Zamknij Dołącz do nas na Facebooku

Momencik, trwa przetwarzanie danych

loading-animation

Szukaj

Znalazłem 63 takie fakty

W 83 roku p.n.e. Lucjusz Korneliusz Sulla powrócił do Rzymu po wojnie z...

W 83 roku p.n.e. Lucjusz Korneliusz Sulla powrócił do Rzymu po wojnie z... – W 83 roku p.n.e. Lucjusz Korneliusz Sulla powrócił do Rzymu po wojnie z Mitrydatesem VI - królem Pontu. W tym czasie w mieście władzę sprawowali Popularzy związani wcześniej z Gajuszem Mariuszem - jego przeciwnikiem politycznym - który zmarł kilka lat wcześniej
(86 rok p.n.e.). Sulla na czele swoich zwolenników zdobył Rzym i rozbił wojska tych, którzy mu się sprzeciwiali. W 82 roku p.n.e. objął funkcję dyktatora. Niemal natychmiast po objęciu władzy zdecydował się przeprowadzić liczne reformy które miały zmienić
system panujący w Republice Rzymskiej.

Sulla zarządził, że od tej pory każda ustawa miała uzyskać aprobatę senatu zanim mogła zostać przedstawiona zgromadzeniu ludowemu. Chciał on w ten sposób jeszcze bardziej zwiększyć władzę senatu nad państwem. Ponadto mając w pamięci radykalne reformy przeprowadzone przez Grakchusów i działania trybunów ludowych sprzymierzonych z Gajuszem Mariuszem dążył do ograniczenia władzy tego urzędnika. Osiągnął ten cel pozbawiając go prawa weta, co w praktyce odbierało mu jakiekolwiek znaczenie. W dodatku zakazał on obejmowania byłym trybunom jakichkolwiek innych urzędów,
co skutecznie odstraszało większość chętnych.

Nowy dyktator dążył również do zwiększenia liczby senatorów. W tym celu zwiększył liczbę sędziów wybieranych co roku i zarządził, że od tej pory każdy obywatel wybrany na kwestora miał otrzymać miejsce w senacie. W ten sposób liczba senatorów wzrosła z 300 do 600.
To jednak nie był jedyny skutek tych reform. Zwiększenie liczby sędziów zmniejszało prestiż jaki wiązał się z objęciem tej funkcji.
Sulla zaczął również ograniczać uprawnienia cenzorów przez co ostatecznie funkcja ta stała się jedynie funkcją reprezentacyjną.
Aby jeszcze bardziej zwiększyć uprawnienia senatu, Sulla odebrał ekwitom kontrolę nad sądami i przekazał ją w ręce senatu.
To w połączeniu ze zwiększeniem liczby sędziów oddawało niemal całkowicie kontrolę nad wymiarem sprawiedliwości w ręce senatorów.

Za dyktatury Sulli "cursus honorum" ze zwykłej tradycji została przekształcona w prawo, które wymagało od obywatela starającego się o objęcie określonej funkcji konkretnego wieku. Aby w przyszłości uniknąć przejęcia władzy przez ambitnego polityka takiego jak on sam, Sulla wprowadził zasadę, według której przed objęciem ponownie tego samego urzędu polityk musiał odczekać 10 lat. W dodatku były konsul po zakończeniu sprawowania funkcji miał następny rok spędzić jako gubernator prowincji. Zwiększył również liczbę pretorów z sześciu do ośmiu, aby nie zdarzyła się nigdy sytuacja, w której na prowincji zabrakłoby urzędników. Miało to uniemożliwić ambitnemu wodzowi dowodzenie tymi samymi oddziałami przez dłuższy czas, co z kolei miało uniemożliwić mu zdobycie niebezpiecznej potęgi, tak jak to stało się w przypadku Cezara i samego Sulli. Przywrócono również dawną organizację wojska, która uniemożliwiała ludziom z nizin społecznych objęcie najwyższych funkcji.

Większość reform Sulli przetrwała niewiele dłużej niż on sam (zmarł w 78 roku p.n.e.). Już w 70 roku p.n.e. Pompejusz Wielki i Marek Krassus - obaj dawni żołnierze Sulli wspierający go podczas wojny domowej - obiecali senatowi w zamian za wybranie ich na konsulów cofnięcie reform Sulli, co też zrobili. Należy jednak pamiętać, że przewidywania Sulli co do próby przejęcia władzy przez ambitnego wodza i nowej wojny domowej ziściły się, kiedy Juliusz Cezar - ten sam, który cudem uniknął śmierci podczas proskrypcji przeprowadzonych
przez Sullę - sięgnął po władzę w republice.

8

29 września 2019 o 15:06

przez cosiek (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: https://www.imperiumromanum.edu.pl/…

Po zamordowaniu Juliusza Cezara dnia 15 marca 44 roku p.n.e., konspiratorzy...

Po zamordowaniu Juliusza Cezara dnia 15 marca 44 roku p.n.e., konspiratorzy... – Po zamordowaniu Juliusza Cezara dnia 15 marca 44 roku p.n.e., konspiratorzy planowali pierwotnie wyrzucić ciało byłego dyktatora do Tybru. Ostatecznie jednak, z nieznanych powodów, pozostawili pokrwawione ciało w teatrze Pompejusza.
Dzięki temu lekarz Antystiusz mógł przeprowadzić sekcję zwłok.

Swetoniusz - historyk piszący około dwóch wieków później i bazujący na wcześniejszych źródłach - podaje, że trzech niewolników umieściło ciało w lektyce i zaniosło je do domu.
Tam też Antystiusz - zapewne prywatny lekarz Cezara - przeprowadził autopsję. W sumie odnotował 23 rany (m.in. także na twarzy czy pachwinie), które wynikały z ciosów sztyletami.

Śmiertelny cios zadany został pod lewym ramieniem. Był na tyle głęboki, że sięgnął serca oraz mógł naruszyć ważną aortę.
Tym samym dyktator zmarł w wyniku wewnętrznego wykrwawienia. Krew wypełniła klatkę piersiową,
a następnie nastąpiło zapadnięcie się płuc.

W 2003 roku zespół ekspertów pod nadzorem włoskiego śledczego Luciano Garofano postanowił przeprowadzić współczesne śledztwo. Wykorzystując technologię udało się stworzyć trójwymiarową rekonstrukcję ciała Cezara. Zespół patologów, policjantów i historyków bazując na źródłach oraz znajomości zachowań ludzi w ścisku i afekcie wysnuli wnioski.

Zdaniem Garofano niemożliwym było, aby 23 mężczyzn brało udział w bezpośrednim morderstwie. Bardziej prawdopodobnym jest to, że w zabójstwie wzięło udział od 5 do 10 mężczyzn,
kiedy reszta po prostu otaczała zdarzenie i umożliwiała
zadawanie ciosów przez innych senatorów.

11

16 września 2019 o 7:07

przez cosiek (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: https://www.imperiumromanum.edu.pl/…

Rzymskie marmurowe popiersie cesarza Hostyliana. Obiekt obecnie znajduje...

Rzymskie marmurowe popiersie cesarza Hostyliana. Obiekt obecnie znajduje... – Rzymskie marmurowe popiersie cesarza Hostyliana. Obiekt obecnie znajduje się w Muzeach Watykańskich w Rzymie.

Hostylian był synem cesarza Decjusza, który ustanowił syna cezarem. Gdy w bitwie pod Abrittus w 251 roku n.e. Decjusz i starszy brat Hostyliana - Herenniusz Decjusz - zginęli, władzę przejął Trebonian Gallus, który usynowił Hostyliana. Młody cezar zmarł w wyniku epidemii dżumy w 251 roku n.e.

8

11 września 2019 o 7:41

przez cosiek (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: https://www.imperiumromanum.edu.pl/…

Według niektórych źródeł Cezar widząc wśród spiskowców Brutusa miał wykrzyknąć...

Według niektórych źródeł Cezar widząc wśród spiskowców Brutusa miał wykrzyknąć... – Według niektórych źródeł Cezar widząc wśród spiskowców Brutusa miał wykrzyknąć „I ty dziecię?”.
Czy tak było naprawdę, nie mamy pewności. Jednak nawet jeśli w istocie tak było, to nie mamy pewności,
do którego Brutusa - z dwóch uczestniczących
w spisku - miałyby być skierowane te słowa.

Oprócz dobrze znanego Marka Juniusza Brutusa, którego przyjęło się uważać za adresata, wśród zabójców Cezara znalazł się Decymus Brutus - również bliski przyjaciel Cezara. Został on nawet wymieniony w jego testamencie jako spadkobierca drugiego stopnia.

14

13 sierpnia 2019 o 6:51

przez cosiek (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: https://www.imperiumromanum.edu.pl/…

Podczas wojny domowej w 49 roku p.n.e. Cezar oblegał Korfinium. Jego obroną...

Podczas wojny domowej w 49 roku p.n.e. Cezar oblegał Korfinium. Jego obroną... – Podczas wojny domowej w 49 roku p.n.e. Cezar oblegał Korfinium. Jego obroną dowodził Lucjusz Domicjusz Ahenobarbus, konsul na rok 54 p.n.e. Mimo próśb Domicjusza Pompejusz nie wysłał mu posiłków, co było jedną z przyczyn upadku miasta.

Ahenobarbus obawiając się śmierci z rąk Cezara, swojego osobistego wroga, zdecydował się zażyć truciznę. Chwilę po jej połknięciu do Ahenobarbusa przybył goniec z wieścią, że Cezar daruje życie wszystkim swoim wrogom. Jak łatwo się domyślić Ahenobarbus popadł w rozpacz. Wtedy to jego lekarz zdradził mu, że w istocie podał mu jedynie środek nasenny. Ahenobarbus
dostał się do niewoli, z której wkrótce został wypuszczony.

20

28 lipca 2019 o 9:05

przez cosiek (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: https://www.imperiumromanum.edu.pl/…

Rekonstrukcja świątyni boskiego Cezara (Templum Divi Iulii) na Forum Romanum...

Rekonstrukcja świątyni boskiego Cezara (Templum Divi Iulii) na Forum Romanum... – Rekonstrukcja świątyni boskiego Cezara (Templum Divi Iulii) na Forum Romanum, pomiędzy Regią, Świątynią Kastorów i Bazyliką Emiliańską, w miejscu gdzie ciało Cezara zostało skremowane,
a jego testament przeczytany na głos przez Marka Antoniusza.

Po śmierci Cezar został uznany za boga przez Senat rzymski. Budowa rozpoczęła się w roku 42 p.n.e. na polecenie Oktawiana Augusta. Poświęcenie świątyni odbyło się 18 sierpnia 29 p.n.e.

Cezar był pierwszym obywatelem Rzymu, który został wyniesionych do bogów i uhonorowany własną świątynią.
Nad jego przybytkiem miał sprawować pieczę nowo powołany kapłan Flamen Divi Julii. Warto dodać, że świątynia boskiego Cezara była zarazem poświęcona także komecie, która miała się pojawić krótko po morderstwie Cezara w roku 44 p.n.e.
Sądzono, że reprezentowała ona duszę Cezara i symbol nowych narodzin Augusta, jako samodzielnego władcy i następcy.

Świątynia znajdowała się na podwyższeniu, które służyło jako rostra udekorowana fragmentami statków pokonanych
w bitwie pod Akcjum w 31 roku p.n.e.

10

2 stycznia 2018 o 7:06

przez cosiek (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: https://www.imperiumromanum.edu.pl/…

Urząd najwyższego kapłana Rzymu „Pontifex Maximus” dawał wielkie...

Urząd najwyższego kapłana Rzymu „Pontifex Maximus” dawał wielkie... – Urząd najwyższego kapłana Rzymu „Pontifex Maximus” dawał wielkie możliwości. Jedną z funkcji była opieka nad kalendarzem, co łączyło się przykładowo z wyznaczaniem kolejnych miesięcy. To tłumaczy dlaczego w 46 r. p.n.e. kalendarzowy grudzień wypadł we wrześniu. Wpływanie na kalendarz miało na celu chociażby skracanie czy wydłużanie czasu trwania kadencji innych urzędników.

Osobą, która położyła temu kres był sam Gajusz Juliusz Cezar - przynajmniej teoretycznie. To on zarządził reformę kalendarza i stary tzw. rzymski zamienił na juliański. Mógł to zrobić jedynie piastując urząd najwyższego kapłana Rzymu. Jego kadencja jednak nie trwała rok, bo od 63 r. p.n.e. do śmierci. Jest więcej niż pewne, że sam manipulował kalendarzem i wiedząc, jakie możliwości daje tytuł Pontifex Maximus, postanowił „odciążyć” innych urzędników od kłopotania się kwestią kalendarza. Oczywiście nie bez znaczenia pozostawała również deregulacja o kwartał.

15

13 listopada 2016 o 11:52

przez cosiek (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: http://www.imperiumromanum.edu.pl/c…

W 46 roku p.n.e. Juliusz Cezar w trakcie swojego triumfu ogłosił konkurs...

W 46 roku p.n.e. Juliusz Cezar w trakcie swojego triumfu ogłosił konkurs... – W 46 roku p.n.e. Juliusz Cezar w trakcie swojego triumfu ogłosił konkurs dla dramaturgów na sztukę. Dwoma najważniejszymi jego uczestnikami byli Demicjusz Laberiusz i Publiliusz Syrus.

Ostatecznie główną nagrodę - milion sestercji - zdobył Syrus. Na uwagę zasługuje jednak prolog do sztuki Laberiusza, w którym znalazło się kilka złośliwych aluzji do osoby Cezara. To właśnie we wspomnianym prologu padły słowa: „ten, który budzi największe obawy, sam musi bać się najbardziej”, co możemy uznać za zapowiedź ponurego losu Cezara.

8

13 lipca 2019 o 8:06

przez cosiek (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: https://www.imperiumromanum.edu.pl/…

Gdy świat żyje niepowetowaną stratą po pożarze Katedry Notre Dame w...

Gdy świat żyje niepowetowaną stratą po pożarze Katedry Notre Dame w... – Gdy świat żyje niepowetowaną stratą po pożarze Katedry Notre Dame w Paryżu, warto wspomnieć, że w miejscu tym na przełomie I wieku przed i naszej ery na pewno znajdowała się świątynia Jowisza.

Wiemy to na podstawie inskrypcji ze stelli ufundowanej przez flisaków z Parisium (na zdjęciu) i dedykowanej Jowiszowi Najlepszemu i Największemu - Juppiter
Optimus Maximus oraz Cesarzowi Tyberiuszowi, która obecnie znajduje się w termach rzymskich, czyli w
Muzeum Cluny, a którą odnaleziono w okolicy katedry.

Jako że na terenie wyspy l’Ile de la Cite odnaleziono także pozostałości świadczące o kulcie Izydy, wiadomo, że w okolicy rozwijał się kult bogini. O kulcie tym mówią także świadectwa średniowiecznych mnichów. O Lutecji zamieszkiwanej przez lud Parisiów - Lutetia Parisiorum - wspomina już Juliusz Cezar w swych „Wojnach galijskich”.

13

9 lipca 2019 o 7:06

przez cosiek (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: https://www.imperiumromanum.edu.pl/…

W 80 roku p.n.e. młody Gajusz Juliusz Cezar przybył na dwór...

W 80 roku p.n.e. młody Gajusz Juliusz Cezar przybył na dwór... – W 80 roku p.n.e. młody Gajusz Juliusz Cezar przybył na dwór Nikomedesa IV - króla Bitynii (północno-zachodnia Azja Mniejsza). Cezar był tam wysłany na polecenie pretora Marka Minucjusza Termusa z Azji, by pozyskać flotę bityńską do pomocy przy oblężeniu miasta Mitylena na wyspie Lesbos. Misję tę wykonał bardzo dobrze, zdążył się nawet bliżej zaprzyjaźnić z królem.

Często sugerowano - prawdopodobnie słusznie - że byli kochankami. Można stąd wnioskować o biseksualizmie Cezara,
w późniejszym okresie znanego z głośnych romansów z licznymi kobietami; biseksualizm był w owym czasie zjawiskiem powszechnym wśród arystokracji rzymskiej. Epizod w Bitynii stawał się wielokrotnie tematem satyrycznych komentarzy,
lecz nie wpłynął na karierę polityczną Cezara.

22

15 kwietnia 2014 o 16:15

przez cosiek (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: http://imperiumromanum.edu.pl/cieka…

Zobacz następne

1 2 3 4 5 6 7 > ostatnia ›

Pewex.pl Demotywatory.pl Komixxy.pl Piekielni.pl

Kopiowanie wskazane za podaniem źródła.

Zobacz też inne serwisy:
Retro Pewex	Pewex	Stylowi	Rebelianci
Motokiller	Kotburger	Demotywatory	Mistrzowie
Komixxy	Piekielni