Zamknij Dołącz do nas na Facebooku

Momencik, trwa przetwarzanie danych

loading-animation

Szukaj

Znalazłem 17 takich faktów

Fryderyk Engels, jeden z głównych autorów socjalistycznej myśli ekonomicznej,...

Fryderyk Engels, jeden z głównych autorów socjalistycznej myśli ekonomicznej, chętnie korzystał z przywilejów majątkowych i społecznych jakie dawało mu bycie synem jednego z najbogatszych fabrykantów Anglii. Robił też interesy na giełdzie, a w chwili śmierci miał w akcjach ok. 2 milionów dzisiejszych funtów. Przy tym, mimo głoszonych przez siebie poglądów, prywatnie oceniał wartość socjalistycznej ekonomii bardzo krytycznie. W liście do Eduarda Bernsteina pisał na temat gry na giełdzie:

"Nie jestem taki głupi, żeby szukać w socjalistycznej prasie rady przy takich operacjach. Każdy kto tak postępuje, sparzy sobie palce, i dobrze mu tak!"

32

24 lipca 2020 o 22:42

przez Ptakopysk (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: www.pch24.pl

Istniejące przez niemal sto lat aż do podboju z rąk Francisca Pizarra imperium...

Istniejące przez niemal sto lat aż do podboju z rąk Francisca Pizarra imperium Inków stanowi najskrajniejszy w epoce przedindustrialnej przykład państwa sprawującego totalitarną wręcz
kontrolę nad życiem obywatela.

Państwo ze stolicą w Cusco (dzisiejsze Peru) wielu badaczy charakteryzuje jako organizm protosocjalistyczny — chociaż opływające w luksusy inkaskie elity w żaden sposób nie sugerowały swojego równego statusu względem pospólstwa, nie istniało niewolnictwo, a wśród chłopów wymuszano nawet jednolity ubiór i zniechęcano do wszelkiego poczucia indywidualizmu. Urzędnicy bezwzględnie konfiskowali nadwyżkę zebranych plonów, które jednak w chwilach niedostatku dystrybuowali pomiędzy najbardziej potrzebującymi farmerami.

Na "obywatelach" wymuszano solidarną troskę o siebie nawzajem: chorym członkiem społeczności opiekowali się wybrani sąsiedzi. Jednocześnie jednak drzwi do każdego domu musiały w każdej chwili być otwarte przed centralną biurokracją, prowadzącą skrupulatną kontrolę każdego przedmiotu wykorzystywanego przez poddanych. Wykorzystywanego, nie posiadanego – bo wartość prywatna nie istniała. W przeciwieństwie do Azteków czy Majów Inkowie nie chodzili na targi, nie wymieniali się pieniędzmi, a i typowy dla prymitywnych społeczeństw
barter był niezwykle ograniczony.

Żaden andyjski Indianin nie zdobywał zasobów dla siebie, tylko dla władcy, który w swej łaskawości za bezwzględne posłuszeństwo i boską cześć decydował się nimi z nim podzielić. Jego życie, choć nudne i przewidywalne, cechowało swoiste poczucie bezpieczeństwa, nieobce pokoleniu Polaków z rozrzewnieniem wspominającego czasy komunizmu. Nie sposób nie wspomnieć też o imponujących projektach
architektonicznych, których chcąc nie chcąc podejmował się ów zapędzony do roboty kolektyw, częstokroć z korzyścią dla samego siebie, przede wszystkim w postaci akweduktów czy sieci niemal 40 tys. km dróg.

Cała ta skomplikowana kolektywistyczna machina biurokratyczna
szokuje o tyle, że Inkowie nie znali pisma. Istnieje jednak duże prawdopodobieństwo, iż słynne inkaskie węzły przekazywały znacznie bardziej złożone informacje niż proste liczby. Wiedza na temat
ich odczytywania przepadła jednak w mrokach dziejów.

22

10 października 2018 o 19:18

przez JaroWars (PW)

Skomentuj Do ulubionych

King C. Gillette był utopijnym socjalistą. W 1894 roku wydał...

King C. Gillette był utopijnym socjalistą. W 1894 roku wydał książkę, w której przekonywał, że cały przemysł powinien być kontrolowany przez jedną spółkę publiczną, a wszyscy mieszkańcy Stanów Zjednoczonych powinni mieszkać w jednym wielkim mieście o nazwie Metropolis, które byłoby zasilane energią wytwarzaną przez wodospad Niagara.

22

1 października 2018 o 10:45

przez Moonshield (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: en.wikipedia.org

W maju 1964 r. kręgi włoskiej polityki rozgrzała plotka, jakoby wywodzący

W maju 1964 r. kręgi włoskiej polityki rozgrzała plotka, jakoby wywodzący się z Chrześcijańskich Demokratów ówczesny prezydent Antonio Segni wydał karabinierom rozkaz przygotowania się do zbrojnego zajęcia siedzib partii lewicowych oraz sprzyjających im gazet. Miało to miejsce w trakcie burzliwej kłótni pomiędzy chadekami premiera Aldo Moro (formacją prezydenta) a ich dotychczasowymi koalicjantami z Partii Włoskich Socjalistów pod wodzą Pietro Nenniego, którzy chcieli renegocjowania warunków współpracy. Plany prezydenta miały ponoć tak przerazić Nenniego, że ten zdecydował się na jak najszybsze pogodzenie z Moro i powołanie nowego, bliźniaczo podobnego do poprzedniego rządu.

W 1967 r. informacja o planach rzekomego puczu dotarła do włoskiej prasy, która oceniła, że stanowiły one jedynie blef ze strony sfrustrowanego wolnym postępem negocjacji rządowych prezydenta Segniego.

9

6 marca 2018 o 12:13

przez JaroWars (PW)

Skomentuj Do ulubionych

"Tangentopoli" (wł. "Łapówkowo") odnosi się do okresu

"Tangentopoli" (wł. "Łapówkowo") odnosi się do okresu w historii Włoch w latach 1992–97, kiedy przez ten kraj przetoczyła się seria postępowań sądowych przeciwko w sumie aż 5 tysiącom skorumpowanych urzędników publicznych. Skandale kompletnie przeorały włoską scenę polityczną: dominujący od II wojny światowej Chrześcijańscy Demokraci rozpadli się na szereg drobnych partii, to samo spotkało ich socjalistyczną opozycję, przy czym zreorganizować się w następstwie rozwiązania
ZSRR musiała też Włoska Partia Komunistyczna.

Polityczne trzęsienie ziemi uznano za tak gruntowne, że 1992 r. ochrzczono mianem roku przejściowego pomiędzy "pierwszą" a "drugą" Republiką Włoską, choć nie doszło do rozpisania żadnej nowej konstytucji. Ostatecznie, mimo wielkich nadziei, nowe twarze włoskiej polityki bardzo szybko przyswoiły sobie stare korupcyjne praktyki panujące na Półwyspie Apenińskim co najmniej od czasu zjednoczenia Włoch w XIX w.

10

7 marca 2018 o 6:56

przez JaroWars (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Podobnie jak Polacy postrzegają PRL, tak dla wielu Hindusów zimnowojenny

Podobnie jak Polacy postrzegają PRL, tak dla wielu Hindusów zimnowojenny okres w historii ich kraju to czas kompletnie stracony.

Od uzyskania niepodległości od Wielkiej Brytanii w 1947 r. aż do roku 1991 gospodarka Indii funkcjonowała w sposób ściśle oparty na sowieckich wzorcach planowania organizacji produkcji. Prowadzenie prywatnej przedsiębiorczości, choć nie nielegalne, było biurokratycznym koszmarem: sprowadzanie z zagranicy nawet tak podstawowych narzędzi pracy jak maszyny do pisania czy kalkulatory wiązało się z koniecznością uzyskania całej góry pozwoleń oraz opłacania gigantycznych ceł, a wszystko po drodze i tak zniweczyć mogła złośliwa decyzja choćby jednego urzędnika. To właśnie w tych warunkach na dobre rozwinęła skrzydła niesławna indyjska korupcja, do dziś trapiąca ten kraj. Indie stały się pośmiewiskiem zachodnich ekonomistów, którzy ukuli termin "hinduski wzrost gospodarczy", pod względem funkcji stanowiący niejaki odpowiednik popularnych swego czasu pruskich żartów z "Polnische Wirtschaft".

Podobnie jak miało to miejsce na przestrzeni całego bloku wschodniego, socjalistyczna bańka musiała prędzej czy później z hukiem pęknąć. Doszło do tego w czerwcu 1991 r., gdy Republika Indii ogłosiła niewypłacalność przed Międzynarodowym Funduszem Walutowym. Ten zgodził się na spłatę części indyjskiego zadłużenia pod warunkiem radykalnej przebudowy systemu pod wolnorynkowym i kapitalistycznym kątem. Sprywatyzowano banki i towarzystwa ubezpieczeniowe, zniesiono znienawidzony reżim pozwoleń importowych, uwolniono kurs rupii i obniżono podatki.

I chociaż słupki wzrostu ekonomicznego wreszcie wystrzeliły w górę, a Indie zostały zgodnie ochrzczone przez zachodnie media mianem "wschodzącego mocarstwa", to nie wszystkie przeżytki dawnej epoki — np. niezwykle surowe prawo pracownicze — zostały odpowiednio zreformowane, w rezultacie czego jedynie wąska grupa dobrze wykształconej klasy średniej (która znalazła swoją niszę na światowym rynku outsourcingu usług informatycznych) autentycznie skorzystała na przemianach, inaczej niż miało to miejsce chociażby w sąsiednich Chinach, których otwarcie się na świat wyprowadziło z nędzy setki milionów obywateli. Swój plon zbiera też wyhodowana przed dekadami w udzielających licencji urzędach korupcja.

Wszystko to sprawia, że gigantyczny potencjał Republiki Indii pozostaje w dalszym ciągu w dużej mierze niewyeksploatowany.

12

4 marca 2018 o 5:18

przez JaroWars (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Oprócz Niemiec, Korei i Wietnamu zimnawojna podzieliła na dwie części również

Oprócz Niemiec, Korei i Wietnamu zimna
wojna podzieliła na dwie części również Jemen.

Zaznaczony na mapie pomarańczową granicą tzw. Jemen Północny narodził się bezpośrednio po upadku imperium osmańskiego jako szyicka monarchia — szyitami była (i jest nadal) zdecydowana większość populacji. W 1962 r. grupa wspieranych przez Egipt arabskich socjalistów przeprowadziła zamach stanu, który ostatecznie przerodził się w wojnę domową — nowa "Arabska Republika Jemenu" została uznana przez sąsiednią Arabię Saudyjską dopiero w 1970 r. Pozostałe tereny współczesnego Jemenu, w większości sunnickie, zarządzane były jako brytyjskie protektoraty, które w 1967 r. uzyskały niepodległość, a trzy lata później przy wsparciu Związku Sowieckiego ogłosiły się marksistowską republiką, jedyną na Bliskim
Wschodzie — tzw. Jemen Południowy.

Inaczej niż miało to miejsce w przypadku pozostałych podzielonych krajów, obydwa Jemeny utrzymywały poprawne relacje dyplomatyczne i oba były zasadniczo niechętne polityce USA. Zjednoczenie nastąpiło w 1990 r., choć oba regiony okazały się zbyt różne, aby mogły prowadzić pokojową koegzystencję w ramach jednego organizmu państwowego: w 1994 r. doszło do pierwszej wojny domowej zakończonej zdecydowanym potwierdzeniem dominacji elit północnych (szyickich), a wzniecone w ramach Arabskiej Wiosny protesty doprowadziły ostatecznie do krwawego konfliktu, który trwa do dzisiaj ze szczególnym udziałem tradycyjnie ingerującej
w jemeńską politykę Arabii Saudyjskiej.

Na powyższej mapie kolorem jasnozielonym zaznaczono obszar znajdujący się pod kontrolą szyickich rebeliantów, co dobrze obrazuje, w jaki sposób podziały religijne, które jeszcze przed trzema dekadami charakteryzowały dwa odrębne kraje, dają o sobie znać po dziś dzień.

12

3 marca 2018 o 9:26

przez JaroWars (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Tradycyjne określenie niemieckich socjaldemokratów — Sozi — które w latach

Tradycyjne określenie niemieckich socjaldemokratów — Sozi — które w latach 20. XX w. zainspirowało między innymi popularną nazwę ich narodowosocjalistycznych kolegów (Nazi), jest w dalszym ciągu powszechnie stosowane w niemieckojęzycznych mediach względem członków partii SPD.

18

12 lutego 2018 o 5:32

przez JaroWars (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Hugo Chávez swój program reformy gospodarczej Wenezueli oparty na sowieckich

Hugo Chávez swój program reformy gospodarczej Wenezueli oparty na sowieckich wzorcach masowej nacjonalizacji przedsiębiorstw oraz ścisłej kontroli państwa nad wszystkimi aspektami życia ekonomicznego nazwał boliwarianizmem, od nazwiska Simóna Bolívara, otoczonego wielką estymą rewolucjonisty i założyciela Wenezueli oraz kilku innych krajów Ameryki Południowej.

Jak na ironię jednak, sam Bolívar przez całe życie opowiadał się za bardzo ograniczoną rolą rządu w kształtowaniu gospodarki, swobodą działania wolnego rynku oraz poszanowaniem przez państwo własności prywatnej, inspirując się przede wszystkim ideami amerykańskich Ojców-Założycieli. Bardzo negatywnie wypowiadał się na jego temat m.in. Karol Marks.

19

12 kwietnia 2017 o 9:57

przez JaroWars (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: simonbolivar.wikispaces.com

Prezydent Wenezueli Nicolas Maduro zdecydował się na przedłużenie Świąt

Prezydent Wenezueli Nicolas Maduro zdecydował się na przedłużenie Świąt Wielkanocnych do pięciu dni w tym tygodniu, w związku z suszą, która dotknęła ten kraj.
Nie pozwala to na pracę elektrowni wodnych, które w Wenezueli dostarczają 65 proc. energii elektrycznej.
W Wenezueli znajdują się największe światowe rezerwy ropy naftowej.
Kraj bogaty również w złoto i inne minerały jest jednak na skraju bankructwa. Inflacja szacowana jest tam na 200 proc., co jest wartością najwyższą na świecie!
W 2015 roku, Wenezuela miała najgorszą gospodarkę na świecie, według szacunków wzrostu Międzynarodowego Funduszu Walutowego.

23

3 kwietnia 2016 o 9:50

przez rales (PW)

Skomentuj Do ulubionych

Źródło: wmeritum.pl

Zobacz następne

1 2 > ostatnia ›

Pewex.pl Demotywatory.pl Piekielni.pl Motokiller.pl

Kopiowanie wskazane za podaniem źródła.

Zobacz też inne serwisy:
Retro Pewex	Pewex	Stylowi	Rebelianci
Motokiller	Kotburger	Demotywatory	Mistrzowie
Komixxy	Piekielni