Zamknij Dołącz do nas na Facebooku

Momencik, trwa przetwarzanie danych

loading-animation

Profil użytkownika

gwiazdapiolun

Zamieszcza fakty od:	17 maja 2013 - 17:20
Ostatnio:	22 maja 2020 - 15:16

Faktów na głównej: 287 z 288
Punktów za fakty: 15313
Komentarzy: 31
Punktów za komentarze: 10

wszystkie | na głównej | w poczekalni | archiwum | ulubione | komentarze

Generał Jan Frey-Bielecki, pierwszy polski dowódca Wojsk Lotniczych i OPL...

Generał Jan Frey-Bielecki, pierwszy polski dowódca Wojsk Lotniczych i OPL PRL-u (wcześniej stanowiska te zajmowali Rosjanie), został usunięty
ze stanowiska za niezwykły, jak na owe czasy, przejaw buntu wobec ZSRR.

Na początku lat 60. Frey-Bielecki dowiedział się że wbrew wcześniejszym postanowieniom, Związek Radziecki nie powierzy Polsce licencyjnej produkcji myśliwca MiG-21 (wcześniej w Mielcu montowano licencyjne MiGi-15 i MiGi-17), ani kierowanych pocisków powietrze-powietrze dla tegoż samolotu. W odpowiedzi generał nakazał przebadanie... możliwości pozyskania szwedzkich myśliwców Saab J-35 Draken. Byłby to pierwszy przypadek kiedy członek Układu Warszawskiego pozyskałby sprzęt
spoza bloku wschodniego, z kraju kapitalistycznego.

Jednak samowola butnego generała (o tyle bardziej niezwykła iż w latach 40. służył w UB i walczył z podziemiem niepodległościowym) skończyła się dla niego usunięciem ze stanowiska w 1963 r. Polska używała MiGów-21 do końca 2003 r., ale licencja na ich produkcję trafiła do czechosłowackich zakładów Avia.

19

22 maja 2020 o 15:16

przez gwiazdapiolun (PW)

Skomentuj Do ulubionych

W Muzeum Artylerii w Sankt Petersburgu znajduje się samochód pancerny Austin-Putiłow...

W Muzeum Artylerii w Sankt Petersburgu znajduje się samochód pancerny Austin-Putiłow o nazwie własnej "Wrag Kapitała"
(Wróg Kapitału), z którego, jak głosi legenda, Władimir Lenin przemawiał do rewolucjonistów w dawnej stolicy Rosji.

I tylko legenda, bowiem rewolucja miała miejsce w 1917 r., auto natomiast, jak okazało się podczas jednej z renowacji, wyprodukowano w 1919 r.

21

20 maja 2020 o 23:39

przez gwiazdapiolun (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Makabryczny żart kadetów Oficerskiej Szkoły Lotniczej w Dęblinie: lotnicy...

Makabryczny żart kadetów Oficerskiej Szkoły Lotniczej w Dęblinie: lotnicy udają ofiary katastrofy lotniczej samolotu szkolnego Archangielski USB-1. W rzeczywistości samolot został zniszczony przez wichurę na przełomie lat 40. i 50. i był w trakcie złomowania.

18

17 maja 2020 o 22:34

przez gwiazdapiolun (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Historie braci Sullivan i braci Niland, które zainspirowały do stworzenia "Szeregowca...

Historie braci Sullivan i braci Niland, które zainspirowały do stworzenia "Szeregowca Ryana", miały też swój odpowiednik po drugiej stronie frontu.

21 maja 1941 r., podczas inwazji na Kretę, w przeciągu kilku godzin zginęli służący w wojskach powietrznodesantowych (Fallschirmjaeger) trzej bracia z rodu von Blücher: najmłodszy z braci, 17-letni Hans-Joachim próbował dowieźć amunicję oddziałowi najstarszego z braci, Wolfganga (24 lata,
na zdjęciu), szarżując na koniu tuż przed brytyjskimi pozycjami.
Alianci byli tak zaskoczeni jego brawurą, że otworzyli ogień dopiero gdy
Hans-Joachim prawie dotarł do brata, i ranili go śmiertelnie.

Oddział Wolfganga został unicestwiony wkrótce potem, gdy skończyła im się amunicja, a na pole walki wjechały brytyjskie pojazdy opancerzone.

Ostatni z braci, Leberecht, zginął w niewyjaśnionych okolicznościach, skacząc z drugą falą desantu na Kretę. Jego ciała nigdy nie odnaleziono.

W cztery tygodnie po bitwie, gdy wiadomość o śmierci braci dotarła do ich matki, Gertrudy von Nordheim-Blücher (owdowiała w 1924 r.), ich ostatni brat, Adolf, został zwolniony ze służby w Kriegsmarine i odesłany do domu, jako ostatni żyjący męski potomek. Niestety, historia ta nie miała happy endu - Adolf von Blücher zginął w 1944 r. podczas wypadku na polowaniu.

21

11 maja 2020 o 12:29

przez gwiazdapiolun (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Pojazd opancerzony Panzerkraftwagen "Hedi" na ulicach Lipska...

Pojazd opancerzony Panzerkraftwagen "Hedi" na ulicach Lipska, rok 1919.

"Hedi" powstał na podwoziu pojazdu zaopatrzeniowego Uberlandwagen, takim samym co pierwszy niemiecki czołg - A7V, jego kształt był w dużej mierze oparty na wyglądzie tego ostatniego. Uzbrojenie stanowiły cztery karabiny maszynowe w częściowo obrotowych "wieżyczkach" w rogach pojazdu. Kopułki na szczycie pojazdu pełniły jedynie rolę obserwacyjną, gdyż były zbyt małe, aby można było umieścić w nich system
kierowania; możliwe, że kierowca prowadził pojazd
"na ślepo", kierowany wskazaniami dowódcy.

Pojazd został zbudowany z inicjatywy Freikorps, nacjonalistycznej organizacji paramilitarnej byłych żołnierzy niemieckich. Jego głównym zadaniem było tłumienie rozruchów wszczynanych przez komunistów wśród niemieckich robotników. Pojazd widziano na ulicach Berlina i Lipska. Przyozdobiono go charakterystycznymi trupimi czaszkami,
a w pewnym momencie również inskrypcją "Panzer-Kraftwagen-
-Abteilung-Regierungs-Treue-Truppen" (Oddział Pojazdów
Pancernych - Wojska Wierne Rządowi).

Przez wiele lat uważano, że "Hedi" był pojazdem unikatowym. Dopiero niedawno odkryto zdjęcie, na którym widać dwa takie pojazdy naraz. Oprócz nich Freikorps używał również samochodów pancernych
i zdobycznych czołgów brytyjskich.

18

29 kwietnia 2020 o 7:51

przez gwiazdapiolun (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Podczas bitwy przy wyspie Samar (25 października 1944 r.), gdy mała grupa...

Podczas bitwy przy wyspie Samar (25 października 1944 r.), gdy mała grupa amerykańskich okrętów osłaniających lotniskowce eskortowe (Taffy 3) nagle znalazła się naprzeciw liczącego 23 okręty zespołu wiceadmirała Takeo Kurity, załoga niszczyciela eskortowego USS Samuel B. Roberts wsławiła się niesłychaną odwagą, wychodząc naprzeciw
przeważającym siłom wroga.

Dowódca okrętu, Robert W. Copeland, zdawał sobie sprawę, że na szali leży nie tylko los osłanianych przez niego lotniskowców, ale całej bitwy w Zatoce Leyte. Nadał przez radio wiadomość "Podejmujemy atak torpedami. Nie wygląda to dla nas dobrze, ale spełnimy swój obowiązek", po czym nakazał agresywną "szarżę" w stronę Japończyków.

Samuel B. Roberts podpłynął tak blisko ciężkiego krążownika Chokai, że ten nie był w stanie opuścić swoich dział na tyle nisko, aby go trafić. Pomimo intensywnego ostrzału, niszczyciel wystrzelił swoje torpedy, z których jedna oderwała dziób Chokaia, a także ostrzelał japoński okręt z artylerii.

Amerykanin prowadził z Japończykami nierówną walkę przez godzinę, dopóki jedna z wież nie została trafiona przez pocisk z Chokaia. Samuel B. Roberts przeniósł wówczas swoją uwagę na ciężki krążownik Chikuma: swoimi pociskami zniszczył mostek wrogiego okrętu, lecz sam został trafiony przez trzy pociski kal. 356 mm z pancernika Kongo. Kilka minut później Copeland nakazał opuścić okręt, który zatonął pół godziny później.

Bitwa koło wyspy Samar została ostatecznie wygrana przez Amerykanów: zaciętość, z jaką lekkie niszczyciele eskortowe podjęły walkę z zespołem wiceadmirała Kurity sprawiła, że Japończycy uciekli, obawiając się,
że w stronę Amerykanów na pewno płyną już posiłki.

Za odwagę swojej załogi w obliczu przygniatającej przewagi przeciwnika, USS Samuel B. Roberts otrzymał przydomek:
"Niszczyciel eskortowy, który walczył jak pancernik" ("the destroyer
escort that fought like a battleship").

37

29 kwietnia 2020 o 8:30

przez gwiazdapiolun (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Pojazd zaopatrzeniowy Uberlandwagen przekształcony w samobieżną baterię...

Pojazd zaopatrzeniowy Uberlandwagen przekształcony
w samobieżną baterię przeciwlotniczą.

W 1918 r. Krupp przeprowadził konwersję co najmniej jednego pojazdu Uberlandwagen - gąsienicowej "ciężarówki" na podwoziu czołgu A7V, służącej do dowożenia zaopatrzenia na front, instalując na skrzyniach ładunkowych dwa zdobyczne rosyjskie działa kal. 76,2 mm, zabudowane na podstawach przeciwlotniczych. Było to prawdopodobnie pierwsze na świecie gąsienicowe samobieżne
działo przeciwlotnicze (wcześniej eksperymentowano z umieszczaniem dział plot. na samochodach ciężarowych).

14

29 kwietnia 2020 o 8:01

przez gwiazdapiolun (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Czołg-pomnik znajdujący się na drodze do miasta Szusza (lub: Szuszi) w Górskim...

Czołg-pomnik znajdujący się na drodze do miasta Szusza (lub: Szuszi)
w Górskim Karabachu (de iure części Azerbejdżanu, de facto
w niepodległym państwie - Republice Arcach).

8 maja 1992 r. czołg T-72, numer boczny 442, pod dowództwem Gagika Awszarjana znajdował się na czele armeńskiej kolumny zmierzającej do zajętej przez Azerów Szuszy, kiedy natrafił na swojego azerbejdżańskiego odpowiednika. Mający na wyposażeniu przestarzałą amunicję czołg armeński nie zdołał przebić pancerza swojego adwersarza, sam natomiast został trafiony, na skutek czego zginął celowniczy i kierowca (Awszarjanowi udało się opuścić wóz).

Szusza została zdobyta przez siły armeńsko-karabaskie następnego dnia,
9 maja, pozbawiając Azerów możliwości ostrzeliwania z artylerii rakietowej stolicy samozwańczej republiki - Stepanakertu (azer. Chankendi).

Po bitwie czołg Awszarjana został wyremontowany i ustawiony
na pomniku przy północnej drodze do miasta, w miejscu
gdzie doszło do pancernego pojedynku.

Ponieważ obie strony używały takiego samego sprzętu produkcji radzieckiej, czołgi armeńskie oznaczano chrześcijańskimi krzyżami,
a azerbejdżańskie - islamskimi półksiężycami, choć co ciekawe dowódcą azerbejdżańskiego czołgu (n/b 533) był Albert Agarunow, z pochodzenia Żyd (zginął podczas bitwy o miasto, trafiony przez snajpera, pośmiertnie udekorowany tytułem Narodowego Bohatera Azerbejdżanu).

20

29 kwietnia 2020 o 11:38

przez gwiazdapiolun (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Choć scena z filmu "Midway" (2019), w której amerykański lotnik

Choć scena z filmu "Midway" (2019), w której amerykański lotnik zestrzeliwuje japoński bombowiec, może wyglądać jak mokry sen Michaela Baya, sytuacja ta naprawdę miała miejsce podczas wojny na Pacyfiku.

1 lutego 1942 r. lotniskowiec USS Enterprise, biorący udział w bitwie o wyspy Marshalla i Gilberta, został zaatakowany przez pięć japońskich bombowców. Samolot na czele formacji został uszkodzony przez artylerię przeciwlotniczą, po czym nagle skierował się w stronę okrętu. Było to jeszcze zanim Japończycy zaczęli otwarcie stosować taktykę kamikaze, jednak jasnym stało się, że załoga bombowca chciała go rozbić o lotniskowiec.

Bruno Gaido, mechanik pokładowy, rzucił się w stronę zaparkowanych na pokładzie bombowców nurkujących SBD Dauntless, wskoczył na stanowisko tylnego strzelca i otworzył ogień z dwóch karabinów maszynowych do nadciągającego samolotu. Jego załoga została albo trafiona, albo spanikowała, bowiem ich samolot nagle skręcił z dala od okrętu - jednak jego skrzydło zdążyło jeszcze przeciąć Dauntlessa, w którym siedział Gaido, na pół. Dzielny mechanik prowadził ogień aż do momentu, w którym japońska maszyna runęła do oceanu po drugiej stronie okrętu.

Wiceadmirał William F. Halsey, dowódca zespołu okrętów biorących udział w bitwie, widział wyczyn Gaida i nakazał wysłać go na mostek. Między nim a Gaido, który obawiał się reprymendy za zejście ze swojego stanowiska, wywiązał się dialog:

- Jak ci na imię?
- Bruno Gaido, sir.
- Twój stopień?
- Mechanik pokładowy III klasy.
- Bruno, od dziś jesteś mechanikiem pokładowym I klasy.

Gaido niestety nie dożył końca wojny: pięć miesięcy później, gdy służył już jako strzelec-radiooperator bombowca SBD Dauntless, jego samolot wodował z braku paliwa. On i jego pilot zostali podjęci z wody przez załogę japońskiego niszczyciela Mikagumo, jednak gdy Japończycy uznali że nie wyciągną z nich wartościowych informacji, wyrzucili obydwu za burtę.

Za swoją służbę Gaido otrzymał pośmiertnie odznaczenie Distinguished Flying Cross, Purpurowe Serce, Presidential Unit Citation i wiele innych.

24

29 kwietnia 2020 o 8:49

przez gwiazdapiolun (PW)

Skomentuj Do ulubionych

12 sierpnia 2014 r. ukraiński punkt kontrolny w Nykyforowie w obwodzie donieckim

12 sierpnia 2014 r. ukraiński punkt kontrolny w Nykyforowie w obwodzie donieckim został zaatakowany przez rosyjskie czołgi: jeden T-64 z domalowanymi znakami rozpoznawczymi Armii Ukraińskiej (białe pasy na kadłubie i wieży) oraz trzy T-72, jak później ustalono - z 18 Brygady Strzelców Zmotoryzowanych. Czołgi zniszczyły dwa ukraińskie BWP, raniąc wielu żołnierzy.

Walkę podjęły dwa ukraińskie T-64, ale jeden z nich doznał wkrótce awarii działa. 24-letni pułkownik Artem Abramowicz, dowódca drugiego wozu, nakazał pozostałym na punkcie kontrolnym rannym wycofać się w stronę ukraińskich linii, a sam pozostał z tyłu aby osłaniać ich odwrót.

W pewnym momencie jednak jeden z rosyjskich T-72 ruszył z wielką prędkością w stronę wycofujących się Ukraińców. Zdając sobie sprawę że chce on dogonić wycofujących się, Abramowicz i jego załoga wyjechali mu naprzeciw i staranowali wrogi wóz.

Wskutek zderzenia w czołgu Abramowicza eksplodowała amunicja, a pożar przeniósł się na rosyjską maszynę. Obydwa czołgi zostały doszczętnie zniszczone, jednak wycofujący się Ukraińcy dotarli do swoich bez dalszych strat.

Przez pewien czas rodzina Artema miała nadzieję że być może przeżył i dostał się do niewoli, jednak dwa miesiące później na polu bitwy zostały odkryte szczątki ludzkie, a przeprowadzone półtora miesiąca później badania DNA potwierdziły śmierć załogi: Artema Abramowicza, celowniczego Petra Barbucha i kierowcy Jarosława Antoniuka.

Abramowicz został ostatecznie pochowany 23 maja 2015 r. na Smolańskim cmentarzu wojskowym w Żytomierzu.

Na zdjęciu: wraki czołgu Artema (z lewej) i rosyjskiego T-72.

36

29 kwietnia 2020 o 9:30

przez gwiazdapiolun (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło:

Internet, autor grafiki z taranem: RadoJavor

Zobacz następne

Pewex.pl Demotywatory.pl Motokiller.pl Stylowi.pl

Kopiowanie wskazane za podaniem źródła.

Zobacz też inne serwisy:
Retro Pewex	Pewex	Stylowi	Rebelianci
Motokiller	Kotburger	Demotywatory	Mistrzowie
Komixxy	Piekielni