Zamknij Dołącz do nas na Facebooku

Momencik, trwa przetwarzanie danych

loading-animation

Szukaj

Znalazłem 89 takich faktów

Przerwa w kręceniu ekranizacji powieści Żeromskiego "Popioły"

Przerwa w kręceniu ekranizacji powieści Żeromskiego "Popioły"
w reżyerii Andrzeja Wajdy. Morskie Oko, 1965 r.
Na zdjęciu (od lewej): Wojciech Frykowski, Daniel Olbrychski, Pola Raksa, Marek Perepeczko oraz Piotr Komorowski.
Fot.: Franciszek Kądziołka

28

5 maja 2020 o 14:54

przez Mudzina (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Mariusz Świtalski, twórca takich marek jak Eurocash, Biedronka, Żabka czy...

Mariusz Świtalski, twórca takich marek jak Eurocash, Biedronka, Żabka czy Małpka Express, wychowywał się w kilku różnych domach dziecka, a w 1981 roku, w wieku 18 lat, został skazany na 3,5 roku pozbawienia wolności za włamania.

32

28 marca 2020 o 18:57

przez Racuch77 (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: pl.wikipedia.org

Marka Polska – pierwszy banknot po odzyskaniu niepodległości. W 1924...

Marka Polska – pierwszy banknot po odzyskaniu niepodległości. W 1924 r. nastąpiła wymiana na złotówki, które wymieniano w stosunku 1 zł za 1 800 000 marek polskich.

26

9 marca 2020 o 16:32

przez Mudzina (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło:

Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN

Legion X Equites był najlepszym i najbardziej cenionym przez Juliusza Cezara...

Legion X Equites był najlepszym i najbardziej cenionym przez Juliusza Cezara oddziałem. Służył on pod jego wodzą w licznych kampaniach, zajmując zaszczytne prawe skrzydło. Po podporządkowaniu Galii, w 48 roku p.n.e. doszło do wybuchu wojny domowej, w której po raz kolejny Cezar mógł liczyć na swoje wierne oddziały X legionu. Brak jednak obiecanych przez Cezara nagród zaczął rodzić rozgoryczenie wśród żołnierzy.

Legioniści wzięli jeszcze udział m.in. w słynnej bitwie pod Farsalos, która pozwoliła Cezarowi pokonać Wielkiego Pompejusza. Po odniesionym zwycięstwie żołnierze legionu X wrócili do Italii, gdzie po niemal 13 latach ciągłej służby oczekiwali, aż w końcu otrzymają spokojne życie
oraz ziemie za swoją wierną walkę dla Cezara.

Cezar w tym czasie udał się jednak do Aleksandrii, w pościg za uciekającym Pompejuszem. Nieoczekiwanie został wciągnięty w wojnę domową w Egipcie i oblężony wraz ze swoimi oddziałami. Przez kolejne miesiące nikt w Italii nie wiedział, co tak naprawdę dzieje się z Cezarem. Rozczarowani brakiem spełnienia obietnic, żołnierze legionu VII, IX, X i XII podnieśli bunt, w którym największym prowodyrem byli legioniści z X Equites. Zabito niektórych wyższych oficerów, a Marek Antoniusz musiał uciec z obozu.

Cezar, po pokonaniu sił wiernych Ptolemeuszowi XIII, a potem armii pontyjskiej, w 47 roku p.n.e. powrócił do Italii. Udał się do Rzymu, skąd wysłał swojego pretora Salustiusza (zasłynął jako historyk), aby ten spróbował zapanować nad buntem. Salustiusz cudem ocalał i wrócił do miasta. Cezar szykował się na najgorsze i zlecił nawet przygotowania do obrony stolicy, w okolicach której swój obóz rozbili zbuntowani żołnierze.

Cezar finalnie zdecydował się osobiście udać do obozu buntowników. Wjechał do obozu, stanął na podwyższeniu w obozie i zwrócił się do żołnierzy z pytaniem, co im doskwiera. Żołnierze nie ośmielili się żądać
od niego nagród, więc domagali się zwolnienia, licząc na to, że Cezar potrzebuje wojska na wyprawę do Afryki. Ku zdziwieniu wszystkich,
Cezar się zgodził i powiedział, że wszyscy zgromadzeni zostaną zwolnieni ze służby. Cezar zwrócił się do nich słowami „Kwiryci” (Quirites),
zamiast (jak czynił to dotychczas) „Towarzysze” (Romani), uznając
ich tym samym za zwykłych obywateli. Następnie zwrócił się
w kierunku bram obozu, chcąc opuścić swoich żołnierzy.

Zachowanie Cezara wywołało wielki szok wśród zbuntowanych legionistów. Zhańbieni zaczęli go błagać, aby ten mimo wszystko wziął ich na kolejną kampanię. Cezar odmówił mówiąc, że jest rozczarowany, że żołnierze nie ufają jego obietnicom po tylu latach wspólnej walki.
Legioniści zaczęli prosić Cezara o wybaczenie. Finalnie, Cezar zgodził się
na ponowne przyjęcie do służby wszystkich legionów poza „Dziesiątką”. Żołnierze X legionu zaczęli błagać go o przebaczenie, zgadzając się nawet na decymację, jako formę kary. Ostatecznie, Cezar wybaczył także legionowi X.

Cezar nie skazał żadnego zbuntowanego żołnierza na śmierć. Wykorzystując jednak siatkę swoich agentów i informatorów zebrał imiona najbardziej żarliwych rebeliantów i usytuował ich w nadchodzących bitwach, w najbardziej niebezpiecznych miejscach.

27

27 stycznia 2020 o 7:16

przez cosiek (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: www.imperiumromanum.edu.pl

Prof. Marek Kamiński w latach 80. działał w antykomunistycznym...

Prof. Marek Kamiński w latach 80. działał w antykomunistycznym podziemiu. Kiedy wpadła drukarnia ulotek i młody student socjologii trafił do więzienia, postanowił potraktować wyrok jako okazję do badań naukowych i po wyjściu na wolność obronił pracę magisterską napisaną na podstawie tego doświadczenia.

36

24 grudnia 2019 o 0:02

przez dzon (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło:

M. Kamiński, "Gry więzienne"

Produkcja i handel „duplikatami” produktów znanych marek na terenie Turcji...

28

13 grudnia 2019 o 10:38

przez tur_turra (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: pozasezonem.pl

Marek Hłasko i Krzysztof Komeda byli bliskimi przyjaciółmi. W grudniu 1968...

Marek Hłasko i Krzysztof Komeda byli bliskimi przyjaciółmi.
W grudniu 1968 roku opijali zakończenie przez tego drugiego pracy nad muzyką do "Rosemary's Baby". Wracając wygłupiali się na ulicy, aż Hłasko przez przypadek zepchnął Komedę ze skarpy. Kompozytor spadł na głowę. a kilka tygodni później okazało się, że ma krwiaka mózgu. Zmarł w kwietniu 1969 r.

Gdy lekarze walczyli o życie Komedy, Hłasko powiedział do jego żony: "Jeżeli Krzysio umrze, to i ja pójdę". Rzeczywiście - zmarł w czerwcu tego samego roku, po połączeniu środków nasennych z alkoholem.

20

11 grudnia 2019 o 22:25

przez dzon (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Marek Aureliusz, cesarz rzymski w latach 161-180 n.e., był jednym z najwybitniejszych...

Marek Aureliusz, cesarz rzymski w latach 161-180 n.e., był jednym z najwybitniejszych i najlepiej wykształconych cesarzy Rzymu. Ze względu na swoje niezwykłe zainteresowanie filozofią, nazwany został „filozofem na tronie”. Do naszych czasów przetrwało wiele jego myśli, które znaleźć możemy w jego „Rozmyślaniach”.
Jednym z piękniejszych jest poniższe.

"Zawsze masz możność żyć szczęśliwie, jeśli pójdziesz dobrą drogą i zechcesz dobrze myśleć i czynić. A szczęśliwy to ten, kto los szczęśliwy sam sobie przygotował. A szczęśliwy los - to dobre drgnienie duszy, dobre skłonności, dobre czyny". - Marek Aureliusz, Rozmyślania, V.34

11

10 listopada 2019 o 10:15

przez cosiek (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: www.imperiumromanum.edu.pl

W 83 roku p.n.e. Lucjusz Korneliusz Sulla powrócił do Rzymu po wojnie z...

W 83 roku p.n.e. Lucjusz Korneliusz Sulla powrócił do Rzymu po wojnie z Mitrydatesem VI - królem Pontu. W tym czasie w mieście władzę sprawowali Popularzy związani wcześniej z Gajuszem Mariuszem - jego przeciwnikiem politycznym - który zmarł kilka lat wcześniej
(86 rok p.n.e.). Sulla na czele swoich zwolenników zdobył Rzym i rozbił wojska tych, którzy mu się sprzeciwiali. W 82 roku p.n.e. objął funkcję dyktatora. Niemal natychmiast po objęciu władzy zdecydował się przeprowadzić liczne reformy które miały zmienić
system panujący w Republice Rzymskiej.

Sulla zarządził, że od tej pory każda ustawa miała uzyskać aprobatę senatu zanim mogła zostać przedstawiona zgromadzeniu ludowemu. Chciał on w ten sposób jeszcze bardziej zwiększyć władzę senatu nad państwem. Ponadto mając w pamięci radykalne reformy przeprowadzone przez Grakchusów i działania trybunów ludowych sprzymierzonych z Gajuszem Mariuszem dążył do ograniczenia władzy tego urzędnika. Osiągnął ten cel pozbawiając go prawa weta, co w praktyce odbierało mu jakiekolwiek znaczenie. W dodatku zakazał on obejmowania byłym trybunom jakichkolwiek innych urzędów,
co skutecznie odstraszało większość chętnych.

Nowy dyktator dążył również do zwiększenia liczby senatorów. W tym celu zwiększył liczbę sędziów wybieranych co roku i zarządził, że od tej pory każdy obywatel wybrany na kwestora miał otrzymać miejsce w senacie. W ten sposób liczba senatorów wzrosła z 300 do 600.
To jednak nie był jedyny skutek tych reform. Zwiększenie liczby sędziów zmniejszało prestiż jaki wiązał się z objęciem tej funkcji.
Sulla zaczął również ograniczać uprawnienia cenzorów przez co ostatecznie funkcja ta stała się jedynie funkcją reprezentacyjną.
Aby jeszcze bardziej zwiększyć uprawnienia senatu, Sulla odebrał ekwitom kontrolę nad sądami i przekazał ją w ręce senatu.
To w połączeniu ze zwiększeniem liczby sędziów oddawało niemal całkowicie kontrolę nad wymiarem sprawiedliwości w ręce senatorów.

Za dyktatury Sulli "cursus honorum" ze zwykłej tradycji została przekształcona w prawo, które wymagało od obywatela starającego się o objęcie określonej funkcji konkretnego wieku. Aby w przyszłości uniknąć przejęcia władzy przez ambitnego polityka takiego jak on sam, Sulla wprowadził zasadę, według której przed objęciem ponownie tego samego urzędu polityk musiał odczekać 10 lat. W dodatku były konsul po zakończeniu sprawowania funkcji miał następny rok spędzić jako gubernator prowincji. Zwiększył również liczbę pretorów z sześciu do ośmiu, aby nie zdarzyła się nigdy sytuacja, w której na prowincji zabrakłoby urzędników. Miało to uniemożliwić ambitnemu wodzowi dowodzenie tymi samymi oddziałami przez dłuższy czas, co z kolei miało uniemożliwić mu zdobycie niebezpiecznej potęgi, tak jak to stało się w przypadku Cezara i samego Sulli. Przywrócono również dawną organizację wojska, która uniemożliwiała ludziom z nizin społecznych objęcie najwyższych funkcji.

Większość reform Sulli przetrwała niewiele dłużej niż on sam (zmarł w 78 roku p.n.e.). Już w 70 roku p.n.e. Pompejusz Wielki i Marek Krassus - obaj dawni żołnierze Sulli wspierający go podczas wojny domowej - obiecali senatowi w zamian za wybranie ich na konsulów cofnięcie reform Sulli, co też zrobili. Należy jednak pamiętać, że przewidywania Sulli co do próby przejęcia władzy przez ambitnego wodza i nowej wojny domowej ziściły się, kiedy Juliusz Cezar - ten sam, który cudem uniknął śmierci podczas proskrypcji przeprowadzonych
przez Sullę - sięgnął po władzę w republice.

8

29 września 2019 o 15:06

przez cosiek (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: www.imperiumromanum.edu.pl

Marek Antoniusz to wódz i polityk rzymski. Żył w latach 82-30 p.n.e. Znany...

Marek Antoniusz to wódz i polityk rzymski. Żył w latach 82-30 p.n.e. Znany jest przede wszystkim ze swojej współpracy z Cezarem,
związku z Kleopatrą i bitwy pod Akcjum.

Antoniusz był bardzo lojalnym współpracownikiem Cezara. Sprawował między innymi funkcję legata i kwestora. Bardzo często mówi się o Marku Antoniuszu, iż był jednym z członków II triumwiratu (wraz z Augustem i Lepidusem) - czyli porozumienia zawartego w 43 r. p.n.e. na temat sprawowania władzy w państwie. Antoniusz miał być panem wschodniej części imperium. Można zatem powiedzieć, że ów Rzymianin był aktywny politycznie i sprawował władzę.

Marek Antoniusz jest często znany także ze swoich miłosnych zawirowań. Warto wspomnieć, iż poślubił on Oktawię (siostrę Oktawiana Augusta). Znany jest jednak także ze swojego romansu
z Kleopatrą VII (królową Egiptu). Antoniusz był także, wraz ze wspomnianą Kleopatrą, uczestnikiem bitwy pod Akcjum, do której doszło 2 września 31 r. p.n.e. Przeciwnikiem kochanków był
Oktawian, który odniósł wówczas druzgocące zwycięstwo.

Antoniusz zmarł w 30 r. p.n.e. Popełnił samobójstwo; na wieść
o śmierci Kleopatry przebił się sztyletem. Ich obraz - jako
namiętnych kochanków - jest utrwalony w kulturze.
Stał się motywem wielu współczesnych książek i filmów.

11

15 sierpnia 2019 o 13:23

przez cosiek (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: www.imperiumromanum.edu.pl

Zobacz następne

1 2 3 4 5 6 7 8 9 > ostatnia ›

Pewex.pl Demotywatory.pl Motokiller.pl Piekielni.pl

Kopiowanie wskazane za podaniem źródła.

Zobacz też inne serwisy:
Retro Pewex	Pewex	Stylowi	Rebelianci
Motokiller	Kotburger	Demotywatory	Mistrzowie
Komixxy	Piekielni