W 1963 roku w mieście Derinkuyu położonym w środkowej Anatolii w Turcji pewien rolnik dokonał zaskakującego odkrycia. Podczas remontu domu zburzenie jednej ze ścian otworzyło bowiem wejście do długiego tunelu prowadzącego głęboko pod ziemię. Okazało się, że sieć tuneli była tak naprawdę całym podziemnym miastem, które dawno temu zamieszkiwało ok. 20.000 ludzi. Archeolodzy badający Derinkuyu ze zdumieniem odkryli, że miasto jest głębokie na ponad 60 metrów. Tunele i korytarze ciągną się na długości setek metrów, a całe podziemne miasto jest rozlokowane na aż 12 poziomach. Budowniczy miasta skonstruowali studnię oraz system wentylacyjny. Większość tuneli miała ok. 160 cm wysokości. Do dziś nie wiadomo czy budowla służyła jako schron wojenny Frygijczyków lub Hetytów, czy też może jako schron przed katastrofą impaktu w Młodszym Dryasie, na co wskazywałyby historie opisane w Aweście.

Kompleks budowli Longyou składa się z 24 sztucznie wydrążonych jaskiń. Budowle te są zadziwiających rozmiarów, gdyż każda grota ma powierzchnię ok. 1000 metrów kwadratowych, a sufity wznoszą się na wysokość aż 30 metrów. Całkowity obszar jaskiń przekracza 30.000 metrów kwadratowych. W jaskiniach znajdują się równomiernie rozmieszczone filary podtrzymujące sufit, a ściany, sufit oraz kamienne kolumny są jednolicie ozdobione śladami dłuta w szeregu równoległych rowków. Do dziś nie wiadomo kto i dlaczego zbudował te struktury.