Zamknij Dołącz do nas na Facebooku

Momencik, trwa przetwarzanie danych

loading-animation

Szukaj

Znalazłem 47 takich faktów

Przedstawiona w serialu "Czarnobyl" (2019) scena staranowania...

Przedstawiona w serialu "Czarnobyl" (2019) scena staranowania bramy elektrowni faktycznie miała miejsca, jednak w rzeczywistości
do "ataku" użyto nie ciężarówki, a wozu opancerzonego.

27 kwietnia 1986 r., dzień po katastrofie, generał Władimir Pikałow - dowódca Wojsk Chemicznych ZSRR - uznał, że aby uzyskać wiarygodne dane dotyczące poziomu promieniowania wokół elektrowni, należy udać się pod budynek reaktora. Droga była jednak zablokowana przez betonowe ogrodzenie z metalową bramą. Pikałow wsiadł do wozu rozpoznania skażeń BRDM-2RCh i wraz z kierowcą udał się w stronę elektrowni. Kiedy jednak dozymetry zaczęły wskazywać podwyższone promieniowanie, nakazał kierowcy wysiąść i ukryć się, i kontynuował jazdę sam.

Około godziny 7 rano generał dotarł pod bramę i wciskając gaz do dechy, staranował ją, przedostając się na teren wokół 4. bloku energetycznego. Dzięki temu wyczynowi sztab zarządzający akcją likwidacyjną
otrzymał w końcu wiarygodne wskazania dozymetryczne.

Należy dodać, że dawki przy gruncie wokół 4. bloku sięgały od 500 do 1000 R/h; podana w serialu dawka 15.000 R/h występowała tylko na dachu sąsiedniego bloku 3 i wewnątrz zniszczonej hali reaktora.
Mimo wszystko, choć nie brzmi ona tak dramatycznie jak 15 tysięcy rentgenów, to jednak dawka taka skutkowałaby śmiertelną chorobą popromienną po krótkim czasie ekspozycji (występuje ona
po przyjęciu 500 R w ciągu 5 godzin lub krócej).

14

29 kwietnia 2020 o 10:09

przez gwiazdapiolun (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło:

"Czernobyl. Od Katastrofy do procesu"

Zamurowany otwór w ścianie trzeciego bloku energetycznego Czarnobylskiej...

Zamurowany otwór w ścianie trzeciego bloku energetycznego Czarnobylskiej Elektrowni Jądrowej.

Otwór ten wybito we wrześniu 1986 r. dla likwidatorów usuwających radioaktywne gruzowisko z dachu między 3. i 4. blokiem energetycznym, tak by skrócić im drogę wyjścia na dach i ucieczki z niego.

25

10 listopada 2019 o 12:50

przez gwiazdapiolun (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: www.drive2.ru

Przestawienie Francji z energetyki opartej na węglu, ropie i gazie na energetykę...

Przestawienie Francji z energetyki opartej na węglu, ropie i gazie na energetykę jądrową zajęło nie dłużej niż 12 lat.

W 1974 r. ogłoszono Plan Messmera, czyli plan masowej budowy elektrowni atomowych we Francji. W 1986 r. elektrownie atomowe produkowały już 70% całej energii elektrycznej we Francji.

Gdyby jakiś kraj w identyczny sposób zareagował na raport IPCC
z 2007 roku o zmianach klimatu, miałby dziś w większości rozwiązany problem emisji CO₂ z elektrowni (choć
niekoniecznie problem emisji z innych źródeł).

23

3 września 2019 o 18:06

przez gft4 (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: www.eia.gov, en.wikipedia.org, energytransition.org

Elektrownia jądrowa Beznau jest najstarszą na świecie czynną elektrownią...

Elektrownia jądrowa Beznau jest najstarszą na świecie czynną elektrownią jądrową. Działa od grudnia 1969 r. i znajduje się w Szwajcarii w Beznau.

16

27 czerwca 2019 o 13:07

przez admin (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Pakistan jest jednym z dziewięciu krajów posiadających broń jądrową. Jest...

Pakistan jest jednym z dziewięciu krajów posiadających broń jądrową. Jest to jedyny kraj islamski posiadający taką broń. Szacunkowo ma 150 głowic.

16

18 maja 2019 o 17:33

przez piosza (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: en.wikipedia.org

Erupcja Mount St. Helens* z 1980 roku miała siłę ok. 400 megaton trotylu...

Erupcja Mount St. Helens* z 1980 roku miała siłę ok. 400 megaton trotylu, czyli 20 tysięcy razy większą niż bomba jądrowa "Little Boy". Zniszczonych zostało 600 kilometrów kwadratowych lasów (300 nieodwracalnie). Na samo miasto Yakima spadło aż 800 tys. metrów sześciennych pyłów i popiołu (wysokość opadu przedstawiono na mapie powyżej
w calach), a wysokość wulkanu zmalała o 400 metrów.

Jednak erupcja została przewidziana przez wulkanologów dwa tygodnie wcześniej, dzięki czemu udało się ewakuować większość ludzi (jedynie 57 osób zginęło podczas katastrofy).

Często używa się błędnej nazwy "Góra Świętej Heleny", jednak nazwa nie pochodzi od świętej, a od miejscowości St. Helens.

12

3 maja 2019 o 15:03

przez Prawilniak (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: pl.wikipedia.org

"Trinity" — pierwsza w historii ludzkości detonacja ładunku nuklearnego

"Trinity" — pierwsza w historii ludzkości detonacja ładunku nuklearnego przeprowadzona 16 lipca 1945 r. o 5:29 czasu lokalnego na pustyni Jornada del Muerto w stanie Nowy Meksyk. Triumfalne zwieńczenie projektu Manhattan wybuchło z siłą 20 kiloton. Nieco słabszą bombę zrzucono
trzy tygodnie później na japońską Hiroszimę.

13

20 maja 2018 o 10:52

przez JaroWars (PW)

Skomentuj (1) Do ulubionych

Wycofująca się z Kuwejtu pod naporem kierowanego przez Amerykanów kontrnatarcia

Wycofująca się z Kuwejtu pod naporem kierowanego przez Amerykanów kontrnatarcia koalicji państw ONZ armia iracka w styczniu i lutym 1991 r. spełniła wielokrotnie powtarzaną przez Saddama Husajna groźbę i podpaliła co najmniej sześćset kuwejckich szybów naftowych. Tak powszechnie utożsamiane z wojną w Zatoce Perskiej znaczące pustynny horyzont kolumny czarnego jak smoła dymu to właśnie uciekająca w atmosferę w wymiarze niemal 2 milionów baryłek dziennie ropa.
Pożogę zaczęto opanowywać w kwietniu, a ostatni
szyb ugaszono dopiero w listopadzie.

Choć mało kto dziś o tym pamięta, perspektywa wyzwolenia do atmosfery tak ogromnych ilości dymu przeraziła zachodnie koła naukowe, przede wszystkim uznanego astrofizyka z Uniwersytetu Chicago dra Carla Sagana, który zasłynął jako jeden z głównych autorów tzw. modelu TTAPS z 1983 r., przedstawiającego skutki zjawiska, które nazwał zimą nuklearną. Wg Sagana i jego kolegów wyniesienie znaczących ilości dymu i sadzy do stratosfery (a więc na wysokość mniej więcej 13.000 m n.p.m.) dopro-
wadziłoby do utworzenia się nad częścią bądź całością globu warstwy ograniczającej promieniom słonecznym dostęp do powierzchni ziemi,
tym samym obniżając średnią temperaturę w regionie — bądź na świecie — nawet o 5–10°C. Sagan i pozostali argumentowali, że o ile w troposferze (a więc najniższym piętrze atmosfery, w którym żyjemy) zanieczyszczenie stosunkowo szybko opadłoby na ziemię w postaci kwaśnych deszczów, w stratosferze chmury się nie formują, a tym samym likwidacja ekolo-
gicznych skutków katastrofy zajęłaby cale lata, jeśli nie dekady. Warto
w tym miejscu zaznaczyć, że wbrew nazwie idea zimy nuklearnej nie jest ściśle związana z reakcją jądrową — teoretycznie doprowadzić do niej
może każdy pożar zdolny wynosić do stratosfery dym i sadzę.

Mimo apokaliptycznych wizji, które Sagan kreślił w wywiadach dla amerykańskiej telewizji, snując scenariusz trwającej nawet kilka miesięcy rolniczej katastrofy dla Azji Południowej, a może nawet całej północnej półkuli, jego kasandryczne przepowiednie się nie sprawdziły — kuwejckie słupy dymu osiągały średnią wysokość "zaledwie" 3.000 m n.p.m., a najwyższe nie przebijały się ponad 6.100 m, nie pokonując nawet połowy drogi do stratosfery. Sam Sagan po paru latach przyznał, że o ile temperatura nad Zatoką Perską spadła o kilka stopni, skutki pożarów nawet w tym regionie okazały się wybitnie krótkotrwałe. Dziś cała koncepcja zimy nuklearnej jest obiektem poważnej krytyki środowisk naukowych — Saganowi i reszcie zarzuca się panikarstwo i motywowany politycznie sensacjonalizm (badacze nie ukrywali, że swoimi teoriami chcieli przekonać zimnowojenne mocarstwa do nuklearnego rozbrojenia), objawiający się zakładaniem najgorszych, choćby najbardziej nieprawdopodobnych scenariuszy. O ile dym i sadza w stratosferze bez wątpienia szybko nie spłynęłyby na ziemię, wydaje się coraz bardziej wątpliwe, że ludzkość byłaby w stanie umieścić je tam w wystarczającej ilości, by sprowokować jakiekolwiek zmiany klimatyczne o zasięgu globalnym czy też trwające dłużej niż kilka dni. Coraz częściej mówi
się z tego względu o ewentualnej regionalnej "jesieni nuklearnej".

Nawet jeśli model TTAPS się nie myli, zimy nuklearnej niemal na pewno nie sprowokowałby wybuch jądrowy. Współczesne mocarstwa właściwie nie posiadają już w czynnej służbie ładunków o mocy zbliżonej do jednej megatony, a tylko taki mógłby wywołać burzę ogniową choćby hipote-
tycznie zdolną do dosięgnięcia stratosfery. A nawet gdyby, współczesne cele — nie tylko bazy wojskowe, ale nawet miasta — składają się ze zbyt małej liczby łatwopalnych materiałów, aby do czegoś takiego doprowadzić.

11

20 maja 2018 o 7:23

przez JaroWars (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Ostatni wybuch ładunku nuklearnego w atmosferze miał miejsce 16 października

Ostatni wybuch ładunku nuklearnego w atmosferze miał miejsce 16 października 1980 r. w prowincji Xinjiang (północno-zachodnie Chiny), gdy chińskie władze zdetonowały bombę o mocy jednej megatony. Od tamtego czasu wszystkie testy broni jądrowej (łącznie z tymi przeprowadzanymi od 2006 r. przez Koreę Północną) miały miejsce pod powierzchnią ziemi.

Również jednak testy podziemne zasadniczo wstrzymano wraz z końcem zimnej wojny: ostatnią taką eksplozję przeprowadził Związek Sowiecki w 1990 r., Wielka Brytania w 1991 r.,
Stany Zjednoczone w 1992 r., Francja i Chiny w
1996 r., a Indie i Pakistan w 1998 r.

10

20 maja 2018 o 7:54

przez JaroWars (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Słynny film instruktażowy wyprodukowany na polecenie amerykańskiej Obrony

Słynny film instruktażowy wyprodukowany na polecenie amerykańskiej Obrony Cywilnej w 1952 r. "Duck and Cover"
od lat jest obiektem kpin i niezliczonych parodii, stanowiąc rzekomo przykład amerykańskiej propagandy nieudolnie wmawiającej społeczeństwu, że przed efektami eksplozji jądrowej można się uchronić za pośrednictwem padnięcia
na ziemię i schowania ciała za jakimś przedmiotem.

Jak na ironię, przekazywane w filmie instrukcje niejednej ofierze ataku nuklearnego mogłyby nawet uratować życie.
W przypadku bomb o mocy jednej megatony, o ile osoby znajdujące się na otwartym terenie w promieniu 3 km od epicentrum niemal na pewno nie zdołałyby przeżyć, to ci znajdujący się poza tym zasięgiem, którzy w ciągu dwóch sekund od eksplozji zdążyliby schować się za choćby najcieńszym materiałem przyjęliby nawet o 45% niższą dawkę energii, unikając zabójczych oparzeń skóry. Doskonały tego przykład mogliśmy zaobserwować w Nagasaki, gdzie lokalny posterunek policji odwiedził funkcjonariusz z Hiroszimy, który poinformował kolegów, aby w razie pojawienia się w mieście wielkiej eksplozji jak najszybciej się za czymś schronili. Dzięki temu ostrzeżeniu w Nagasaki nie zginął ani jeden policjant.

14

18 maja 2018 o 13:57

przez JaroWars (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Zobacz następne

1 2 3 4 5 > ostatnia ›

Pewex.pl Demotywatory.pl Motokiller.pl Piekielni.pl

Kopiowanie wskazane za podaniem źródła.

Zobacz też inne serwisy:
Retro Pewex	Pewex	Stylowi	Rebelianci
Motokiller	Kotburger	Demotywatory	Mistrzowie
Komixxy	Piekielni