Zamknij Dołącz do nas na Facebooku

Momencik, trwa przetwarzanie danych

loading-animation

Profil użytkownika

gwiazdapiolun

Zamieszcza fakty od:	17 maja 2013 - 17:20
Ostatnio:	3 sierpnia 2020 - 21:46

Faktów na głównej: 292 z 296
Punktów za fakty: 15450
Komentarzy: 32
Punktów za komentarze: 10

wszystkie | na głównej | w poczekalni | archiwum | ulubione | komentarze

3 sierpnia 1936 r. doszło do jednego z najgorszych pożarów lasów w historii...

3 sierpnia 1936 r. doszło do jednego z najgorszych pożarów lasów w historii. Ogień pojawił się na południe od osady Kursza-2, założonej krótko po rewolucji październikowej celem wycinki tamtejszych lasów, i wkrótce zaczął przeć na północ, osiągając taką intensywność, że płomienie objęły korony drzew.

2 sierpnia do Kurszy-2 przyjechał pociąg wąskotorowy, którego obsługa zaoferowała wywiezienie mieszkańców w bezpieczne miejsce, jednak dyżurny na stacji nakazał wpierw załadować na wagony drewno, co opóźniło wyjazd. Gdy ogień dotarł do miejscowości, mieszkańcy wpadli w panikę, ponieważ na niewielkim składzie nie było już dość miejsca; ludzie uciekali na złączach, na stopniach parowozu i na kłodach załadowanych na wagony. Setki osób nie dało rady wsiąść do pociągu, pozostając na stacji, którą wkrótce strawił ogień.

Osoby uciekające pociągiem nie miały niestety więcej szczęścia: gdy skład dotarł do drewnianego mostu nad kanałem na północ od Kurszy-2, ten stał już w ogniu. Płomienie otoczyły pociąg, trawiąc doszczętnie wagony, lokomotywę, ładunek i pasażerów. Ocenia się (z powodu braku dokładnych danych), że pożar kosztował życie nawet 1200 ludzi. Zagładę Kurszy-2 przeżyło jedynie 20 osób, które znalazły schronienie w zbiornikach wodnych - stawach, studniach i wspomnianym kanale.

Tragedia osady nie została nagłośniona, i kilka lat później - wobec wybuchu II wojny światowej - została niemal całkowicie zapomniana. W 2006 r. w pobliżu dawnej osady żyła jeszcze jej ostatnia mieszkanka - wówczas ok. 90-letnia staruszka, której matka i siostry zginęły w ogniu. Dziś na miejscu Kurszy-2 znajduje się symboliczna mogiła ofiar tragedii.

Jedyny pożar lasu, który liczbą ofiar przewyższył katastrofę wokół Kurszy-2 miał miejsce w 1871 r., gdy na wschodnim wybrzeżu Stanów Zjednoczonych ogień strawił 490 000 ha i spowodował śmierć między 1500 a 2500 osób (tzw. pożar Peshtigo).

17

#pożar

3 sierpnia 2020 o 21:42

przez gwiazdapiolun (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Grupa Destrukcyjna "Wawelberg" była oddziałem Wojska Polskiego...

Grupa Destrukcyjna "Wawelberg" była oddziałem Wojska Polskiego, złożonym z samodzielnych zespołów, przeznaczona do wykonywania zadań dywersyjnych. Nazwa wzięła się od jej dowódcy, kapitana Tadeusza Puszczyńskiego ps. Konrad Wawelberg.

Pierwotnie nazwana Referatem Destrukcji, grupa powstała w grudniu 1920 r. W jej skład weszli m.in. weterani II powstania śląskiego (19-25 sierpnia 1920 r.) W styczniu 1921 r. została przerzucona do Sosnowca (wówczas na pograniczu polsko-niemieckim), gdzie przez cztery miesiące jej uczestnicy szkolili się w zakresie m.in. wytwarzania i obsługi materiałów wybuchowych, topografii Górnego Śląska, i przygotowywali się do długotrwałych marszów z dużym obciążeniem.

Były to przygotowania do największej i najbardziej spektakularnej operacji Wawelberczyków - Akcji Mosty. W nocy 2/3 maja 1921 r. w powietrze wyleciało siedem mostów kolejowych na Odrze, łączących Górny Śląsk z pozostałą częścią Niemiec (na zdjęciu most w Szczepanowicach). Zrywając te połączenia, Wawelberczycy uniemożliwili Niemcom przerzucenie posiłków w te rejony, przyczyniając się do początkowych sukcesów powstańców.

Po zniszczeniu mostów Grupa brała czynny udział w III powstaniu śląskim, m.in. w walce o Strzelce Opolskie. Jej liczebność wzrosła wówczas z 46 do 130 osób, i została ona podzielona na trzy podgrupy ("Wschód", "Północ" i "Południe"), jednak w połowie czerwca 1921 r. została wycofana z frontu w celu reorganizacji. Nie zdążyła już wziąć udziału w walkach, bowiem 5 lipca zawarto rozejm.

Ostatecznie insurekcja zakończyła się korzystnie dla Polski - II RP przypadły bogate tereny górniczo-przemysłowe (obejmujące 50% hut i 76% kopalń).

Jednymi z bardziej znanych członków Grupy byli bracia Meissnerowie - Janusz (lotnik i korespondent wojenny) oraz Tadeusz (kapitan żeglugi wielkiej).

30

23 lipca 2020 o 13:01

przez gwiazdapiolun (PW)

Skomentuj Do ulubionych

3 lutego 2018 r. major Roman Filipow, biorący udział w rosyjskiej interwencji...

3 lutego 2018 r. major Roman Filipow,
biorący udział w rosyjskiej interwencji
w Syrii, został zestrzelony przez
ręczny zestaw przeciwlotniczy
i katapultował się ze swojego Su-25.

Po wylądowaniu pilot został otoczony
przez bojowników i podjął nierówną
walkę, ostrzeliwując ich z pistoletu.
Kiedy zabrakło mu amunicji,
Filipow wyciągnął granat i z
okrzykiem "To za naszych chłopców!"
wysadził się w powietrze. Do zestrzelenia Filipowa przyznały się ugrupowania powiązane z Wolną Armią Syrii (siły anty-Assadowskie). W odwecie ich pozycje w prowincji Idlib zostały ostrzelane przez rosyjskie rakiety Kalibr, na skutek czego zginęło ok. 30 bojowników. Filipow został pośmiertnie odznaczony tytułem Bohatera Federacji Rosyjskiej. W marcu 2018 r. jeden z samolotów Su-25 w jego rodzimej bazie lotniczej Czernigowka w Kraju Nadmorskim został nazwany jego imieniem.

35

22 lipca 2020 o 19:29

przez gwiazdapiolun (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: en.wikipedia.org

Prawdziwy as niemieckich wojsk pancernych...

Chociaż w wielu artykułach za najlepszego dowódcę czołgu w historii podaje się Michaela Wittmanna, tytuł ten przysługuje Kurtowi Knispelowi - asowi pancernemu na konto którego (i jego załogi) zaliczono 168 czołgów lub innych pojazdów pancernych.

Przyczyn dla których pomija się Knispela w tych zestawieniach jest kilka. Urodzony w Sudetenlandzie w Czechosłowacji, Knispel służył w Wehrmachcie (regularnych siłach zbrojnych), a nie Waffen-SS (zbrojnym ramieniu partii nazistowskiej), jak Wittmann, rdzenny Bawarczyk. W przeciwieństwie do zawsze gładko ogolonego i elegancko ubranego Wittmanna, podejście Knispela do regulaminu było dość luźne, co widać m.in. po widocznych na niektórych zdjęciach zaroście czy rozchełstanej koszuli. Według tych, z którymi służył Knispel, nie cierpiał on na "ból gardła" (sarkastyczne określenie fanatycznej chęci zdobycia za wszelką cenę Krzyża Żelaznego, wieszanego na szyi) i zawsze podkreślał że zniszczenie wrogiego wozu to sukces całej załogi, a w przypadkach wątpliwych potrafił "odstąpić" uznanie trafienia innym dowódcom. Wreszcie, Knispela wyróżniał upór i poczucie honoru - w 1942 r. na dworcu w Krakowie natrafił na esesmana znęcającego się nad jeńcem; Knispel kazał mu zostawić go w spokoju, a gdy ten zamachnął się na niego kolbą swojej broni, czołgista wyrwał mu ją z ręki i pobił esesmana. Żandarmeria próbowała aresztować Knispela, jednak dowódca jego jednostki odmówił wydania go w ich ręce.

Wszystko to sprawiło że Knispel był mniej atrakcyjny dla hitlerowskiej propagandy, która wyróżniała bardziej "poprawnego" Wittmanna, rozsławiając go również wśród Aliantów, Knispela natomiast spychając na margines.

47

20 lipca 2020 o 12:35

przez gwiazdapiolun (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Chociaż marka "Społem" może kojarzyć się głównie z okresem PRL-u...

Chociaż marka "Społem" może kojarzyć się głównie z okresem PRL-u, tak naprawdę bliżej jest jej do I Rzeczpospolitej niż do Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej.

Pierwszą spółdzielnię spożywców Społem założono w 1868 r., co oznacza że od III rozbioru Polski (1795 r.) dzielą ją 73 lata, natomiast od 1952 r., kiedy nazwę państwa polskiego oficjalnie zmieniono
na Polska Rzeczpospolita Ludowa - już 84 lata.

Nawet gdyby przyjąć, że okres komunistyczny w Polsce rozpoczął się wraz z końcem II wojny światowej w 1945 r., to i tak założenie Społem od komunistycznej Polski dzieliłoby 77 lat.

30

#fakty

16 lipca 2020 o 21:46

przez gwiazdapiolun (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Wbrew wszelkim pozorom, podanie kawy osobie cierpiącej na ADHD może doprowadzić...

Wbrew wszelkim pozorom, podanie kawy osobie cierpiącej na ADHD może doprowadzić do... uspokojenia się.

Według jednej z teorii potencjalną przyczyną ADHD może być niedostateczny poziom pewnych przekaźników w mózgu, np. noradrenaliny i serotoniny. Substancje te zaczynają się wytwarzać w momencie zainteresowania i ekscytacji, np. gdy osoba zajmuje się jakimś swoim hobby. Osoby cierpiące na ADHD, z powodu zbyt niskiego poziomu tych przekaźników, dążą do znalezienia czegoś co sprawi że mózg zacznie je wytwarzać, powodując m.in nadmierną koncentrację na jednej rzeczy lub nieustanne przerzucanie się z jednego hobby na drugie.

Kawa, coca-cola, czekolada lub inne substancje zawierające kofeinę mogą doprowadzić do wzmożonego wytwarzania tych przekaźników, powodując, że ich poziom wzrasta do tego występującego u zdrowych osób. Z tego powodu część terapeutów podczas wywiadu medycznego pyta osoby z podejrzeniem ADHD czy kawa wywołuje u nich takie efekty jak u zdrowych ludzi (wzmożona koncentracja, mniejsze zmęczenie itd.), czy nie.

Należy jednak pamiętać, że zbyt duża ilość kawy lub innych stymulantów doprowadzi do stanu, w którym mózg będzie polegał na nich, zamiast na naturalnych źródłach, by zacząć wytwarzać noradrenalinę i serotoninę.
W ten sposób można łatwo doprowadzić do uzależnienia.

15

16 lipca 2020 o 12:48

przez gwiazdapiolun (PW)

Skomentuj (2) Do ulubionych

W latach 40. Jack Northrop, projektant lotniczy i założyciel Northrop Corporation...

W latach 40. Jack Northrop, projektant lotniczy i założyciel Northrop Corporation (obecnie Northrop-Grumman) pracował nad stworzeniem bombowca strategicznego w układzie latającego skrzydła. Efektem jego prac były prototypy YB-35 (z napędem śmigłowym) i YB-49 (odrzutowy). Niestety, jego projekty nie trafiły do produkcji seryjnej z powodu trudności związanych z nieortodoksyjnym układem samolotu; sam Northrop uważał że zarzucenie projektu było "karą" ze strony Sekretarza Sił Powietrznych Stuarta Symingtona za odmowę fuzji firmy Northrop z zakładami Convaira.

Northrop, który przeszedł ma emeryturę w 1952 r. po zamknięciu projektu YB-35 i YB-49, zaczął podupadać na zdrowiu, lecz w 1976 r. zgłosił się do NASA, przekonując o zaletach latających skrzydeł (niski opór czołowy, duża siła nośna). NASA odpowiedziała tajemniczo, że jest świadoma tych zalet.

W 1980 r. Northrop, poruszający się już na wózku, otrzymał pozwolenie aby zobaczyć plany i model najnowszego dziecka firmy Northrop-Grumman - strategicznego, niewykrywalnego bombowca B-2 Spirit. Rozpiętość skrzydeł maszyny okazała się dokładnie taka sama jak w przypadku YB-49 - 52 metry. Niebędący już w stanie mówić Northrop wziął do ręki kartkę i długopis i napisał na niej: "Teraz rozumiem, czemu Bóg nie pozwolił mi umrzeć przez ostatnie 25 lat". Odszedł z tego świata 10 miesięcy później; B-2 Spirit odbył pierwszy lot w 1989 r., wszedł do służby w 1997 r., a dwa lata później odbył pierwszą misję bojową, atakując serbskie cele w Jugosławii.

17

15 lipca 2020 o 0:40

przez gwiazdapiolun (PW)

Skomentuj Do ulubionych

W trakcie radzieckiej interwencji w Afganistanie piloci śmigłowców Mi-24...

W trakcie radzieckiej interwencji w Afganistanie piloci śmigłowców Mi-24 otrzymali zadanie osłaniania samolotów startujących z lotniska w Kabulu. Unoszące się w powietrzu śmigłowce, w razie wykrycia odpalenia rakiety ziemia-powietrze, takich jak np. amerykański Stinger, miały wystrzelić flary (wabiki cieplne) i ściągnąć rakietę w swoją stronę. Zadanie było bardzo niebezpieczne, istniało ryzyko że mimo zastosowanych przeciwdziałań pocisk namierzy i trafi w śmigłowiec.

Dlatego piloci z właściwą sobie dozą czarnego humoru nadali sobie przydomek "Matrosowowie z Przymusu" - odnosił się on do radzieckiego żołnierza, Aleksandra Matrosowa, który w 1943 r. rzucił się na niemiecki bunkier i zasłonił lufę karabinu maszynowego własnym ciałem, pozwalając reszcie radzieckich wojsk zdobyć pozycję nieprzyjaciela.

30

15 lipca 2020 o 6:03

przez gwiazdapiolun (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Spodziewając się ciężkich strat poniesionych w razie desantu na Wyspy Japońskie,

Spodziewając się ciężkich strat poniesionych w razie desantu na Wyspy Japońskie, Amerykanie wybili tak wiele medali Purpurowe Serce (Purple Heart), nadawanych żołnierzom rannym i zabitym w boju lub niewoli,
że zapasy z 1945 r. wystarczają po dziś dzień.

Łącznie wyprodukowano 1 506 000 Purpurowych Serc tylko dla przewidywanych ofiar inwazji na Japonię, z których po wojnie doliczono się ponad pół miliona sztuk (reszta została zniszczona, zgubiona lub rozkradziona). Na skutek zaangażowania USA w wojny w Korei, Wietnamie, na Bałkanach i na Bliskim Wschodzie, po 1945 r. Purpurowe Serce nadano łącznie 513 399 razy (dane na 2010); przy tym część żołnierzy została nagrodzona wielokrotnie i nie otrzymała nowego medalu, a jedynie dodatkowe odznaczenia do już posiadanego, dlatego liczba faktycznie wydanych medali jest niższa. W roku 2000 w magazynach wciąż pozostawało 120 000 Serc z partii z czasów II wojny światowej.

Do inwazji (Operacja Downfall) nie doszło ze względu na blokadę morską, niszczycielskie naloty konwencjonalne i atomowe oraz przyłączenie się ZSRR do wojny przeciw Japonii w sierpniu 1945 r., co skłoniło cesarza Hirohito do przyjęcia bezwarunkowej kapitulacji.

14

14 lipca 2020 o 21:31

przez gwiazdapiolun (PW)

Skomentuj Do ulubionych

W sierpniu 1942 r. niemiecka 16 Dywizja Pancerna nacierająca na Stalingrad...

W sierpniu 1942 r. niemiecka 16 Dywizja Pancerna nacierająca na Stalingrad została nagle zatrzymana przez ogień kilku baterii przeciwlotniczych, broniącej lotniska Gumrak (obecnie Port Lotniczy Wołgograd) i północnej dzielnicy przemysłowej.

Ogień do niemieckich wozów prowadziły działa 61-K kal. 37 mm i 52-K kal. 85 mm. O ile te pierwsze nie były zbyt groźne dla niemieckich czołgów, chyba że z małego dystansu, to były śmiertelnie niebezpieczne dla piechoty i pojazdów nieopancerzonych, np. ciężarówek; zaś te drugie bez problemu przebijały nawet czołowe pancerze wrogich pojazdów. Natarcie musiało się zatrzymać do momentu rozprawienia się z nieoczekiwanymi przeciwnikami.

Choć czołgi zdołały zniszczyć niektóre z armat, te które pozostały ogniem na wprost utrzymywały Niemców na dystans. Zdenerwowany brakiem postępów gen. Gustav Anton von Wietersheim wezwał do walki wsparcie lotnicze, lecz nawet po zbombardowaniu górki na której znajdowało się stanowisko dowodzenia bateriami, Sowieci wciąż prowadzili ogień. W pewnym momencie przeciwlotników wsparł oddział robotników ze Stalingradzkiej Fabryki Traktorów, a także dwa czołgi T-34 które dopiero co wyjechały z jej bram. W dzienniku 16 Dywizji zapisano że "przez większość dnia prowadziliśmy wymianę ognia z 37-ma działami przeciwlotniczymi (...) do momentu, aż wszystkie zostały zniszczone".

Kiedy działa w końcu umilkły i Niemcy zajęli radzieckie stanowiska ogniowe, okazało się że armaty były obsadzone przez młode kobiety, należące do 1077. pułku artylerii przeciwlotniczej. Większość z nich była ochotniczkami ze Stalingradu lub przybyła do miasta na studia lub praktyki; średnia wieku członkiń pułku wyniosła 18 lat. Przeciwlotniczki miały za sobą jedynie podstawowe przeszkolenie wojskowe i nigdy nie uczyły się prowadzić ognia na wprost do celów naziemnych. Większość z nich nie przeżyła bitwy.

Gen. von Wietersheim, dowódca XIV Korpusu Pancernego, zszokowany stratami poniesionymi przez jego oddziały, i będący pod wrażeniem poświęcenia dziewcząt z 1077. pułku plot., próbował odradzić gen. Friedrichowi Paulusowi, dowódcy 6. Armii, przyjazd do Stalingradu, Paulus uznał jego ostrzeżenia za przejaw tchórzostwa i zastąpił go generałem Hansem-Valentinem Hube na stanowisku dowódcy XIV Korpusu.

Zażarty opór baterii 1077. pułku przeciwlotniczego, choć wydaje się jedynie niewielkim epizodem jednej z najkrwawszych bitew w historii ludzkości (jeśli nie najkrwawszej), to miał poważny wkład w dalszy przebieg konfliktu. Zatrzymanie natarcia 16 Dywizji Pancernej pozwoliło radzieckiemu dowództwu wysłać posiłki na północne przedmieścia miasta; w międzyczasie oddziały rezerwowe uderzyły na flanki XIV Korpusu, który wybił korytarz w kierunku Wołgi, odcinając obrońców miasta od reszty radzieckich wojsk. Co więcej, radziecka 62. Armia zdołała się wycofać w głąb miasta i tam ustanowić nowe pozycje obronne. Gdyby pułk wycofał lub poddał się, Niemcy mogliby wziąć Stalingrad w gigantyczne kleszcze i zająć miasto zanim dotarłyby doń posiłki, które odepchnąwszy początkowe natarcia nazistów, zmusiły ich do oblężenia i ciężkich walk w mieście, które Wehrmacht ostatecznie przegrał na początku 1943 r.

Paulus, zgodnie z przewidywaniami von Wietersheima, dostał się do radzieckiej niewoli wraz z niedobitkami jego 6. Armii i spędził w niej 10 lat. Obronę miasta przez dziewczęta z 1077. Pułku upamiętnia dziś jedna z ulic w północnym Wołgogradzie - "Ulica Przeciwlotników".

37

#historia

12 lipca 2020 o 18:48

przez gwiazdapiolun (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: www.youtube.com

Zobacz następne

Pewex.pl Demotywatory.pl JoeMonster.org Komixxy.pl

Kopiowanie wskazane za podaniem źródła.

Zobacz też inne serwisy:
Retro Pewex	Pewex	Stylowi	Rebelianci
Motokiller	Kotburger	Demotywatory	Mistrzowie
Komixxy	Piekielni