Zamknij Dołącz do nas na Facebooku

Momencik, trwa przetwarzanie danych

loading-animation

Szukaj

Znalazłem 264 takie fakty

Ludobójstwo Ormian to drugie po Holokauście najlepiej udokumentowane ludobójstwo...

Ludobójstwo Ormian to drugie po Holokauście najlepiej udokumentowane ludobójstwo w nowożytnej historii świata. Według różnych szacunków z powodu czystek etnicznych popełnionych na ludności ormiańskiej
w Imperium Osmańskim w latach 1915–1917
zginęło od 970 tys. do 1,5 mln osób.

37

17 marca 2020 o 19:39

przez cenot (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: en.wikipedia.org

Firma Zildjian produkująca talerze perkusyjne to jedna z najstarszych firm...

Firma Zildjian produkująca talerze perkusyjne to jedna
z najstarszych firm w historii. Założone w XVII wieku przedsiębiorstwo zaczynało od wytwarzania instrumentów
do zastraszania wojsk zagrażających Imperium Osmańskiemu.

19

27 lutego 2020 o 21:42

przez cenot (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: en.wikipedia.org

Jedną z nielegalnych opozycyjnych partii w Rosji są tzw. "nacbole"...

Jedną z nielegalnych opozycyjnych partii w Rosji są tzw. "nacbole" - czyli narodowi bolszewicy. Partia jednoczy skinów i punków i dąży do stworzenia rosyjskiego imperium "od Władywostoku po Gibraltar".
Jej przywódcą jest pisarz-skandalista Eduard Limonow, którego przybrane nazwisko pochodzi od granatu - tzw. "limonki" (u nas - "cytrynki"). Tatuaż z takim granatem często noszą uczestniczki ruchu.

10

24 lutego 2020 o 12:52

przez dzon (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło:

swiatowidz.pl

Merkantylistyczne imperium hiszpańskie w 1650 r.

Merkantylistyczne imperium hiszpańskie w 1650 r.

14

17 stycznia 2020 o 15:32

przez Mudzina (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: www.reddit.com

Obszary zajmowane przez Cesarstwo Rzymskie i Imperium Mongolskie w czasach...

Obszary zajmowane przez Cesarstwo Rzymskie i Imperium Mongolskie w czasach ich świetności.

26

10 stycznia 2020 o 16:41

przez Mudzina (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Gajusz Apulejusz Diokles urodził się w 104 r. n.e. w prowincji Luzytania,

Gajusz Apulejusz Diokles urodził się w 104 r. n.e. w prowincji Luzytania, która znajduje się na terenach dzisiejszej południowej Portugalii i południowo- zachodniej części Hiszpanii. Urodził się, jako wolny człowiek lub był niewolnikiem, najprawdopodobniej był też analfabetą. O jego młodości niewiele wiadomo i brak wiarygodnych informacji na jej temat, jednak to właśnie on został najlepiej opłacanym sportowcem w historii.
W okolicach 18 roku życia rozpoczął karierę sportową jako zawodowy woźnica, brał udział w wyścigach rydwanów w Circus Maximus – największym i najstarszym cyrku starożytnego Rzymu położonego w wiecznym mieście. Pierwsze dwa lata nie przyniosły znaczących osiągnięć, swój pierwszy wyścig wygrał w wieku 20 lat. Początkowo występował w zespole „białych”, po sześciu latach przeniósł się do „zielonych”, a w roku 131 trafił on do drużyny „czerwonych”. Przez czas jego – jak na tamte czasy – wyjątkowo długiej kariery wziął udział w 4257 wyścigach, w których odniósł zwycięstwo 1462 razy, na pozycji drugiej dojechał do mety 862 razy, a 567 razy zajął pozycję trzecią. Karierę zakończył w wieku 42 lat, powoził wozami przez 24 lata, najczęściej ścigał się kwadrygą, czyli wozem zaprzężonym w cztery konie, rzadziej rydwanem dwukonnym, zdarzyło mu się powozić też wozami sześciokonnymi. Był też pierwszym woźnicą, który wygrał wyścig zaprzęgów siedmio-konnych.
Chociaż jego wyniki sportowe były dalekie od rekordzistów w tej dziedzinie – Pompejusz Musclosus 3559 zwycięstw, Scorpus 2048 zwycięstw – to jednak Gajusz Apulejusz Diokles zdołał zarobić na nich najwięcej i zgromadzić ogromny majątek. Wynosił on 35 863 120 sestercji, co w przeliczeniu daje 8 965 780 denarów. Zdobycie takiej fortuny, mimo, że nie był najlepszy w swojej dyscyplinie umożliwiły mu zwycięstwa w najwyżej premiowanych wyścigach, w których wygrał aż 1064 razy, z czego największym zainteresowaniem cieszyły się pierwsze wyścigi danego dnia, a Diokles tryumfował w nich 110 razy. Aby pokazać jak olbrzymią kwotę udało mu się zdobyć należy wspomnieć, że jego majątek wystarczyłby, aby zaopatrywać wszystkich mieszkańców Rzymu w zboże przez rok lub starczyłby na wypłacanie żołdu wszystkim żołnierzom imperium w”czasach jego największej militarnej potęgi przez 10 tygodni.
Według wyliczeń profesora Petera Struck’a z uniwersytetu w Chicago jego majątek był wart 15 miliardów współczesnych dolarów amerykańskich, a jego dochody w postaci około 1,5 miliona sestercji rocznie, przewyższały pięciokrotnie dochody najlepiej opłacanego gubernatora prowincji. W 147 r. n.e. w Rzymie miłośnicy wyścigów rydwanów i sami zawodnicy sfinansowali powstanie inskrypcję, mającej na celu uczczenie przejścia na emeryturę Gajusza Apulejusza Dioklesa, który został uznany przez kibiców i swoich rywali za mistrza wszystkich woźniców rydwanów. Spośród jego koni znane są imiona tych, z którymi wygrał co najmniej 100 wyścigów, a są nimi Cotynus, Galata, Lucidus, Pompeianus i Abigeius. W obecnych czasach jest on uważany za pierwszego sportowca pochodzącego z Hiszpanii, poświęcono mu powieść „El auriga de la Hispania”, która została wydana w 2004 roku.

20

19 października 2019 o 9:39

przez cosiek (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: www.imperiumromanum.edu.pl

W roku 390 n.e. cesarz Teodozjusz I wydał za namową Kościoła, ustawę w ramach

W roku 390 n.e. cesarz Teodozjusz I wydał za namową Kościoła, ustawę w ramach którego każdy czyn homoseksualny ma być karany: „jawnie, publicznie, dla przykładu! Aby zrozumieli wszyscy […] że ten kto stracił płeć swoją , a usiłuje przybrać odmienną, naraża się tym samym na karę ostateczną”.
W chwili gdy prawo zaczęło obowiązywać podczaszy Butericha – dowódcy prowincji bałkańskich oraz dowódcy wojsk, został uwiedziony przez popularnego w Tessalonice woźnicę cyrkowego, który zgodnie z nowym prawem został zatrzymany. W tym samym czasie zbliżały się lokalne igrzyska, wobec czego lud natarczywie domagał się uwolnienia woźnicy. Wybuchły zamieszki w trakcie których Buterich został ukamienowany.
Wieść o tych wydarzeniach rozwścieczyła cesarza, który wydał tajny rozkaz ukarania Tessaloniczan. Kordon żołnierzy otoczył hipodrom wypełniony widzami w trakcie zawodów. Cesarz starał się odwołać rozkaz ale zbyt późno – wymordowano od 7000 do 15000 ludzi.
Biskup Ambroży obłożył Teodozjusza ekskomuniką: „Ty wprawdzie przyszedłeś do kościoła , mnie wszakże nie wolno było odprawiać nabożeństwa! […] Ofiarę złożysz wtedy dopiero, gdy Tobie będzie wolno to uczynić, a ona stanie się miła Bogu!”
Nie było to pierwsze starcie Teodozjusza I z biskupem Ambrożym. Dwa lata wcześniej w roku 388 biskup w Kallinikum nad Eufratem podjudził wiernych do zniszczenia miejscowej synagogi oraz heretyckiej świątyni „walentynian”. Teodozjusz chcąc utrzymać status pokoju religijnego kazał odbudować zniszczone świątynie, co spotkało się ze sprzeciwem ze strony Ambrożego. Biskup będąc doświadczonym politykiem forsował swoją wizję imperium. Imperium miało być podporządkowane władzy kościelnej. Imperium miało być gwarantem porządku Bożego na Ziemi.
W trakcie mszy świętej w katedrze w Mediolanie, Ambroży publicznie oskarżył cesarza o apostazję i zagroził, że jeżeli nie cofnie swojego edyktu w sprawie synagogi i świątyni „walentynian” oraz nie da sprawcom zniszczeń amnestii, to nie udzieli cesarzowi eucharystii. Teodozjusz skapitulował, mimo protestu cesarskich popleczników.
W przypadku Tessaloniki cesarz sprzeciwił się Kościołowi wydając szereg antykościelnych praw i mianując konsulami zdeklarowanych pogan. Ostatecznie jednak ugiął się przed biskupem Mediolanu i w grudniu odprawił pokutę w średniowiecznym już stylu. Wg opisu historyków z epoki w trakcie pokuty grzesznik stoi w oddzielonym i widocznym dla innych miejscu, po nabożeństwie pada na twarz i jęcząc czeka znaku biskupa. Następnie odchodzi i umartwia się samemu przez pewien czas, w sposób zalecony przez kapłana np. głodząc się lub żyjąc w brudzie.
W dwa miesiące później 24 lutego 391roku wprowadzona zostaje ustawa która w praktyce przekreśla funkcjonowanie w jakikolwiek sposób starej wiary. Doktryna Ambrożego ziszczała się: jeden cesarz i jedna wiara.
Po śmierci cesarza w roku 395 Ambroży w swojej mowie pogrzebowej mówił:
Umiłowałem człowieka […] który potrafi odrzucić wszystkie przysługujące mu insygnia władzy monarszej, aby publicznie opłakiwać swój grzech w kościele. […] Jęcząc i zawodząc cesarz błagał o przebaczenie. Wcale nie wstydził się tego, czego się wstydzą ludzie zwykli, to jest jawnie odprawiać pokutę.” Wizja świata Ambrożego zaczynała być rzeczywistością.

19

18 października 2019 o 9:10

przez cosiek (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: www.imperiumromanum.edu.pl

Panuje powszechne przekonanie, że rzymscy legioniści byli niskiego wzrostu...

Panuje powszechne przekonanie, że rzymscy legioniści byli niskiego wzrostu i swoje słabe warunki fizyczne rekompensowali np.
w starciach z Galami czy Germanami świetną dyscypliną,
organizacją oraz wyposażeniem. Jak było naprawdę?

Na początku należy zaznaczyć, że kiedy mówimy o rzymskich legionistach, ci rekrutowali się z najróżniejszych części Imperium.
Tak więc, nie mówimy jedynie o Półwyspie Apenińskim, ale i o mieszkańcach Półwyspu Iberyjskiego, Galii, Syrii czy Północnej Afryki, którzy także posiadali obywatelstwo rzymskie. Rzymska armia za panowania Oktawiana Augusta (27 p.n.e. – 14 n.e.) liczyła blisko 250 tysięcy żołnierzy i składała się z różnych kultur czy narodowości. Bycie Rzymianinem nie polegało na wywodzeniu się z Rzymu
i jego okolic, a raczej byciu obywatelem Imperium i posiadania
w związku z tym szeregu praw i obowiązków.

Przejdźmy jednak do źródeł historycznych. Wegecjusz - pisarz rzymski z V wieku n.e. - w swoim dziele Epitoma rei militaris twierdzi, że aby zostać rzymskim jeźdźcem czy żołnierzem piechoty należało mieć co najmniej 1,72 m wzrostu. Bazując z kolei na źródłach historycznych z IV wieku n.e. wiemy, że legionista musiał mieć co najmniej 1,68 m wzrostu. Podkreślić tutaj należy, że powyższe limity określają minimum. Tak więc, do wojska wstępować mogli także wyżsi obywatele, a standard dla jeźdźców lub pierwszych kohort legionowych wynosił ok. 1,80 m. Poniżej informacja
Wegecjusza o podejściu do wzrostu rekruta:

"Odnajdujemy informację, że starożytni byli bardzo rygorystyczni i pozyskiwali najwyższych, jakich tylko mogli znaleźć, mężczyzn
do służby". - Wegecjusz, Epitoma rei militaris

Co ciekawe, w 66 roku n.e. cesarz Neron zdecydował się zrekrutować nowy legion, do którego mogli wstąpić obywatele italscy o wzroście minimum 1,82 m. Nazwano go I Italica. Jak się okazało, liczący około 5000 ludzi legion udało się z formować szybko, co przeczy przekonaniu, że w Italii byli jedynie niscy ludzie.

Oczywistym jest to, że przeciętnie populacja antycznego Rzymu była stosunkowo niższego wzrostu od współczesnych społeczeństw.
Z pewnością, jednak były także osoby, które uznalibyśmy w dzisiejszych czasach za wysokie. Podkreślić należy także, że biorąc pod uwagę różnorodność pochodzenia, wyżywienia, genetyki czy warunków klimatycznych nie możemy powiedzieć, że wszyscy rzymscy żołnierze byli niscy. W wojsku były określone wymogi, które uniemożliwiały wstępowanie do szeregów armii naprawdę niskim obywatelom. Odstępstwem od tej reguły były z pewnością kryzysy, kiedy to Rzym potrzebował każdego rekruta - mowa tutaj m.in. o wojnie z Hannibalem czy kryzysie III wieku. Wegecjusz wspomina:

"Wymagania te mogą być z powodzeniem utrzymane i w dzisiejszych czasach, kiedy tak wielka liczba ludzi garnie się do profesji wojskowej, wcześniej bowiem panowała moda taka, że kwiat rzymskiej młodzieży poświęcał się raczej służbie na cywilnych stanowiskach. Lecz kiedy istnieje nagląca potrzeba, wzrost mężczyzny nie powinien mieć takiego znaczenia, co jego siła; na to zresztą mamy potwierdzający to autorytet Homera, który mówi, że niedostatek wzrostu u Tydeusa
był szczodrze wynagrodzony poprzez jego siłę i odwagę".
- Wegecjusz, Epitoma rei militaris

25

4 listopada 2019 o 6:38

przez cosiek (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: www.imperiumromanum.edu.pl

Rzymianie nie byli raczej rasistami i nie oceniali po kolorze skóry, a raczej...

Rzymianie nie byli raczej rasistami i nie oceniali po kolorze skóry, a raczej po pochodzeniu. Seneka Młodszy twierdził,
że osoby o czarnej karnacji nie dziwiły w Rzymie.

Poniżej interesujący wywód Seneki.

"Niesprawiedliwy jest ten, kto ze wspólnej wszystkim słabości czyni zarzut każdemu z osobna. Czarna barwa skóry u Etiopa nie wyróżnia go niczym wśród swojego plemienia, podobnie jak rude i w węzeł splecione włosy nie szpecą Germanów.
Nie możesz niczego uważać za rzecz osobliwą i brzydką u poszczególnego człowieka, co jest powszechne w jego narodzie" - Seneka Młodszy, De Ira, XXVI.

Rzymianie stosowali ogólne określenie na czarnoskórych mieszkańców, określając ich „Etiopczykami”. Etiopczycy mieli własne państwo Aksum, które w I wieku p.n.e. przeżywało swój „złoty okres”. Z portu w Adulis przewożono towary m.in. do basenu Morza Śródziemnego, a także do Indii i na Cejlon. Rzymianie utrzymywali z Etiopczykami kontakty handlowe,
a że mieszkańcy Aksum z pewnością mieli czarny kolor skóry, stąd przyjęło się to ogólne określenie na wszystkich czarnoskórych w Imperium.

20

27 października 2019 o 11:30

przez cosiek (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: www.imperiumromanum.edu.pl

Średniowieczne Imperium Ghany (na zielono) znajdowało się w zupełnie innym...

Średniowieczne Imperium Ghany (na zielono) znajdowało się w zupełnie innym miejscu
niż dzisiejsza Ghana (na czerwono).

19

21 października 2019 o 15:41

przez Moonshield (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: joemonster.org

Zobacz następne

Pewex.pl Demotywatory.pl Stylowi.pl Motokiller.pl

Kopiowanie wskazane za podaniem źródła.

Zobacz też inne serwisy:
Retro Pewex	Pewex	Stylowi	Rebelianci
Motokiller	Kotburger	Demotywatory	Mistrzowie
Komixxy	Piekielni