Zamknij Dołącz do nas na Facebooku

Momencik, trwa przetwarzanie danych

loading-animation

Profil użytkownika

cosiek

Zamieszcza fakty od:	16 listopada 2013 - 14:02
Ostatnio:	21 września 2018 - 5:07
O sobie:	http://www.imperiumromanum.edu.pl/

Faktów na głównej: 1093 z 1496
Punktów za fakty: 23625
Komentarzy: 7
Punktów za komentarze: 0

wszystkie | na głównej | w poczekalni | archiwum | ulubione | komentarze

Interesujący rzymski gwizdek, wykonany z brązu. Datowany na I-III wiek n.e.

Interesujący rzymski gwizdek, wykonany z brązu. Datowany na I-III wiek n.e. – Interesujący rzymski gwizdek, wykonany z brązu. Datowany na I-III wiek n.e.

8

21 września 2018 o 5:07

przez cosiek (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: https://www.imperiumromanum.edu.pl/…

Laudatio Iuliae amitae była to mowa pogrzebowa, jaką wygłosił Juliusz Cezar...

Laudatio Iuliae amitae była to mowa pogrzebowa, jaką wygłosił Juliusz Cezar... – Laudatio Iuliae amitae była to mowa pogrzebowa, jaką wygłosił Juliusz Cezar w 68 roku p.n.e. na cześć swojej zmarłej ciotki Julii (żony Gajusza Mariusza). Początek laudacji Cezara (laudatio funebris) zachował się w dziele Swetoniusza, w której to wychwalił pochodzenie rodu.

„Ród mej ciotki Julii po kądzieli od królów się wywodzi, po mieczu zaś z samymi bogami nieśmiertelnymi jest spokrewniony. Od Ankusa Marcjusza pochodzi ród Marcjuszów Królów, których nazwisko nosiła matka;
od Wenery pochodzą Juliusze, do których rodu nasz dom się zalicza. Jest więc w krwi naszej i majestat królów, którzy najwięcej znaczą wśród ludzi, i świętość bogów, których władzy podlegają sami królowie”.

6

20 września 2018 o 7:35

przez cosiek (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: https://www.imperiumromanum.edu.pl/…

Rzymska mysz z brązu. Obiekt datowany na I-II wiek n.e.

Rzymska mysz z brązu. Obiekt datowany na I-II wiek n.e. – Rzymska mysz z brązu. Obiekt datowany na I-II wiek n.e.

10

16 września 2018 o 12:36

przez cosiek (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: https://www.imperiumromanum.edu.pl/…

Opium – substancja narkotyczna wytwarzana z makówek maku lekarskiego (Papaver

Opium – substancja narkotyczna wytwarzana z makówek maku lekarskiego (Papaver – Opium – substancja narkotyczna wytwarzana z makówek maku lekarskiego (Papaver somniferum) – znana była już w starożytności, od około 1000 roku p.n.e. Mamy także dowody,
że uprawa tych roślin obecna była także w starożytnym Rzymie.

Tytus Liwiusz opisuje w swoim dziele "Dzieje Rzymu od założenia miasta" scenę, kiedy to syn króla Rzymu Tarkwiniusza Pysznego, Sekstus Tarkwiniusz, informuje ojca o sytuacji we wrogim mieści Gabie w Lacjum, z prośbą o radę, co ma robić. W odpowiedzi Tarkwiniusz Pyszny miał chodzić po swoim ogrodzie i ścinać maki. Jest to dowód na to, że mak kultywowany był jeszcze
na dobre przed powstaniem Imperium.

Mak wykorzystywany był w głównej mierze jako środek przeciwbólowy. Pedanios Dioskurydes, grecki autor dużego dzieła poświęconego medycynie i ziołom – De Materia Medica – wspomina właśnie o maku i jego działaniu nasennym.
Co więcej, na przykład cesarz Marek Aureliusz ponoć bardzo często stosował opium, radząc sobie w ten sposób ze stresem.
Nikt jednak w tamtych czasach nie mówił jeszcze o uzależnieniu, gdyż takiego terminu medycznego jeszcze nie było. Naturalnie opium stosowali także rzymscy medycy w trakcie długich operacji.

21

15 października 2017 o 9:41

przez cosiek (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: https://www.imperiumromanum.edu.pl/…

Złote popiersie rzymskiego cesarza Licyniusza (panował w latach...

Złote popiersie rzymskiego cesarza Licyniusza (panował w latach... – Złote popiersie rzymskiego cesarza Licyniusza (panował w latach 308-324 n.e.). Obiekt datowany na III-IV wiek n.e.

12

19 września 2018 o 7:32

przez cosiek (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: https://www.imperiumromanum.edu.pl/…

Rzymski złoty pierścień z II wieku n.e. Na zewnętrznej stronie obiektu widać

Rzymski złoty pierścień z II wieku n.e. Na zewnętrznej stronie obiektu widać – Rzymski złoty pierścień z II wieku n.e. Na zewnętrznej stronie obiektu widać wygrawerowaną sylwetkę kroczącego lwa, księżyc oraz dwie gwiazdy.

14

21 listopada 2017 o 7:31

przez cosiek (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: https://www.imperiumromanum.edu.pl/…

Rzymski fresk ukazujący grę w kości w tawernie. Obiekt znaleziony został...

Rzymski fresk ukazujący grę w kości w tawernie. Obiekt znaleziony został... – Rzymski fresk ukazujący grę w kości w tawernie. Obiekt znaleziony został w Osteria della Via di Mercurio (VI 10,1.19, room b) w Pompejach.

8

17 września 2018 o 7:23

przez cosiek (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: https://www.imperiumromanum.edu.pl/…

Itinerarium (dosłownie „podróż”) była to rzymska mapa ukazująca miasta...

Itinerarium (dosłownie „podróż”) była to rzymska mapa ukazująca miasta... – Itinerarium (dosłownie „podróż”) była to rzymska mapa ukazująca miasta, mniejsze ośrodki (vici) oraz inne miejsca przydatne z perspektywy podróżujących. Jedyną zachowaną tego typu mapą/zapiskiem jest
tzw. Tabula Peutingeriana lub Itinerarium Antonini Augusti.

Tabula Peutingeriana1 jest to XIII-wieczna kopia rzymskiego oryginału, która ukazuje Europę (bez Półwyspu Iberyjskiego i Wysp Brytyjskich), Północną Afrykę, Bliski Wschód, Persję oraz Indie. Naukowcy podejrzewają, że rzymski oryginał pochodził z IV-V wieku, który z kolei był kopią wielkiej mapy powstałej za panowania Oktawiana Augusta (27 p.n.e. – 14 n.e.).

Warto odnotować, że starożytni nie zwykli używać map, tak jak robimy my dzisiaj. Różnego rodzaju mapy istniały w bibliotekach, ale nie były w dużej mierze wykorzystywane. Rzymianie mieli jednak innego rodzaju rozwiązanie, mające ułatwić podróżowanie.

Wymyślono tzw. itineraria (liczba mnoga), czyli pierwotnie listy miast
i ważnych miejsc wzdłuż drogi. Najczęściej informacje te pokrywały się
z grawerunkami na kamieniach milowych, umieszczonych przy drogach. Stopniowo jednak tego typu zapiski urozmaicano, pokrywając także sąsiadujące drogi i wprowadzając legendę oraz oznaczenia miasta, przystanków, rzeki itd. Mapy antyczne nie odwzorowywały gór, pagórków, nizin, dolin, a jedynie miały na celu ukazanie w uproszczony sposób przebiegu trasy i ważnych miejsc na szlaku.

Rzymskie władze niejednokrotnie uchwalały odgórne zarządzenia,
aby stworzyć mapę rzymskich dróg. Pierwsze znane tego typu zlecenie wyszło ze strony Juliusza Cezara i Marka Antoniusza w roku 44 p.n.e.
Na ich rozkaz greccy geografowie niejacy – Zenodoxus, Theodotus oraz Polyclitus – podjęli się pracy stworzenia głównej mapy rzymskich dróg.
Okazało się, że praca pochłonęła blisko 25 lat wysiłku, a jej efektem było postawienie wygrawerowanej płyty kamiennej obok Panteonu, której informacje można było wykorzystywać do tworzenia mniejszych wersji.

13

18 września 2018 o 7:43

przez cosiek (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: https://www.imperiumromanum.edu.pl/…

Parricidia było jednym z najcięższym przestępstw w rzymskim prawie karnym. Określeniem tym...

Parricidia było jednym z najcięższym przestępstw w rzymskim prawie karnym. Określeniem tym... – Parricidia było jednym z najcięższym przestępstw w rzymskim prawie karnym. Określeniem tym nazywano zabójstwa krewnych.

Czyn ten został zpenalizowany w Ustawie Korneliańskiej o Nożownikach
i Trucicielach, a następnie już szerzej w Pompejańskiej Ustawie o Mordercach Krewnych – ten akt prawny zawierał m.in. katalog krewnych, których zabójstwo powinno być traktowane jako parricidia.
Kognicja w sprawach dotyczących tych zbrodni została przyznana sądom przysięgłych. Sąd taki liczył ok. 60 sędziów, wybieranych z grona senatorów poprzez losowanie. Na ich czele przeważnie stał iudex quaestionis, którą to funkcję zazwyczaj powierzano pretorom.
Należy wszakże zauważyć, że do kompetencji sądu przysięgłych należało jedynie orzeczenie o winie lub niewinności oskarżonego, natomiast karę ściśle przewidywała ustawa. Była to zawsze kara śmierci.

Rzymscy sędziowie trzymali się w tym przypadku ściśle litery prawa,
mimo że niekiedy u podstaw zabójstwa leżały przyczyny, które wielu
mogło uznać za słuszne. Historia przechowała do dnia dzisiejszego wspomnienie o niektórych z tych procesów.

Plutarch z Cheronei w swoim "Żywocie Romulusa" dziwił się temu, jak założyciel Rzymu i prawodawca mógł nie przewidzieć kary za parricidum. Stwierdził ostatecznie, że ta osobliwość była możliwa z uwagi na to,
że Romulus nie wierzył, że tak odrażającą zbrodnię ktoś w ogóle może popełnić. I jak dalej dowodził Plutarch, faktycznie, przez prawie sześć wieków do tego przestępstwa nie doszło, aż do czasu, gdy po wojnie
z Hannibalem Lucjusz Hostiusz dokonał pierwszego ojcobójstwa.

Ojcobójstwo oraz matkobójstwo były według Rzymian najbardziej obrzydliwymi formami parricidia. Osoby, które dopuściły się tak
ohydnego czynu były bliższe wynaturzonym potworom, niż ludziom.
Obrona jednego z oskarżonych o ojcobójstwo - Sykstusa Roscjusza z Amerii - oskarżonego o zabójstwo ojca o tym samym imieniu w czasach dyktatury Sulli, przyniosła sławę Cyceronowi. Udało mu się wybronić młodzieńca, mimo zaangażowania w proces potężnego wyzwoleńca dyktatora.

6

14 września 2018 o 7:09

przez cosiek (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: https://www.imperiumromanum.edu.pl/…

Pierwszą i jedyną gazetę świata antycznego założył Juliusz Cezar w 59 roku...

Pierwszą i jedyną gazetę świata antycznego założył Juliusz Cezar w 59 roku... – Pierwszą i jedyną gazetę świata antycznego założył Juliusz Cezar w 59 roku p.n.e. Nazywała się ona Acta Diurna, czyli „Wydarzenia Dnia” i niestety nie zachował się dotąd żaden egzemplarz, nie znamy również wysokości jej nakładu.

Informacje były szalenie podobne do tych które możemy przeczytać w gazetach współczesnych. Dotyczyły wiadomości o obradach Senatu, zgromadzeniach ludowych, procesach sądowych, egzekucjach, nowin morskich i wojskowych, a nawet ślubów, narodzin i nekrologów.
W części „sportowej” Rzymianie mogli dowiedzieć się o wynikach walk gladiatorów lub wyścigów rydwanów w Circus Maximus. Gazeta wychodziła aż do roku 330 n.e. (przeniesienie stolicy do Konstantynopola), czyli przez blisko 400 lat. Warto jeszcze powiedzieć, że Rzymianie nazywali swoje Acta Diurnazdrobniale Diurnalis, czyli „Codzienniak”. Od wyrazu tego pochodzi włoska i francuska nazwa gazety: „giournale” i „journal” a stąd nasz żurnalista.

Od 330 roku n.e. aż do XVI wieku nie ukazało się nic, co mogłoby choć przypominać gazetę. Jest to jeszcze jeden przykład niezwykle wysokiej kultury antycznego Rzymu, kultury, która na głowę biła nasze średniowiecze.

22

16 marca 2018 o 7:06

przez cosiek (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: https://www.imperiumromanum.edu.pl/…

Zobacz następne

Pewex.pl Demotywatory.pl JoeMonster.org Pewex.pl

Kopiowanie wskazane za podaniem źródła.

Zobacz też inne serwisy:
Retro Pewex	Pewex	Stylowi	Rebelianci
Motokiller	Kotburger	Demotywatory	Mistrzowie
Komixxy	Piekielni