Samotne planety to obiekty o masie planetarnej, które nie są związane grawitacyjnie z żadną gwiazdą. Obiekty te są wyrzucane z systemów planetarnych wskutek bliskości innej gwiazdy albo też w razie przypadkowej kolizji z innymi ciałami niebieskimi. Inną możliwością jest z kolei powstawanie samotnych planet z dala od gwiazd w obszarach zagęszczonych obłoków pyłowych. Planety takie samotnie przemierzają wszechświat, pozostając bardzo trudne do wykrycia. Wg polskich naukowców z projektu OGLE w Drodze Mlecznej może istnieć nawet 100 miliardów samotnych planet.

Hipoteza Planetarium zakłada, że nie widzimy dowodów na istnienie życia pozaziemskiego, ponieważ nasze astronomiczne obserwacje przedstawiają iluzję, zaprojektowaną przez zaawansowaną kosmiczną cywilizację. Twórcami takiej iluzji, zwanej 'planetarium' byliby przedstawiciele cywilizacji typu 3 w skali Kardaszewa, zdolni do manipulacji materią oraz energią. Planetarium zostałoby stworzone dzięki jakiejś formie zaawansowanej technologii wirtualnej rzeczywistości. Spoglądając w kosmos nie widzielibyśmy żadnych śladów życia, ponieważ symulacja zostałaby zaprogramowana w taki sposób, aby kosmos wydawał nam się pusty. W rzeczywistości w pewnym określonym punkcie symulacja by się kończyła i można by za nią znaleźć ślady życia pozaziemskiego.