Zamknij Dołącz do nas na Facebooku

Momencik, trwa przetwarzanie danych

loading-animation

Szukaj

Znalazłem 32 takie fakty

W pierwszym wieku chrześcijanie Rzymu nie mieli własnych cmentarzy i korzystali

W pierwszym wieku chrześcijanie Rzymu nie mieli własnych cmentarzy i korzystali – W pierwszym wieku chrześcijanie Rzymu nie mieli własnych cmentarzy i korzystali ze wspólnych miejsc pochówku. Z tego względu św. Piotr został pochowany na dostępnym dla wszystkich wzgórzu watykańskim; podobnie św. Paweł – w nekropolii przy Via Ostiense. Z biegiem czasu gmina chrześcijańska uznała, że niezbędne jest stworzenie oddzielnych miejsc pochówku dla wyznawców Jezusa.
Jedną z przyczyn takiej decyzji było odrzucenie przez chrześcijan pochówku ciałopalnego stosowanego powszechnie przez wyznawców tradycyjnych rzymskich wierzeń. Zakładanie oddzielnych cmentarzy dla chrześcijan na powierzchni było również utrudnione ze względu na wysoką cenę ziemi w Wiecznym Mieście.
Katakumby św. Kaliksta należą do największych i najstarszych w Rzymie. Powstały około połowy drugiego wieku i są częścią kompleksu cmentarnego, zajmującego teren o powierzchni piętnastu hektarów, z siecią korytarzy o długości prawie dwudziestu kilometrów, w niektórych miejscach sięgają ponad dwudziestu metrów głębokości. Pochowano w nich szesnastu papieży i prawie pół miliona ludzi. Ich nazwa pochodzi od imienia diakona Kaliksta, którego na początku III wieku papież Zefiryn wyznaczył do zarządzania cmentarzem. Wtedy też Katakumby św. Kaliksta stały się oficjalnym cmentarzem Kościoła Rzymu.
Cmentarz podziemny składa się z wielu części. Miejscem najważniejszym cmentarza jest tzw. Krypta Papieży, nazywana „małym Watykanem”, ponieważ pochowano w niej między innymi dziewięciu papieży z III wieku. Na ścianach znajdują się oryginalne inskrypcje w języku greckim dotyczące pięciu papieży. W IV wieku papież Damazy przekształcił tę kryptę w miejsce kultu. Polecił umieścić w niej ołtarz, z którego obecnie zachował się jedynie starożytny marmurowy cokół. W stropie zostały wykute dwa otwory świetlne i wstawiono kolumny podtrzymujące architraw, z którego zwisały lampy i krzyże ku czci męczenników.
Edykt Mediolański, wydany w 313 roku wspólnie przez cesarzy Konstantyna Wielkiego i Licyniusza zakończył definitywnie epokę prześladowań chrześcijan w cesarstwie i spowodował stopniowe przenoszenie pochówków chrześcijańskich na powierzchnię. Ostatnie pochówki w katakumbach datuje się na połowę V wieku.
W okresie wczesnego średniowiecza Katakumby św. Kaliksta zmieniono w miejsca kultu, gdzie czczono męczenników z III wieku. Od V do VIII wieku odbywały się do miejsc pochówku świętych regularne pielgrzymki. Z tego okresu pochodzą również wyryte przez pielgrzymów na ścianach mozaiki i inskrypcje. W VIII i IX wieku, po splądrowaniu Katakumb przez Longobardów, zarządzono przeniesienie pozostałych relikwii do kościołów na terenie Rzymu. Z czasem Katakumby opustoszały a pamięć o nich zatarła się. Zarastanie wejść i osuwanie ziemi doprowadziły do zablokowania wejść do katakumb. W okresie późnego średniowiecza powszechnie zdawano sobie sprawę z systemu podziemnych korytarzy, jednakże brakowało źródeł, które by wskazały gdzie znajdowały się do nich wejścia.
Eksploracja i badania naukowe katakumb rozpoczęły się pod koniec XVI wieku za sprawą Antonia Bosio (1575-1629), któremu nadano przydomek „Kolumb podziemnego Rzymu”. W 1593 roku odkrył wejście do Katakumb Domitylii, a w dalszych latach udało mu się zlokalizować około trzydzieści podziemnych korytarzy. Po jego śmierci opublikowano rezultat jego prac. Z jednej strony miało to wpływ na dalsze badania w XVII i XVIII wieku, a z drugiej rozpowszechnienie legendy o podziemnych skarbach sprowadziło na katakumby kolejną falę grabieży i bezpowrotne zniszczenie znajdujących się w nich zabytków. Katakumby św. Kaliksta zostały odnalezione dopiero w 1854 roku przez Giovanniego Battistę de Rossi.

15

13 listopada 2019 o 7:07

przez cosiek (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: https://www.imperiumromanum.edu.pl/…

Zarówno dawni Grecy, jak i Rzymianie uważali, że przez serdeczny palec lewej...

Zarówno dawni Grecy, jak i Rzymianie uważali, że przez serdeczny palec lewej... – Zarówno dawni Grecy, jak i Rzymianie uważali, że przez serdeczny palec lewej dłoni przebiega tak zwana vena amoris, czyli "żyła miłości" - naczynie krwionośne wychodzące bezpośrednio z serca. W starożytnej Grecji pojawił się zwyczaj zakładania na tenże właśnie palec wykonanych ze skóry, kości lub włókien konopi, zaręczynowych pierścionków, które to miały symbolizować zawarcie najgłębszej więzi pomiędzy kochankami.

Istnieją jednak dowody, że pewne, prymitywne formy "obrączek zaręczynowych" wykonywali już z roślinności porastającej
brzegi Nilu, Egipcjanie - zazwyczaj była to jednak
bransoletka symbolizująca wieczność.

Chrześcijanie włączyli ten element do ceremonii ślubnych
w okolicach VIII wieku naszej ery, a na dobre tradycja ta zatwierdzona została w 860 roku przez papieża Mikołaja I.

13

11 listopada 2019 o 11:23

przez Moonshield (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: https://joemonster.org/art/48245/Na…

Pierwsi chrześcijanie chcąc zdobyć jak najszerszą rzeszę wyznawców oraz...

Pierwsi chrześcijanie chcąc zdobyć jak najszerszą rzeszę wyznawców oraz... – Pierwsi chrześcijanie chcąc zdobyć jak najszerszą rzeszę wyznawców oraz ukryć się przed prześladowaniami władz starali się znaleźć dla osoby Chrystusa odpowiednik w pogańskiej kulturze. Okazało się, że najwięcej podobieństw znaleźć można u Bachusa, boga dzikiej natury, winnej latorośli i wina, który w kulturze rzymskiej pojawił się stosunkowo późno.

Obaj bogowie za młodu przedstawiani byli kobieco i młodo. Zarówno Bachus jak i Jezus ukazywani byli w sposób kobiecy, z długimi włosami
i delikatną twarzą, co miało na celu podkreślenie ich niewinności i czystości. W licznych katakumbach w Rzymie znaleźć można wizerunki młodego Jezusa, jako Dobrego Pasterza, obrońcę owieczek bożych
– rasy ludzkiej. Naścienne rysunki ukazują młodego pasterza, trzymającego owieczkę na rękach lub pod pachą.
Wraz z upływem czasu obaj bogowie zmieniają się fizycznie.
Dojrzewają, wyrastają im brody a ich ciała stają się bardziej muskularne.

Warto ponadto podkreślić, że oba bóstwa, poprzez swoje kobiece sylwetki we wczesnym okresie życia, starały się zdobyć wyznawców także wśród kobiet, które w świecie antycznych Greków i Rzymian były zdominowane przez mężczyzn. Na przykład najważniejszymi czcicielkami Bachusa
były kobiety – Menady, które najbardziej oświecony stan osiągały poprzez długą libację alkoholową. Taka „uczta” pozwalała im osiągać wolność duchową i wyzbyć się z kajdanków norm kulturowych rzymsko-greckiego społeczeństwa. Jezus z kolei zwracał się do kobiet i oferował im pomoc. Obaj bogowie ponadto wykazywali zrozumienie dla picia wina, trunku wręcz obrzędowego. Takie podobieństwo Chrystusa do Bachusa
pozwoliło chrześcijanom uchronić ich wiarę przed większymi prześladowaniami i totalną destrukcją.

21

3 października 2016 o 8:55

przez cosiek (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: http://www.imperiumromanum.edu.pl/c…

Czwarty wiek naszej ery przyniósł Imperium Rzymskiemu bardzo istotne...

Czwarty wiek naszej ery przyniósł Imperium Rzymskiemu bardzo istotne... – Czwarty wiek naszej ery przyniósł Imperium Rzymskiemu bardzo istotne zmiany. Zalegalizowanie wiary chrześcijańskiej pozwoliło władzom Kościoła wyjść ze swoich skrytych siedzib i oficjalnie głosić wiarę w Chrystusa. Sami wyznawcy mogli swobodnie dyskutować na forum publicznym, co prowadziło do animozji między poganami a chrześcijanami.

Chrześcijanie gardzili i śmiali się z konserwatywnych Rzymian, modlących się do srebrnych czy złotych rzeźb prezentujących bóstwa antyczne.
Z kolei poganie drwili z chrześcijan, którzy nie wypełniali patriotycznego obowiązku udawania się do świątyń i oddawania czci tradycyjnym bóstwom rzymskim. W ich odczuciu takie zachowanie było groźne dla państwowości rzymskiej, która od wieków bazowała na wierze w wielu bogów i dzięki temu cieszyła się spokojem. Jako dowód swoich racji przedstawiano kilkukrotne zdobycie Rzymu w 410, 455 i 472 roku n.e.,
co miało być dowodem na gniew bogów wobec Rzymian.

Poganie w dużej mierze stanowili elitę kraju, która była starannie wykształcona i decydowała o losach państwa. Świadomość, że do urzędów dostają się ludzie z chrześcijańskiego kręgu powodowało, że rodziły się konflikty na tle merytorycznym. Krytykowano styl i język, freski czy budownictwo chrześcijan, które w ich odczuciu nie dorastały
do pięt rzymskim odpowiednikom.

Warto na koniec nadmienić, że Konstantyn I, nazywany też „Wielkim”,
swój przydomek zawdzięcza chrześcijanom, a nie tradycyjnym Rzymianom. Wyznawcy Chrystusa w ten sposób odwdzięczyli mu się za liberalizację wyznania w Imperium oraz pośrednio za wyniesienie wiary
na szczyt. Rzymianie o tradycyjnym wyznaniu powszechnie krytykowali cesarza za przyjęcie chrześcijaństwa na łożu śmierci; przeniesienie pradawnej stolicy do Konstantynopola – Nowego Rzymu; czy promowanie chrześcijańskich oficjeli w urzędach państwowych.

14

24 września 2018 o 7:40

przez cosiek (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: https://www.imperiumromanum.edu.pl/…

Kultura arabska nie jest jednolita. Dzieli się na przynajmniej trzy główne

Kultura arabska nie jest jednolita. Dzieli się na przynajmniej trzy główne – Kultura arabska nie jest jednolita. Dzieli się na przynajmniej trzy główne części - kulturę mieszkańców miast, kulturę pozamiejską oraz kulturę nomadów, którą reprezentują Beduini. Tak że nie wszyscy Arabowie to muzułmanie i nie wszyscy muzułmanie to Arabowie. Wśród Arabów znacząco przeważają oczywiście wyznawcy islamu, ale zdarzają się też chrześcijanie i judaiści.

18

19 czerwca 2018 o 9:04

przez Moonshield (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: https://joemonster.org/art/43435/11…

Bóg ma twarz młodzieńca o nieco kobiecych rysach. Przynajmniej taki obraz

Bóg ma twarz młodzieńca o nieco kobiecych rysach. Przynajmniej taki obraz – Bóg ma twarz młodzieńca o nieco kobiecych rysach. Przynajmniej taki obraz Boga mają amerykańscy chrześcijanie, którzy wzięli udział w eksperymencie psychologów z University of North Carolina w Chapel Hill, informuje "Daily Mail". Wyniki badań publikowano w czasopiśmie "PLOS One". Szkic powstał po przebadaniu 511 amerykańskich chrześcijan.

22

12 czerwca 2018 o 20:43

przez rasowymongol (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: https://www.o2.pl/artykul/jak-wygla…

Szamańskie ceremonie na Kubie. Po złożeniu ofiary (na zdjęciu głowa świeżo

Szamańskie ceremonie na Kubie. Po złożeniu ofiary (na zdjęciu głowa świeżo – Szamańskie ceremonie na Kubie. Po złożeniu ofiary (na zdjęciu głowa świeżo zabitej świni) uczestnicy wpadają w religijny trans, kontaktują się z duchami zmarłych. Co ciekawe w oficjalnych statystykach ponad 80% Kubańczyków to chrześcijanie.
Wynika to z synkretyzmu religijnego. Ściągniętym niegdyś na Kubę niewolnikom z Afryki zakazano wyznawania swoich bóstw
i praktykowania obrzędów. Musieli przejść na chrześcijaństwo.
Z pozoru tak się stało. Zaczęli oni jednak oddawać cześć postaciom świętych chrześcijańskich, pod postacią których ukryli swoich bogów. Czarna Madonna z Regli to w rzeczywistości bogini Yemaya, św. Łazarz – Babalu Aye, św. Piotr – Oggún.
Pełna fotorelacja z ceremonii w linku źrodłowym.

10

5 maja 2018 o 19:01

przez danielk (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: https://powroty.do/kuba/santeria-st…

Przytłaczającą większość bliskowschodnich chrześcijan (zamieszkujących głównie

Przytłaczającą większość bliskowschodnich chrześcijan (zamieszkujących głównie – Przytłaczającą większość bliskowschodnich chrześcijan (zamieszkujących głównie Egipt, Syrię, Irak, Etiopię czy Armenię) stanowią nie prawosławni, jak się powszechnie uważa, a tzw. orientalni. Mimo dużego podobieństwa w sposobie sprawowania liturgii do rosyjskich, greckich czy serbskich prawosławnych, orientalni oddzielili się od zjednoczonych wówczas jeszcze katolików i prawosławnych już w 451 r., gdy wyznawana przez nich doktryna miafizytyzmu (boska i ludzka natura Jezusa są ze sobą naturalnie zjednoczone, w przeciwieństwie do tzw. duofizityzmu, który postuluje dwoistość Chrystusowej natury, z którą to ideą zgadzają się zarówno biskupi Rzymu, jak i Moskwy) została potępiona na soborze chalcedońskim jako herezja. Dlatego też kościoły te określa się często mianem przedchalcedońskich.

Pamiętać należy, że nie dotyczy to jednak wszystkich tamtejszych organizacji chrześcijańskich. Część z nich stanowią powołane z reguły dużo później przez greckich i rosyjskich misjonarzy wspólnoty prawosławne, inne kościoły zostały z czasem wciągnięte w unię ze Stolicą Apostolską (najlepszy przykład to libańscy maronici). A już kompletnie inną herezję stanowi tzw. Asyryjski Kościół Wschodu, aktywny przede wszystkim w Indiach i prawie już wykorzeniony przez prześladowania ze swojego rodzimego Iraku — wyznawcy tej wiary uznają z kolei Jezusa za składającego się z niejako dwóch osób, boskiej i ludzkiej, zamkniętych w ramach jednego ciała. Tzw. nestorianie potępieni zostali na soborze w 431 r., zaledwie dwie
dekady przed miafizytami.

Życie tych chrześcijan niemal w każdym zamieszkanym przez nich kraju jest bardzo niepewne, gdyż prawie wszędzie są oni demograficzną mniejszością, niekiedy wręcz marginalną. Jedynym krajem, w którym przytłaczającą większość obywateli stanowią orientalni, jest Armenia, poza tym statusem większości cieszą się oni tylko w Etiopii. I o ile w Egipcie czy Erytrei prezentują sobą odsetek społeczeństwa dający przynajmniej pewne poczucie bezpieczeństwa, to już w Syrii czy Iraku ich los zdany jest właściwie tylko na łaskę i niełaskę miejscowych przywódców muzułmańskich, co doskonale widać po statystykach dotyczących osób, które od 2003 r. uszły z Iraku — w aż 40% byli to
tamtejsi chrześcijanie, głównie "Asyryjczycy".

9

19 marca 2018 o 11:27

przez JaroWars (PW)

Skomentuj (3) Do ulubionych

Choć muzułmanie odrzucają koncept zmartwychwstania czy mesjaństwa Jezusa

Choć muzułmanie odrzucają koncept zmartwychwstania czy mesjaństwa Jezusa – Choć muzułmanie odrzucają koncept zmartwychwstania czy mesjaństwa Jezusa z Nazaretu, podzielają chrześcijański dogmat o jego niepokalanym poczęciu z Maryi Dziewicy.

10

11 marca 2018 o 5:27

przez JaroWars (PW)

Skomentuj (10) Do ulubionych

W pierwszym rozdziale Księgi Rodzaju sześciokrotnie pojawia się sformułowanie

W pierwszym rozdziale Księgi Rodzaju sześciokrotnie pojawia się sformułowanie – W pierwszym rozdziale Księgi Rodzaju sześciokrotnie pojawia się sformułowanie "I tak upłynął wieczór i poranek — dzień...". Odzwierciedla to tradycyjne semickie przekonanie, jakoby doba rozpoczynała się z chwilą zachodu słońca. Wyjaśnia to, dlaczego zachodni chrześcijanie do dziś świętują narodziny Chrystusa wieczorem dnia poprzedniego: gdy 24 grudnia zachodzi słońce, a wierni zasiadają do wieczerzy, z judaistycznego punktu widzenia kolejny dzień — 25 grudnia — już się bowiem rozpoczął.

Inną ciekawostką jest fakt, że Żydzi tradycyjnie dzielili na godziny jedynie "słoneczną" część doby, noc traktowali z kolei jako stosunkowo jednolitą całość. Ślady tego znajdziemy w Ewangelii św. Jana, rozdział 11 werset 9, w której Jezus pyta swoich uczniów "Czyż dzień nie liczy dwunastu godzin?".

16

9 lutego 2018 o 5:24

przez JaroWars (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Zobacz następne

1 2 3 4 > ostatnia ›

Pewex.pl Demotywatory.pl Stylowi.pl Motokiller.pl

Kopiowanie wskazane za podaniem źródła.

Zobacz też inne serwisy:
Retro Pewex	Pewex	Stylowi	Rebelianci
Motokiller	Kotburger	Demotywatory	Mistrzowie
Komixxy	Piekielni