Zamknij Dołącz do nas na Facebooku

Momencik, trwa przetwarzanie danych

loading-animation

Szukaj

Znalazłem 518 takich faktów

Przekrój okrętu podwodnego projektu 667BDR Kalmar (NATO: Delta III) podczas

Przekrój okrętu podwodnego projektu 667BDR Kalmar (NATO: Delta III) podczas rozbiórki w stoczni.

34

#technika

6 października 2020 o 16:41

przez Mudzina (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Światło wpadające do komory Amon-Ra w świątyni faraona Ramzesa III.

Światło wpadające do komory Amon-Ra w świątyni faraona Ramzesa III.

59

4 września 2020 o 15:33

przez Mudzina (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Pod koniec II wojny światowej sytuacja gospodarcza III Rzeszy była tak fatalna

Pod koniec II wojny światowej sytuacja gospodarcza III Rzeszy była tak fatalna (ze względu na alianckie bombardowania przemysłu), że zaczęło nawet brakować farb do maskowania pojazdów. Z tego powodu zdarzało się że pojazdy niemieckie opuszczały fabryki niepomalowane, pokryte jedynie podkładem antykorozyjnym. Załogi miały za zadanie zakamuflować swoje wozy tym, co było pod ręką - jeśli brakowało farby, malowano czołgi jedynie częściowo, podkład traktując po prostu jako kolejny "kolor" kamuflażu.

Kamuflowanie pojazdów przez załogi praktykowano już wcześniej, ale wynikało to z chęci dostosowania malowania do pory roku, a nie z braku farby. Zazwyczaj czołgi fabrycznie malowano farbą w odcieniu piaskowożółtym (Dunkelgelb), a załogi nanosiły zielone i brązowe plamy.

Przykładem takiego malowania jest czołg PzKpfw V Panther stojący w Bovington Tank Museum, chociaż ten konkretny egzemplarz został zdobyty przez Brytyjczyków w fabryce i dokończony pod ich nadzorem przez niemieckich robotników.

20

15 sierpnia 2020 o 17:17

przez gwiazdapiolun (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Rzymski teatr na greckiej wyspie Melos jest jednym z najważniejszych zabytków...

Rzymski teatr na greckiej wyspie Melos jest jednym z najważniejszych zabytków tego miejsca. Obiekt powstał w III wieku p.n.e., by potem zostać przebudowanym przez Rzymian.
Obiekt był w stanie pomieścić 7 tysięcy widzów.

33

22 grudnia 2019 o 11:30

przez cosiek (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: www.imperiumromanum.edu.pl

"Park Jurajski III" powstał głównie ze zlepku pomysłów porzuconych...

"Park Jurajski III" powstał głównie ze zlepku pomysłów porzuconych i wyciętych przy kręceniu pierwszych dwóch części. Na przykład sceny na łodzi rzecznej czy z pteranodonem miały pojawić się już we wcześniejszych filmach.

16

23 czerwca 2020 o 16:35

przez Mudzina (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Aby rozwiązać jeden z problemów z komputerem Apple III, firma Apple zalecała...

Aby rozwiązać jeden z problemów z komputerem Apple III, firma Apple zalecała upuścić urządzenie z wysokości ok. 5 centymetrów.

38

#technika

11 czerwca 2020 o 11:12

przez cenot (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: www.techjunkie.com

Historie braci Sullivan i braci Niland, które zainspirowały do stworzenia "Szeregowca...

Historie braci Sullivan i braci Niland, które zainspirowały do stworzenia "Szeregowca Ryana", miały też swój odpowiednik po drugiej stronie frontu.

21 maja 1941 r., podczas inwazji na Kretę, w przeciągu kilku godzin zginęli służący w wojskach powietrznodesantowych (Fallschirmjaeger) trzej bracia z rodu von Blücher: najmłodszy z braci, 17-letni Hans-Joachim próbował dowieźć amunicję oddziałowi najstarszego z braci, Wolfganga (24 lata,
na zdjęciu), szarżując na koniu tuż przed brytyjskimi pozycjami.
Alianci byli tak zaskoczeni jego brawurą, że otworzyli ogień dopiero gdy
Hans-Joachim prawie dotarł do brata, i ranili go śmiertelnie.

Oddział Wolfganga został unicestwiony wkrótce potem, gdy skończyła im się amunicja, a na pole walki wjechały brytyjskie pojazdy opancerzone.

Ostatni z braci, Leberecht, zginął w niewyjaśnionych okolicznościach, skacząc z drugą falą desantu na Kretę. Jego ciała nigdy nie odnaleziono.

W cztery tygodnie po bitwie, gdy wiadomość o śmierci braci dotarła do ich matki, Gertrudy von Nordheim-Blücher (owdowiała w 1924 r.), ich ostatni brat, Adolf, został zwolniony ze służby w Kriegsmarine i odesłany do domu, jako ostatni żyjący męski potomek. Niestety, historia ta nie miała happy endu - Adolf von Blücher zginął w 1944 r. podczas wypadku na polowaniu.

22

11 maja 2020 o 12:29

przez gwiazdapiolun (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Policjant na skrzyżowaniu Marszałkowskiej i Złotej w Warszawie, w tle widoczna

Policjant na skrzyżowaniu Marszałkowskiej i Złotej w Warszawie, w tle widoczna wieża dworca.
Samochód po lewej to Polski Fiat 508 III Junak,
policjant w mundurze letnim tzw. uproszczonym.
Zdjęcie z okresu 1935-39.

31

29 kwietnia 2020 o 16:29

przez Mudzina (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Choć scena z filmu "Midway" (2019), w której amerykański lotnik

Choć scena z filmu "Midway" (2019), w której amerykański lotnik zestrzeliwuje japoński bombowiec, może wyglądać jak mokry sen Michaela Baya, sytuacja ta naprawdę miała miejsce podczas wojny na Pacyfiku.

1 lutego 1942 r. lotniskowiec USS Enterprise, biorący udział w bitwie o wyspy Marshalla i Gilberta, został zaatakowany przez pięć japońskich bombowców. Samolot na czele formacji został uszkodzony przez artylerię przeciwlotniczą, po czym nagle skierował się w stronę okrętu. Było to jeszcze zanim Japończycy zaczęli otwarcie stosować taktykę kamikaze, jednak jasnym stało się, że załoga bombowca chciała go rozbić o lotniskowiec.

Bruno Gaido, mechanik pokładowy, rzucił się w stronę zaparkowanych na pokładzie bombowców nurkujących SBD Dauntless, wskoczył na stanowisko tylnego strzelca i otworzył ogień z dwóch karabinów maszynowych do nadciągającego samolotu. Jego załoga została albo trafiona, albo spanikowała, bowiem ich samolot nagle skręcił z dala od okrętu - jednak jego skrzydło zdążyło jeszcze przeciąć Dauntlessa, w którym siedział Gaido, na pół. Dzielny mechanik prowadził ogień aż do momentu, w którym japońska maszyna runęła do oceanu po drugiej stronie okrętu.

Wiceadmirał William F. Halsey, dowódca zespołu okrętów biorących udział w bitwie, widział wyczyn Gaida i nakazał wysłać go na mostek. Między nim a Gaido, który obawiał się reprymendy za zejście ze swojego stanowiska, wywiązał się dialog:

- Jak ci na imię?
- Bruno Gaido, sir.
- Twój stopień?
- Mechanik pokładowy III klasy.
- Bruno, od dziś jesteś mechanikiem pokładowym I klasy.

Gaido niestety nie dożył końca wojny: pięć miesięcy później, gdy służył już jako strzelec-radiooperator bombowca SBD Dauntless, jego samolot wodował z braku paliwa. On i jego pilot zostali podjęci z wody przez załogę japońskiego niszczyciela Mikagumo, jednak gdy Japończycy uznali że nie wyciągną z nich wartościowych informacji, wyrzucili obydwu za burtę.

Za swoją służbę Gaido otrzymał pośmiertnie odznaczenie Distinguished Flying Cross, Purpurowe Serce, Presidential Unit Citation i wiele innych.

26

29 kwietnia 2020 o 8:49

przez gwiazdapiolun (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Powszechnie ukuło się stwierdzenie mówiące, że antyczni Rzymianie po pokonaniu...

Powszechnie ukuło się stwierdzenie mówiące, że antyczni Rzymianie po pokonaniu Kartaginy w 146 roku p.n.e. nie tylko zrównali miasto
z ziemią, ale i posypali je solą, chcąc w ten sposób upewnić się,
że nic nie wyrośnie na tych znienawidzonych terenach.

Kartagina dominowała na wodach Morza Śródziemnego kilkaset lat pierwszego tysiąclecia p.n.e. Wraz z rozrostem republiki rzymskiej doszło do konfliktu interesów, który doprowadził do wyniszczających trzech wojen punickich. Dwa pierwsze starcia były wyrównaną walką mocarstw, z których zwycięsko wyszedł Rzym; głównie za sprawą determinacji oraz niekończących się zapasów ludzkich. Trzecia wojna punicka (149-146 p.n.e.) w dużej mierze była jedynie egzekucją dokonaną przez potężną Republikę na słabej i podporządkowanej Kartaginie. Elity państwa rzymskiego (w tym słynny Katon Starszy) dążyły do zniszczenia znienawidzonych Punijczyków, którzy ośmielili się niegdyś postawić stopę w Italii i zagrozić istnieniu Republiki. Kartagina po porażce w drugiej wojnie punickiej zmuszona została do zapłaty olbrzymich kontrybucji wojennych i ograniczenia swojej suwerenności oraz polityki zagranicznej na rzecz Rzymu. Po latach skrupulatnej spłaty zobowiązań finansowych miasto podnosiło się z kolan, co rodziło zaniepokojenie wśród wielu polityków rzymskich, którzy notabene szukali kolejnych zysków. Wykorzystując konflikt Kartaginy z Numidią, wymuszono kolejną wojnę. Po trzech latach oblężenia dobrze obwarowanej Kartaginy, miasto zostało zdobyte przez wojska Scypiona Afrykańskiego Młodszego wiosną 146 roku p.n.e.

Czytając historię wojen punickich w wielu książkach znaleźć możemy informację, że Rzymianie po zburzeniu Kartaginy posypali jej ziemię solą, tak aby nic więcej na niej nie wyrosło. Miało to być pełne podkreślenie upadku niegdysiejszego rywala. Przekaz ten jednak nie ma żadnej wzmianki w antycznych źródłach. Za sprawą pisarza greckiego z I wieku p.n.e. - Diodora Sycylijskiego - wiemy, że miasto zostało zrównane z ziemią, a Kartagińczycy unicestwieni. Z kolei np. Horacy czy Propercjusz twierdzą, że po zburzeniu miasta, symbolicznie zaorano ziemię, podkreślając pełną anihilację. Najbardziej wiarygodnym źródłem antycznym jest przekaz Polibiusza w „Dziejach”. Polibiusz był przyjacielem i towarzyszem Scypiona Młodszego w kampanii afrykańskiej. W jego dziele nie znajdziemy żadnych informacji o posoleniu ziemi, a jedynie wzmiankę, że miasto pełne było ruin; a nie że zostało w pełni zniszczone. Późniejszy autor, Appian z Aleksandrii, przekazał, że odbudowa miasta miała miejsce na zlecenie Oktawiana Augusta pod koniec I wieku p.n.e. Jednak aby uniknąć złych zaklęć, które rzucono na ziemię, gdzie stała Kartagina, zdecydowano się wznieść miasto w niedalekiej odległości.

Absolutnie jednak brak jest jakichkolwiek wzmianek odnośnie posolenia ziemi kartagińskiej, tak aby uniemożliwić w przyszłości kultywowania ziemi. Z całą pewnością takie stwierdzenie pojawiło się w XIX-wiecznej historiografii, która następnie była regularnie powielana. Autorzy z wspomnianego wieku nawiązywali do starożytnego Bliskiego Wschodu, gdzie m.in. w źródłach asyryjskich lub hetyckich znaleźć można informację, że solenie ziemi miało charakter przeklęcia i aspektu rytualnego.

Co interesujące, ziemie otaczające Kartaginę uznano jako ager publicus (ziemie publiczne), i przekazano je w użytkowanie lokalnej społeczności oraz rzymskim i latyńskim kolonistom. W krótkim czasie po pokonaniu Kartaginy w III wojnie punickiej, obszar ten był ważnym źródłem zboża, które transportowano do Rzymu. Innym ciekawym zagadnieniem jest, że Rzymianie używali soli jako czynnik odstraszającego pasące się zwierzęta. Wspomina o tym Pliniusz Starszy w swojej encyklopedii „Historia naturalna”.

17

14 kwietnia 2020 o 7:45

przez cosiek (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: www.imperiumromanum.edu.pl

Zobacz następne

Pewex.pl Demotywatory.pl Komixxy.pl Pewex.pl

Kopiowanie wskazane za podaniem źródła.

Zobacz też inne serwisy:
Retro Pewex	Pewex	Stylowi	Rebelianci
Motokiller	Kotburger	Demotywatory	Mistrzowie
Komixxy	Piekielni