Zamknij Dołącz do nas na Facebooku

Momencik, trwa przetwarzanie danych

loading-animation

Szukaj

Znalazłem 11 takich faktów

2 listopada 1936 r. gen. Emilio Mola, dowódca armii hiszpańskich nacjonalistów...

2 listopada 1936 r. gen. Emilio Mola, dowódca armii hiszpańskich nacjonalistów oblegającej Madryt, siedzibę republikańskiego rządu,
w wywiadzie radiowym oświadczył angielskiemu korespondentowi,
że miasto zdobędzie za pomocą swoich czterech regularnych kolumn oraz piątej, złożonej z zamkniętych w madryckich więzieniach sympatyków zbuntowanych oddziałów. W ten sposób narodził się termin "piąta kolumna" jako określenie sił wywrotowych sabotujących działania władzy we współpracy z wrogiem zewnętrznym.

Często można spotkać się z opinią, że wywiad Moli stanowił bezpośredni przyczynek do decyzji republikanów o przeprowadzeniu rzezi nawet na dwóch tysiącach więźniów politycznych, prawdopodobnie jednak rząd już długo wcześniej nosił się z tym zamiarem. Masakry ciągnęły się aż do początków grudnia, Madryt
padł zaś z kolei pod sam koniec wojny domowej, 28 marca 1939 r.

13

7 listopada 2018 o 5:43

przez JaroWars (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Dość powszechnie wiadomo, iż emitowany w latach 80. i 90. na TVP1 serial

Dość powszechnie wiadomo, iż emitowany w latach 80. i 90. na TVP1
serial "Pszczółka Maja" wyprodukowany został w Japonii. Same postacie tytułowej pszczoły i jej nieporadnego przyjaciela Gucia nie powstały jednak w Kraju Kwitnącej Wiśni — w 1912 r. niemiecki autor Waldemar Bonsels opublikował 200-stronicowy komiks z przygodami pary owadów.

Maja z niemieckiego oryginału nie ma wiele wspólnego z sympatyczną, dobrotliwą duszyczką znaną z anime i innych późniejszych adaptacji: bliżej jej raczej do żołnierza w pełni oddanego swojemu rojowi i gotowego bronić go przed każdym możliwym zagrożeniem. Szczególnie po II wojnie świa-
towej zwracano uwagę na mocno militarystyczny charakter przedstawio-
nych w komiksie Bonselsa pszczół, tworzących idealnie zgrany kolekty-
wistyczny organizm, podniośle czczących poległych w walce obrońców
roju i z pogardą odnoszących się do obcych, często opisywanych za pośrednictwem inwektyw, które w innym kontekście łatwo można by zinterpretować jako otwarcie rasistowskie — szczególną pogardą przez Maję darzone są osy, które z racji powierzchownego podobieństwa do pszczół są często przez inne owady z nimi mylone, niemal z automatu przywołując analogie ze społecznością niemieckich Żydów. Sam Bonsels przez całe życie był zagorzałym nacjonalistą, a później zdecydowanym orędownikiem nazizmu: w 1933 r. opublikował esej "NSDAP a judaizm", w którym wychwalał politykę Hitlera wobec "śmiertelnego wroga narodu".

24

9 sierpnia 2018 o 21:25

przez JaroWars (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Wzgórze Königsangerspitze we włoskim Tyrolu Południowym, 19 czerwca 2009

Wzgórze Königsangerspitze we włoskim Tyrolu Południowym, 19 czerwca 2009 r. Zwolennicy zjednoczenia Tyrolu Południowego z jego należącym do Austrii północnym odpowiednikiem wygłaszają swoje hasło za pomocą widowiskowych ognisk charakterysty-
cznych dla uroczystości Najświętszego Serca Pana Jezusa,
których tradycja w regionie sięga wojen napoleońskich.

13

6 sierpnia 2018 o 18:54

przez JaroWars (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Francuskojęzyczne oznaczenia drogowe zamazane przez korsykańskich nacjonalistów

Francuskojęzyczne oznaczenia drogowe zamazane przez korsykańskich nacjonalistów z FLNC, 2005 r. Od czasu rewolucji państwo francuskie z wielką wrogością odnosi się do wszelkich przejawów lingwistycznej dywersyfikacji terenu Republiki: rozliczne języki regionalne, takie jak korsykański czy bretoński, nie mają uregulowanego statusu, a ich nauczanie czy konserwacja nie uzyskują żadnego wsparcia ze strony władz centralnych, zasłaniających się ograniczeniami wynikającymi z zapisów konstytucji.

W jaki sposób Francja godzi swoją wieloletnią tendencję do kształtowania polityki pod dyktando lewicowych ideologii z tak ścisłą obsesją na punkcie francuszczyzny? Odpowiedzią jest dominacja w międzynarodowym handlu i rozrywce języka angielskiego: w opinii francuskich elit ich własna mowa nie jest sprawcą lingwistycznej marginalizacji, a jej ofiarą — właśnie ze strony anglofonów. Niespisana logika głosi: jeśli język Moliera ma odzyskać swój dawny status na arenie światowej, najpierw posługiwać się nim — najlepiej jako pierwszym — powinni wszyscy obywatele Republiki.

16

10 lipca 2018 o 19:18

przez JaroWars (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Bośnia i Hercegowina z prawnego punktu widzenia nie jest państwem suwerennym. Gigantyczną...

Bośnia i Hercegowina z prawnego punktu widzenia nie jest państwem suwerennym. Gigantyczną władzę w swoich rękach skupia tam bowiem mianowany z ramienia Rady ds. Implementacji Pokoju — w praktyce na wskazanie rządów USA i państw Europy Zachodniej — tzw.
wysoki przedstawiciel dla Bośni i Hercegowiny.

Od czasu podpisania układów z Dayton w 1995 r., stołek ten piastował zawsze obywatel któregoś z państw unijnych, jego zastępcą był zaś Amerykanin. Zadaniem wysokiego przedstawiciela jest pilnowanie, aby wszystkie trzy narody tego wciąż leczącego rany po krwawej wojnie bałkańskiego kraju dogadywały się ze sobą nawzajem, i rozstrzyganie ewentualnych konfliktów między nimi. Problem polega na tym, że decyzja przedstawiciela w sytuacji, w której np. Serbowie nie mogą porozumieć się w danej sprawie z Boszniakami i Chorwatami (a która w lokalnych warunkach zdarza się nagminnie), jest wiążąca i kategorycznie nieodwołalna. Przedstawiciel może całkowicie zignorować sprzeciwy miejscowych polityków czy obywateli, bo odpowiada jedynie przed Radą ds. Implementacji Pokoju. Tylko ona może go powołać lub odwołać z funkcji, a jeśli jest zadowolona z jego pracy, ma on prawo piastować swoje stanowisko tak długo, jak ma na to ochotę (obecny przedstawiciel, Austriak Valentin Inzko, mianowany został ponad dziewięć lat temu).

Urząd wysokiego przedstawiciela jest szczególnie znienawidzony przez bośniackich Serbów, oskarżających go o realizowanie interesów Unii Europejskiej i USA poprzez faworyzowanie Chorwatów i muzułmanów. W opinii lokalnych obserwatorów zamiast budowania mostów stanowisko to tworzy jedynie kolejne podziały w kraju, w którym napięcia etniczne i tak są już bardzo poważne, a na sile przybierają wraz z niepolepszającą się sytuacją gospodarczą, a zwłaszcza monumentalnym bezrobociem, które pod koniec 2017 r. osiągnęło — i tak relatywnie niski — poziom 38,68%.

9

8 marca 2018 o 8:13

przez JaroWars (PW)

Skomentuj (1) Do ulubionych

Litewski nacjonalista rozbija kijem głowy leżących na ulicy Żydów. Kowno, 27 czerwca 1941 r.

Litewski nacjonalista rozbija kijem głowy
leżących na ulicy Żydów. Kowno, 27 czerwca 1941 r.

Aż 75% z ponad 200-tysięcznej społeczności żydowskiej na Litwie (tzw. Litwaków) wymordowano przed końcem 1941 r., gdy niemiecki system obozów zagłady był jeszcze w powijakach — zajęło więc to zaledwie sześć miesięcy od wkroczenia do kraju wojsk Wehrmachtu. Tak zatrważające tempo eksterminacji tłumaczy się masową wśród Litwinów kolaboracją z Niemcami, pragnących odwetu na żydowskich sąsiadach za aktywne wspieranie sowieckiego okupanta i
udział w straszliwym terrorze przezeń zorganizowanym.

Ostatecznie w 1946 r. przy życiu pozostało zaledwie 5% przedwojennej populacji litewskich Żydów. Odsetek ten nie był niższy w żadnym innym okupowanym kraju Europy, nawet w Polsce.

+18

30

8 marca 2018 o 13:54

przez JaroWars (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Władze Republiki Macedonii od wielu lat zaprzeczają, jakoby taka, a nie

Władze Republiki Macedonii od wielu lat zaprzeczają, jakoby taka, a nie inna jej nazwa kryła w sobie próbę usprawiedliwienia ewentualnych roszczeń terytorialnych wobec państwa greckiego. Mijają się jednak z prawdą: przejmujący władzę na terenie Jugosławii pod koniec II wojny światowej komunistyczni partyzanci otwarcie popierali działalność "macedońskich nacjonalistów", a więc ludzi w ten czy inny sposób poczuwających się do dziedzictwa Aleksandra Wielkiego, czy to pochodzenia słowiańskiego, czy greckiego. Pragnęli oni zjednoczenia wszystkich "Macedończyków" w ramach jednego państwa, oczywiście stanowiącego część tworzonej przez Josipa Broza Titę wielkiej federacji jugosłowiańskiej. Jeden rzut oka na mapę wystarcza, aby się przekonać, że Titę w większym stopniu niż mniej lub bardziej wyimaginowane aspiracje narodowościowe "Macedończyków" interesowała perspektywa uzyskania przez Jugosławię swobodnego dostępu do Morza Egejskiego.

Istotnym jest fakt, że przed II wojną światową pojęcie Macedonia właściwie nie było używane w odniesieniu do terenów niezamieszkałych przez Greków. Ziemie zdominowane przez Słowian, które dzisiaj stanowią Republikę Macedonii, tradycyjnie nazywano Wardarem — od nazwy przepływającej przez nią rzeki. Miejscowi, jeśli już utożsamiali się z jakimkolwiek organizmem narodowym, to z Bułgarami — język macedoński (wardarski?) przez wielu uważany jest za dialekt bułgarszczyzny.

28

15 marca 2018 o 14:39

przez JaroWars (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Wg cenzusu z 2002 r. aż 25,2% populacji Republiki Macedonii stanowią Albańczycy.

Wg cenzusu z 2002 r. aż 25,2% populacji Republiki Macedonii stanowią Albańczycy. Choć od tego czasu nie przeprowadzono w tym kraju żadnych kolejnych spisów ludności, wskaźniki urodzeń z ostatnich kilku lat nie dają podstaw do wiary,
że odsetek ten w jakimkolwiek stopniu zmalał.

Wbrew powszechnej opinii Albańczycy w znacznych liczbach na terenie Macedonii nie pojawili się dopiero w postaci uchodźców z wojny kosowskiej z 1999 r. — jeszcze w latach 50. Albańczykiem był co dziesiąty mieszkaniec kraju. Z tego względu północno-zachodnia Macedonia, w której są szczególnie skupieni, stanowi część tzw. Wielkiej Albanii — projektu albańskich nacjonalistów obliczonego na rozszerzenie granic tego państwa o zagraniczne terytoria zamieszkane przez ich ziomków. Oprócz wspomnianej części Macedonii na celowniku zwolenników tej idei znajduje się jeszcze północno-zachodnia Grecja, południowe skrawki Czarnogóry oraz oczywiście zamieszkane niemal wyłącznie przez albańskojęzycznych muzułmanów Kosowo.

11

16 marca 2018 o 4:18

przez JaroWars (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Teoria podkowy to w politologii pogląd, że najbardziej skrajne odchyły lewicowe

Teoria podkowy to w politologii pogląd, że najbardziej skrajne odchyły lewicowe i prawicowe nie znajdują się po zupełnie przeciwnych biegunach, lecz mają ze sobą więcej wspólnego niż ich bardziej umiarkowane wersje.

48

14 października 2016 o 10:00

przez Moonshield (PW)

Skomentuj (9) Do ulubionych

Źródło: en.wikipedia.org

Igor "Strelkov" Girkin-

Igor "Strelkov" Girkin - jeden z dowódców separatystów na wschodzie Ukrainy, dowodził nieudaną obroną Słowiańska. Za przyczynę klęski podał niedostateczne wsparcie z strony Rosji. Aby go zdyskredytować wśród rosyjskich nacjonalistów sfabrykowano dokumenty, według których jest obywatelem Izraela.

27

13 lipca 2014 o 13:01

przez xardas12r (PW)

Skomentuj (3) Do ulubionych

Zobacz następne

1 2 > ostatnia ›

Pewex.pl Demotywatory.pl Piekielni.pl Stylowi.pl

Kopiowanie wskazane za podaniem źródła.

Zobacz też inne serwisy:
Retro Pewex	Pewex	Stylowi	Rebelianci
Motokiller	Kotburger	Demotywatory	Mistrzowie
Komixxy	Piekielni