Zamknij Dołącz do nas na Facebooku

Momencik, trwa przetwarzanie danych

loading-animation

Szukaj

Znalazłem 45 takich faktów

Rolls Royce Phantom I Jonckheere Coupe z 1935 r.

Rolls Royce Phantom I Jonckheere Coupe z 1935 r.

48

#technika

20 lutego 2023 o 19:19

przez Mudzina (PW)

Skomentuj Do ulubionych

W wieku 87 lat zmarł Szewach Weiss, były przewodniczący Knesetu i były ambasador...

W wieku 87 lat zmarł Szewach Weiss, były przewodniczący Knesetu i były ambasador Izraela w Polsce, kawaler Orderu Orła Białego. Informację o jego śmierci podał dziennik „Haaretz".

Szewach Weiss przyszedł na świat na terenie obecnej Ukrainy.
W czasie drugiej wojny światowej wraz z rodziną był ukrywany przed niemieckimi żołnierzami przez ukraińskie i polskie rodziny.

Młody Szewach (rocznik 1935) spędził miesiące w skrytce między ścianami budynku. To właśnie dlatego zawsze protestuje, gdy polski naród jest oskarżany o współudział w Holokauście, gdy próbuje się pominąć milczeniem rolę polskich Sprawiedliwych wśród Narodów Świata – wspominali jego znajomi.

– Gdy na świecie pytają mnie o Jedwabne, przypominam, że w tej samej Polsce były także inne stodoły. Stodoły, w których Polacy z narażeniem życia przechowywali Żydów. Sam jestem człowiekiem z takiej stodoły – mówił "Rzeczpospolitej".

67

#fakty

4 lutego 2023 o 13:28

przez patkro12 (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: www.rp.pl, www.tvp.info-

W latach 30. „chów klatkowy” zwany też „wietrzeniem” za oknem stał się...

W latach 30. „chów klatkowy” zwany też „wietrzeniem” za oknem stał się na tyle popularny, że stowarzyszenia sąsiedzkie, takie jak Chelsea Baby Club, rozdawały dziecięce klatki za darmo swoim członkom, którzy nie mieli własnego kawałka zieleni. Nawet w 1935 roku Królewski Instytut Architektów Brytyjskich uznał tzw. balcons pour bébés (balkony dla dzieci, jak poetycko nazwano klatki) za niezbędny element każdego mieszkania dla przedstawicieli klasy średniej.

30

#historia

27 grudnia 2022 o 18:58

przez wysoki_brunet (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Organizacja Ahnenerbe, a więc Niemieckie Dziedzictwo, była oczkiem w głowie

Organizacja Ahnenerbe, a więc Niemieckie Dziedzictwo, była oczkiem w głowie Heinricha Himmlera. Powołano ją w roku 1935, a 1939 została włączona w ramy SS. Pod patronatem jednego z największych nazistowskich zbrodniarzy rozwinęła szeroką działalność pseudonaukową.

Oficjalnie Ahnenerbe miała zajmować się badaniem i ujawnianiem spuścizny kulturowej ludów germańskich. W praktyce jednak nie odkrywała przeszłości, lecz kreowała wyssane z palca nacjonalistyczne mity.

Organizacja dzieliła się na ponad 40 sekcji i instytutów. Należeli do niej astronomowie, etnolodzy, historycy, biolodzy, filolodzy, botanicy, muzykolodzy, orientaliści, antropolodzy, a także – archeolodzy.
w pracy Archeology in the Third Reich Heinrich Himmler oczekiwał od nich, że „dowiodą dominującej pozycji Germanów i ich przodków u zarania cywilizacji”.

Aby pokazać że ludzka kultura zaczęła się od pra-Niemców i zademonstrować rzekomy wpływ germański na wszelkie wielkie osiągnięcia prahistoryczne, Ahnenerbe planowała cały szereg wypraw poza granice Rzeszy.

W Sikkim i Tybecie pseudonaukowcy na usługach SS szukali rzekomych podobieństw między fizjonomią miejscowej ludności a mieszkańcami Niemiec.

Zespół kierowany przez zoologa Ernsta Schäfera prowadził pomiary czaszek opanowany ideą, że w czasach przedhistorycznych ludy nordyckie… dokonały podboju najwyżej położonego obszaru na świecie, a także prowadziły wojny z Chińczykami i Japończykami.

Wyprawa doszła do skutku w latach 1938-1939. Żadnych rzetelnych rezultatów nie przyniosła.

25

#historia

13 września 2022 o 20:35

przez patkro12 (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: wielkahistoria.pl

Hubert L’Hoste, ros. Губерт Лосте (czyt. Gubiert Łostie) (ur. w październiku...

Hubert L’Hoste, ros. Губерт Лосте (czyt. Gubiert Łostie) (ur. w październiku 1923 w Oberlinxweiler, zm. 5 sierpnia 1959 w Symferopolu) – radziecki działacz komunistyczny pochodzenia niemieckiego. Współautor oraz bohater propagandowego reportażu „Hubert w krainie czarów”, skierowanego do młodzieży i dzieci. W późniejszym okresie życia także ofiara stalinowskich represji.

Hubert pochodził z Oberlinxweiler (obecnie dzielnica St. Wendel), wsi położonej w zagłębiu Saary, blisko granicy z Francją. Po klęsce Niemiec w I wojnie światowej obszar ten został na piętnaście lat odłączony od Republiki Weimarskiej i oddany pod kontrolę Ligi Narodów. Syn miejscowych komunistów, Johanna i Marii L’Hoste, spotykał się w szkole z niechęcią rówieśników oraz nauczycieli sympatyzujących z NSDAP.

W 1934 roku rodzinę Huberta odwiedził Michaił Kolcow, radziecki dziennikarz gazety „Prawda”. Kolcow, będąc pod wrażeniem dziesięcioletniego Huberta, który opowiadał mu o szkole, drużynie skautów i represjach, jakim poddawana jest jego rodzina ze względu na poglądy polityczne, wysunął propozycję wyjazdu chłopca do ZSRR. Podróż Huberta miała zostać opisana przez niemiecką pisarkę i narzeczoną Kolcowa, Marię Osten, a następnie opublikowana w formie reportażu adresowanego do radzieckich dzieci. Rodzice w obawie przed wynikiem referendum w kraju Saary i rychłym włączeniem regionu do III Rzeszy, bez wahania przystali na wyjazd syna.

Po przyjeździe do Związku Radzieckiego, Hubert został przyjęty przez znanych radzieckich dowódców, m.in. Siemiona Budionnego, Michaiła Tuchaczewskiego oraz radzieckiego pisarza, Maksima Gorkiego. Zdjęcia i artykuły dokumentujące podróż chłopca pojawiały się w najważniejszych sowieckich gazetach. W 1935 roku ukazała się książka Hubert w krainie czarów, będąca opisem wrażeń i przemyśleń Huberta spisanych przez Marię Osten, z przedmową napisaną przez Georgiego Dymitrowa. Do książki została dołączona także gra planszowa o tytule „Z Saary do Moskwy”. Po wydaniu książki, Hubert zamieszkał w mieszkaniu Marii Osten. W nowym otoczeniu, w szkole nie był akceptowany przez uczniów. W 1936 roku, w związku z wybuchem hiszpańskiej wojny domowej, Kolcow wyjechał w roli korespondenta wojennego na front, zabierając ze sobą Marię Osten. Hubert został umieszczony w domu dziecka, gdzie przebywał przez następne dwa lata, po czym został skierowany do pracy w fabryce Frazer imienia Michaiła Kalinina. W 1940 roku, wkrótce po powrocie do Związku Radzieckiego, w wyniku wielkiej czystki, Michaił Kolcow, a niedługo później Maria Osten zostali skazani przez Kolegium Wojskowe Sądu Najwyższego ZSRR na kary śmierci i rozstrzelania.

Hubert, będący gwiazdą propagandy, stał się osobą podejrzaną, nieustannie inwigilowaną przez NKWD. W wyniku represji stracił pracę w fabryce i długo nie mógł znaleźć nowej. Po jakimś czasie został zatrudniony na podrzędnym i słabo opłacanym stanowisku w bibliotece. W obawie przed dalszymi represjami i aresztowaniem, przyjął obywatelstwo radzieckie. 23 września 1941 roku, po ataku Niemiec na Związek Radziecki, Hubert wraz z innymi mieszkającymi w Moskwie Niemcami został ewakuowany do miasta Karaganda w Kazachskiej SRR. Nieustannie inwigilowany żył w ubóstwie, często głodując. Jego sytuacja poprawiła się nieco, gdy udało mu się zdobyć pracę kołchozowego mechanika. Pod koniec wojny ożenił się z jedną z ewakuowanych wraz z nim Niemek. W 1947 roku został oskarżony o kradzież i skazany na pięć lat pobytu w łagrze. Trzy lata później został skazany ponownie, tym razem za agitację antyradziecką. W 1957 roku w ramach odwilży po śmierci Stalina został zwolniony. Podupadły na zdrowiu w wyniku dziesięciu lat pobytu w obozie, dostał zgodę władz na przeprowadzkę wraz z żoną i córką na Krym, w celu podratowania zdrowia. W 1959 rodzice Huberta, po długich poszukiwaniach z pomocą Czerwonego Krzyża zdołali ustalić miejsce pobytu syna, który nie mogąc samemu opuścić ZSRR, został odwiedzony przez matkę.

Wkrótce po odjeździe matki, stan zdrowia Huberta znacznie się pogorszył. Zmarł 5 sierpnia 1959 roku w wyniku powikłań po zabiegu usunięcia wyrostka robaczkowego.

39

#historia

7 kwietnia 2022 o 14:15

przez patkro12 (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: pl.wikipedia.org

Aleksander Władimirowicz Mień (ur. 22 stycznia 1935 w Moskwie, zm. 9 września...

Aleksander Władimirowicz Mień (ur. 22 stycznia 1935 w Moskwie, zm. 9 września 1990 w Siemchozie pod Moskwą) – rosyjski ksiądz prawosławny, filozof religijny i teolog-ekumenista. Był proboszczem parafii pod wezwaniem Ofiarowania Pańskiego w podmoskiewskiej wsi Nowaja Dieriewnia, z której uczynił centrum żywego prawosławia w ZSRR. Został zamordowany w niewyjaśnionych okolicznościach.

W 1964 doszło do przeszukania świątyni w Ałabinie przez miejscową milicję i bezpodstawnego oskarżenia ks. Mienia o okradanie miejscowego muzeum. Duchownego przeniesiono na wikariusza do wsi Tarasowka, gdzie powstał pomysł napisania listu otwartego do władz, potępiającego nagonkę antyreligijną. Ostatecznie, mimo iż inicjatorem powstania listu był ks. Mień, to napisali go bardziej radykalni ks. Gleb Jakunin i ks. Nikołaj Eszliman. List wysłany do władz państwowych i kościelnych wywołał duży oddźwięk.

W latach 1980–1983 księdza Mienia wzywano dwukrotnie na przesłuchanie do centrali KGB na Łubiance. W 1985 ks. Mienia zaatakował dziennik związkowy Trud, w dwóch obszernych artykułach zarzucając mu przestępcze kontakty z rosyjskim Kościołem prawosławnym w Ameryce i działalność antyradziecką.

W lutym 1988 ks. Mień po raz pierwszy wyjechał za granicę, przebywając przez dwa tygodnie w Polsce. Pod koniec lat 80. często pojawiał się w mediach i wygłosił kilkadziesiąt publicznych wykładów, stając się najpopularniejszym rosyjskim duchownym. W 1989 awansował na proboszcza w swojej parafii.

9 września 1990 zginął w niewyjaśnionych okolicznościach w drodze ze swojego domu do cerkwi w pobliżu stacji kolejowej Siemchoz pod Moskwą. Według oficjalnej wersji został zamordowany przez jednego ze swoich parafian za pomocą siekiery. W Rosji morderstwo ks. Mienia porównywano do męczeńskiej śmierci ks. Jerzego Popiełuszki. Według niektórych teorii został zamordowany przez funkcjonariuszy KGB lub GRU. Został pochowany w Nowej Dieriewni niedaleko swej cerkwi. Syn, Mikołaj, mówił o swoim ojcu: „Mój ojciec był uosobieniem duchowych wartości chrześcijaństwa zupełnie nie do przyjęcia dla partii władzy.
W roku 1990 zdobył sławę w całej Rosji i cieszył się wciąż rosnącym autorytetem. Stanowił dla komunistycznej partii władzy realne zagrożenie.”

Zarówno Mień, jak i jego przyjaciele i uczniowie (Gleb Jakunin, Siergiej Awierincew, Jakow Krotow) stanowią obiekt krytyki cerkiewnych tradycjonalistów oraz Patriarchatu moskiewskiego.

23

5 czerwca 2022 o 12:55

przez patkro12 (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: pl.wikipedia.org

Dwa lata temu na polu lawowym wulkanu na Hawajach znaleziono dwie bomby

Dwa lata temu na polu lawowym wulkanu na Hawajach znaleziono dwie bomby z okresu drugiej wojny światowej. Zrzucono je w 1935 r. lub 1942 r. kiedy podczas wypływu lawy próbowano zmienić jej bieg bombardując pola lawowe.

36

#geografia

29 marca 2022 o 17:15

przez Mudzina (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: www.facebook.com

„Minister Propagandy Goebbels i Kościoły – Współczesny Don Kichot” – szwajcarski...

„Minister Propagandy Goebbels i Kościoły – Współczesny Don Kichot” – szwajcarski rysunek satyryczny z magazynu „Bärenspiegel” (artysta: Fred Bieri), sierpień 1935 r.

17

#historia

13 lutego 2022 o 16:07

przez patkro12 (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: www.reddit.com

W 1935 roku pewien rybak z Australii złapał 3,5-metrowego żarłacza tygrysiego...

W 1935 roku pewien rybak z Australii złapał 3,5-metrowego żarłacza tygrysiego, który następnie trafił do lokalnego akwarium. Tydzień później rekin zachorował i zwymiotował resztkami pokarmu, wśród których był fragment ludzkiej ręki. Okazało się, że rekin pożarł wcześniej innego, mniejszego rekina, który połknął rękę. Jednak, co ciekawe, nie on ją odgryzł, ale został nią nakarmiony - dało się to wywnioskować po rodzaju obrażeń, które świadczyły o tym, że rękę odcięto ostrym narzędziem.
Po odciskach palców i tatuażu udało się też zidentyfikować ofiarę - był nią były pięściarz, drobny kryminalista James "Jim" Smith.

64

9 grudnia 2021 o 20:14

przez Moonshield (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: en.wikipedia.org

Japoński dostawca makaronu Soba, Tokio, rok 1935.

Japoński dostawca makaronu Soba, Tokio, rok 1935.

35

#historia

12 października 2021 o 16:05

przez Mudzina (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Zobacz następne

‹ pierwsza < 1 2 3 4 5 > ostatnia ›

Pewex.pl Demotywatory.pl Pewex.pl Motokiller.pl

Kopiowanie wskazane za podaniem źródła.

Zobacz też inne serwisy:
Retro Pewex	Pewex	Stylowi	Rebelianci
Motokiller	Kotburger	Demotywatory	Mistrzowie
Komixxy	Piekielni