Zamknij Dołącz do nas na Facebooku

Momencik, trwa przetwarzanie danych

loading-animation

Szukaj

Znalazłem 11 takich faktów

Kazimierz Łyszczyński herbu własnego (ur. 4 marca 1634 w Łyszczycach na

Kazimierz Łyszczyński herbu własnego (ur. 4 marca 1634 w Łyszczycach na późniejszej Białorusi, zm. 30 marca 1689 w Warszawie) – polski urzędnik państwowy, polityk, żołnierz i filozof-amator, a przejściowo też duchowny katolicki z zakonu jezuitów; poseł na Sejm walny I Rzeczypospolitej. Jest znany głównie jako rzekomy skazaniec na śmierć za ateizm. Nie przyznał się do winy, ale przez autorstwo nieopublikowanego traktatu "O nieistnieniu Boga" (łac. "De non existentia Dei") został ścięty, jego zwłoki spalono, a popioły rozrzucono. Łyszczyński to nieoficjalny patron polskich ateistów.

Sam Łyszczyński bronił się mówiąc iż traktat miał być dziełem dwutomowym, i planował wydanie drugiej części polemizującej ze znanym dziś traktatem "O nieistnieniu Boga". Taka budowa traktatów teologicznych była w tamtych czasach powszechna.

37

#historia

25 marca 2022 o 1:55

przez patkro12 (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: www.youtube.com, pl.wikipedia.org

23 lutego 1999 Premier RP Jerzy Buzek kontrasygnował akt ratyfikujący Traktat

23 lutego 1999 Premier RP Jerzy Buzek kontrasygnował akt ratyfikujący Traktat północnoatlantycki i przystąpienie Polski do NATO.

30

21 lutego 2022 o 22:11

przez patkro12 (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: pl.wikipedia.org

Traktat z Windsoru pomiędzy Portugalią i Wielką Brytanią zawarty w 1386...

Traktat z Windsoru pomiędzy Portugalią i Wielką Brytanią zawarty w 1386 roku obowiązuje do dziś. To jedno z najstarszych porozumień państwowych wypełnianych po dziś dzień.

37

#polityka

4 stycznia 2022 o 19:53

przez cenot (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: history.blog.gov.uk

Strefy okupacyjne Francji wyznaczone przez zwycięskie mocarstwa koalicji...

Strefy okupacyjne Francji wyznaczone przez zwycięskie mocarstwa koalicji antynapoleońskiej na mocy traktatu paryskiego z 1815 r. Obecność 150 tys. żołnierzy w całości finansować miało państwo francuskie - ostatecznie wycofano ich trzy lata później, gdy Francja wypłaciła swoim okupantom ostatnie reparacje za konflikt.

16

14 listopada 2019 o 20:41

przez JaroWars (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: en.wikipedia.org

Na mocy podpisanego we francuskim Sèvres w 1920 r. traktatu pomiędzy Ententą

Na mocy podpisanego we francuskim Sèvres w 1920 r. traktatu pomiędzy Ententą a pokonanym Imperium Osmańskim, państwo tureckie miało zostać ograniczone terytorialnie niemal wyłącznie do obszaru Anatolii. Turcja w praktyce traciła kontrolę nad witalną dla swojej gospodarki żeglugą przez cieśniny dardanelską oraz bosforską między morzami Egejskim a Czarnym — tereny nadbrzeżne, które nie przypadły Grecji, włącznie ze stołecznym Konstantynopolem, znalazły się pod okupacją Aliantów. Zamieszkane w większości przez chrześcijan wybrzeże
egejskie przechodziło zaś pod zwierzchność Grecji.

Równie fatalnie dla rozbieranego imperium przedstawiały się sprawy na Wschodzie: pragnącym zemsty za dokonane na swoim narodzie ludobójstwo Ormianom przypadała ogromna część historycznie zamieszkanych przez nich ziem tureckich. Podobne rozwiązanie było prawdopodobne w przypadku tzw. Kurdystanu. Zaś nawet na obszarach zamieszkanych w większości przed rodowitych Turków
Alianci roztoczyli gigantyczne strefy okupacyjne.

Powojenna Turcja miała stać się politycznym karłem całkowicie ubezwłasnowolnionym przez Zachód. Przywódca tureckich nacjonalistów Mustafa Kemal Pasza uznał rząd sułtana Mehmeda VI za zdradziecki, po czym przystąpił do walki o te tereny w Anatolii oraz Tracji, których zgodnie z ustaleniami traktatu Turcja miała się zrzec. Błyskotliwa kampania oraz potężna kontrofensywa kompletnie zaskoczyły Aliantów (głównie Greków) oraz ich ormiańskich sprzymierzeńców i zmusiły ich do powrotu do stołu negocjacyjnego, co w lecie 1923 r. zrodziło w Lozannie nowy traktat pokojowy, definiujący tureckie granice tak, jak znamy je dzisiaj. Mustafa Kemal stał się niekwestionowanym bohaterem narodowym wszystkich Turków, co w 1922 r. zaowocowało zniesieniem sułtanatu,
a dwa lata później islamskiego kalifatu.

Wyjątkowo niepomyślnie los potoczył się zaś wobec Ormian, których republika narodowa na Kaukazie ustanowiona w 1918 r. nie tylko nie zdołała poszerzyć swoich granic kosztem Turcji, ale sama w tym samym
czasie została kompletnie podbita przez Rosję bolszewicką,
która nie wypuściła jej z rąk aż do 1991 r.

21

28 listopada 2017 o 11:14

przez JaroWars (PW)

Skomentuj (1) Do ulubionych

Pomnik gilotyny symbolizującej traktat z Trianonw Békéscsabie na wschodnich

Pomnik gilotyny symbolizującej traktat z Trianon
w Békéscsabie na wschodnich Węgrzech.

Układ pokojowy, którego podpisanie wymuszono na delegacji węgierskiej w wersalskim pałacu Trianon w Paryżu 4 czerwca 1920 r., pozbawiał świeżo oderwane od Austrii Królestwo Węgier na rzecz Rumunii, Czechosłowacji i Jugosławii niemal 70% terytorium i 13 milionów mieszkańców, w tym wielu etnicznych Węgrów. Niezwykle okrutne potraktowanie państwa, któremu trudno było przecież zarzucić szczególnie entuzjastyczny udział w minionej wojnie przeciwko Entencie, podyktowane było obawą Francji i Wielkiej Brytanii przed ewentualnością odbudowy przez Niemcy swojej strefy wpływów na dawnych terytoriach habsburskich — szczególnie Francja widziała w Rumunii i Czechosłowacji swoich najbliższych sojuszników w kształtowaniu dogodnej dla siebie polityki na Bałkanach.

Gdy informacja o przytłaczających warunkach traktatu dotarła do Węgier, w całym kraju wybuchła czarna rozpacz. Po ulicach Budapesztu przetoczyły się demonstracyjne pogrzeby (grzebano trumny przystrojone narodowymi sztandarami), numery gazet zaczęły wychodzić z czarnymi obwódkami przypominającymi nekrologi, tłumy zatrzymywały się i zdejmowały kapelusze na dźwięk kościelnych dzwonów, aby pięcioma minutami ciszy uczcić pamięć utraconych dwóch trzecich ojczyzny. Flagi na urzędach publicznych opuszczono z masztów i nie zaczęto podnosić ich aż do 1938 r., kiedy Węgrzy za wstawiennictwem Niemiec poczęli odbijać utracone tereny.

18

17 maja 2018 o 17:29

przez JaroWars (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Kabinettskrieg (niem. "wojna gabinetowa") to funkcjonujące w niemieckiej

Kabinettskrieg (niem. "wojna gabinetowa") to funkcjonujące w niemieckiej historiografii określenie na sposób prowadzenia wojen w Europie pomiędzy podpisaniem kończącego wojnę trzydziestoletnią układu westfalskiego (1648) a wybuchem rewolucji francuskiej (1789). Ówczesna wojaczka w dużej mierze nawiązywała swoim charakterem do spopularyzowanego na początku XVIII w. nurtu oświecenia: była po prostu pewnym przedłużeniem polityki zagranicznej. Inaczej, niż miało to miejsce w minionej erze wojen religijnych czy następujących później konfliktach rewolucyjno-
-nacjonalistycznych XIX i XX stulecia, "Kabinettskriege" nie angażowały mas ludzkich — były to wyłącznie sprawy między konkretnymi politykami. Zawierane w trakcie tych wojen sojusze i koalicje były notorycznie zrywane, a po zakończeniu działań zbrojnych przedstawiciele dawnych wrogich obozów jak gdyby nigdy nic wracali do trybu "business as usual", nie żywiąc do siebie praktycznie żadnej urazy. Bardzo istotnym komponentem tego nieformalnego systemu było cywilizowane zachowanie wojsk na okupowanych terenach: o ile na wsi obcy żołnierze tradycyjnie pozwalali sobie praktycznie na wszystko, to w miastach ich stosunek do ludności cywilnej ograniczany był szeregiem obostrzeń: masowe niegdyś gwałty, grabieże i podpalenia należały już do przeszłości. Wraz z ideologizacją polityki międzynarodowej na przełomie XVIII i XIX w. powrócono jednak do wojny totalnej, od której zdecydowany
odwrót nastąpił dopiero po 1945 r.

13

6 kwietnia 2018 o 8:30

przez JaroWars (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Powszechna teoria, jakoby do końca lat 20. XX w. palenie tytoniu było powszechnie

Powszechna teoria, jakoby do końca lat 20. XX w. palenie tytoniu było powszechnie uważane nie tylko za w pełni bezpieczne dla zdrowia, ale nawet dla niego pożyteczne, nie jest do końca prawdziwa. Już w 1604 r., zaledwie kilka dekad po wprowadzeniu na Wyspy Brytyjskie amerykańskiej rośliny, król Jakub I Stuart tak wypowiadał się na jej temat w traktacie "Sprzeciw wobec tytoniu":

"Zwyczaj to paskudny dla oka, nieznośny dla nosa, szkodliwy dla mózgu, niebezpieczny dla płuc, a do tego produkuje cuchnący czarny dym, na myśl przywodzący straszliwe styksowe opary unoszące się z otchłani bezdennej."

Król podejmował rozliczne, choć zasadniczo mało skuteczne starania obliczone na zniechęcenie ludu angielskiego do hodowli i konsumpcji znienawidzonej rośliny, jak choćby 40-krotny wzrost nałożonego nań podatku. Nie był przy tym osamotniony w swoich poglądach: zdecydowaną wrogość wobec "paskudnego zwyczaju" wyrażały koronowane głowy na terenie całej Eurazji: od imperium osmańskiego przez Chiny aż po Japonię. Ostateczna akceptacja tytoniu w przestrzeni publicznej wynikała raczej z konieczności aniżeli jakiejkolwiek rzeczywistej sympatii miejscowych władz.

13

27 stycznia 2018 o 16:13

przez JaroWars (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Ratyfikowany w 1258 r. p.n.e. traktat pokojowy kończący wieloletnią wojnę

Ratyfikowany w 1258 r. p.n.e. traktat pokojowy kończący wieloletnią wojnę pomiędzy Egiptem a państwem Hetytów (zajmującym wówczas większość Anatolii) o kontrolę nad obszarem Lewantu oraz promulgujący "wieczysty sojusz" pomiędzy oboma państwami, obejmujący m.in. wzajemną pomoc w razie zewnętrznego bądź wewnętrznego zagrożenia któregokolwiek z nich.

Jest to najstarszy układ międzynarodowy, który do naszych czasów dotrwał w obydwu wersjach językowych: w 1828 r. egipski tekst wyryty na ścianach świątyń w Karnaku został przetłumaczony przez pioniera egiptologii Jeana-François Champolliona, natomiast wersję zapisaną pismem klinowym w języku akadyjskim (elitarnym u Hetytów) odnaleziono w Turcji w 1906 r. Ku zdumieniu badaczy, bardzo duża część tekstu akadyjskiego niemal słowo w słowo zgadzała się z egipskim odpowiednikiem.

17

5 listopada 2017 o 7:38

przez JaroWars (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: en.wikipedia.org

Andora w 1914 r. wypowiedziała wojnę Niemcom, choć z uwagi na brak jakichkolwiek

Andora w 1914 r. wypowiedziała wojnę Niemcom, choć z uwagi na brak jakichkolwiek sił zbrojnych nie wzięła w niej żadnego praktycznego udziału. Oficjalny traktat pokojowy podpisano dopiero w 1958 r., gdyż organizatorzy konferencji w Wersalu kompletnie o tym mikropaństwie zapomnieli.

Warto zauważyć, że Andora jako jedyne w Europie państwo oprócz Albanii nie wzięła udziału w Konferencji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie inie podpisała kończących ją akordów - istnieje duże prawdopodobieństwo, że i przy tej okazji niewielkie księstwo zostało najzwyczajniej w świecie przeoczone.

15

13 lutego 2017 o 18:10

przez JaroWars (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: www.un.org

Zobacz następne

1 2 > ostatnia ›

Pewex.pl Demotywatory.pl Pewex.pl JoeMonster.org

Kopiowanie wskazane za podaniem źródła.

Zobacz też inne serwisy:
Retro Pewex	Pewex	Stylowi	Rebelianci
Motokiller	Kotburger	Demotywatory	Mistrzowie
Komixxy	Piekielni