyment żyjąc w całkowitej izolacji w jaskini przez 63 dni, aby badać wpływ braku dostępu do czasu na biologiczne rytmy człowieka.
- Podczas eksperymentu bez zegara i światła słonecznego, Siffre odkrył, że jego wewnętrzny zegar działał cykle dłużej niż 24 godziny, co stanowiło podstawę dla nowej dziedziny badań znanej jako chronobiologia.
- Interesujące było odkrycie, że w takiej izolacji subiektywne odczuwanie czasu uległo dramatycznym zmianom - gdy sądząc, że minął miesiąc, rzeczywiście upłynął ponad podwójny czas.
- Siffre wielokrotnie wracał do jaskiń z innymi osobami, które często doświadczały cykli snu i czuwania trwających nawet 48 godzin.
- Jego odkrycia zainteresowały m.in. armię francuską, która chciała przedłużyć czas aktywności żołnierzy poprzez manipulację cyklami snu i czuwania.
- Główna hipoteza Siffre'a zakłada, że ciemność może wpływać na utratę poczucia czasu, przy czym brak zmian środowiskowych powoduje konsolidację doświadczenia czasu jako jednej, niekończącej się nocy.
- Eksperymenty Siffre’a były również analizowane przez NASA i miały wpływ na badanie cykli snu w przestrzeni kosmicznej oraz wprowadzenie etycznych wymogów bezpieczeństwa w badaniach nad izolacją.
Komentarze