Momencik, trwa przetwarzanie danych   loading-animation
Profil użytkownika

Owczarczak

Zamieszcza fakty od: 24 lutego 2014 - 23:27
Ostatnio: 8 marca 2023 - 19:22
  • Faktów na głównej: 40 z 48
  • Punktów za fakty: 1759
  • Komentarzy: 3
  • Punktów za komentarze: 3
 
Hermafrodyt w mitologii narodził się z Hermesa i Afrodyty.
Był mieszanką kobiety i mężczyzny. Według prawa rzymskiego, jeśli przeważały u niego cechy męskie, mógł ustanowić spadkobiercę. W starożytności mężczyźni kastrowali się w celach kultowych i żyli jako kobiety. O hermafrodycie jest mowa także w talmudycznym prawodawstwie.
Występy na rzymskiej arenie były na tyle przerażające,
że prowadzone na śmierć ofiary uciekały się do każdego sposobu aby wcześniej odebrać sobie życie. Seneka opisuje przypadek Germanina, który - pod pretekstem wypróżnienia w kloace - włożył sobie w gardło kij przeznaczony do oczyszczania z kału. Inny przewożony pod strażą, niby zmożony snem, zaczął się kiwać, opuścił głowę tak nisko, aż wetknął ją pomiędzy szprychy koła i dotąd trzymał, aż koło nie skręciło mu karku. Jeszcze inny podczas przedstawienia bitwy morskiej zatopił we własne gardło dzidę, którą
podano mu do walki z przeciwnikiem.
W antycznej Grecji kobiety depilowały okolice bikini przy pomocy smoły na kształt trójkąta. Rzymianki depilowały się na półokrągło, co potwierdziły gipsowe odlewy ofiar wybuchu Wezuwiusza w Pompejach z roku 79 n.e.
Cesarz Heliogabal robił swoim przyjaciołom wyjątkowe żarty. Pijanych zamykał w jednym pomieszczeniu z lwami, lampartami lub niedźwiedziami, którym wcześniej usuwał kły i pazury. Gdy budzili się rano lub w nocy oko w oko z lwami, niedźwiedziami i panterami, wielu ze strachu umierało.
Skazaniec podczas rzymskiego biczowania w wyniku obrażeń mógł umrzeć, nie doczekawszy kary głównej. Biczowano kijami lub rzemieniami z wełny i bydlęcej skóry, do których mocowano ołowiane kulki lub ostre kości owcze. Skazańców biczowano nago, z tyłu i z przodu. Z bólu wydalali z siebie odchody i urynę.
Katakumby, wbrew powszechnemu mniemaniu, nie były miejscem spotkań lub schronienia pierwszych chrześcijan. Ich spotkania odbywały się w prywatnych domach.
Stratonike, żona króla Syrii, Seleukosa, macocha Antiocha, zorganizowała konkurs poetycki na najpiękniejszy opis jej włosów. Cały dowcip polegał na tym, że Stratonike w wyniku długotrwałej choroby straciła całkowicie włosy. Jak podaje Lukian, pochlebcy doskonale wiedząc o tym, prześcigali się w opisach loków i warkoczy na jej głowie.
Gajusz, znany bardziej jako Kaligula. Przez starożytnych określany potworem. Przydomek „Caligula” (Sandałek), nadany mu przez żołnierzy, jest zdrobnieniem od wojskowego sandała, jakie nosił w młodości. Kaligula obok Nerona i Domicjana był najokrutniejszym wcieleniem sadystycznego despoty. Współcześnie podejrzewa się, że chorował psychicznie.
Zarządcę igrzysk nakazał przez kilka dni bić kajdanami w swojej obecności. Nie pozwolił go dobić, aż odór gnijącego mózgu zaczął przeszkadzać władcy. Lubił przyglądać się egzekucjom i torturom. Nigdy nie uśmiercał od razu. Miał powiedzenie:
„Tak uderzaj, aby skazaniec czuł, że umiera”, oraz: „Niech nienawidzą, byle się bali”. Śmierć z ręki kata była przejawem łaski. Dokarmiał zwierzęta cyrkowe ciałami więźniów.
Jak podaje Swetoniusz - „życzył sobie często rzezi wojsk,
głodu, zarazy, pożarów, jakiegoś trzęsienia ziemi”.
Nieśmiertelni - trzon perskiej armii. 
Nazwa wynikała z faktu, iż nigdy nie dopuszczano,
aby liczba żołnierzy spadła poniżej dziesięciu tysięcy.
W przypadku śmierci lub choroby natychmiast do oddziału wcielano zastępcę. Umundurowani w zbroję bogato kapiącą złotem. Na wyprawy mogli brać ze sobą konkubiny i służbę.