Zamknij Dołącz do nas na Facebooku

Momencik, trwa przetwarzanie danych

loading-animation

Szukaj

Znalazłem 29 takich faktów

Serbowie byli jedyną nacją w okupowanej przez III Rzeszę Europie, która

Serbowie byli jedyną nacją w okupowanej przez III Rzeszę Europie, która – Serbowie byli jedyną nacją w okupowanej przez III Rzeszę Europie, która na pewnym obszarze — konkretnie kontrolowanego przez chorwackich faszystów (czyli ustaszy) Niezależnego Państwa Chorwackiego, obejmującego obok współczesnej Chorwacji jeszcze Bośnię i Hercegowinę — poddawana była gorszym prześladowaniom niż Żydzi. W najniesławniejszym spośród bałkańskich obozów zagłady, Jasenovacu, zginęło prawdopodobnie do 100 tysięcy osób, z tego "zaledwie" do 20% stanowili Żydzi (których po sierpniu 1942 r. za namową Niemców zaczęto powszechnie deportować do Auschwitz), a ponad połowę prawosławni Serbowie. Chorwaccy strażnicy okrutnie mścili się na serbskich więźniach za represje, które przez ostatnie dwadzieścia lat spływały na nich ze strony zdominowanego przez Belgrad Królestwa Jugosłowiańskiego, traktowanego przez nich jako okupanta. W powszechnym użyciu był przedstawiony na zdjęciu tzw. serbosiek, czyli nóż rolniczy wykorzystywany do obcinania więźniom różnych części ciała, a następnie podrzynania im gardeł.

Ludobójcza kampania przeciwko Serbom prowadzona była wyłącznie z inicjatywy i organizacji władz chorwackich — choć Niemcy swoim ustaszowskim sojusznikom w realizacji celów nie przeszkadzali, a miejscowych Żydów ochoczo pomagali łapać i deportować do Polski, do eksterminacji samych Serbów ręki nie przykładali. Krwawa historia obozu w Jasenovacu stanowi we współczesnych relacjach serbsko-chorwackich podobnie niezabliźnioną ranę, co rzeź wołyńska w stosunkach polsko-
-ukraińskich. Sprawę na Bałkanach dodatkowo komplikuje znacznie świeższe wspomnienie wojen jugosłowiańskich lat 90., w których strona chorwacka najczęściej — i nie do końca zgodnie z prawdą historyczną —
stawia się w roli niewinnej ofiary serbskiego nacjonalizmu.

28

8 sierpnia 2018 o 19:42

przez JaroWars (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Choć bitwa na Równinie Abrahama, która odbyła się 13 września 1759 r., trwała

Choć bitwa na Równinie Abrahama, która odbyła się 13 września 1759 r., trwała – Choć bitwa na Równinie Abrahama, która odbyła się 13 września 1759 r., trwała zaledwie godzinę, angażowała mniej niż 10 tys. oddziałów, a poległo w niej po obu stronach w sumie jedynie 174 żołnierzy, zdobycie przez Brytyjczyków francuskiej twierdzy Québec okazało się jednym z najistotniejszych momentów wojny siedmioletniej (1756–63). W ramach wieńczącego konflikt traktatu paryskiego Francuzi zrzekali się na rzecz korony brytyjskiej niemal wszystkich swoich terytoriów na kontynencie północnoamerykańskim — tzw. kolonia Nowej Francji, obejmująca w sumie ok. 8 mln km kwadratowych (nieco mniej niż Brazylia), definitywnie przestała istnieć. Stanowiącą jej część Luizjanę Francuzi odbili z rąk Hiszpanów w 1800 r., jednak 13 lat później Napoleon Bonaparte
zdecydował się odsprzedać cały teren Stanom Zjednoczonym.

13 września 1759 r. do dziś wspominany jest we francuskojęzycznej
części Kanady (głównie w prowincji Québec) jako dzień rozpoczęcia jej dwuipółwiecznej okupacji przez znienawidzonych anglofonów, którzy w zarodku zdusili to, co w przekonaniu wielu quebeckich nacjonalistów mogło wyrosnąć na zdominowany przez francuską kulturę i język odpowiednik Stanów Zjednoczonych w Ameryce Północnej. Dotychczas podjęli oni już dwie próby powołania niezawisłego państwa quebeckiego w drodze referendum, w 1980 i 1995 r. — to drugie o mały włos nie zakończyło się zwycięstwem prowadzących bardzo przemyślaną kampanię wyborczą secesjonistów, pokonanych zaledwie nieco ponad 50 tysiącami głosów (1,16% uczestników; dla porównania szkockie referendum niepodleg-
łościowe z 2014 r. przegrało różnicą aż 10,6%). Inaczej jednak niż miało
to miejsce w Szkocji, a podobnie do niedawnej sytuacji w Katalonii, kanadyjski Sąd Najwyższy tak czy siak uznał jednostronne
oderwanie się prowincji od federacji za nielegalne.

13

9 sierpnia 2018 o 17:41

przez JaroWars (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Kadr z "Shoah" (1985, reż. Claude Lanzmann), dziewięcio- godzinnego

Kadr z "Shoah" (1985, reż. Claude Lanzmann), dziewięcio-
godzinnego – Kadr z "Shoah" (1985, reż. Claude Lanzmann), dziewięcio-
godzinnego francuskiego filmu dokumentalnego składającego
się przede wszystkim z wywiadów z dawnymi więźniami
oraz członkami załogi niemieckich obozów zagłady.

Choć film w Europie i USA spotkał się z niezwykle entuzjastycznym przyjęciem przez krytykę, w Polsce wzbudził oburzenie, i to zarówno w kręgach oficjalnej propagandy, jak i opozycji. "Shoah" przedstawia Polaków oraz ich stosunek do eksterminacji swoich żydowskich współobywateli w wyjątkowo negatywnym świetle: bardzo niewiele uwagi poświęca przypadkom ratowania Żydów z narażeniem życia, skupiając się zamiast tego na patologicznej wręcz satysfakcji czerpanej rzekomo przez polskie społeczeństwo (któremu, jak mogłoby się wydawać z kontekstu, realia niemieckiej okupacji najwidoczniej nie przeszkadzały) z żydowskiej niedoli. Szczególną wściekłość polskiej prasy wywołały komentarze Lanzmanna (otwarcie notabene przyznającego się do odczuwania strachu przed
narodem polskim) sugerujące, że obozy zagłady nie powstały
we Francji, bo "francuscy chłopi nigdy by się na to nie zgodzili".

Choć "Shoah" nie był pierwszym aktem oskarżenia za odpowiedzialność za Holocaust wysuniętym przeciwko Polsce i Polakom, był on zdecydowanie pierwszym, który wzbudził aż taki rozgłos i który w równie dużym stopniu rozpowszechnił ideę tego, co we współczesnym dyskursie medialnym sprowadza się
do sformułowania "polskie obozy zagłady".

20

5 lipca 2018 o 11:46

przez JaroWars (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Fragment mapy zamieszczonej w zachodnioniemieckim atlasie szkolnym z 1960

Fragment mapy zamieszczonej w zachodnioniemieckim atlasie szkolnym z 1960 – Fragment mapy zamieszczonej w zachodnioniemieckim atlasie szkolnym z 1960 r. Tereny uzyskane przez Polskę oraz obwód kaliningradzki oznaczone jako "Pod tymczasową polską/sowiecką okupacją". Co ciekawe ziemie rządzone przez niemieckich komunistów, których RFN nie uznawała za osobne państwo, nazwane są "Niemiecką Republiką Demokratyczną", choć linia demarkacyjna pomiędzy nimi a RFN nie ma charakteru międzynarodowego.

16

12 czerwca 2018 o 5:25

przez JaroWars (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Na mocy podpisanego we francuskim Sèvres w 1920 r. traktatu pomiędzy Ententą

Na mocy podpisanego we francuskim Sèvres w 1920 r. traktatu pomiędzy Ententą – Na mocy podpisanego we francuskim Sèvres w 1920 r. traktatu pomiędzy Ententą a pokonanym Imperium Osmańskim, państwo tureckie miało zostać ograniczone terytorialnie niemal wyłącznie do obszaru Anatolii. Turcja w praktyce traciła kontrolę nad witalną dla swojej gospodarki żeglugą przez cieśniny dardanelską oraz bosforską między morzami Egejskim a Czarnym — tereny nadbrzeżne, które nie przypadły Grecji, włącznie ze stołecznym Konstantynopolem, znalazły się pod okupacją Aliantów. Zamieszkane w większości przez chrześcijan wybrzeże
egejskie przechodziło zaś pod zwierzchność Grecji.

Równie fatalnie dla rozbieranego imperium przedstawiały się sprawy na Wschodzie: pragnącym zemsty za dokonane na swoim narodzie ludobójstwo Ormianom przypadała ogromna część historycznie zamieszkanych przez nich ziem tureckich. Podobne rozwiązanie było prawdopodobne w przypadku tzw. Kurdystanu. Zaś nawet na obszarach zamieszkanych w większości przed rodowitych Turków
Alianci roztoczyli gigantyczne strefy okupacyjne.

Powojenna Turcja miała stać się politycznym karłem całkowicie ubezwłasnowolnionym przez Zachód. Przywódca tureckich nacjonalistów Mustafa Kemal Pasza uznał rząd sułtana Mehmeda VI za zdradziecki, po czym przystąpił do walki o te tereny w Anatolii oraz Tracji, których zgodnie z ustaleniami traktatu Turcja miała się zrzec. Błyskotliwa kampania oraz potężna kontrofensywa kompletnie zaskoczyły Aliantów (głównie Greków) oraz ich ormiańskich sprzymierzeńców i zmusiły ich do powrotu do stołu negocjacyjnego, co w lecie 1923 r. zrodziło w Lozannie nowy traktat pokojowy, definiujący tureckie granice tak, jak znamy je dzisiaj. Mustafa Kemal stał się niekwestionowanym bohaterem narodowym wszystkich Turków, co w 1922 r. zaowocowało zniesieniem sułtanatu,
a dwa lata później islamskiego kalifatu.

Wyjątkowo niepomyślnie los potoczył się zaś wobec Ormian, których republika narodowa na Kaukazie ustanowiona w 1918 r. nie tylko nie zdołała poszerzyć swoich granic kosztem Turcji, ale sama w tym samym
czasie została kompletnie podbita przez Rosję bolszewicką,
która nie wypuściła jej z rąk aż do 1991 r.

18

28 listopada 2017 o 11:14

przez JaroWars (PW)

Skomentuj (1) Do ulubionych

Najdłużej okupowanym przez III Rzeszę terenem był tzw. Protektorat Czech

Najdłużej okupowanym przez III Rzeszę terenem był tzw. Protektorat Czech – Najdłużej okupowanym przez III Rzeszę terenem był tzw. Protektorat Czech i Moraw, w którym Wehrmacht stacjonował przez ponad sześć lat. Ostatnie rozlokowane w okolicach Pragi oddziały skapitulowały przed Armią Czerwoną dopiero 11 maja 1945 r., aż dziewięć dni po upadku Berlina. Tamtejsze grupy armii "Środek" i "Ostmark", właściwie pozbawione już jakiegokolwiek kontaktu z wyższym dowództwem, nie liczyły oczywiście na odwrócenie losów całkowicie już przegranej wojny — miały jednak nadzieję utrzymać się na pozycji do czasu, aż przebiją się do nich Amerykanie, aby następnie to im właśnie się poddać, a tym samym uniknąć natychmiastowej egzekucji bądź przynajmniej zsyłki na Syberię.

Bezskutecznie — wydatnie przyczyniło się do tego zorganizowane 5 maja przez miejscowych partyzantów powstanie zbrojne, jak na ironię również zmotywowane informacjami o zbliżających się kolumnach US Army. Ani Niemcy, ani czescy powstańcy nie zdawali sobie jednak sprawy, że Amerykanie w umowie ze Stalinem zobowiązali się nie zbliżać do Pragi na więcej niż 70 km, aby tym samym nie zakłócać ustalonej w Jałcie przynależności Czechosłowacji do sowieckiej strefy wpływów.

15

3 kwietnia 2018 o 8:51

przez JaroWars (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Nie wszystkie ziemie zajęte przez Armię Czerwoną we wrześniu 1939 r. sześć

Nie wszystkie ziemie zajęte przez Armię Czerwoną we wrześniu 1939 r. sześć – Nie wszystkie ziemie zajęte przez Armię Czerwoną we wrześniu 1939 r. sześć lat później przypadły na stałe Związkowi Sowieckiemu. Na mocy skorygowanego traktatu Ribbentrop-Mołotow do Białoruskiej SRS trafiła bowiem Białostocczyzna, a do Ukraińskiej SRS — skrawki Podkarpacia (np. prawobrzeżny Przemyśl).

18

1 kwietnia 2018 o 18:59

przez JaroWars (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Po podbiciu Francji przez III Rzeszę Louis Renault, właściciel słynnych

Po podbiciu Francji przez III Rzeszę Louis Renault, właściciel słynnych – Po podbiciu Francji przez III Rzeszę Louis Renault, właściciel słynnych zakładów motoryzacyjnych, nie zgodził się na wykorzystywanie jego fabryk do produkcji czołgów dla Niemiec, żeby jednak nie antagonizować okupanta, zaproponował dostarczanie mu wojskowych ciężarówek. Mimo tego po wyzwoleniu Francji Renault, którego wkład we francuski przemysł zbrojny okazał się kluczowy dla triumfu francuskiego oręża w I wojnie światowej, został okrzyknięty przez dominujących w ruchu oporu komunistycznych partyzantów mianem kolaboranta; pojawiły się żądania surowej kary. Bogu ducha winnemu przedsiębiorcy, znienawidzonemu przez francuską lewicę za ostrą reakcję na przedwojenne strajki w jego fabrykach, nikt nie przyszedł z pomocą — rząd tymczasowy wydał nakaz aresztowania, ale Renault nie doczekał procesu: w październiku 1944 r. zmarł w do dziś niewyjaśnionych okolicznościach, istnieją podejrzenia, że poddawano go torturom. Jego firma została tymczasem bezceremonialnie znacjonalizowana — pozostała w rękach francuskiego rządu aż do 1996 r.

Za jedyny przypadek typowo stalinowskiego wywłaszczenia zakładu przemysłowego w powojennej Europie Zachodniej władze Francji
nigdy się nie ukorzyły, nie wypłaciły też żadnych odszkodowań.

20

3 kwietnia 2018 o 14:59

przez JaroWars (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Okupacja Austrii przez wojska alianckie zakończyła się w 1955 r. poprzez podpisanie

Okupacja Austrii przez wojska alianckie zakończyła się w 1955 r. poprzez podpisanie – Okupacja Austrii przez wojska alianckie zakończyła się w 1955 r. poprzez podpisanie traktatu o niepodległości republiki, jak również jej wieczystej neutralności opartej na modelu szwajcarskim. I chociaż administracja sowiecka nie stosowała w swojej strefie terroru porównywalnego z tym
w Niemczech Wschodnich, to wykorzystała tę dekadę na gruntowne rozkradzenie austriackiego majątku poprzez wywłaszczenie kilkuset przedsiębiorstw. W chwili odzyskiwania przez kraj niepodległości zdecydowana większość z nich stała już na skraju bankructwa. Sowieci eksploatowali również na wielką skalę austriackie złoża ropy naftowej,
nad którym to przemysłem alianci zachodni przekazali im pełnię kontroli.

Ostatecznie, mimo próśb ze strony osiągających mizerne wyniki
wyborcze miejscowych komunistów, ZSRR nie zamierzało zamienić północno-wschodniej Austrii w swoje poletko, tak jak uczyniło to w przypadku NRD. Prawdopodobnie przesądziła o tym obawa, że powstały
w ten sposób kraik okazałby się kompletnie zależny od dotacji z Kremla,
a ponieważ Austria zdążyła już wiele stracić ze swojej geopolitycznej istoty, neutralizacja kraju w pełni zaspokajała potrzeby ekipy Nikity Chruszczowa. Zjednoczeniu państwa gorąco sprzeciwiał się tylko kanclerz RFN Konrad Adenauer, wietrzący w "tym austriackim świństwie" sowiecki spisek.

13

22 marca 2018 o 7:23

przez JaroWars (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Armia Czerwona wkracza do Sofii, 9 września 1944 r. Okupacja sprzymierzonej

Armia Czerwona wkracza do Sofii, 9 września 1944 r.

Okupacja sprzymierzonej – Armia Czerwona wkracza do Sofii, 9 września 1944 r.

Okupacja sprzymierzonej z III Rzeszą Bułgarii przez Armię Czerwoną trwała zaledwie nieco ponad trzy lata: od września 1944 r. do grudnia 1947 r. Co ważne, w sierpniu 1958 r. sowieckie władze wycofały swoje wojska z terenu sąsiedniej Rumunii w uznaniu za wsparcie prezydenta Gheorghe'a Gheorghiu-Deja w stłumieniu węgierskiej rewolucji dwa lata wcześniej. Oznacza to, że w przeciwieństwie do pozostałych państw Układu Warszawskiego Bułgaria nie graniczyła już potem bezpośrednio z żadnym krajem, w którym stacjonowałby kontyngent Armii Czerwonej.

Biorąc pod uwagę, że kraj nie prezentował sobą wielkiego znaczenia strategicznego, można przypuszczać, że ewentualna antykomunistyczna rewolucja przeprowadzona po 1958 r. najprawdopodobniej nie musiałaby obawiać się zbrojnej reakcji Kremla, która to stanowiła jedyny powód, dla którego reżimy marksistowskie w Polsce i na Węgrzech nie zostały obalone już w latach 50. Bułgarzy jednak swojej władzy obalać nie zamierzali.

7

21 marca 2018 o 7:09

przez JaroWars (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Zobacz następne

1 2 3 > ostatnia ›

Pewex.pl Demotywatory.pl Motokiller.pl Mistrzowie.org

Kopiowanie wskazane za podaniem źródła.

Zobacz też inne serwisy:
Retro Pewex	Pewex	Stylowi	Rebelianci
Motokiller	Kotburger	Demotywatory	Mistrzowie
Komixxy	Piekielni