Zamknij Dołącz do nas na Facebooku

Momencik, trwa przetwarzanie danych

loading-animation

Szukaj

Znalazłem 197 takich faktów

Wszyscy ci ludzie na dole istnieją tylko dlatego, że tych dwoje u góry 60

Wszyscy ci ludzie na dole istnieją tylko dlatego, że tych dwoje u góry 60 – Wszyscy ci ludzie na dole istnieją tylko dlatego, że tych dwoje u góry 60 lat temu wzięło ślub.

11

13 sierpnia 2018 o 15:44

przez Mudzina (PW)

Skomentuj (1) Do ulubionych

Kierowana przez polskiego weterana grupa uciekinierów z syberyjskiego gułagu

Kierowana przez polskiego weterana grupa uciekinierów z syberyjskiego gułagu – Kierowana przez polskiego weterana grupa uciekinierów z syberyjskiego gułagu na piechotę i bez mapy przez pustynię Gobi i Himalaje przebija się do Indii, po drodze dokonując nawet obserwacji yeti? Nie. Co nie zmienia faktu, że porucznikowi kawalerii Wojska Polskiego Sławomirowi
Rawiczowi do samej śmierci udawało się skutecznie oszukiwać świat.

W 1954 r., w atmosferze euforii po zdobyciu w roku ubiegłym Mount
Everest, brytyjski dziennik "Daily Mail" rozpoczął kampanię mającą na celu zebranie jak największej ilości informacji dotyczących "odrażającego człowieka śniegu", rzekomo czychającego na nieostrożnych himalaistów. Jedną z najciekawszych opowieści zaprezentował zamieszkały w Nottingham polski weteran Sławomir Rawicz: w 1941 r. z kosmopolityczną grupą więźniów miał uciec z gułagu, po czym, unikając kontaktu ze wszelką cywilizacją, poprowadził ich przez pustkowia Gobi, a następnie himalajskie szczyty – gdzie przyuważyli dwójkę bawiących się śniegiem yeti, które od razu poprawnie zidentyfikowali jako stworzenia nieznane nauce — po czym dotarli do bezpiecznych Indii. Na kanwie fascynującej opowieści Rawicza powstała powieść "Długi marsz" pióra angielskiego dziennikarza Ronalda Downinga. Książka okazała się międzynarodowym bestsellerem, rozeszła się w milionach egzemplarzy i przetłumaczono ją na 25 języków. Czytelników z całego świata zafascynowała historia niestrudzonych wędrowców, najpierw bestialsko dręczonych przez stalinowskich oprawców, potem z podniesionym czołem mierzących
się z okrucieństwem Matki Natury.

Ani Downing, ani jego redakcja nigdy nie zorientowali się, że Rawicz kłamał jak z nut. O ile spotkanie z yeti można było potraktować z przymrużeniem oka jako wabik na złaknionych sensacji czytelników "Daily Mail", to jeszcze za życia Polaka relacja z jego podróży wzbudziła niedowierzanie ze strony podróżników znających tę część Azji. Wskazywali oni na absurdalne opisy mijanych krajobrazów na pustyni Gobi (w relacji Rawicza bardziej przypominającej Saharę) czy też pokonywanie himalajskich gór poprzez wspinanie się na ich szczyty, a następnie schodzenie z drugiej strony bez korzystania z przełęczy. Idea, że grupa amatorów pozbawionych jakiejkolwiek orientacji w terenie, o doświadczeniu nie wspominając, w ogóle zdołała opuścić Syberię, a co dopiero przedostać się do Indii, w oczach ekspertów zakrawała na kpinę. Fałsz Rawicza definitywnie zdemaskowała dopiero w 2006 r., dwa lata po jego śmierci, telewizja BBC, która, opierając się na dokumentacji z sowieckiego archiwum, w tym również zeznaniach złożonych przez samego zainteresowanego, wykazała, że Polak opuścił gułag dopiero w 1942 r. na mocy stalinowskiej amnestii, po czym wraz z armią gen. Andersa dotarł do Iranu i Palestyny. Inny mieszkający w Wielkiej Brytanii polski weteran, Witold Gliński, utrzymywał, iż to on odbył "długi marsz", a Rawicz wzorował się na jego wspomnieniach, jednak w
jego opowieści — nawet abstrahując od już wspomnianych
absurdów — również znajduje się szereg dziur.

Swego czasu pojawiali się inni kandydaci do roli przywódców bohaterskiej wędrówki, jednak na chwilę obecną rozsądek nakazuje przypuszczać, że powieść "Długi marsz" opisuje wydarzenia w stu procentach fikcyjne, nawet jeśli przyprawione wyjątkowo lekkostrawnym sosem, który do dziś przyciąga do "historii" Rawicza nowe pokolenia czytelników. W 2010 r. odbyła się premiera filmu "Niepokonani" w reżyserii Petera Weira bazującego na wydarzeniach opisanych w książce — w rolę główną wcielił się Jim Sturgess. Z uwagi na kontrowersje dotyczące prawdziwości "długiego marszu", protagoniście nadano wymyślone imię.

7

9 sierpnia 2018 o 18:01

przez JaroWars (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Kanadyjskie wojsko regularnie ostrzeliwuje zbocza kanadyjskich gór z dział,

Kanadyjskie wojsko regularnie ostrzeliwuje zbocza kanadyjskich gór z dział, – Kanadyjskie wojsko regularnie ostrzeliwuje zbocza kanadyjskich gór z dział, by wywoływać kontrolowane lawiny.

19

15 lipca 2018 o 8:52

przez cenot (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: https://globalnews.ca/news/1248167/…

Góra lodowa wywrócona „do góry nogami”.

Góra lodowa wywrócona „do góry nogami”. – Góra lodowa wywrócona „do góry nogami”.

25

14 lipca 2018 o 9:42

przez cenot (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: https://www.smithsonianmag.com/scie…

W Japonii znajduje się góra o nazwie "E". Leży ona na wyspie Hokkaido.

W Japonii znajduje się góra o nazwie "E".
Leży ona na wyspie Hokkaido. – W Japonii znajduje się góra o nazwie "E".
Leży ona na wyspie Hokkaido.

19

4 lipca 2018 o 14:33

przez binmati (PW)

Skomentuj (1) Do ulubionych

Źródło: https://en.wikipedia.org/wiki/Mount…

Niemiecka flaga jest złożona z trzech pasów: czarnego u góry, czerwonego

Niemiecka flaga jest złożona z trzech pasów: czarnego u góry, czerwonego – Niemiecka flaga jest złożona z trzech pasów: czarnego u góry, czerwonego w środku i złotego u dołu. Została ona po raz pierwszy użyta w roku 1848, kiedy rozbite niemieckie państwa dążyły do zjednoczenia.
Jej kolory zaczerpnięto z mundurów żołnierzy, którzy walczyli w okresie wojen Napoleońskich.

15

23 czerwca 2018 o 22:27

przez rasowymongol (PW)

Skomentuj (2) Do ulubionych

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Niemc…

Pod powierzchnią Antarktydy znajdują się głębokie koryta ciągnące się przez

Pod powierzchnią Antarktydy znajdują się głębokie koryta ciągnące się przez – Pod powierzchnią Antarktydy znajdują się głębokie koryta ciągnące się przez setki kilometrów, przecinające wysokie góry, z których żadna nie jest widoczna na zaśnieżonej powierzchni kontynentu. Największy z kanionów nosi nazwę Foundation Trough - ma ponad 350 km długości i 35 km szerokości.

21

31 maja 2018 o 17:29

przez rasowymongol (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: http://nt.interia.pl/technauka/news…

Najwyższy z hawajskich wulkanów, czyli Mauna Kea osiąga wysokość 4205 m

Najwyższy z hawajskich wulkanów, czyli Mauna Kea osiąga wysokość 4205 m – Najwyższy z hawajskich wulkanów, czyli Mauna Kea osiąga wysokość 4205 m n.p.m. Jednak wyrasta z dna Oceanu Spokojnego, łącznie dając 10203 m wysokości względnej.

17

26 maja 2018 o 16:28

przez rasowymongol (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: https://www.o2.pl/artykul/mount-eve…

Podobnie jak miało to miejsce w wielu europejskich reżimach komunistycznych,

Podobnie jak miało to miejsce w wielu europejskich reżimach komunistycznych, – Podobnie jak miało to miejsce w wielu europejskich reżimach komunistycznych, odpowiedź na pytanie, kto tak naprawdę rządzi w Chińskiej Republice Ludowej, może być problematyczna: praktyczna władza płynąca z danego stanowiska zależy bardziej od osobowości i powiązań okupującej go osoby aniżeli od z góry ustalonych procesów prawnych. Za najbliższy pojęciu dyktatora można uznać termin "najwyższy przywódca", który nie jest jednak nadawany oficjalnie.

Obecnie nie ma wątpliwości, że najpotężniejszym politykiem w Państwie Środka jest Xi Jinping (wym. si dzin-ping; [dz] wymawiane jak w słowie "dzban"), który stanowisko sekretarza generalnego Komunistycznej Partii Chin przejął w listopadzie 2012 r. i to właśnie to wydarzenie uznaje się za moment "zmiany warty", a nie objęcie przezeń stołka przewodniczącego ChRL w marcu 2013 r. Nawiasem mówiąc należy zaznaczyć, że stanowisko głowy chińskiego państwa to właśnie przewodniczący (podobnie jak miało to miejsce w przypadku Mao), a nie prezydent, jak tłumaczą je zachodnie agencje prasowe.

W ostatnich dekadach struktura władzy ChRL przeszła znaczącą zmianę. Od czasu wycofania się z życia politycznego Denga Xiaopinga (wym. deng sjał-ping), architekta chińskich reform wolnorynkowych, krótko po niesławnej rzezi tiananmeńskiej, standardem jest, że sek. gen. Partii zajmuje jednocześnie stołek przewodniczącego kraju oraz — co w praktyce jest chyba najważniejsze — komitetów wojskowych tak Partii, jak i całej republiki, decydujących o nominacjach generalskich w drugiej najpotężniejszej sile zbrojnej świata. W ten sposób kontrolę nad Chinami formalnie sprawuje się z szeregu różnych biur — z tym że na drzwiach większości z nich widnieje to samo nazwisko.

Mechanizmem studzącym przesadne ambicje kolejnych wodzów jest przepis w Konstytucji ChRL ograniczający liczbę pięcioletnich kadencji do dwóch, tak więc spośród następców Denga ani Jiang Zemin (wym. dzjang dze-min), ani Hu Jintao (wym. hu dzin-tał) nie sprawowali władzy dłużej niż przed dekadę. Wygląda jednak na to, że w najbliższym czasie się to zmieni: w lutym 2018 r. KC KPCh "zasugerował" wprowadzenie szeregu poprawek do Ustawy Zasadniczej, nie tylko znoszących limit kadencji głowy państwa, ale też wymieniających Xi Jinpiga obok Mao i Denga jako jednego z twórców politycznej filozofii republiki. Xi w ciągu ostatnich lat dał się poznać jako bezwzględny i wytrawny gracz, niestrudzenie walczący z prawdziwą i wyimaginowaną korupcją swoich rywali oraz masowo odsuwający ich od wszelkich wpływów w sposób, w jaki nie tylko Jiang czy Hu, ale też Deng nigdy się nie odważyli. I wszystko wskazuje na to, że zarówno Chińczycy, jak i świat, będą musieli żyć z tym rodzajem przywództwa w Państwie Środka jeszcze przez długie lata.

15

26 lutego 2018 o 8:45

przez JaroWars (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Siła grawitacji w praktyce: zawieszona w powietrzu na wysokości 120 cm kula

Siła grawitacji w praktyce: zawieszona w powietrzu na wysokości 120 cm kula – Siła grawitacji w praktyce: zawieszona w powietrzu na wysokości 120 cm kula o rozmiarach piłki tenisowej dokonuje swobodnego opadu na powierzchnię ziemi,
przy czym pokonywany przez nią dystans jest proporcjonalny do czasu, który spędziła w powietrzu,
choć na pierwszy rzut oka może na to nie wyglądać.

Kluczem jest wyniesienie wartości czasowych do drugiej potęgi (znana z lekcji fizyki "sekunda kwadrat") — gdy już to zrobimy, proporcjonalność czasu opadania do pokonanego dystansu stanie się jasna. Np. tuż przed uderzeniem w ziemię piłka znajduje się w locie od 0,45 s, co po wyniesieniu do drugiej potęgi daje nam wynik 0,2025 s^2. Zróbmy to samo z drugim "przystankiem" od góry, czyli 0,05 s — otrzymamy 0,0025 s^2, a więc 1/81 z 0,2025 s^2. I właśnie przez 81 musimy pomnożyć teraz dystans, który z chwilą spędzenia w locie 0,05 s pokonała piłka (czyli 1,2 cm),
aby wydedukować, jak daleko znajdzie się, gdy
upłynie 0,45 s — a więc 97,20 cm.

Należy oczywiście pamiętać, że powyższe obliczenia nie biorą pod uwagę dodatkowych czynników, takich jak opór powietrza, które jednak w przypadku tak małych przedmiotów pokonujących tak krótki dystans nie
wpływają w rażący sposób na otrzymane wyniki.

8

16 maja 2018 o 8:38

przez JaroWars (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Zobacz następne

Pewex.pl Demotywatory.pl Motokiller.pl JoeMonster.org

Kopiowanie wskazane za podaniem źródła.

Zobacz też inne serwisy:
Retro Pewex	Pewex	Stylowi	Rebelianci
Motokiller	Kotburger	Demotywatory	Mistrzowie
Komixxy	Piekielni